Ένας πρωτόγνωρος εφιάλτης απλώνεται και στην Ελλάδα: ένα εκατομμύριο έφηβοι και νεαροί ενήλικοι πάσχουν στη χώρα μας από κάποια μορφή διατροφικής διαταραχής, με πρώτη στη λίστα να βρίσκεται η νευρική ανορεξία. Οσο κι αν φαίνεται απίστευτο, η σοβαρή ψυχική αρρώστια έχει «χτυπήσει» το 6% του ελληνικού πληθυσμού!
Το παραπάνω νούμερο αποδεικνύεται από επιδημιολογικές έρευνες, οι οποίες δείχνουν ότι ένα ακόμα 7% έχει κάποια χαρακτηριστικά από παρόμοιες νόσους, ανεβάζοντας το ποσοστό των ατόμων που υποφέρουν από διατροφικές διαταραχές στο 13%. Η νευρική ανορεξία στο μεγαλύτερο ποσοστό της αφορά τις γυναίκες, ενώ έχει παρατηρηθεί πως και άνδρες μπορούν να πέσουν στα… δίχτυα της.
Πώς όμως οδηγούνται οι περισσότερες έφηβες και γυναίκες νεαρής ηλικίας στον κόσμο της νευρικής ανορεξίας, που κάποιες φορές δεν έχει γυρισμό; Ολες ανησυχούν για το βάρος τους, το σώμα τους, προσέχουν τι τρώνε, πώς το τρώνε, πότε το τρώνε. Επιδιώκουν να είναι τέλειες μέσα σε ένα τέλειο σώμα, με ένα τέλειο μυαλό, με υψηλές επιδόσεις στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στην επαγγελματική τους ζωή.
Οπως αναφέρει στην «Espresso» η διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών, Μαρία Τσιάκα (η οποία είναι και υποψήφια διδάκτωρ στο τμήμα Ψυχολογικής Ιατρικής και Ψυχιατρικής του Institute of Psychiatry, King’s College London, υπό την εποπτεία των καθηγητών Janet Treasure και Ulrike Schmidt):
«Είναι τα τέλεια κορίτσια που δεν δημιούργησαν ποτέ πρόβλημα, ήταν πάντα συνεπείς, τακτικές, προσεκτικές και ποτέ αντιδραστικές και αυθάδεις προς τους γονείς τους. Τώρα όμως απειλούνται από τις τραγικές και καταστροφικές συνέπειες της νευρικής ανορεξίας. Νομίζουν ότι είναι υπέρβαρες, ότι δεν είναι αρκετά τέλειες και εμφανίζουν τα συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας για να αντισταθούν και οι ίδιες στη τελειομανία τους».
Η νευρική ανορεξία λειτουργεί ύπουλα και καταλυτικά στη ζωή μιας έφηβης ή μιας ενήλικης γυναίκας, αλλά και στην οικογένειά της. Οι γονείς αργούν να συνειδητοποιήσουν και να αναγνωρίσουν το πρόβλημα, γιατί η ενημέρωση είναι ακόμα ελλιπής στην Ελλάδα:
«Η συμμετοχή της οικογένειας στη θεραπεία, η συμβουλευτική γονιών και η ατομική θεραπεία της γυναίκας που πάσχει από νευρική ανορεξία ενισχύει την ανάρρωση από το σύμπτωμα, κυρίως όταν πρόκειται για έφηβη μέχρι 18 ετών. Οσο πιο έγκαιρα αναγνωρίσουν οι γονείς το πρόβλημα τόσο οι πιθανότητες για ίαση της νόσου αυξάνονται», εξηγεί η Μαρία Τσιάκα.
Ποια είναι τα συμπτώματα
Ποιες είναι όμως συμπεριφορές που σηματοδοτούν την ύπαρξη της νόσου; Η διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών Μαρία Τσιάκα μάς δίνει ένα πλήρη οδηγό ώστε γονείς και στενά πρόσωπα των ατόμων που οδηγούνται στον κόσμο της νευρικής ανορεξίας να γνωρίζουν όλα τα συμπτώματα της νόσου:
- Το παιδί σας αξιολογεί τον εαυτό του με βάση το πόσα κιλά είναι και στρεσάρεται υπερβολικά με το νούμερο της ζυγαριάς. Εχει έντονη ενασχόληση με το βάρος και την εικόνα του σώματός του. Βάζει συνεχώς στόχους για απώλεια βάρους και θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο, αν δεν καταφέρει να το χάσει. Ο περιορισμός της τροφής έχει ήδη ξεκινήσει. Υπάρχουν ανωμαλίες στην περίοδο ή απώλεια περιόδου – στα κορίτσια.
