H εκρηκτική λάμψη κατά τον οργασμό

Πρώτη μαγνητική απεικόνιση γυναικείου εγκεφάλου σε κορύφωση

Γιατί δεν ξέρουμε τίποτα

Κι όμως, εκεί που νομίζουμε ότι ξέρουμε τα πάντα! Η διαφορά μεταξύ του εξυπνάκια και του επιστήμονα είναι μία και απλή: ο εξυπνάκιας νομίζει ότι τα ξέρει όλα, την ίδια στιγμή που ο επιστημονικός νους παραδέχεται ότι δεν γνωρίζει τίποτα.

«Ανάσταση» νεκρού σπουργιτιού μέσω ρομποτικής

Το όλο πείραμα παραπέμπει σε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας: επιστήμονες του πανεπιστημίου Duke στη Βόρεια Καρολίνα συνεργάστηκαν με φοιτητές μηχανολογίας και έναν ταριχευτή για να «αναστήσουν» μέσω της ρομποτικής ένα σπουργίτι και να μελετήσουν τη συμπεριφορά των άλλων απέναντί του.

Εντόπισαν το πρώτο υβρίδιο ανθρώπου και Νεάντερταλ

Ερευνητές ανακοίνωσαν πως εντόπισαν το πρώτο υβρίδιο ανθρώπου και Νεάντερταλ. Η σχετική έκθεση δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Plos One.

Ερευνητές βρήκαν το γονίδιο που επαναφέρει έναν γηρασμένο εγκέφαλο στην εφηβική κατάσταση

Είναι προφανές ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί καλύτερα όταν ο άνθρωπος βρίσκεται στην εφηβεία, υπό την έννοια ότι μαθαίνει πιο εύκολα και επουλώνεται πιο γρήγορα απ’ ότι σε μεγαλύτερη ηλικία, κάτι που νοιώθουμε όλοι μας όσο περνούν τα χρόνια. Επομένως, δε θα μας πείραζε να μπορούσαμε να επαναφέρουμε το μυαλό μας στην κατάσταση που ήταν τότε.

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Τα 10 πιο παραμυθένια κάστρα της Ευρώπης

Όταν το Lonely Planet παρουσιάζει τη λίστα με τα 10 πιο παραμυθένια κάστρα στην Ευρώπη τότε, οι wannabe πρίγκιπες, οι σταχτοπούτες και όλες οι σύγχρονες ρομαντικές ψυχές ονειρεύονται βόλτες μέσα σε αυτά.

1. Pražský hrad, Τσεχία



Το Pražský hrad είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης που βρίσκεται στην Πράγα. Το κάστρο μοιάζει με μικρή πολιτεία, αφού διαθέτει καθεδρικούς ναούς, παλάτια, λιθόστρωτους δρόμους και σπίτια στο εσωτερικό του. Η μικρή ιστορία της περιτοιχισμένης πόλης-κάστρου ξεκινά τον ένατο αιώνα με τις ρωμαϊκές, γοτθικές, μπαρόκ και αναγεννησιακές αρχιτεκτονικές επιρροές να είναι εμφανείς σε κάθε σημείο του. Μόνο ένα μέρος είναι καλύτερο από το να βρίσκεται κανείς μέσα στο κάστρο και αυτό είναι ο εξωτερικός χώρος του από όπου μπορεί να θαυμάσει κανείς τη μεγαλοπρεπή κατασκευή. Εξάλλου, λίγα πράγματα είναι πιο εντυπωσιακά από τη θέα του κάστρου στο ηλιοβασίλεμα.

2. Eilean Donan, Σκωτία


Σύμβολο της Σκωτίας, το Eilean Donan είναι ίσως το πιο πολυφωτογραφημένο κάστρο της Ευρώπης. Το μεσαιωνικό κάστρο βρίσκεται στο μικρό νησάκι Loch Duich και στις σελίδες χιλιάδων τουριστικών οδηγών της Σκωτίας, ενώ έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες. Αρχικά χτίστηκε τον 13ο αιώνα για να προσφέρει προστασία από τις επιδρομές των Βίκινγκς, ενώ κάποιους αιώνες αργότερα, και συγκεκριμένα, το 1719 καταστράφηκε από τον αγγλικό στρατό και πήρε την τελική μορφή του όταν ξαναχτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.

3. Schloss Neuschwanstein, Βαυαρία, Γερμανία



Για αυτό το κάστρο θα απευθυνθείτε στον Λουδοβίκο II, οποίος από ότι φαίνεται εκτός από λάτρης του Βάγκνερ, ήταν παθιασμένος με τα κάστρα που περικλείουν ρομαντικές ιστορίες. Το απόλυτο εγχείρημα ήταν αυτό του Neuschwanstein που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από παραμύθι. Φωλιασμένο μέσα στο δάσος από το 1869, μπορεί να απολαύσει κανείς την εκπληκτική θέα από τη γέφυρα Marienbrücke (Γέφυρα της Μ). Και αν θέλετε να κάνετε θεαματική πριγκιπική είσοδο στο κάστρο μπορείτε να ιππεύσετε κάποιο από τα άλογα από το γειτονικό χωριό Hohenschwangau.

4. Castell de Púbol, Καταλανία, Ισπανία


Αν ανήκετε σε αυτούς που πιστεύουν στα παραμύθια ίσως είστε έτοιμοι για λίγο σουρεαλισμό. Αυτό το μεσαιωνικό μνημείο στην περιοχή La Per, είναι ένας συνδυασμός γοτθικής και αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής αρκετό για να εντυπωσιάσει τον διάσημο ζωγράφο Σαλβαδόρ Νταλί που το αγόρασε το 1968. Με το που εγκαταστάθηκε εκεί με τη γυναίκα του Gala, το ανακαίνισε με το δικό του μοναδικό τρόπο μεταμορφώνοντάς το ολοκληρωτικά. Για παράδειγμα, στον εξωτερικό χώρο του κάστρου βρίσκεται ο τύμβος της Gala τον οποίο φρουρεί μία καμηλοπάρδαλη. Παρά τον εκκεντρικό σχεδιασμό του, το κάστρο-σπίτι του Νταλί στην περιοχή Púbol είναι ένα πανέμορφο μέρος ιδανικό για ρομαντικές βόλτες στη γύρω φύση.

5. Tintagel, Κορνουάλη, Αγγλία



Τον μεσαιωνικό θρύλο που αναφέρεται στο αγόρι που κατάφερε να τραβήξει το χρυσό σπαθί που βρισκόταν για χρόνια βυθισμένο σε μια μεγάλη πέτρα με τη βοήθεια του μάγου Μέρλιν, τον ξέρετε. Μπορεί το αγόρι να ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Αγγλίας και να έμεινε στην ιστορία γνωστός ως Βασιλιάς Αρθούρος, όμως το κάστρο στο νησί Tintagel κλέβει την παράσταση στην συγκεκριμένη ιστορία. Παραγγελία του κόμη της Κορνουάλης, χρονολογείται από το 1233 σε μία μυθική τοποθεσία, σε ένα βραχώδες ακρωτήρι στη βορειοδυτική ακτή. Σήμερα τα ερείπια του κάστρου, η γέφυρα και τα κύματα που σκάνε στα βράχια, δημιουργούν το απόλυτο μυστηριακό τοπίο.

6. Palácio Nacional de Pena, Σίντρα, Πορτογαλία






Όταν μιλάμε για παλάτια, η πόλη Σίντρα στην Πορτογαλία έχει να αριθμήσει πολλά. Το κατεστραμμένο Castelo dos Mouros πάνω από την πόλη, το φανταστικό Quinta da Regaleira μέσα στους καταπράσινους κήπους, αλλά και το εξωτικής ομορφιάς Monserrate είναι μερικά από αυτά. Αλλά αυτό που κάνει τη διαφορά είναι το εντυπωσιακό Palácio Nacional da Pena που στέκει επιβλητικό και χρωματιστό στην κορυφή του λόφου και είναι ένα mix αρχιτεκτονικής επηρεασμένης από το γοτθικό ρυθμό και το πορτογαλικό και ισλαμικό στιλ.

7. Château de Peyrepertuse, Λανγκντόκ-Ρουσιγιόν, Γαλλία



Στη νοτιοδυτική Γαλλία και περνώντας από την εκπληκτική φύση στα Πυρηναία Όρη, θα δείτε φρούρια και απομεινάρια του κάστρου του 13ου αιώνα όπου πραγματοποιήθηκαν πολλές μάχες ανάμεσα σε σταυροφόρους ιππότες και αιρετικούς της καθολικής εκκλησίας. Με λίγα λόγια, πρόκειται για ένα αιματοβαμμένο κάστρο της μεσαιωνικής εποχής.