- Χρησιμοποιεί τελετουργικό κατά τη διάρκεια των γευμάτων, αργεί πολύ να φάει, μασάει αργά, τεμαχίζει την τροφή σε πολύ μικρά κομμάτια. Κάνει μονοφαγία, επιλέγει συνεχώς τις ίδιες τροφές με τις οποίες νιώθει ασφαλής. Αντιδρά όταν της λέτε κάτι για την τροφή.
- Αρνείται να τρώει μαζί σας για να μην την ελέγχετε. Βρίσκετε πεταμένες τροφές στον κάδο ή στο δωμάτιο ή στην αυλή. Βρίσκετε υπολείμματα τροφών στην τουαλέτα στην περίπτωση που κάνει εμετό, χάπια διαίτης ή καθαρτικά στην τσάντα ή στα συρτάρια.
- Εχει έντονη φυσική δραστηριότητα. Αποφεύγει το ασανσέρ για να πάει με τις σκάλες, διανύει αποστάσεις χιλιομέτρων, ενώ αναζητά την άσκηση καθημερινά σχεδόν την ίδια ώρα της ημέρας για να νιώσει ασφαλής ότι δεν θα πάρει θερμίδες.
- Εχει έντονη σωματική υπερδιέγερση: είναι συνεχώς όρθια, προτιμά να περπατά, είναι σε ένα συνεχές στρες, αγχώνεται με το παραμικρό. Δεν μπορεί να κοιμηθεί και αναζητά την παρέα κάποιου δίπλα στο κρεβάτι της.
- Αρχίζει να αλλάζει τη σχέση της με τα μέλη της οικογένειας και τους φίλους. Γίνεται ευερέθιστη, αγχώδης, αντιδραστική, απόλυτη. Αρχίζει να πιστεύει ότι οι φίλες της τη ζηλεύουν για τα κιλά της και τις υψηλές επιδόσεις της στο σχολείο. Δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για το άλλο φύλο ή αδυνατεί να συσχετιστεί μαζί του. Νομίζει ότι όλοι θέλουν να την παχύνουν. Η μόνιμη ενασχόλησή της με το βάρος και την τροφή την κάνει να συγκρίνει το σώμα της με το σώμα των άλλων (γονιών, αδερφών, φίλων, καθηγητών) με εμμονή.
Πάντως, το 70% των ατόμων που πάσχουν από νευρική ανορεξία, αν αυτή διαγνωστεί στο αρχικό στάδιο της νόσου, θεραπεύεται. Η ελπίδα είναι πιο μεγάλη όταν υπάρχει άμεση βοήθεια από εξειδικευμένους ειδικούς στις διατροφικές διαταραχές.
Πηγη
Το παραπάνω νούμερο αποδεικνύεται από επιδημιολογικές έρευνες, οι οποίες δείχνουν ότι ένα ακόμα 7% έχει κάποια χαρακτηριστικά από παρόμοιες νόσους, ανεβάζοντας το ποσοστό των ατόμων που υποφέρουν από διατροφικές διαταραχές στο 13%. Η νευρική ανορεξία στο μεγαλύτερο ποσοστό της αφορά τις γυναίκες, ενώ έχει παρατηρηθεί πως και άνδρες μπορούν να πέσουν στα… δίχτυα της.
Πώς όμως οδηγούνται οι περισσότερες έφηβες και γυναίκες νεαρής ηλικίας στον κόσμο της νευρικής ανορεξίας, που κάποιες φορές δεν έχει γυρισμό; Ολες ανησυχούν για το βάρος τους, το σώμα τους, προσέχουν τι τρώνε, πώς το τρώνε, πότε το τρώνε. Επιδιώκουν να είναι τέλειες μέσα σε ένα τέλειο σώμα, με ένα τέλειο μυαλό, με υψηλές επιδόσεις στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στην επαγγελματική τους ζωή.
Οπως αναφέρει στην «Espresso» η διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών, Μαρία Τσιάκα (η οποία είναι και υποψήφια διδάκτωρ στο τμήμα Ψυχολογικής Ιατρικής και Ψυχιατρικής του Institute of Psychiatry, King’s College London, υπό την εποπτεία των καθηγητών Janet Treasure και Ulrike Schmidt):
«Είναι τα τέλεια κορίτσια που δεν δημιούργησαν ποτέ πρόβλημα, ήταν πάντα συνεπείς, τακτικές, προσεκτικές και ποτέ αντιδραστικές και αυθάδεις προς τους γονείς τους. Τώρα όμως απειλούνται από τις τραγικές και καταστροφικές συνέπειες της νευρικής ανορεξίας. Νομίζουν ότι είναι υπέρβαρες, ότι δεν είναι αρκετά τέλειες και εμφανίζουν τα συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας για να αντισταθούν και οι ίδιες στη τελειομανία τους».