8. Corvin Castle, Χουνεντοάρα, Ρουμανίσ



Πολλές φορές τα παραμύθια γίνονται εφιάλτες. Το πιο τρομακτικό κάστρο της Ευρώπης βρίσκεται στα λημέρια του Δράκουλα στην Τρανσυλβανία. Πολλοί λένε πως ο κόμης ήταν φυλακισμένος εκεί και αν είστε τολμηροί μπορείτε να το επισκεφτείτε και εκτός από ανατριχίλα θα νιώσετε και δέος. Το κάστρο αυτό τα έχει όλα εκτός από βρικόλακες. Τον 15ο αιώνα υπήρξε κατοικία της ουγγρικής δυναστείας Corvin, ενώ στη νεότερη εποχή ο Νικολάε Τσαουσέσκου, ηγέτης της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρουμανίας, έχτισε γύρω από αυτά κάποια όχι και τόσο καλαίσθητα κτίρια από ατσάλι.

9. Titania’s Castle, Έγκεσκοβ, Δανία



Σε μία χώρα της Ευρώπης όπου ακόμα υπάρχουν βασίλισσες και πριγκίπισσες θα ήταν παράλογο να μην υπήρχαν επιβλητικά κάστρα. Το κάστρο του Έγκεσκοβ βρίσκεται στα νότια του νησιού Funen και διαθέτει όλα όσα κάνουν ένα τέτοιο κτίριο εντυπωσιακό. Χτισμένο δίπλα σε μία λίμνη και περιτριγυρισμένο από κήπους, ένα μεγάλο μέρος του σκανδιναβικού κάστρου είναι κατασκευασμένο από ξύλο δρυός. Στο εσωτερικό του, και συγκεκριμένα στον πρώτο όροφο, κρύβεται ένας αληθινός μικρός θησαυρός, το Titania’s Castle, το πιο μαγικό κουκλόσπιτο σε όλο τον πλανήτη. Διακοσμημένο σαν ένα πραγματικό κάστρο, η ιστορία λέει πως φτιάχτηκε μετά από απαίτηση της κόρης ενός Άγγλου αξιωματικού για να στεγάσει τις νεράιδες που ζούσαν στον κήπο. Αν το επισκεφτείτε θα χρειαστεί να αφιερώσετε πολύ χρόνο για να περιηγηθείτε μέσα στο κάστρο του Έγκεσκοβ, καθώς εκεί υπάρχουν πολλά μουσεία και εκθέσεις.

10. Malbork Castle, Πολωνία



Το μεγάλο μέγεθος δεν είναι απαραίτητα και καλύτερο. Αυτό ισχύει και με το συγκεκριμένο της Πολωνίας το οποίο φαίνεται πως κατασκευάστηκε για ένα και μοναδικό σκοπό: να εντυπωσιάσει. Το μεγαλύτερο γοτθικό κάστρο της Ευρώπης, βρίσκεται στην άκρη της Βαλτικής Θάλασσας και χτίστηκε από τους Ιππότες του Τευτονικού τάγματος. Πρόκειται για ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα μεσαιωνικού κάστρου που σχεδόν αποκλείεται να μην αφήσει κάθε επισκέπτη με το στόμα ανοιχτό.

Πηγή

Μπαλόνι ηλίου στέλνει τουρίστες στη στρατόσφαιρα!

Ένα μπαλόνι ηλίου που μπορεί να φράσει μέχρι τη στρατόσφαιρα δίνει τη δυνατότητα για διαστημικά ταξίδια. Το μπαλόνι μπορεί να φτάσει τα 36.000 μέτρα, προσφέροντας στους επίδοξους αστροναύτες τη δυνατότητα να δουν τον ήλιο να ανατέλει πάνω από τη Γη.
Περιγράφεται σαν «σχεδόν διαστημόποιο» και το κόστος κάθε ταξιδού θα ξεπερνά το 100.000 ευρώ ανά άτομο. Το ταξίδι περιλαμβάνει τρίωρη παραμονή στη στρατόσφαιρα σε σημείο που είναι αντιληπτό το μαύρο του διαστήματος από πάνω και η καμπυλότητα της Γης κάτω.

Μπαλόνι ηλίου στέλνει τουρίστες στη στρατόσφαιρα!

Το τεράστιο, διαμέτρου 129 μέτρων, μπαλόνι θα διαθέτει καμπίνα με χώρο για 4 επισκέπτες και 2 μέλη πληρώματος. Η επιστροφή στη Γη γίνεται με τη χρήση ενός αλεξπτωτου που δίνει τη δυνατότητα στην καμπίνα να προσγειωθεί οναλά και με ακρίβεια.
Ο Ισπανός επιχειρηματίας Jose Mariano Lopez-Urdiales ο οποίος διαχειρίζεται την κατασκευή δήλωσε ότι ένα τέτοι ταξίδι είναι πιθανό το 2013. Σύμφωαν με αυτόν, το κόστος αποστολής ενός μπαλονιού στη στρατόσφαιρα είναι το ίδιο με αυτό ενός πυράυλου, ωστόσο προσφέρει τη δυνατότητα μεγαλύτερης παραμονής σε ύψος και δεν έχει θόρυβο.

Μπαλόνι ηλίου στέλνει τουρίστες στη στρατόσφαιρα!
Μπαλόνι ηλίου στέλνει τουρίστες στη στρατόσφαιρα!
Μπαλόνι ηλίου στέλνει τουρίστες στη στρατόσφαιρα!

Πηγή

Σοκολάτα, ο πιο γλυκός προστάτης μας

Μειώνει τον κίνδυνο καρδιοπαθειών και εγκεφαλικών επεισοδίων

Σοκολάτα, ο πιο γλυκός προστάτης μας
H σοκολάτα φαίνεται ότι προστατεύει καρδιά και εγκέφαλο αλλά η κατανάλωση της απαιτεί προσοχή

Μια νέα μελέτη επιβεβαιώνει προηγούμενες έρευνες που έχουν δείξει ότι η κατανάλωση σοκολάτας έχει ευεργετική επίδραση στην υγεία της καρδιάς και του εγκεφάλου. Όπως φαίνεται τα υψηλά επίπεδα κατανάλωσης σοκολάτας μειώνουν σημαντικά τις πιθανότητες καρδιακών παθήσεων και πρόκλησης εγκεφαλικών επεισοδίων.
Βέβαια οι ειδικοί έσπευσαν να επισημάνουν πως η έρευνα έχει και την «σκοτεινή» της πλευρά αφού η αυξημένη κατανάλωση σοκολάτας μπορεί να προστατεύει καρδιά και εγκέφαλο είναι πιθανό όμως να έχει άλλες παρενέργειες στον οργανισμό.

Τα ευρήματα

Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ μελέτησε τα αποτελέσματα επτά μελετών στις οποίες συμμετείχαν 114 χιλιάδες ασθενείς. Οι ερευνητές χώρισαν τους ασθενείς σε ομάδες ανάλογα  με την κατανάλωση σοκολάτας που έκαναν.
Όπως διαπίστωσαν, όσοι κατανάλωναν περισσότερες από δύο (ολόκληρες) σοκολάτες την εβδομάδα είχαν 37% μικρότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρδιαγγειακές παθήσεις και 29% μικρότερες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο σε σχέση με εκείνους που κατανάλωναν λιγότερη σοκολάτα. Η κατανάλωση της σοκολάτας φαίνεται ότι προστατεύει κυρίως από προβλήματα που σχετίζονται με την στεφανιαία αρτηρία.

Οι επιφυλάξεις

Τόσο διάφοροι ειδικοί αλλά και οι ίδιοι οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα αποτελέσματα πρέπει να αντιμετωπισθούν με επιφυλακτικότητα. Η σοκολάτα είναι λιπαρή, έχει ζάχαρη και άλλα επιβαρυντικά για τον οργανισμό συστατικά και η αυξημένη κατανάλωση της ευνοεί την πρόσληψη βάρους αλλά και παθήσεις όπως ο διαβήτης.

«Τα αποτελέσματα της μελέτης είναι πολύ ενθαρρυντικά αλλά θα χρειαστούν νέες έρευνες για να εξακριβωθεί η ευεργετική επίδραση της σοκολάτας σε καρδιά και εγκέφαλο. Είναι πάντως πιθανό η δημιουργία σοκολάτας με μειωμένα επίπεδα ζάχαρης και λιπαρών ουσιών να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά ως μέσο πρόληψης για καρδιοπάθειες και εγκεφαλικά επεισόδια. Η συμβουλή μας είναι όσοι δεν τρώνε σοκολάτα να μην ξεκινήσουν τώρα την αλόγιστη κατανάλωση ενώ οι λάτρεις της σοκολάτας να αποφύγουν να καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες μονομιάς. Είναι προτιμότερο να καταναλώνουν σε σταθερή βάση μικρές ποσότητες» δήλωσε στο BBC ο Όσκαρ Φράνκο, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Πηγή

Μια μέρα φτιαγμένη από …γυαλί!

Η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας των οθονών αφής τις κάνει λίγο λίγο αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Η ζωή μας μπορεί να αλλάξει ριζικά σύμφωνα με το εκπληκτικό αυτό βίντεο που παρουσιάζει σκηνές από το μέλλον, όπως αυτό θα μπορούσε να είναι με την ανάπτυξη των οθονών. Ίσως αυτό το μέλλον να είναι και πολύ κοντινό!



Πηγή

Τα μεγαλύτερα πάζλ στον κόσμο

Η μεγαλύτερη πεταλούδα στον κόσμο

Η Attacus atlas είναι η μεγαλύτερη νυχτοπεταλούδα στον κόσμο.

Το άνοιγμα των φτερών της μπορεί να φτάσει τα 30 εκατοστά, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι η θηλυκή Attacus atlas είναι αισθητά μεγαλύτερη και βαρύτερη από την αρσενική.

Το όνομα Attacus atlas είναι εμπνευσμένο από τον Άτλαντα της αρχαίας μυθολογίας προφανώς λόγο του μεγέθους της. Τα αρσενικά ξεχωρίζουν εκτός από το μέγεθος τους και από τις κεραίες που τις χρησιμοποιούν για τον εντοπισμό των θηλυκών.Θα την συναντήσετε στα τροπικά και υποτροπικά δάση της Νοτιοανατολικής Ασίας, στη νότια Κίνα, στη Μαλαισία, στην Ταϊλάνδη αλλά και στην Ινδονησία.









Πηγή

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Ρομποτική χειρουργική

Στη δεκαετία του '90 εξελίσσεται η λαπαροσκοπική χειρουργική, που τότε θεωρούνταν επανάσταση στον κλάδο της χειρουργικής. 

 

Οι επεμβάσεις γίνονται πλέον με τομές λίγων χιλιοστών, με απόλυτη ασφάλεια, σε σύντομο χρόνο, προσφέροντας στον ασθενή ίαση και ταχύτατη επάνοδο στις καθημερινές του δραστηριότητες, χωρίς επιπλοκές. Οι λαπαροσκόποι χειρουργοί αντιλαμβάνονται τα οφέλη της νέας μεθόδου, αλλά συγχρόνως εντοπίζουν δύο προβλήματα: την ύπαρξη δισδιάστατης εικόνας και τη σχετική ακαμψία των λαπαροσκοπικών εργαλείων.
Προς το τέλος της δεκαετίας του '90, με τη «συνεργασία» της ηλεκτρονικής, της μηχανικής και της πληροφορικής επιστήμης, δημιουργήθηκε η ρομποτική χειρουργική, ώστε να τελειοποιήσει τη λαπαροσκοπική τεχνική. Το πρώτο και μοναδικό αυτή τη στιγμή στον κόσμο Σύστημα Ρομποτικής Χειρουργικής da Vinci εγκρίθηκε από το FDA τον Ιούλιο του 2000.
Το ρομπότ δεν αντικαθιστά το χειρουργό, αποτελεί όμως ένα νέο σημαντικό εργαλείο και εφόδιο, που διευκολύνει το έργο του και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για πιο αποτελεσματικές επεμβάσεις. Το ρομπότ δρα ως συνεργάτης υπό τον πλήρη έλεγχο και την καθοδήγηση του χειρουργού.
Το ρομποτικό σύστημα
Αποτελεί το πρώτο και μοναδικό αυτή τη στιγμή στον κόσμο σύστημα ρομποτικής χειρουργικής, που πραγματοποιεί όλο το φάσμα των λαπαροσκοπικών εγχειρήσεων αλλά και μεγάλο ποσοστό των έως σήμερα παραδοσιακά επεμβατικών εγχειρήσεων.
Αποτελείται από κονσόλα χειρισμού, το Σύστημα Insite Vision με πραγματική 3D απεικόνιση (Real time 3D) και εκτενές σύνολο οργάνων EndoWrist (ρομποτικό σύστημα 4 βραχιόνων).

Η λειτουργία του
Ο χειρουργός κάθεται σε μια κονσόλα μέσα στη χειρουργική αίθουσα και από απόσταση χειρίζεται τα χειρουργικά εργαλεία. Τα εργαλεία αυτά εισάγονται πρώτα με μικροτομές λίγων χιλιοστών στο σώμα του ασθενούς από τη χειρουργική ομάδα.
Στη συνέχεια, έχοντας τρισδιάστατη εικόνα από την κονσόλα, ο χειρουργός κινεί με ειδικά χειριστήρια τους τέσσερις βραχίονες. Κάθε βραχίονας είναι συνδεδεμένος με ένα χειρουργικό εργαλείο και στον κεντρικό βραχίονα βρίσκεται η κάμερα. Στους βραχίονες χρησιμοποιείται η τεχνολογία Endo Wrist -πρόκειται για εύκαμπτους καρπούς τους οποίους ο χειρουργός μπορεί να λυγίσει και να γυρίσει όπως τον καρπό του ανθρώπινου χεριού και με μεγαλύτερη ακόμη ευελιξία. Ο χειρουργός χρησιμοποιεί τα χέρια του αλλά και πεντάλ για να ελέγχει την κάμερα, να ρυθμίσει την εστίαση και να προσαρμόζει τη θέση των βραχιόνων του ρομπότ.
Διαθέτει επίσης ένα σύστημα φακών τρισδιάστατης απεικόνισης, το οποίο μεγεθύνει το χειρουργικό πεδίο έως και 15 φορές, διευρύνοντας ουσιαστικά τις δυνατότητες της ανθρώπινης όρασης και επιτρέποντας στο χειρουργό να κάνει λεπτομερείς, ακριβείς και πιο σταθερές κινήσεις.

Οι εφαρμογές της ρομποτικής χειρουργικής
Το Σύστημα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας, τόσο σε ενδοσκοπικές εγχειρήσεις, που πραγματοποιούνται σήμερα με συμβατικούς τρόπους, όσο και σε δύσκολες περιπτώσεις «ανοιχτών» επεμβάσεων.
Παράλληλα, καθιστά δυνατή την εφαρμογή μεθόδων σε ειδικότητες χειρουργικής, στις οποίες μέχρι πρόσφατα αυτό δεν ήταν δυνατό, καλύπτοντας πολλές ειδικότητες όπως:
Γενική χειρουργική: Διαφραγματοκήλη, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, αποκατάσταση αχαλασίας οισοφάγου, αφαίρεση χολής, επέμβαση για κήλη, εκτομές κύστεων, ήπατος, παγκρέατος, σπλήνας, αφαίρεση κύστεων ή ογκιδίων στο ήπαρ, αποκατάσταση βουβωνοκήλης, κολεκτομή, σπληνεκτομή, παγκρεατεκτομή, γαστρεκτομή, επέμβαση σκωληκοειδίτιδας, επέμβαση για κήλη - βουβωνοκήλη, κιρσοκήλη, επεμβάσεις νοσογόνου παχυσαρκίας.
Ουρολογία: Ριζική προστατεκτομή, αφαίρεση κύστεων νεφρού, μερική νεφρεκτομή, ριζική νεφρεκτομή, λεμφαδενεκτομή, πυελοπλαστική, ριζική κυστεκτομή, αποκατάσταση κιρσοκήλης.
Γυναικολογική χειρουργική: Αφαίρεση κύστεων ωοθηκών, ινομυωμάτων, σαλπίγγων, εξωμητρίου κύστεως, λεμφαδενικός καθαρισμός, υστερεκτομή.
Καρδιοχειρουργική - θωρακοχειρουργική: Ολική ενδοσκοπική εγχείρηση μοσχεύματος by-pass στεφανιαίας αρτηρίας, αποκατάσταση μεσοκολπικής επικοινωνίας, αποκατάσταση μιτροειδούς βαλβίδας.
Αγγειοχειρουργική Αποκατάσταση ανευρύσματος κοιλιακής αορτής.

Τα οφέλη του συστήματος 

Για τον χειρουργό
Απόλυτη οπτική: Το σύστημα ρομποτικής χειρουργικής βελτιώνει την αντίληψη του βάθους, προσφέροντας στους χειρουργούς τρισδιάστατη εικόνα. Επίσης παρέχει τη δυνατότητα μεγέθυνσης του χειρουργικού πεδίου για πολύ ακριβείς και λεπτομερείς κινήσεις. Ενδεικτικά, τα αγγεία που έχουν μέγεθος χιλιοστού εμφανίζονται στο μέγεθος ενός μολυβιού.
Απόλυτη ακρίβεια χειρουργικών χειρισμών: Στο ρομποτικό σύστημα χρησιμοποιούνται μικρότερα εργαλεία από αυτά που χρησιμοποιούνται στη λαπαροσκοπική χειρουργική και έχουν τη δυνατότητα περιστροφής έως και 360ο, με αποτέλεσμα να παρέχουν άριστη πλαστικότητα, ακρίβεια και σταθερότητα κινήσεων. Επίσης, δίνουν τη δυνατότητα στο χειρουργό να προσεγγίσει απρόσιτα μέχρι σήμερα σημεία κατά τη διάρκεια της επέμβασης με απόλυτη ασφάλεια.
Ελάχιστη παρέμβαση στο σώμα του ασθενούς: Η επέμβαση πραγματοποιείται μέσα από τομές λίγων χιλιοστών, που αποτρέπουν τη μεγάλη απώλεια αίματος και το τραύμα στο σώμα.

Για τον ασθενή
Η ελάχιστα επεμβατική μέθοδος του Συστήματος προσφέρει στον ασθενή πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως μικρότερη διάρκεια αναισθησίας, μειωμένο κίνδυνο μόλυνσης ή απώλεια αίματος, ελαχιστοποίηση του μετεγχειρητικού πόνου και της δυσφορίας, σημαντική μείωση της περιόδου νοσηλείας, καθώς και γρήγορη ανάρρωση και επάνοδο στις καθημερινές δραστηριότητες, παράλληλα με ένα άρτιο αισθητικά αποτέλεσμα.

Πηγή

Γιατί το αντρικό όργανο έχει αυτό το σχήμα;

Την έρευνα πραγματοποίησε ο Gordon Gallup ένας πρωτοπόρος στον τομέα του ψυχολόγος, που ειδικεύεται στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Ο Gallup και η ομάδα του από το πολιτειακό πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Albany, προσπάθησαν να ανακαλύψουν που οφείλεται το σχήμα και το μέγεθος του ανδρικού μορίου.
Αφορμή για την έρευνά τους στάθηκε το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι το μόνο από τα πρωτεύοντα θηλαστικά που έχει τόσο μεγάλο γεννητικό όργανο σε στύση, με μέσο όρο μήκους από 10,5 μέχρι 15,5. Αντίθετα τα υπόλοοιπα θηλαστικά, ακόμα και οι... προικισμένοι χιμπατζήδες, έχουν μόρια με το μισό σχεδόν μέγεθος.
Ο Gordon Gallup, μετά από χρόνια ερευνών, κατέληξε σε ένα εντυπωσιακό συμπέρασμα: Το σχήμα και το μέγεθος του ανθρώπινου πέους καθορίστηκε από τον γυναικείο κόλπο! Με άλλα λόγια, η γυναίκα έπλασε το ανδρικό μόριο, έτσι ώστε αυτό να προσαρμόζεται όσο καλύτερα γίνεται στις ανάγκες των γυναικείων γεννητικών οργάνων!
Παλιά οι άνθρωποι είχαν δεκάδες ερωτικές επαφές, καθημερινά!!!!
Και τώρα το πιο ενδιαφέρον σημείο της έρευνας: Ο Gordon Gallup διαπίστωσε ότι χιλιάδες χρόνια πριν οι άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, είχαν πολλούς ερωτικούς συντρόφους κατά τη διάρκεια της ημέρας! Έτσι ήταν πολύ συνηθισμένο το φαινόμενο μία γυναίκα να έχει μέσα σε δύο μέρες ερωτική επαφή με τέσσερεις ή έξι διαφορετικούς άντρες.
Αν σκεφτεί κανείς ότι το ανδρικό σπέρμα μπορεί να διατηρηθεί στον γυναικείο κόλπο για περισσότερες από 48 ώρες, είναι σαφές ότι ο... συναγωνισμός ήταν πολύ μεγάλος! Με απλά λόγια το σπέρμα του κάθε άνδρα έπρεπε να κάνει έναν αγώνα δρόμου για να καταφέρει να φτάσει εκείνο πρώτο στον στόχο, εκτοπίζοντας το σπέρμα των άλλων αντρών!
Σύμφωνα με τον Gordon Gallup από το πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, αυτή ακριβώς η θεωρία εκτοπισμού του σπέρματος, "ανάγκασε" το πέος να αποκτήσει αυτήν τη μορφή και το μέγεθος. Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να φτάνει πιο ψηλά και πιο βαθειά μέσα στο γυναικείο σώμα, με απώτερο σκοπό να εξαφανίσει το σπέρμα των άλλων ερωτικών συντρόφων της γυναίκας!!!

Πηγή

Η ιστορία πίσω από το wallpaper των Windows XP

Το default wallpaper των Windows XP είναι χωρίς αμφιβολία μια από τις δημοφιλέστερες εικόνες της ψηφιακής εποχής. Έχετε αναρωτηθεί, όμως, τι ακριβώς απεικονίζει; Αντίθετα με ό,τι πιστεύουν αρκετοί, πρόκειται για φωτογραφική λήψη και όχι για ένα image που δημιουργήθηκε σε υπολογιστή.

Η ολλανδική έκδοση των Windows -και μόνο αυτή- αναφέρει ως όνομα αρχείου για το συγκεκριμένο image τη λέξη Ireland, κάτι που οδήγησε πολλούς να θεωρήσουν ότι πρόκειται για ένα τοπίο στην ομώνυμη νησιωτική χώρα. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι η φωτογραφία τραβήχτηκε στην περιοχή Sonoma της California από τον Αμερικανό φωτογράφο Charles O'Rear.

Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1996, πέντε χρόνια πριν την κυκλοφορία των Windows XP. Δεν είναι γνωστό το ακριβές ποσό που δόθηκε στον O'Rear για να παραχωρήσει τη φωτογραφία του, ο ίδιος πάντως έχει δηλώσει ότι είναι ένα "υπέρογκο ποσό, το δεύτερο υψηλότερο που έχει δοθεί για φωτογραφία μετά το ενσταντανέ που απεικονίζει τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Bill Clinton να αγκαλιάζει τη Monica Lewinski". Σημειωτέον ότι η φωτογραφία δεν έχει υποστεί καμία επεξεργασία, σύμφωνα πάντα με το φωτογράφο.

Δέκα χρόνια μετά τη λήψη, το 2006, το συγκεκριμένο σημείο αποτέλεσε και πάλι θέμα φωτογραφίας. Αυτή τη φορά, όμως, το αποτέλεσμα ήταν κάθε άλλο παρά εντυπωσιακό, καθώς τη θέση του ειδυλλιακού τοπίου είχε πάρει ένας μάλλον αδιάφορος αμπελώνας.


Πηγή

Όταν γη και ουρανός γίνονται ένα!

Ένας παράδεισος στη γη και σίγουρα δεν είναι ο μόνος. Μαγικές εικόνες από τις αλυκές στην Βολιβία.
Αν υπάρχει παράδεισος κάπως έτσι θα πρέπει να είναι. Γαλάζιο παντού, σύννεφα, γαλήνη και ηρεμία.
Σύμφωνα με τη Daily Mail, οι ονειρικές αυτές εικόνες είναι στον επίγειο παράδεισο που λέγεται Βολιβία, στις αλυκές του Uyuni.
Εδώ δεν μπορεί κανείς εύκολα να πει που αρχίζει ο ουρανός αφού δεν το τοπίο σου δίνει μια ενιαία εικόνα, τόσο μαγική.

Όταν γη και ουρανός γίνονται ένα
Όταν γη και ουρανός γίνονται ένα
Όταν γη και ουρανός γίνονται ένα

Οι εν λόγω αλυκές είναι 3.600 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας ενώ η περιοχή είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους τουρίστες οι οποίοι έρχονται να δουν κάτι διαφορετικό.
Οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν την απέραντη λευκή έκταση και την εκπληκτική θέα, σε μια περιοχή που είναι αποκομμένη από τον σύγχρονο κόσμο.
Δίνοντας μόνο 15 δολάρια τη μέρα, οι τουρίστες μπορούν να έρθουν πιο κοντά στη φύση, μένοντας σε κατοικίες χωρίς ρεύμα ή νερό.
Μπορούν να συμμετάσχουν σε διάφορες τοπικές δραστηριότητες όπως το ετήσιο κούρεμα των λάμα ή να πάνε μαζί με τους ντόπιους με καραβάνια σε ερημικά χωριά μεταφέροντας αλάτι προς ανταλλαγή για φαγητό.

Όταν γη και ουρανός γίνονται ένα
 Όταν γη και ουρανός γίνονται ένα
Όταν γη και ουρανός γίνονται ένα

Αν και η περιοχή είχε πάντοτε επισκέπτες ωστόσο έγινε περιζήτητη τα τελευταία 5 χρόνια όταν εξορύχτηκαν 5.4 τόνοι λιθίου κάτω από την επιφάνεια του αλατιού.
Το λίθιο έχει «αναβαθμίσει» τη περιοχή καθώς οι κάτοικοι το χρησιμοποιούν για να έχουν ρεύμα και για να φορτίζουν από κινητά μέχρι ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Πηγή

13χρονος ανακαλύπτει το πως να συλλέξεις περισσότερη ηλιακή ενέργεια!


Ο 13χρονος Aidan Dwyen αντί να παίζει με διάφορα παιχνίδια, όπως τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας του, ασχολείται με αλγόριθμους και την ηλιακή ενέργεια. Ο Aidan ανακάλυψε ένα τρόπο για να συλλέγουμε 20%-50% περισσότερη ηλιακή ενέργεια.
Η έρευνα του ξεκίνησε, όπως δηλώνει ο ίδιος, ένα χειμώνα που έκανε βόλτες στο δάσος και παρατηρούσε τα γυμνά κλαδιά των δέντρων.
Συγκεκριμένα μέτρησε την κλίση των κλαδιών και βρήκε ότι πίσω από την κλήση των κλαδιών βρισκόταν η ακολουθία Fibonacci.
Για να διαπιστώσει λοιπόν, αν αυτή η κλίση οφειλόταν στη συλλογή περισσότερης ηλιακής ενέργειας, κατασκεύασε 2 ηλιακά πάνελ, ένα με τους αισθητήρες πάνω σε κλαδιά κατασκευασμένα σύμφωνα με την ακολουθία Fibonacci και ένα κλασσικό ηλιακό πάνελ σε κλίση.
Το αποτέλεσμα;
Το τεχνητό του δέντρο σύλλεξε 50% περισσότερη ενέργεια!

Πηγή

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Σελήνη, η σωματοφύλακας της Γης

Ερευνώντας την... ατυχία του Ουρανού, ο άξονας του οποίου βρίσκεται στον ισημερινό του, αντιλαμβανόμαστε πόσο ο δορυφόρος της Γης μάς προφυλάσσει από την έλξη των άλλων πλανητών


Ενα από τα μεγαλύτερα άλυτα, μέχρι σήμερα, μυστήρια του ηλιακού συστήματος είναι ο «παράξενος» τρόπος περιστροφής του πλανήτη Ουρανού. Ενώ οι άξονες όλων των άλλων πλανητών είναι σχεδόν κάθετοι στην τροχιά τους, ο άξονας του Ουρανού είναι σχεδόν παράλληλος, έτσι ώστε ο βόρειος πόλος του πλανήτη έχει συνεχώς για 40 χρόνια ημέρα και νύχτα συνεχώς για άλλα τόσα χρόνια. Είναι φανερό ότι ένα τέτοιο περιβάλλον είναι εξαιρετικά αφιλόξενο για την εμφάνιση ζωής. Είναι άραγε πιθανό κάποια στιγμή ο άξονας της Γης να αλλάξει κατεύθυνση και ο πλανήτης μας να έχει την ίδια τύχη με τον Ουρανό; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα θα πρέπει πρώτα να προσπαθήσουμε να λύσουμε το μυστήριο της κλίσης του άξονα του Ουρανού.
Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται μια έντονη παραφιλολογία σχετικά με το αν αλλάζει θέση ο άξονας περιστροφής της Γης ή αν πρόκειται να αλλάξει στο μέλλον. Οι συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος θα είναι σίγουρα συγκλονιστικές, με την κυριολεκτική και τη μεταφορική έννοια αυτής της λέξης, και θα σημάνουν το τέλος του πολιτισμού στη Γη _ τουλάχιστον με τη μορφή που εμείς γνωρίζουμε σήμερα. Οι αστρονόμοι ωστόσο θεωρούν αυτό το ενδεχόμενο εξαιρετικά απίθανο για τη Γη, παρ' όλο που φαίνεται ότι έχει συμβεί σε άλλους πλανήτες, με κυριότερο παράδειγμα τον Ουρανό. Οι άξονες περιστροφής όλων των πλανητών είναι σχεδόν κάθετοι στο επίπεδο της τροχιάς τους _ για παράδειγμα ο άξονας περιστροφής της Γης σχηματίζει γωνία 67,5 μοιρών με το επίπεδο της τροχιάς της. Η γωνία αυτή είναι υπεύθυνη για την εμφάνιση του φαινομένου των εποχών του έτους στον πλανήτη μας. Χτυπητή εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτελεί ο Ουρανός, ο οποίος έχει τους πόλους του εκεί όπου οι υπόλοιποι πλανήτες έχουν τον ισημερινό τους. Πού οφείλεται άραγε αυτό το φαινόμενο;


Ο Ουρανός έχει τους πόλους του εκεί όπου οι άλλοι πλανήτες έχουν τον ισημερινό τους. Η θέση του ισημερινού του πλανήτη επισημαίνεται από τους λεπτούς δακτυλίους του



Η θεωρία που δεχόμαστε σήμερα για τη δημιουργία του ηλιακού συστήματος προβλέπει ότι όλοι οι πλανήτες δημιουργήθηκαν με άξονες περιστροφής κάθετους στις τροχιές τους. Επομένως ο άξονας του Ουρανού θα πρέπει να «έστριψε» σε κάποια μεταγενέστερη εποχή. Αρχικά είχε υποτεθεί ότι αυτό συνέβη όταν ο πλανήτης αυτός συγκρούστηκε με κάποιο άλλο μεγάλο σώμα του ηλιακού συστήματος, στο μέγεθος της Γης. Στη συνέχεια ωστόσο έγινε φανερό ότι αυτό δεν μπορούσε να αληθεύει για έναν πολύ απλό λόγο: οι τροχιές των μεγάλων δορυφόρων όλων των πλανητών βρίσκονται στο ισημερινό επίπεδο του κάθε πλανήτη. Μια σύγκρουση του Ουρανού με ένα άλλο σώμα θα άλλαζε τον άξονα του πλανήτη, αλλά θα άφηνε τους δορυφόρους του να περιφέρονται στο αρχικό ισημερινό επίπεδό του. Εν τούτοις οι δορυφόροι του Ουρανού περιφέρονται στο σημερινό ισημερινό επίπεδο του πλανήτη, γεγονός που σημαίνει ότι η αλλαγή του άξονα περιστροφής έγινε με αργό τρόπο, έτσι ώστε να «παρασυρθούν» μαζί και οι δορυφόροι του. Ο μόνος τρόπος για αργή μεταβολή του άξονα περιστροφής του Ουρανού είναι η συνεχής και ασθενής έλξη κάποιου άλλου σώματος, είτε ενός άλλου πλανήτη είτε ενός από τους δορυφόρους του. Η έλξη άλλου πλανήτη θα πρέπει να αποκλειστεί, επειδή είναι ικανή να αλλάξει τον άξονα ενός από τους μικρούς πλανήτες, π.χ. του Αρη ή του Ερμή, όχι όμως και του Ουρανού, που είναι ένας από τους τέσσερις μεγαλύτερους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Αρα μένει η περίπτωση της έλξης ενός δορυφόρου.
Ο γάλλος αστρονόμος Ζακ Λασκάρ και η ομάδα του έδειξαν ότι η παρουσία ενός μεγάλου δορυφόρου σε μεγάλη απόσταση από τον Ουρανό μπορεί να ερμηνεύσει την «παράξενη» θέση του άξονα του πλανήτη, τέτοιος δορυφόρος όμως δεν παρατηρείται σήμερα. Ο Λασκάρ και η ομάδα του υποστηρίζουν ότι ο δορυφόρος αυτός, αφού μετακίνησε τον άξονα περιστροφής του Ουρανού, αποσπάστηκε από τον μητρικό πλανήτη κατά τη διάρκεια του όψιμου σφοδρού βομβαρδισμού, όταν οι μεγάλοι πλανήτες του ηλιακού συστήματος σχεδόν συγκρούστηκαν μεταξύ τους. Το πρόβλημα με αυτό το σενάριο είναι ότι ο δορυφόρος αυτός θα έπρεπε να περιφέρεται σε απόσταση 50 φορές την ακτίνα του Ουρανού και να έχει μάζα το 1/100 της μάζας του πλανήτη. Ωστόσο ο πιο απομακρυσμένος δορυφόρος του Ουρανού περιφέρεται μόνο στη μισή απόσταση και έχει μάζα μόλις το ένα εκατοντάκις χιλιοστό του πλανήτη. Σαν να μην έφτανε αυτό, το σενάριο κάνει και την επιπλέον υπόθεση ότι αρχικά η τροχιά του Ουρανού είχε αφύσικα μεγάλη κλίση ως προς το μέσο επίπεδο των τροχιών των υπολοίπων πλανητών. Για τους παραπάνω λόγους οι περισσότεροι αστρονόμοι δεν δέχονται σήμερα την ερμηνεία του Λασκάρ. Πρόσφατα διατυπώθηκε η άποψη ότι το σενάριο της σύγκρουσης είναι συμβατό με το επίπεδο των τροχιών των δορυφόρων του Ουρανού, αν η σύγκρουση είχε συμβεί πριν από τη δημιουργία των δορυφόρων. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο φαίνεται ότι το μυστήριο του άξονα του Ουρανού παραμένει ακόμη άλυτο. Τουλάχιστον όμως τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα δείχνουν ότι ένα παρόμοιο σενάριο δεν μπορεί να ισχύσει για τη Γη, η οποία έχει έναν μόνο δορυφόρο: τη Σελήνη. Η επίδρασή της στον πλανήτη μας είναι πολύ καλά γνωστή και δεν είναι ικανή να αλλάξει τη θέση του άξονά του. Μάλιστα η Σελήνη όχι μόνο δεν μπορεί να αλλάξει τη διεύθυνση του άξονα της Γης, αλλά μας προφυλάσσει και από τον δεύτερο τρόπο μετάθεσης του άξονα ενός πλανήτη, δηλαδή την έλξη των άλλων πλανητών. Με άλλα λόγια αποδεικνύεται ότι η Σελήνη δεν είναι δορυφόρος της Γης μόνο με την αστρονομική έννοια της λέξης. Είναι δορυφόρος και με την αρχική έννοιά της, δηλαδή ένας υπηρέτης που μετα-φέρει το δόρυ του πολεμιστή. Με άλλα λόγια, είναι η σωματοφύλακάς της.

Πηγή

Μια εξίσωση σταρ: E = mc^2

H E = mc2 είναι η πιο φημισμένη εξίσωση όλων των εποχών. Έχει μπει στο εξώφυλλο του περιοδικού Time. Έχει γίνει το αντικείμενο μιας «βιογραφίας» που χειρίζεται την εξίσωση σαν να ήταν άνθρωπος. Είναι ο τίτλος ενός θεατρικού έργου της Χάλι Φλάναγκαν. Ο  Δαλάι Λάμα έχει δηλώσει ότι είναι «η μοναδική επιστημονική εξίσωση που γνωρίζω». Έχουν γραφτεί γι’ αυτήν ποιήματα και τραγούδια. 

emc2 
Όσοι είναι μιας κάποιας ηλικίας μπορεί να θυμούνται την επιτυχία, «Einstein A Go-Go», από τους Landscape, το συγκρότημα ηλεκτρονικής ποπ της δεκαετίας του 1980, οι στίχοι του οποίου έλεγαν, «You’d better watch out, you’d better beware, coz Albert says that E equals mc squared» («Καλά θα κάνεις να προσέξεις, καλά θα κάνεις να ‘χεις το νου σου, γιατί ο Άλμπερτ λέει ότι το E ισούται με εμ-σι στο τετράγωνο»).

Πιο πρόσφατα, η τραγουδίστρια Μαράια Κάρεϊ έβγαλε ένα άλμπουμ με τίτλο E = MC2 , με το δεξιό μέλος της εξίσωσης να παραπέμπει στα αρχικά του ονόματος της. Στη διάρκεια των λεγόμενων επιστημονικών πολέμων της δεκαετίας του 1990, είχε ξεσπάσει διαμάχη με τη θέση της Γαλλίδας φεμινίστριας φιλοσόφου Λυς Ιριγκαρέ, ότι η εξίσωση E = mc2  είναι «σεξιστική εξίσωση», επειδή δίνει προνομιούχα θέση στην ταχύτητα του φωτός.
H εξίσωση έχει εμφανιστεί επίσης σε γραμματόσημα διάφορων χωρών, σε κινηματογραφικές ταινίες (Ένα Σχολείο Πολύ Ροκ), δημοφιλή μυθιστορήματα με επιστημονικές φιλοδοξίες (το Άγγελοι & Δαίμονες του Νταν Μπράουν), και σε πολλά καρτούν και βιντεοπαιχνίδια.
Όλα αυτά μπορεί να μας κάνουν να αναρωτηθούμε, μήπως η E = mc2  δεν είναι πραγματική εξίσωση, αλλά μάλλον μια διασημότητα. Διασημότητα είναι κάποιος, την ύπαρξη του οποίου γνωρίζουν όλοι, χωρίς όμως να ξέρουν πολλά πράγματα για αυτόν. Με τον ίδιο τρόπο, όλοι αναγνωρίζουν αυτήν την εξίσωση, και είναι σίγουροι για τη σπουδαιότητα της, αλλά δεν ξέρουν ποτέ γιατί ακριβώς είναι τόσο σημαντική.
Ξέρουμε πολλά κουτσομπολιά γι’ αυτήν, αλλά και πάλι νιώθουμε πάντα ότι τη βλέπουμε «απ’ έξω». Αναρωτιόμαστε, τι πραγματικά σημαίνει. H προβολή της E = mc2 , όπως και η προβολή μιας διασημότητας, μοιάζει να έχει παρασκευαστεί από κάποια μυστηριώδη κοινωνική διεργασία.
O Γάλλος διανοούμενος Ρολάν Μπαρτ έγραψε κάποτε ένα δοκίμιο για τον Αϊνστάιν στο οποίο επεσήμαινε ότι, ενώ οι φωτογραφίες του Αϊνστάιν συχνά τον δείχνουν δίπλα σε έναν πίνακα γεμάτο από ακατανόητα σύμβολα και εξισώσεις, τα καρτούν συχνά τον απεικονίζουν με την κιμωλία στο χέρι δίπλα σε έναν καθαρό πίνακα στον οποίο είναι γραμμένος μόνο αυτός ο συγκεκριμένος τύπος, σαν να του ήλθε έτσι εντελώς ξαφνικά. O Μπαρτ παρατηρεί ότι ο συμβολικός χαρακτήρας αυτής της εξίσωσης αποκαθιστά την εικόνα της «γνώσης που έχει αναχθεί σε έναν τύπο… της επιστήμης που εμπεριέχεται ολοκληρωτικά σε μερικά γράμματα».
Και ο ίδιος ο Αϊνστάιν άρχισε να χρησιμοποιεί αυτήν την εξίσωση στη φημισμένη πλέον, απλοποιημένη της μορφή. Τον Απρίλιο του 1946 κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του δημοφιλούς πλέον περιοδικού Science Illustrated με ένα άρθρο γραμμένο από τον Αϊνστάιν που είχε τίτλο «E = mc2». 

Einstein_Time_Magazine 
Tην 1η Ιουλίου 1946, λιγότερο από ένα χρόνο μετά τις εκρήξεις στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, και λίγο πριν κλείσουν 41 χρόνια μετά την πρώτη της εμφάνιση στην αρχική μορφή της, η εξίσωση E = mc2 εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού Time. Το τεύχος συνέπιπτε με μια ατομική δοκιμή στο Νότιο Ειρηνικό. To εξώφυλλο είχε ένα πορτρέτο του ασπρομάλλη πλέον, 66χρονου Αϊνστάιν, τον οποίο περιέγραφε ως έναν «ντροπαλό, σχεδόν άγιο, παιδιάστικο άνθρωπο», δίπλα σε ένα τρομερό σύννεφο-μανιτάρι που υψώνεται πάνω από πολεμικά πλοία. Οι κόκκινες φλόγες στη βάση γίνονται πορτοκαλί και μοβ εκεί που υψώνεται η στήλη του καπνού, καταλήγοντας στο γκρίζο κεφάλι του μανιταριού, πάνω στο οποίο είναι γραμμένη η διαβόητη πλέον εξίσωση: E = mc2. H εξίσωση είχε γίνει μια διασημότητα. 
Η γέννηση της εξίσωσης
Όπως τελικά οι διασημότητες δεν είναι παρά άνθρωποι έτσι με τον ίδιο τρόπο η E = mc2  είναι και αυτή μία ακόμη εξίσωση. Όπως συμβαίνει και με άλλες εξισώσεις, η E = mc2 δημιουργήθηκε από τη δυσαρέσκεια για τις υπάρχουσες θεωρίες, αρχικά εμφανίστηκε με διαφορετική μορφή από αυτή με την οποία τη γνωρίζουμε σήμερα, αναδιαμόρφωσε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο, και είχε απρόσμενες συνέπειες.

emc2-large
Η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας δημοσιεύθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1905 και εισήγαγε μερικές ριζικές αλλαγές στις έννοιες του χώρου και του χρόνου. Όμως, ο Αϊνστάιν γρήγορα κατάλαβε ότι μέσα σε αυτή τη θεωρία υπήρχαν περισσότερες συνέπειες από αυτές που θα μπορούσε να προβλέψει ο ίδιος όσο την έγραφε. Μία από τις συνέπειες τη συνειδητοποίησε σχεδόν αμέσως.
Λίγο αργότερα έγραφε στον φίλο του Conrad Habicht:
“Μια συνέπεια της μελέτης πάνω στην ηλεκτροδυναμική όντως μου πέρασε από το νου. Συγκεκριμένα, η αρχή της σχετικότητας, σε συνδυασμό με τις θεμελιώδεις εξισώσεις του Μάξγουελ, απαιτεί η μάζα να είναι άμεσο μέτρο της ενέργειας που εμπεριέχεται σε ένα σώμα. Το φως μεταφέρει και μάζα. Μια αισθητή μείωση της μάζας θα πρέπει να συμβαίνει στην περίπτωση του ραδίου. Το συμπέρασμα είναι διασκεδαστικό και δελεαστικό, μπορεί όμως κάλλιστα ο Παντοδύναμος Θεός να γελά με το όλο θέμα και απλώς να με τραβά από τη μύτη.”
Μια μέρα, αφού δημοσιεύθηκε το άρθρο του για τη σχετικότητα, ο Αϊνστάιν ταχυδρόμησε στο περιοδικό Annalen ένα τρισέλιδο άρθρο που περιέγραφε αυτό το πόρισμα, και είχε τίτλο: «Εξαρτάται η Αδράνεια ενός Σώματος από το Ενεργειακό του Περιεχόμενο;».
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αργότερα εκείνο το χρόνο. Όπως επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ο ιστορικός της επιστήμης John Rigden, αυτό το άρθρο δεν ανοίγει νέους δρόμους, απλώς επισημαίνει ένα συμπέρασμα που προκύπτει λογικά από το προηγούμενο άρθρο, και που θα μπορούσε εύκολα να είχε αναπτυχθεί σε ένα τελικό τμήμα του.
O Αϊνστάιν ανοίγει το άρθρο του «Ενεργειακού Περιεχομένου» με έναν αφοπλιστικά σεμνό τρόπο. «Τα αποτελέσματα μιας ηλεκτροδυναμικής διερεύνησης που δημοσιεύθηκε από τον γράφοντα πρόσφατα σε αυτό το περιοδικό οδηγούν σε ένα πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα».
Καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα από το παρακάτω παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι ένα σώμα (ένα άτομο, για παράδειγμα) με μάζα m που ηρεμεί στο σύστημα αναφοράς A εκπέμπει δύο φωτεινές δέσμες προς αντίθετες κατευθύνσεις, καταναλώνοντας επομένως ενέργεια. Ας πούμε ότι η συνολική ποσότητα ενέργειας που χάνεται είναι L (όπως και στο προηγούμενο άρθρο, ο Αϊνστάιν χρησιμοποιεί τα ασυνήθιστα για τα σημερινά δεδομένα σύμβολα L για την ενέργεια και V για την ταχύτητα του φωτός).
Έτσι, κάθε φωτεινή δέσμη μεταφέρει ενέργεια L/2. Ένας παρατηρητής στο A βλέπει το σώμα να μην εμφανίζει συνολική αλλαγή της κινητικής του ενέργειας. Το άτομο παραμένει ακίνητο, έχει αποβάλει ένα μέρος της ενέργειας που είχε ενώ βρισκόταν σε κατάσταση διέγερσης, και συνεχίζει να έχει την ίδια μάζα που είχε αρχικά.
Όμως, ένας παρατηρητής στο B, για τον οποίο το A κινείται, βλέπει κάτι διαφορετικό. H φωτεινή δέσμη που κινείται προς τα εμπρός έχει περισσότερη ορμή από εκείνη που κινείται προς τα πίσω, που σημαίνει ότι το άτομο έχει μια συνολική αλλαγή (μείωση) της κινητικής του ενέργειας. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν μειωθεί η ταχύτητα ή η μάζα του ατόμου. Όμως, η ταχύτητα του είναι η ίδια. Στο σύστημα αναφοράς στο οποίο ηρεμεί δεν υπάρχει αλλαγή στην κινητική του κατάσταση. H μόνη άλλη δυνατότητα είναι ότι, από την άποψη του συστήματος αναφοράς στο οποίο το άτομο κινείται, η μάζα του έχει μειωθεί.
H μάζα τού ατόμου δεν έχει αυξηθεί από την άποψη του συστήματος αναφοράς στο οποίο ηρεμεί. H «αδρανειακή του μάζα» είναι η ίδια. Όμως, η μάζα από την άποψη του εργαστηρίου, το οποίο το βλέπει ως ένα κινούμενο σώμα, έχει αλλάξει. Κατά πόσο όμως; Χρησιμοποιώντας τα εργαλεία του προηγούμενου άρθρου του, ο Αϊνστάιν βρίσκει ότι ο συντελεστής μετατροπής είναι και πάλι το β.
O Αϊνστάιν -χρησιμοποιώντας ξανά τα σύμβολα L για την ενέργεια και V για την ταχύτητα του φωτός- συνεχίζει ως εξής:
Αν ένα σώμα εκλύει ενέργεια L με τη μορφή ακτινοβολίας, η μάζα του μειώνεται κατά L/V2. Αφού προφανώς εδώ δεν έχει σημασία αν η ενέργεια που αφαιρείται από το σώμα συμβαίνει να μετατραπεί σε ενέργεια ακτινοβολίας ή σε κάποιο άλλο είδος ενέργειας, οδηγούμαστε στο πιο γενικό συμπέρασμα: η μάζα ενός σώματος είναι ένα μέτρο του ενεργειακού του περιεχομένου.
Αυτή είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται τυπωμένη η ιδέα που τελικά θα γίνει διάσημη ως E = mc2. Δεν παρουσιάζεται ρητά με τη μορφή εξίσωσης, και δεν υπάρχουν αυτά τα γνωστά σύμβολα. Όμως διατυπώνεται πλήρως η απρόσμενη, ή και επαναστατική ακόμη, έννοια της μάζας-ενέργειας. Αυτή η έννοια μεταμόρφωσε μερικές από τις πιο θεμελιώδεις ιδέες μας για τον τρόπο που είναι συγκροτημένο το σύμπαν.
Ένωσε δύο πράγματα που πιστεύαμε πάντα ότι είναι τελείως διαφορετικά: την ενέργεια, η αρχή διατήρησης της οποίας ήταν ένα κορυφαίο επίτευγμα της φυσικής του δέκατου ένατου αιώνα, και τη μάζα, η αρχή διατήρησης της οποίας ήταν ένα κορυφαίο επίτευγμα του δέκατου όγδοου αιώνα. Τα δύο αυτά μεγέθη μπορούν να μετατραπούν το ένα στο άλλο.
Αυτή η ιδέα έφερε επίσης επανάσταση στις προϋποθέσεις αντικειμενικότητας. Στη νευτώνεια σκηνή, η ενέργεια και η μάζα παραμένουν ίδιες όταν παρατηρούνται από διαφορετικά αδρανειακά συστήματα αναφοράς. Στη σκηνή τού Αϊνστάιν, παραμένουν ουσιαστικά ίδιες σε χαμηλές ταχύτητας, αλλά αλλάζουν όσο η ταχύτητα του συστήματος αναφοράς πλησιάζει την ταχύτητα του φωτός. Αυτό που είναι αντικειμενικό -αυτό που υπάρχει πραγματικά- είναι οι αλλαγές μήκους και χρόνου κατά τη συγκεκριμένη ποσότητα που παρατηρούνται από ένα άλλο σύστημα αναφοράς με αρκετά μεγάλη ταχύτητα.
Μέσα στα επόμενα χρόνια, ο Αϊνστάιν αναφέρθηκε σε αυτό το αποτέλεσμα αρκετές φορές, αν και πάλι με τη μορφή περιγραφών ή με τα αρχικά του σύμβολα, και όχι ακόμη με τη φημισμένη σημερινή μορφή. Για παράδειγμα, σε μια υποσημείωση σε ένα άρθρο του το 1906, έγραψε ότι «η αρχή της σταθερότητας της μάζας είναι μια ειδική περίπτωση της αρχής της ενέργειας».
Στις αρχές του 1907, σε ένα άλλο άρθρο στο Annalen, αναφέρεται στην ενέργεια, με το σύμβολο ε, στη μάζα, με το ελληνικό γράμμα μ, και στην ταχύτητα του φωτός, με το γράμμα V, και χρησιμοποιεί την εξίσωση  

E_mc2 
Εδώ, η φημισμένη εξίσωση -η ενέργεια ισούται με τη μάζα επί την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο- εμφανίζεται με το διορθωτικό παράγοντα β, που καλύπτει την περίπτωση να κινείται το σώμα. Δηλαδή, ας πάρουμε ένα κομμάτι ύλης, π.χ. ένα ηλεκτρόνιο. Σε ηρεμία, κάθε ηλεκτρόνιο έχει την ίδια μάζα. Είναι λες και η φύση έδωσε αυτή τη μάζα σε κάθε ηλεκτρόνιο όταν δημιουργήθηκε. Κάθε φορά που ζυγίζουμε το ηλεκτρόνιο στο δικό του σύστημα αναφοράς, έχει πάντα αυτή τη μάζα.
Τ ώρα, ας υποθέσουμε ότι το κοιτάζουμε από ένα άλλο σύστημα αναφοράς, στο οποίο το ηλεκτρόνιο κινείται. Αν E = mc2, και το c είναι σταθερό, τότε το m και το e πρέπει να μεταβάλλονται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο καθώς αυξάνεται η ενέργεια. H αδρανειακή μάζα του ηλεκτρονίου – η μάζα του στο δικό του σύστημα αναφοράς – δεν αλλάζει. Όμως η μάζα που μετράς στο εργαστήριο, όπου το βλέπεις να κινείται, αλλάζει. Και το β, ο συντελεστής μετατροπής, είναι ο μετασχηματισμός που σου λέει με τι πρέπει να πολλαπλασιάσεις για να βρεις τη μάζα ηρεμίας. Αν παραλείψουμε αυτόν το διορθωτικό παράγοντα, παίρνουμε αυτό που Αϊνστάιν ονομάζει σε μια υποσημείωση, «τον απλοποιημένο τύπο

μν2 = ε0

Αργότερα εκείνη τη χρονιά, ο Αϊνστάιν άλλαξε τα σύμβολα του και άρχισε να χρησιμοποιεί το c αντί για το V για την ταχύτητα του φωτός. H θεωρία της σχετικότητας περιέχει ένα αποτέλεσμα «εξαιρετικής θεωρητικής σημασίας», λέει. «Η αδρανειακή μάζα και η ενέργεια ενός φυσικού συστήματος εμφανίζονται να είναι πράγματα του ίδιου είδους. Σε σχέση με την αδράνεια, μια μάζα μ είναι ισοδύναμη με ένα ενεργειακό περιεχόμενο μεγέθους μc2 »
Μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια, ο Αϊνστάιν ανέπτυξε πληρέστερα την αρχής ισοδυναμίας μάζας-ενέργειας και τις συνέπειες της. Και σε ένα χειρόγραφο για τη θεωρία της σχετικότητας το 1912, στην αρχή μιας συζήτησης του θέματος, γράφει τον παραπάνω τύπο χρησιμοποιώντας το m στη θέση του μ, και το L (όπως και στην πρώτη εκδοχή της εξίσωσης) στη θέση ε, το οποίο όμως μετά διαγράφει, και το γράφει E. Από τότε συνεχίζει να χρησιμοποιεί το E και το c, και τώρα έχουμε τη γνωστή εξίσωση μαζί με το διορθωτικό παράγοντα
 E-mc2

Πηγή

Αστροναύτες «γεωργοί» θα ταξιδέψουν στον Άρη

Θα καλλιεργούν λαχανικά και φρούτα εντός του σκάφους

Αστροναύτες «γεωργοί» θα ταξιδέψουν στον Άρη
Την δυνατότητα καλλιέργειας λαχανικών και φρούτων εντός του σκάφους από τους αστροναύτες που θα ταξιδέψουν στον Άρη μελετούν οι επιστήμονες

Η NASA συνεχίζει τον σχεδιασμό για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη και στέλεχός της προτείνει μια λύση για το πρόβλημα της διατροφής των αστροναυτών. Υποστηρίζει ότι θα πρέπει να καλλιεργήσουν φρούτα και λαχανικά εντός του διαστημικού σκάφους με το οποίο θα ταξιδεύουν.

Το ταξίδι

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό της NASA αν υπάρξει χρηματοδότηση και φυσικά δοθεί το πράσινο φως από τον Λευκό Οίκο μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη μπορεί να γίνει μέσα στα επόμενα 15-20 χρόνια. Με την υπάρχουσα τεχνολογία το ταξίδι στον Άρη θα διαρκέσει έξι μήνες άρα αν για παράδειγμα, οι αστροναύτες παραμείνουν για εξερεύνηση και πειράματα στον κόκκινο πλανήτη τρεις μήνες η αποστολή θα διαρκέσει συνολικά ενάμιση έτος.

Οι δυσκολίες και τα εμπόδια είναι φυσικά πολλά αφού οι αστροναύτες θα παραμείνουν για πολύ χρόνο στο διάστημα. Υπάρχουν ζητήματα που αφορούν την φυσική κατάσταση των αστροναυτών, την υγεία τους, την ψυχολογία τους και φυσικά την διατροφή τους. Υπάρχουν πολλές σκέψεις και ιδέες για το πώς θα οργανωθεί η αποστολή και πώς θα αντιμετωπιστούν όλες οι παράμετροι της.

Διαστημικές καλλιέργειες

Μιλώντας στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Χημείας η Μάγια Κούπερ επιστήμονας στο Εργαστήριο Συστημάτων Διαστημικών Τροφών της NASA ανέφερε ότι εκείνη και οι συνάδελφοι της εξετάζουν την πιθανότητα ανάπτυξης ενός βιοαναγεννητικού συστήματος που ανάμεσα στις διάφορες εφαρμογές και λειτουργίες του θα επιτρέπει την καλλιέργεια λαχανικών και φρούτων εντός του διαστημοπλοίου.

Σύμφωνα με τους ειδικούς η καλλιέργεια λαχανικών και φρούτων θα έχει πολλαπλά οφέλη για τους αστροναύτες αφού εκτός από να παρέχει φρέσκες και υγιεινές τροφές στους αστροναύτες θα βελτιώνει την ποιότητα του αέρα εντός του σκάφους αφού θα παράγεται οξυγόνο ενώ θα υπάρχει απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα.

Επιπλέον ένα προηγμένο σύστημα καλλιέργειας κρίνεται ιδανικό αφού θα πιάνει μικρό χώρο ενώ δεν θα χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα ώστε να αποσπάται η προσοχή των αστροναυτών από τις άλλες υποχρεώσεις και εργασίες τους.

Οι επιστήμονες της NASA έχουν μάλιστα δημιουργήσει μια λίστα με διάφορα λαχανικά φρούτα τα χαρακτηριστικά των οποίων είναι συμβατά με την καλλιέργεια εντός ενός διαστημικού σκάφους. Ανάμεσα τους είναι τα μαρούλια, το σπανάκι, οι τομάτες, τα καρότα, τα φρέσκα κρεμμύδια, τα ραπανάκια, οι πιπεριές, τα λάχανα και οι φράουλες.

Πηγή

Η μεγαλύτερη οθόνη αφής στο κόσμο



Στο πανεπιστήμιο του Groningen μπορούν να υπερηφανεύονται ότι έχουν κατασκευάσει τη μεγαλύτερη οθόνη αφής (Reality Touch Theatre) στο κόσμο μετατρέποντας το 3D theater του πανεπιστημίου σε μιά διάφανη κυλινδρική οθόνη αφής.




Η οθόνη επιτρέπει πάνω από 100 διαφορετικά αγγίγματα συγχρόνως και το πιο εντυπωσιακό είναι ότι δε βασίζεται σε νέες τεχνολογίες αλλά συναρμολογήθηκε με τη χρήση μερικών υπολογιστών, βιντεοκαμερών, προβολέων και φτηνών υπέρυθρων λυχνιών.



Η οθόνη κατασκευάστηκε για να βοηθήσει στη έρευνα πάνω στα GIS (Geographic Information Systems), επιτρέποντας στους ερευνητές να εργάζονται ατομικά, αλλά και να μεταπηδούν σε κάποια ομαδική εργασία εύκολα και ομαλά.





Πηγή