Η νευρική ανορεξία λειτουργεί ύπουλα και καταλυτικά στη ζωή μιας έφηβης ή μιας ενήλικης γυναίκας, αλλά και στην οικογένειά της. Οι γονείς αργούν να συνειδητοποιήσουν και να αναγνωρίσουν το πρόβλημα, γιατί η ενημέρωση είναι ακόμα ελλιπής στην Ελλάδα:
«Η συμμετοχή της οικογένειας στη θεραπεία, η συμβουλευτική γονιών και η ατομική θεραπεία της γυναίκας που πάσχει από νευρική ανορεξία ενισχύει την ανάρρωση από το σύμπτωμα, κυρίως όταν πρόκειται για έφηβη μέχρι 18 ετών. Οσο πιο έγκαιρα αναγνωρίσουν οι γονείς το πρόβλημα τόσο οι πιθανότητες για ίαση της νόσου αυξάνονται», εξηγεί η Μαρία Τσιάκα.
Ποια είναι τα συμπτώματα
Ποιες είναι όμως συμπεριφορές που σηματοδοτούν την ύπαρξη της νόσου; Η διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών Μαρία Τσιάκα μάς δίνει ένα πλήρη οδηγό ώστε γονείς και στενά πρόσωπα των ατόμων που οδηγούνται στον κόσμο της νευρικής ανορεξίας να γνωρίζουν όλα τα συμπτώματα της νόσου:
- Το παιδί σας αξιολογεί τον εαυτό του με βάση το πόσα κιλά είναι και στρεσάρεται υπερβολικά με το νούμερο της ζυγαριάς. Εχει έντονη ενασχόληση με το βάρος και την εικόνα του σώματός του. Βάζει συνεχώς στόχους για απώλεια βάρους και θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο, αν δεν καταφέρει να το χάσει. Ο περιορισμός της τροφής έχει ήδη ξεκινήσει. Υπάρχουν ανωμαλίες στην περίοδο ή απώλεια περιόδου – στα κορίτσια.
- Χρησιμοποιεί τελετουργικό κατά τη διάρκεια των γευμάτων, αργεί πολύ να φάει, μασάει αργά, τεμαχίζει την τροφή σε πολύ μικρά κομμάτια. Κάνει μονοφαγία, επιλέγει συνεχώς τις ίδιες τροφές με τις οποίες νιώθει ασφαλής. Αντιδρά όταν της λέτε κάτι για την τροφή.
- Αρνείται να τρώει μαζί σας για να μην την ελέγχετε. Βρίσκετε πεταμένες τροφές στον κάδο ή στο δωμάτιο ή στην αυλή. Βρίσκετε υπολείμματα τροφών στην τουαλέτα στην περίπτωση που κάνει εμετό, χάπια διαίτης ή καθαρτικά στην τσάντα ή στα συρτάρια.
- Εχει έντονη φυσική δραστηριότητα. Αποφεύγει το ασανσέρ για να πάει με τις σκάλες, διανύει αποστάσεις χιλιομέτρων, ενώ αναζητά την άσκηση καθημερινά σχεδόν την ίδια ώρα της ημέρας για να νιώσει ασφαλής ότι δεν θα πάρει θερμίδες.
- Εχει έντονη σωματική υπερδιέγερση: είναι συνεχώς όρθια, προτιμά να περπατά, είναι σε ένα συνεχές στρες, αγχώνεται με το παραμικρό. Δεν μπορεί να κοιμηθεί και αναζητά την παρέα κάποιου δίπλα στο κρεβάτι της.
- Αρχίζει να αλλάζει τη σχέση της με τα μέλη της οικογένειας και τους φίλους. Γίνεται ευερέθιστη, αγχώδης, αντιδραστική, απόλυτη. Αρχίζει να πιστεύει ότι οι φίλες της τη ζηλεύουν για τα κιλά της και τις υψηλές επιδόσεις της στο σχολείο. Δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για το άλλο φύλο ή αδυνατεί να συσχετιστεί μαζί του. Νομίζει ότι όλοι θέλουν να την παχύνουν. Η μόνιμη ενασχόλησή της με το βάρος και την τροφή την κάνει να συγκρίνει το σώμα της με το σώμα των άλλων (γονιών, αδερφών, φίλων, καθηγητών) με εμμονή.
Πάντως, το 70% των ατόμων που πάσχουν από νευρική ανορεξία, αν αυτή διαγνωστεί στο αρχικό στάδιο της νόσου, θεραπεύεται. Η ελπίδα είναι πιο μεγάλη όταν υπάρχει άμεση βοήθεια από εξειδικευμένους ειδικούς στις διατροφικές διαταραχές.
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου