H εκρηκτική λάμψη κατά τον οργασμό

Πρώτη μαγνητική απεικόνιση γυναικείου εγκεφάλου σε κορύφωση

Γιατί δεν ξέρουμε τίποτα

Κι όμως, εκεί που νομίζουμε ότι ξέρουμε τα πάντα! Η διαφορά μεταξύ του εξυπνάκια και του επιστήμονα είναι μία και απλή: ο εξυπνάκιας νομίζει ότι τα ξέρει όλα, την ίδια στιγμή που ο επιστημονικός νους παραδέχεται ότι δεν γνωρίζει τίποτα.

«Ανάσταση» νεκρού σπουργιτιού μέσω ρομποτικής

Το όλο πείραμα παραπέμπει σε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας: επιστήμονες του πανεπιστημίου Duke στη Βόρεια Καρολίνα συνεργάστηκαν με φοιτητές μηχανολογίας και έναν ταριχευτή για να «αναστήσουν» μέσω της ρομποτικής ένα σπουργίτι και να μελετήσουν τη συμπεριφορά των άλλων απέναντί του.

Εντόπισαν το πρώτο υβρίδιο ανθρώπου και Νεάντερταλ

Ερευνητές ανακοίνωσαν πως εντόπισαν το πρώτο υβρίδιο ανθρώπου και Νεάντερταλ. Η σχετική έκθεση δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Plos One.

Ερευνητές βρήκαν το γονίδιο που επαναφέρει έναν γηρασμένο εγκέφαλο στην εφηβική κατάσταση

Είναι προφανές ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί καλύτερα όταν ο άνθρωπος βρίσκεται στην εφηβεία, υπό την έννοια ότι μαθαίνει πιο εύκολα και επουλώνεται πιο γρήγορα απ’ ότι σε μεγαλύτερη ηλικία, κάτι που νοιώθουμε όλοι μας όσο περνούν τα χρόνια. Επομένως, δε θα μας πείραζε να μπορούσαμε να επαναφέρουμε το μυαλό μας στην κατάσταση που ήταν τότε.

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Κάθε άνθρωπος είναι γενετικά πιο μοναδικός από ό,τι πιστευόταν

Στις 26 Ιουνίου συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από τότε που ανακοινώθηκε η ανάγνωση του ανθρωπίνου γονιδιώματος και η γενετική επανάσταση, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει και την......ολοένα αυξανόμενη πολυπλοκότητά της, ετοιμάζεται να κάνει άλματα.


Μια νέα αμερικανική έρευνα – επίκαιρη με την επέτειο των δέκατων «γενεθλίων»- έρχεται να δείξει ότι κάθε άνθρωπος είναι, από γονιδιακή άποψη, πολύ πιο μοναδικός από ό,τι θεωρούσαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Μέριλαντ, υπό τον καθηγητή γενετικής Scott Devine, σε εργασία τους στο περιοδικό “Cell” (Κύτταρο), σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, αναφέρουν ότι τα τμήματα του DNA, τα οποία αποτελούνται από γονίδια που αλλάζουν θέση (μεταθετά γονίδια, μεταθετόνια ή τρανσποζόνια) είναι πολύ πιο συνηθισμένα από ό,τι νόμιζαν ως τώρα οι βιολόγοι.
Κάθε άνθρωπος έχει ένα τελείως ξεχωριστό πρότυπο αυτών των μεταθετών γονιδίων, με συνέπεια να είναι ακόμα πιο μοναδικός σε σχέση με τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις. Οι ερευνητές βρήκαν εξάλλου για πρώτη φορά ένα απρόσμενα μεγάλο αριθμό αυτών των μεταθετών γονιδίων στους καρκινικούς όγκους των πνευμόνων και εκτιμούν ότι ίσως αυτό ρίξει περισσότερο φως στη νόσο και βοηθήσει την ογκολογική έρευνα.
Σύμφωνα με τον Devine, «υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ποικιλία στα ανθρώπινα γονιδιώματα από ό,τι οι επιστήμονες πίστευαν αρχικά» και εξέφρασε την ελπίδα ότι η νέα ανακάλυψη θα βοηθήσει τη γενετική επανάσταση να αναπτύξει ακόμα πιο εξατομικευμένα φάρμακα για κάθε ασθενή. Τα μεταθετά γονίδια είναι αλληλουχίες του γενετικού κώδικα που μπορούν να αντιγράψουν τους εαυτούς τους. «Πηδάνε» από το ένα μέρος στο άλλο, στο DΝΑ των χρωμοσωμάτων.
Η μελέτη ανακάλυψε μοναδικά μεταθετά γονίδια σε περισσότερους από το 90% των 76 ανθρώπων, που μελέτησε το γονιδίωμά τους. Αυτές οι μεταλλάξεις μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία άλλων γονιδίων. Το 45% περίπου του ανθρωπίνου γονιδιώματος, σύμφωνα με τους ερευνητές, αποτελείται από αλληλουχίες μεταθετών γονιδίων, όμως οι περισσότερες είναι πια ανενεργές και περνάνε αμετάβλητες από την μια γενιά στην άλλη.

Όμως μερικές συνεχίζουν να αλλάζουν θέση. Η μελέτη αποκάλυψε ότι υπάρχουν κατά μέσο όρο 15 νέες μεταθέσεις γονιδίων σε κάθε άτομο, μερικές εκ των οποίων προκαλούν διαταραχές στη λειτουργία ορισμένων άλλων γονιδίων κι έτσι προκαλούν ασθένειες. Κάθε άνθρωπος έχει περίπου 20.000 ίδια γονίδια, όμως κάθε γονίδιο αποτελείται από πολλά ζεύγη βάσεων (το γονιδίωμα έχει 3 δισεκατομμύρια ζευγάρια από τις ουσίες A, C, T και G), με συνέπεια τα γονίδια να υφίστανται μικρές μεταλλάξεις, μοναδικές για τον κάθε άνθρωπο. Επιπλέον, το τμήμα του DNA που βρίσκεται εκτός των γονιδίων, επηρεάζει τα γονίδια και τον οργανισμό μας με τρόπους που μόλις τώρα αρχίζουν να γίνονται κατανοητοί. Χάρη στις προόδους της τεχνολογίας, το κόστος ανάγνωσης του γονιδιώματος ενός ανθρώπου, το οποίο ήταν εκατομμύρια δολάρια πριν από λίγα χρόνια, έχει πια πέσει κάτω από τα 10.000 δολάρια.

Όμως παραμένει το κρίσιμο ερώτημα πώς μπορεί να αξιοποιηθεί πρακτικά η «χαρτογράφηση» των γονιδίων ενός ανθρώπου.
Προσωπικό γονιδιακό προφίλ
Ο κορυφαίος γενετιστής Φράνσις Κόλινς, επικεφαλής της αμερικανικής ομάδας του «Προγράμματος Ανθρώπινου Γονιδιώματος» δήλωσε ότι σε μόλις 10 χρόνια από σήμερα ο καθένας θα μπορεί να αποκτήσει το προσωπικό του γονιδιακό προφίλ σε προσιτή τιμή, εξέλιξη η οποία θα επιτρέψει την εφαρμογή αποτελεσματικότερων θεραπειών και την καταλληλότερη συνταγογράφηση φαρμάκων. Η διαδικασία αυτή θα γίνεται τότε με κόστος χαμηλότερο των 1.000 δολαρίων.
«Δεν θα χρειάζεται πια να παίρνουμε δείγματα αίματος. Μόνο με ένα κλικ στον υπολογιστή θα γνωρίζουμε εάν μια δόση φαρμάκου είναι κατάλληλη ή θα έχει παρενέργειες».

Ακόμη εξήγησε ότι η αποκωδικοποίηση του γονιδιώματος μπορεί να μην έχει για την ώρα εντυπωσιακές εφαρμογές στην ιατρική, ωστόσο τα επόμενα χρόνια θα αλλάξει ριζικά τον τρόπο θεραπείας των ασθενειών. Φάρμακα εναντίον του καρκίνου, όπως αυτά που έχουν αναπτύξει η Roche και η GlaxoSmithKline για το μελάνωμα, είναι τα πρώτα δείγματα του πόσο γρήγορα αναπτύσσονται θεραπείες για ασθένειες, που χωρίς την αποκωδικοποίηση του DNA θα παρέμεναν ανίατες. Οι επιστήμονες σημείωσαν ότι έχουν εντοπίσει περισσότερες από 800 γενετικές παραλλαγές που παίζουν ρόλο σε ασθένειες όπως οι καρδιοπάθειες, ο καρκίνος και ο διαβήτης.
Με την αποκωδικοποίηση του ατομικού του DNA θα μπορεί κανείς να γνωρίζει αν αντιμετωπίζει αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσει κληρονομικές ασθένειες, όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος και οι καρδιοπάθειες, ενώ θα είναι εφικτή η πρόληψή τους με έγκαιρες εξετάσεις, αποτελεσματική φαρμακευτική θεραπεία και τον κατάλληλο τρόπο ζωής. «Σίγουρα μέσα στα επόμενα 10 χρόνια θα εκπλαγώ και θα απογοητευτώ πολύ, εάν οι περισσότεροι άνθρωποι στον ανεπτυγμένο κόσμο δεν έχουν αποκωδικοποιήσει το γονιδίωμά τους, στο πλαίσιο του ιατρικού τους ιστορικού, και μάλιστα ελπίζω ότι αυτό θα γίνει ακόμα πιο σύντομα».

Η προέλευσή μας

Το μεγαλύτερο επίτευγμα που έχει σημειωθεί μέχρι στιγμής από την αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου DNA είναι η κατανόηση της προέλευσης του είδους μας. Ρίχνοντας φως στις πρώτες μετακινήσεις πληθυσμών πριν από 50.000 χρόνια από την Αφρική οι επιστήμονες κατάφεραν να καταγράψουν τη γενετική ποικιλία των Αφρικανών, της μεγαλύτερης πληθυσμιακής ομάδας στον κόσμο. Ακόμη επιβεβαίωσαν ότι ο σύγχρονος άνθρωπος προήλθε από την Αφρική και, συγκεκριμένα, από την περιοχή μεταξύ Ναμίμπια και Νοτίου Αφρικής



Πηγή

Δεν υπάρχουν πραγματικά καλοί άνθρωποι (;)

Μία νέα μελέτη έδειξε πως η ανθρώπινη γενναιοδωρία έχει ένα όριο, ακόμα και αν το να είναι κάποιος γενναιόδωρος ικανοποιεί τις εγωιστικές του τάσεις.

Σε ένα οικονομικό παιχνίδι, που η επένδυση όλων των διαθέσιμων πόρων σε συνεργασία με άλλους θα επέφερε τη μεγαλύτερη δυνατή επιβράβευση, οι παίκτες ήταν συγκρατημένοι στο να προσφέρουν όλα όσα είχαν, ενώ συνέχιζαν να βλέπουν τους συνεργάτες τους ως πιθανούς ανταγωνιστές.Η ικανότητά μας να συνεργαζόμαστε φαίνεται πως έχει συγκεκριμένα όρια, όπως ακριβώς και ο εγωισμός μας.
Πολλοί επιστήμονες υποστήριζαν πως οι άνθρωποι συνεργαζόμαστε τόσο καλά λόγω της φυσικής επιλογής. Η συνεργασία και η ανταλλαγή αγαθών έδωσε στις ομάδες των ανθρώπων ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων ειδών.
Παρατηρώντας αυτή την τάση, κάποιοι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι έχουμε μία προδιάθεση να εμπλεκόμαστε σε μία συνεργασία μέχρι το βαθμό εκείνο που θα μας επιστραφεί. Η νέα μελέτη, όμως, δείχνει πως τα προηγούμενα μοντέλα ήταν λανθασμένα.
Στα παιχνίδια που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες για να προσδιορίσουν τα όρια του εγωισμού συνήθως ζητούν από μία ομάδα ατόμων να συνεισφέρουν πόρους για ένα δημόσιο πρόγραμμα. Οι συνεισφορές τους προστίθενται, αυξάνονται ελαφρώς και στην συνέχεια μοιράζονται ισόποσα μεταξύ των ατόμων.
Οι περισσότεροι συνεισφέρουν εξ' αρχής, αν και θα ήταν καλύτερο να κρατήσουν τα χρήματά τους και να αποκομίσουν από τις συνεισφορές των άλλων. Συνήθως, οι συμμετέχοντες καταλήγουν σε ένα μειούμενο ποσοστό συνεισφοράς, και λιγότεροι από το 10% των συμμετεχόντων συνεχίζουν να συνεισφέρουν στη συνέχεια του παιχνιδιού.
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο PNAS, υποστηρίζει πως αυτού του είδους η μελέτη έχει κάποια προβλήματα. Ένα πρόβλημα είναι ότι μέσω της επιβραβευόμενης συνεργασίας, οι εγωιστικές και γενναιόδωρες τάσεις συγκρούονται μεταξύ τους, κάνοντας εξαιρετικά δύσκολη την απομόνωση των επιπτώσεων του καθενός. Άλλο ένα είναι πως οποιαδήποτε λάθη ή σφάλματα κάνουν οι συμμετέχοντες μπορούν να έχουν επιπτώσεις διαρκείας στη συνέχεια του παιχνιδιού.
Για παράδειγμα, εάν ένας παίκτης προσφέρει κατά λάθος «100» αντί για «10», τότε η υπόλοιπη ομάδα θα μοιραστεί ένα πολύ μεγαλύτερο ποσό, και έτσι οι υπόλοιποι θα χρειαστεί να συνεισφέρουν λιγότερο. Αυτό, κατά μία έννοια, μπορεί να παρατείνει το κομμάτι του παιχνιδιού όπου οι συμμετέχοντες είναι γενναιόδωροι.

Για να διορθωθεί αυτό, οι ερευνητές προχώρησαν σε κάποιες μεταβολές του παιχνιδιού, ώστε να υπάρξουν λιγότερες προστριβές μεταξύ του εγωισμού και της γενναιοδωρίας. Σε μία νέα έκδοση, οι συμμετέχοντες παρέλαβαν τουλάχιστον 1,25 φορές το ποσοστό της συνεισφοράς που είχαν κάνει στο δημόσιο πρόγραμμα, ασχέτως της συνεισφοράς που είχε κάνει η υπόλοιπη ομάδα. Η βέλτιστη κίνηση για τον κάθε συμμετέχοντα ήταν να προσφέρει όλα του τα χρήματα κάθε φορά.Τα ποσοστά συνεισφοράς αυξήθηκαν από την κλασσική εκδοχή του παιχνιδιού, αλλά περιέργως παρέμεινε σταθερή περίπου στο 60% των διαθέσιμων πόρων. Επιπλέον, το 92% των παικτών δήλωσε πως δεν έβλεπε τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας ως συνεργάτες, τονίζοντας πως ένιωθαν ακόμα ανταγωνιστικοί.
Έτσι, οι ερευνητές δοκίμασαν και κάποιες άλλες παραλλαγές. Πρόσθεσαν διάφορες επιβραβεύσεις για τις ομάδες που θα συνεισέφεραν συλλογικά τα περισσότερα χρήματα για το δημόσιο πρόγραμμα. Επιπλέον, δοκίμασαν διάφορες καταστάσεις όπου οι συμμετέχοντες έχασαν όλα τα χρήματα που δεν είχαν συνεισφέρει και έλαβαν υπόψη τους εάν οι συμμετέχοντες είχαν πληροφορηθεί τους κανόνες πριν την έναρξη του παιχνιδιού.
Ακόμα και στις περιπτώσεις όπου οι συμμετέχοντες ήταν πλήρως ενημερωμένοι ότι θα έχαναν όσα χρήματα δεν συνεισέφεραν και θα λάμβαναν μεγαλύτερη ανταμοιβή εάν συνεργάζονταν περισσότερο με την ομάδα τους, οι παίκτες φάνηκαν να συνεισφέρουν λιγότερο από το 100% των συνολικών τους πόρων.
Παρόλο που οι συνεισφορές παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα, υποδεικνύοντας πως οι συμμετέχοντες είχαν κατανοήσει το παιχνίδι, εντούτοις συνέχισαν να κρατούν τμήμα των χρημάτων τους. Η τακτική αυτή δεν διαψεύδει τις προκοινωνικές μας τάσεις, αλλά δείχνει πως η γενναιοδωρία μας και η επιθυμία μας για συλλογική εργασία είναι περιορισμένη -κάτι μας κρατά από το να συνεργαστούμε πλήρως.
Οι συγγραφείς της μελέτης υποστηρίζουν πως η απροθυμία αυτή ενδεχομένως να είναι αποτέλεσμα μίας ψυχολογικής ανάπτυξης που μας κάνει αντίθετους σε οποιουδήποτε είδους ακραία συμπεριφορά, είτε εγωιστική είτε όχι, ακόμα και εάν οι κανόνες είναι τέτοιοι που επιβραβεύουν τα άκρα.
Η συμπεριφορά αυτή ενδεχομένως να είναι υπέρ μας, υπό την έννοια ότι οι ακραίες στρατηγικές κοστίζουν ακριβά σε περίπτωση παρανόησης των κανόνων ή στην περίπτωση που οι κανόνες αλλάξουν χωρίς προειδοποίηση. Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ακόμα πως ο εγκέφαλός μας σκόπιμα ενεργοποιεί ένα είδος λάθος υπολογισμού σε ακραίες καταστάσεις, ώστε να αποτρέπει τις επικίνδυνες κινήσεις. Σε κάθε περίπτωση, οι προτιμήσεις μας σε καταστάσεις συνεργασίας είναι ξεκάθαρες και σε καμία περίπτωση απόλυτες.

Πηγή

Εσείς πόσα θα δίνατε για να αποκτήσετε αυτήν την... ακτινογραφία;

Η ακτινογραφία που βλέπετε, δεν είναι μία συνηθισμένη ακτινογραφία θώρακος! Κι αυτό γιατί αποτυπώνει τον... θώρακα της ντίβας του Χόλιγουντ Μέριλιν Μονρόε!

Την είχε κάνει, μαζί με δύο ακόμα που αποτυπώνουν τη λεκάνη της, κατά τη διάρκεια σύντομης νοσηλείας της σε νοσοκομείο, το 1954!
Οκτώ χρόνια μετά τις ακτινγραφίες, τον Αυγουστο του 1962, η Μονρόε άφηνε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 36 χρόνων! Και 48 χρόνια μετά το θάνατό της, οι ιατρικές εξετάσεις της, πουλήθηκαν σχεδόν 10 φορές επάνω από την εκτιμώμενη τιμή τους, στην τιμή των 45.000 δολαρίων, αφού η αρχική εκτίμηση ήταν 900 με 1.200 δολάρια.

Η πώλησή τους έγινε από τον οίκο Ζιλιέν, στα πλαίσια δημοπρασίας αντικειμένων μεγάλων θρύλων του Χόλυγουντ και υπήρξαν προσφορές από διάφορα σημεία του κόσμου!

Πηγή

Σαν Σήμερα: 30/06/2010

1520: Οι ισπανοί κονκισταδόρες υπό τον Κορτές σκοτώνουν τον τελευταίο βασιλιά των Αζτέκων, Μοντεζούμα Β΄, και γίνονται κύριοι των μεγάλων αποθεμάτων χρυσού, που κατείχε.

1876: Η Σερβία κηρύσσει τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, διεκδικώντας την ανεξαρτησία της.

1912: Ο υπολοχαγός Δημήτριος Καμπέρος με το υδροπλάνο «Δαίδαλος» πετά με μέση ταχύτητα 110 χιλιομέτρων την ώρα, επιτυγχάνοντας παγκόσμιο ρεκόρ.

1934: Αναταραχή στο ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας, με την αμφισβήτηση του Αδόλφου Χίτλερ. Τελικά, ο Φύρερ επιβάλλεται, σκοτώνοντας 77 στελέχη του κόμματος ή κατ΄ άλλους 400. Το επεισόδιο αυτό θα μείνει στην ιστορία ως «η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών».

1936: Εκδίδεται το ιστορικό ερωτικό μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ «Όσα Παίρνει ο Άνεμος», το οποίο τρία χρόνια αργότερα θα γίνει μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του κινηματογράφου.

1948: Το τρανζίστορ θα αντικαταστήσει τη λυχνία του ραδιοφώνου, ανακοινώνουν τα εργαστήρια «Bell».

1957: Εγκαθίσταται στην Ελλάδα ο πρώτος ατομικός αντιδραστήρας (Δημόκριτος).

1993: Ο Αντώνης Σαμαράς προχωρά στην ανακοίνωση της ιδρυτικής διακήρυξης ενός νέου κόμματος, της «Πολιτ

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Tunguska 1908: Διερευνώντας την πιο μυστηριώδη έκρηξη της σύγχρονης ιστορίας

Το πρωί της 30ης του Ιούνη του 1908 ο ουρανός εξερράγη επάνω από μια απομακρυσμένη περιοχή της κεντρικής Σιβηρίας. Μια μπάλα φωτιάς με ισχύ εκατονταπλάσια αυτή της έκρηξης στη Χιροσίμα, διέσχισε την ατμόσφαιρα ‘σα να επρόκειτο για έναν δεύτερο ήλιο, σύμφωνα με τις μαρτυρίες όσων την είδαν. Οι επιστήμονες σήμερα πιστεύουν ότι ένα μικρό τμήμα ενός κομήτη ή ενός αστεροειδή ήταν αυτό που προκάλεσε το επονομαζόμενο ‘συμβάν στην Tunguska, την περιοχή δηλαδή που βρίσκεται κοντά στον ομώνυμο ποταμό.

Κανένας όμως δεν ξέρει στα σίγουρα το ακριβώς συνέβη, διότι δεν βρέθηκε ποτέ κάποιο τμήμα του μετεώρου. Η έκρηξη ήταν τόσο έντονη, ισοπέδωσε και αποτέφρωσε πάνω από 800 τετραγωνικά μίλια που ήταν γεμάτα δέντρα, που ολόκληρες γενεές ερασιτεχνών ερευνητών έχουν προτείνει σενάρια όπως για μια μαύρη τρύπα που ξεστράτισε ή για επίθεση από UFO. Τώρα, μια νέα επιστημονική έρευνα προτείνει πως ένα κομμάτι από έναν κομήτη που προκάλεσε μια μπάλα φωτός με ισχύ 5 έως 10 μεγατόνων, ήταν αυτή που προκάλεσε την έκρηξη, έχοντας ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη μη πυρηνική φυσική έκρηξη που συνέβη ποτέ στη σύγχρονη ιστορία. Ακόμα περισσότερο, σύμφωνα με τη νέα αυτή υπόθεση, το μεγαλύτερο μέρος του κομήτη αναπήδησε στην ατμόσφαιρα και ξαναγύρισε σε τροχιά γύρω από τον ήλιο.
Οι επιστήμονες έφτασαν ακόμα και στο σημείο να αναγνωρίσουν ένα υποψήφιο ουράνιο σώμα υπεύθυνο για την έκρηξη της Tunguska, που τώρα βρίσκεται σε απόσταση εκατοντάδων εκατομμυρίων μιλίων, το οποίο βρισκόταν κάπου κοντά στη Γη στις 30 Ιουνίου του 1908 και που πρόκειται να ξαναπεράσει από κοντά μας το 2045. Αλλά το πώς ακριβώς ένας κομήτης, δηλαδή βασικά μια μπάλα από νερό, πάγο και κοσμική σκόνη, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια τόσο μαζική έκρηξη χωρίς να αφήσει κάποιο ίχνος, είναι μια ερώτηση δύσκολη να απαντηθεί. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η απάντηση μπορεί να αναζητηθεί στη βασική χημεία και όχι στις περίπλοκες έρευνες που βασίζονται στη φυσική ή ακόμα και στην αναζήτηση στοιχείων που μέχρι τώρα δεν έχουν βρεθεί στην περιοχή.
Ένα από τα πιο περίεργα απομεινάρια από το γεγονός της Tunguska είναι το μοτίβο του καψαλισμένου χώματος που άφησε πίσω της. Δεν άφησε έναν κυκλικό κρατήρα, αλλά ένα ίχνος από απανθρακωμένα δέντρα διασκορπισμένα σαν μια πεταλούδα, με τα εξωτερικά φτερά της να εκτείνονται σε μια βόρεια με βορειοανατολική και μια νότια με νοτιοανατολική κατεύθυνση. Όταν τους παρουσιάστηκε αυτό το ασυνήθιστο μοτίβο, κορυφαίοι επιστήμονες όπως ο Giuseppe Longo του Πανεπιστημίου της Bologna στην Ιταλία και ο Yuri Medvedev του ρωσικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Αστρονομίας, εστιάστηκαν σε δυο βασικές θεωρίες, ότι είτε δυο διαφορετικά αντικείμενα εξερράγησαν στον ουρανό επάνω από την περιοχή, είτε ένα αντικείμενο πέρασε από την ατμόσφαιρα, έκανε έναν κύκλο γύρω από τη γη και στη συνέχεια ξαναμπήκε στην ατμόσφαιρα από την περιοχή της Tunguska σε ένα δεύτερο πέρασμά του. Ο Edward Drobyshevski, ερευνητής φυσικός στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών στην Άγια Πετρούπολη, πιστεύει πως το τμήμα του κομήτη που δημιούργησε την έκρηξη συμπίεσε τα καύσιμά του με τη μορφή υδρογόνου με τρόπο που τα αέρια μετέτρεψαν το ουράνιο σώμα μέσα σε δευτερόλεπτα σε μια φλεγόμενη κόλαση.

Έφτασε στην θεωρία αυτή που εμπλέκει το υδρογόνο, όταν εστιάστηκε στη βασική χημεία και συγκεκριμένα στην ηλεκτρόλυση, δηλαδή στον διαχωρισμό του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο με τη χρήση του ηλεκτρικού ρεύματος. Το υδρογόνο που προκάλεσε την έκρηξη το 1908, όπως λέει ο Drobyshevski, πιθανότατα προέρχεται από την προηγούμενη ενσάρκωση του κομήτη, ως ένα μικρό τμήμα ενός φύλλου πάγου που βρισκόταν σε έναν δορυφόρο του Δία ή του Κρόνου. Με τον χρόνο, τα ισχυρά μαγνητικά πεδία του πλανήτη που φιλοξενούσε το φεγγάρι διαχώριζαν μερικά μόρια νερού που βρισκόταν στο φύλλο αυτό του πάγου κι έτσι παραγόταν υδρογόνο και φουσκάλες οξυγόνου που παρέμεναν παγιδευμένες στο εσωτερικό του. Όταν σχηματίστηκε αρκετό υδρογόνο μέσα στο φύλλο αυτό του πάγου, μια απευθείας σύγκρουσή του με έναν αστεροειδή θα το έκανε να εκραγεί και θα έστελνε θραύσματα πάγου γεμισμένου με φουσκάλες υδρογόνου στο διάστημα. (Το 1981 ο Drobyshevski δημοσίευσε μια έρευνα στην οποία πρότεινε πως πάγος πλούσιος σε υδρογόνο που βρισκόταν στον δορυφόρο Τιτάνα του Κρόνου, εξερράγη κάποια στιγμή περίπου 3000 με 10000 χρόνια πριν, εμπλουτίζοντας τη σύσταση των δακτυλίων του Κρόνου και πιθανώς εκσφενδονίζοντας κάποια τμήματα πάγου στο ηλιακό σύστημα).

Αυτά τα θραύσματα του πάγου θα περιδιάβαιναν στη συνέχεια το ηλιακό σύστημα, σύμφωνα με τον Drobyshevski, και περιστασιακά θα διασταυρωνόντουσαν με έναν πλανήτη όπως η Γη, όπως μπορεί να συνέβη το 1908. Αν προσθέσουμε μια σπίθα σε ένα τέτοιο θραύσμα και την τριβή από την είσοδό του στην ατμόσφαιρα, θα προκύψει μια γιγάντια, φυσικά αναπτυσσόμενη, εκρηκτική βόμβα πάγου. Όταν το μετέωρο της Tunguska πέρασε τη γήινη ατμόσφαιρα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Drobyshevski, το 10 τοις εκατό το πάγου του εξερράγη. Αυτό στη συνέχεια έσπρωξε το κύριο μετέωρο πίσω στο διάστημα. Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να εξηγήσει το ασυνήθιστο μοτίβο σε σχήμα πεταλούδας που παρουσιάζουν τα κατεστραμμένα δέντρα στην περιοχή, όπως προσθέτει.

Η υπόθεση του Drobyshenski είναι πολύ ενδιαφέρουσα και εξηγεί πολλά από τα στοιχεία που συναπαρτίζουν το μυστήριο της έκρηξης στην Tunguska, αλλά απέχει ακόμα πολύ από το να αποτελεί μια απόδειξη, σύμφωνα με άλλους ερευνητές που ασχολούνται με το αντικείμενο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η έρευνα αυτή μπορεί να μας προσφέρει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τα αντικείμενα που περνάνε κοντά από τη Γη και τους αόρατους κινδύνους που μπορούν να κρύβονται μέσα στο παγωμένο εσωτερικό τους.

Πηγή

Apollo 440 - Pain In Any Language

Lyrics

I'm gonna love you - till you love me then no more
You're gonna need me - like I need you right now
I'm gonna screw you - for all you're worth and no more
You're gonna need me - it's the same in any language

The pain in any language is the same in any language

I'm gonna love you - till you love me then no more
You're gonna need me - like I need you right now
You're gonna need me - it's the same in any language

The pain in any language is the same in any language

I'm gonna love you - till you love me then no more

It's the same in any language
The pain in any language
Same in any language

I'm gonna love you - till you love me then no more

Look, you're gonna need me

They won't love you, like I love you
They won't love you, like I do
They won't love you, like I love you
They won't love you, like I do


Η ιστορία του Facebook, γίνεται ταινία!

Και το όνομα αυτής "The Social Network"! Πρόκειται για μια νέα ταινία που θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Οκτώβριο του 2010 και θα έχει ως θέμα την ιστορία του Facebook! Πρωταγωνιστής φυσικά θα είναι ο ιδρυτής του, Mark Zuckerberg, τον οποίο θα ενσαρκώσει ένας ... doppelganger του!
  Σύμφωνα με τις ελάχιστες πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει εως σήμερα, ο σκηνοθέτης της ταινίας David Fincher- ο άνθρωπος που δημιούργησε και τον Benjamin Button- έχει επιλέξει τους ηθοποιούς με κριτήριο την ομοιότητά τους με τα πραγματικά στελέχη του Facebook!
Η μανία των φωτογραφιών doppelganger
  Πριν από λίγες ημέρες, δημοσιεύτηκαν κάποιες σχετικές φωτογραφίες και η επίδραση τους ήταν τόσο μεγάλη που αμέσως κυριάρχησε η μανία των doppelganger και στα προφίλ των χρηστών του Facebook! Ο ένας μετά τον άλλο άρχισαν να αντικαθιστούν τις φωτογραφίες στα profile τους με εικόνες προσωπικοτήτων (όπως στη φωτογραφία)!
  Όταν λέμε "προσωπικότητες" δεν εννοούμε κατ' ανάγκη κάποιου διάσημου τραγουδιστή, ηθοποιού ή τηλεοπτικού προσώπου αλλά και κινουμένων σχεδίων, υπερηρώων, ακόμα και ζώων, που έμοιαζαν με τον χρήστη! Μπροστά στη νέα αυτή μανία το Facebook αναγκάστηκε να προχωρήσει σε συστάσεις τονίζοντας ότι κάτι τέτοιο μπορεί να είναι παράνομο αφού οι φωτογραφίες υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

 Ο φοιτητής του Harvard που έγινε μανία!
  Έχουν περάσει μόνο τρία χρόνια από την ημέρα που ο 26χρονος σήμερα Mark Zuckerberg, φοιτητής του Harvard, σκέφτηκε ότι το κοινωνικό δίκτυο που δημιούργησε για τους συμφοιτητές του, πρέπει να γίνει προσβάσιμο από όλον τον κόσμο! Μέσα σε μία μόνο νύχτα, το Facebook έγινε παγκόσμια μανία και ο ίδιος ένας από τους νεαρότερους πολυεκατομμυριούχους.
  Κάποιοι πρώην συμφοιτητές τον κατηγόρησαν ότι η ιδέα ήταν δική τους, αλλά λίγο αργότερα η υπόθεση λύθηκε με εξωδικαστικό συμβιβασμό. Ο δρόμος ήταν πλέον ανοιχτός για τον νεαρό επιχειρηματία που ξεκίνησε μία "επανάσταση" από το φοιτητικό του δωμάτιο στο Harvard και κατάφερε να την διαδώσει σε εκατομμύρια σπίτια ανά τον κόσμο!

Πηγή

Τέχνη από εφημερίδες

Το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος ότι θα χρησίμευε μια εφημερίδα είναι για να δημιουργήσει κάποιο έργο τέχνης. Κι όμως, ο αμερικανοκύπριος καλλιτέχνης -σκηνοθέτης Νίκος Γεωργίου με αρκετό μεράκι και φαντασία κατάφερε να κατασκευάσει τρισδιάστατα γλυπτά φτιαγμένα αποκλειστικά από εφημερίδες. Τα έργα του απεικονίζουν κυρίως πρόσωπα και πλάσματα ενώ άλλα έχουν θέματα από την φύση. Μέσα από τα δημιουργήματα του ο καλλιτέχνης θέλει να περάσει ένα κοινωνικό μήνυμα σχετικά με την εξέλιξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας και της εφημερίδας ως μέρος αυτών. Τα έργα του φιλοξενήθηκαν σε αρκετές εκθέσεις όπως την Union Gallery στο Λονδίνο.






Πηγή

Η μύγα πάει σύννεφο!

Αυτό που λέμε “κλείσε το στόμα σου, θα σου μπει καμιά μύγα”; Αυτό συμβαίνει επανειλημμένως και αδιαλείπτως στους επισκέπτες του θεματικού πάρκου στο Alton Towers, οι οποίοι ανοίγοντας το στόμα για να ουρλιάξουν κατά τη διάρκεια του roller coaster καταπίνουν σωρηδόν μύγες...

Οι υπεύθυνοι του λούνα παρκ έχουν λάβει αμέτρητα παράπονα από επισκέπτες οι οποίοι κατά τη διάρκεια του rollercoaster TH13TEEN, καταπίνουν συνεχώς μύγες!

Και αυτό γιατί , το roller coaster βρίσκεται ανάμεσα σε δέντρα, εκεί όπου οι μύγες και τα λοιπά έντομα έχουν μεγάλο πληθυσμό!

Έτσι λοιπόν, οι ιθύνοντες σκέφτονται να προσπαθήσουν να περιορίσουν το φαινόμενο αυτό, ρίχνοντας σπρέι από ευκάλυπτο στα βαγόνια για να απομακρύνει τα έντομα. Το ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση δεν είναι ότι οι μύγες που μπορεί να καταπιούμε μπορεί να μεταδώσουν ασθένειες, πράγμα γνωστό. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι μύγες είναι ιδιαιτέρως παχυντικές. Οι 20 μύγες έχουν τόσες θερμίδες όσο ένα μικρό σακουλάκι ζαχαρωτά!

Πηγή

Σαν Σήμερα: 29/06/2010

1900: Γεννιέται ο γάλλος συγγραφέας του «Μικρού Πρίγκιπα», Αντουάν ντε Σεν Εξιπερί.

1951: Πεθαίνει, σε ηλικία 67 ετών, ο κορυφαίος έλληνας ηθοποιός του δραματικού θεάτρου Αιμίλιος Βεάκης.

1956: Παντρεύονται η ηθοποιός Μέριλιν Μονρόε και ο θεατρικός συγγραφέας Άρθουρ Μίλερ. Ο γάμος τους θα κρατήσει πέντε χρόνια.

1958: Η Βραζιλία κατακτά το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, νικώντας στον τελικό της Στοκχόλμης τη Σουηδία με 5-2. Δύο γκολ σημειώνει ο Πελέ, δύο ο Βαβά κι ένα ο Ζαγκάλο, μετέπειτα προπονητής της Εθνικής Βραζιλίας.

1964: Πεθαίνει ο σαξοφωνίστας της τζαζ Έρικ Ντόλφι.

1985: Ο Ντέιβιντ Μπάουι και ο Μικ Τζάγκερ ηχογραφούν το τραγούδι «Dancing in the street», που περιλαμβάνεται στο Live Aid με σκοπό να συγκεντρώσει χρήματα για τα φτωχά παιδιά της Αφρικής. 

1999: Ο κούρδος ηγέτης Αμπντουλάχ Οτσαλάν καταδικάζεται σε θάνατο από τουρκικό δικαστήριο για εσχάτη προδοσία.

2002: Από έκρηξη που σημειώνεται στα εκδοτήρια της Hellas Flying Dolphins στον Πειραιά τραυματίζεται ο Σάββας Ξηρός, ο οποίος στη συνέχεια θα ομολογήσει τη συμμετοχή του στη «17 Νοέμβρη». Αρχή εξάρθρωσης της τρομοκρατικής οργάνωσης, που δρούσε στην Ελλάδα επί 27 χρόνια.

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Γιατί οι άνδρες δεν δίνουν συμβουλές σε στήλες περιοδικών???!!!

Δείτε τον λόγο που οι άνδρες δεν δίνουν συμβουλές στις στήλες των περιοδικών.

Αγαπητέ Γιώργο,
Ελπίζω να μπορείς να με βοηθήσεις! Τις προάλλες, έφυγα για τη δουλειά μου αφήνοντας τον σύζυγό μου στο σπίτι να βλέπει τηλεόραση όπως συνήθως. Δεν είχα απομακρυνθεί πάνω από 500 μέτρα όταν το αυτοκίνητο άρχισε να κάνει διακοπές και έσβησε. Το πάρκαρα στην άκρη και πήγα με τα πόδια πίσω στο σπίτι για να ζητήσω βοήθεια από τον σύζυγό μου.
Όταν μπήκα στο σπίτι δεν πίστευα στα μάτια μου! Τον βρήκα στην κρεβατοκάμαρά μας με την κόρη των γειτόνων μας. Εγώ είμαι 52, ο σύζυγός μου 54 και η κόρη των γειτόνων μας 22. Είμαστε χρόνια παντρεμένοι. Όταν άρχισα να τον ρωτάω, μου αποκάλυψε ότι έχει σχέση μαζί της τους τελευταίους 6 μήνες. Του είπα να διακόψει αλλιώς θα έφευγα. Είναι άνεργος τους τελευταίους 6 μήνες και νιώθει άχρηστος και θλιμμένος. Τον αγαπώ πάρα πολύ, αλλά από τη μέρα που του έθεσα το τελεσίγραφο γίνεται όλο και πιο απόμακρος. Δε θέλει να πάει σε σύμβουλο γάμου και φοβάμαι ότι δεν αντέχω άλλο αυτή τη κατάσταση. Μπορείς να με βοηθήσεις;
Μαρία


Απάντηση:
Αγαπητή Μαρία,
Όταν ένα αυτοκίνητο κάνει διακοπές και σβήνει μετά από τόσο μικρή απόσταση, αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους. Ξεκίνα ελέγχοντας αν υπάρχουν σκουπίδια στο σωληνάκι του καυσίμου. Αν είναι καθαρό, έλεγξε την πολλαπλή εισαγωγής και επίσης τα καλώδια της γείωσης. Αν τίποτε από αυτά δε σου λύνει το πρόβλημα, τότε μπορεί να είναι ελαττωματική η αντλία βενζίνης, δημιουργώντας χαμηλή παροχή πίεσης στα μπεκ ψεκασμού.
Ελπίζω να σε βοήθησα,
Γιώργος


Πηγή

Από το 2014 έρχεται η εποχή των παγετώνων

Με την ολοκλήρωση της Συνόδου του ΟΗΕ για το Κλίμα, που πραγματοποιήθηκε στη Βόνη με τη συμμετοχή 190 κρατών, και ενώ ο ΟΗΕ επιχειρεί να πείσει τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και την Κίνα να λάβουν μέτρα για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για να αποτραπεί η επικείμενη παγκόσμια υπερθέρμανση, στο Σικάγο, σε άλλη διεθνή σύσκεψη για την κλιματική αλλαγή, μια μερίδα «διαφωνούντων» και «ετερόδοξων» ειδικών προέβλεπε, αντίθετα, την έλευση μιας νέας εποχής... παγετώνων.

Οι 75 κλιματικοί εμπειρογνώμονες, που έκαναν ανακοινώσεις στην 4η Διεθνή Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή, που έλαβε χώρα στο Σικάγο, με πρωτοβουλία του ανεξάρτητου μη κερδοσκοπικού οργανισμού Heartland Institute, δεν φαίνεται να συμμερίζονται την άποψη των περισσότερων «ορθόδοξων» κλιματολόγων, που συμμετέχουν στη Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC).




H θερμοκρασία του πλανήτη, σύμφωνα με την ορθόδοξη και ευρέως αποδεκτή άποψη, σημειώνει σταθερή άνοδο, γεγονός που οφείλεται στις αυξημένες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Το 2000, μάλιστα, είχαν προβλέψει ότι η μέση θερμοκρασία του πλανήτη θα αυξάνεται κατά 1°F ανά δεκαετία, αύξηση η οποία θα φθάσει τους 10°F μέχρι το τέλος του αιώνα.

Βάσει νέων επιστημονικών δεδομένων, ο πλανήτης έχει πάψει προ πολλού να υπερθερμαίνεται και έχει εισέλθει σε μια περίοδο που ενδέχεται να προμηνύει μια νέα εποχή παρατεταμένου ψύχους. Οπως υποστηρίζει ένας από τους επικριτές της θεωρίας της υπερθέρμανσης, ο επιφανής Αμερικανός γεωλόγος Don Easterbrook, ομότιμος καθηγητής στο Western Washington University, οι προβλέψεις της IPCC περί ανόδου της θερμοκρασίας δεν επιβεβαιώθηκαν, γιατί απλούστατα η περίοδος της υπερθέρμανσης έληξε.

Η περιβόητη κλιματική αλλαγή, όπως σημειώνεται, δεν θα οδηγήσει σε μια παρατεταμένη περίοδο ξηρασίας, αλλά σε κάτι πολύ χειρότερο. Σε μια νέα εποχή παγετώνων, που μπορεί να διαρκέσει έως και τριάντα χρόνια και η οποία θα επιφέρει πολύ μεγαλύτερα δεινά στην ανθρωπότητα από ό,τι η άνοδος της θερμοκρασίας. Ειδικότερα, οι δυσοίωνες προβλέψεις κάνουν λόγο για πολύ μεγαλύτερο αριθμό θανάτων, επιδείνωση του ήδη υπαρκτού σε ορισμένες περιοχές του κόσμου προβλήματος του υποσιτισμού και κατακόρυφη αύξηση της κατά κεφαλήν κατανάλωσης ενέργειας, λόγω της αυξημένης ανάγκης για θέρμανση.

Ο Ιστερμπρουκ προχώρησε στη μελέτη των πάγων της Γριλανδίας, οι οποίοι θεωρούνται ως οι καλύτεροι και οι πλέον αδιάψευστοι «μάρτυρες» των κλιματικών αλλαγών που έχουν επέλθει στον πλανήτη. Χρησιμοποιώντας ισότοπα οξυγόνου, μια καθιερωμένη μέθοδο της Παλαιοντολογίας για την ανασύσταση του Περιβάλλοντος κατά τους γεωλογικούς αιώνες, κατάφερε να υπολογίσει τις θερμοκρασίες που επικρατούσαν στον πλανήτη πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Ετσι, διαπίστωσε πως το κλίμα της Γης χαρακτηρίζεται από μια αέναη εναλλαγή ψυχρών και θερμών μακρο-εποχών, οι οποίες εμπεριέχουν πολλούς μικρότερους χρονικά κύκλους κλιματικών αλλαγών.

Τα τελευταία 500 χρόνια παρατηρείται μια κανονικότητα στην εναλλαγή θερμών-ψυχρών περιόδων, όπου κάθε περίοδος διαρκεί περίπου 27 χρόνια. Το ίδιο φαινόμενο εναλλαγής φαίνεται να επαναλαμβάνεται τέσσερις φορές και κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Από το 1880 έως το 1915 (κρύο), από το 1915 έως το 1945 (ζέστη), από το 1945 έως το 1977 (κρύο), από το 1977 έως το 1999 (ζέστη). Από το 1999 έως σήμερα παρατηρείται μια σταδιακή πτώση της θερμοκρασίας, συνεπώς, κατά τον Ιστερμπρουκ, έχουμε εισέλθει και πάλι σε μια περίοδο ψύχους.

Δε φαίνεται να υπάρχει σχέση αιτίας-αποτελέσματος που να συνδέει την άνοδο της θερμοκρασίας με την αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Αντίθετα, ο Ιστερμπρουκ συσχετίζει την πορεία των εναλλαγών θερμοκρασίας του πλανήτη με τους ηλιακούς κύκλους, τις ηλιακές κηλίδες και γενικά την ηλιακή δραστηριότητα. Υποστηρίζει, μάλιστα, ότι όποτε η ηλιακή δραστηριότητα παρουσίαζε ύφεση, όπως σήμερα, τότε στη Γη είχαμε πάντοτε «μίνι» περιόδους παγετώνων.

Αιτία η ηλιακή ακτινοβολία

Βάσει αυτών, ούτε η άποψη πως αυξάνεται η θερμοκρασία ευσταθεί, ούτε και ο ισχυρισμός πως η αύξηση αυτή έχει ανθρωπογενή αίτια, ότι προέρχεται δηλαδή από την αύξηση της χρήσης ορυκτών καυσίμων από το 1945 και μετά.

Στα ίδια συμπεράσματα καταλήγουν και οι έρευνες του Ρώσου αστροφυσικού HabibulloAbdussamatov, διευθυντή του Τμήματος Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας και επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος «Astrometria», που διεξάγεται στο ΔιεθνήΔιαστημικό Σταθμό.

Σύμφωνα με το Ρώσο επιστήμονα, το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν οφείλεται στις εκπομπές αερίων, όπως υποστηρίζουν οι «ορθόδοξοι» κλιματολόγοι, αλλά στην ηλιακή ακτινοβολία, η οποία στη διάρκεια του εικοστού αιώνα παρουσίασε μια αξιοσημείωτη και παρατεταμένη άνοδο, φτάνοντας στο ζενίθ της το διάστημα 1998-2005, για να ακολουθήσει έκτοτε φθίνουσα πορεία, όπως αποδεικνύει και η μείωση των ηλιακών κηλίδων.

Η σαφής μείωση των ηλιακών κηλίδων που παρατηρείται σήμερα φανερώνει ότι η ηλιακή δραστηριότητα βρίσκεται στο ελάχιστό της (το λεγόμενο ελάχιστο του Μάουντερ), γεγονός που θα οδηγήσει σε μια δραματική πτώση της θερμοκρασίας. Ο Αμπντουσαμάτοφ, μάλιστα, θεωρεί πως η παγκόσμια ψύξη θα αρχίσει να γίνεται αισθητή από το 2014.

Ωστόσο, η αξιοπιστία της “ορθόδοξης” άποψης της IPCC, που το τελευταίο διάστημα δοκιμάζεται διαρκώς, όχι μόνο από τους πολέμιους της θεωρίας της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, αλλά και από σειρά αποκαλύψεων στον Τύπο που έδειξαν είτε προχειρότητα στην εκτίμηση των προβλέψεών της (στην Έκθεση του 2007 είχε υποστηριχθεί ότι οι παγετώνες των Ιμαλαΐων θα λιώσουν μέχρι το 2035) είτε ακόμη και σοβαρά λάθη (στην ίδια Έκθεση είχε υποστηριχθεί ότι περίπου η μισή Ολλανδία βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, διογκώνοντας τον κίνδυνο να πλημμυρίσουν οι Κάτω Χώρες). Πάντως, όλοι οι ειδικοί που μελετούν το κλίμα, συμφωνούν σε ένα πράγμα: το κλιματολογικό μέλλον του πλανήτη διαγράφεται δυσοίωνο.


Πηγή

Φωτογραφήθηκε η “σκοτεινή πλευρά του Φεγγαριού”

Για πρώτη φορά, η NASA έδωσε στη δημοσιότητα τη φωτογραφία της πλευράς της Σελήνης που ο άνθρωπος δεν μπορεί να δει ποτέ.

Όπως αναφέρει η NASA, λόγω των παλιρροϊκών δυνάμεων  μεταξύ της Γης και της Σελήνης, η περιστροφή του φεγγαριού έχει γίνει πιο αργή, με αποτέλεσμα εμείς να μπορούμε να δούμε φωτισμένη μόνο τη μία πλευρά του δορυφόρου μας.

Εδώ οι επιστήμονες της NASA έρχονται να διευκρίνησουν πως δεν πρόκειται για “σκοτεινή πλευρά” αλλά για μακρινή πλευρά, αφού φωτίζεται εξίσου με την πλευρά που εμείς βλέπουμε.

Η επιφάνεια εκείνης της πλευράς λοιπόν είναι πολύ πιο “σκληρή” και έχει πολλούς περισσότερους κρατήρες από αυτή που βλέπουμε. Μάλιστα, στην μακρινή πλευρά υπάρχει ο μεγαλύτερος κρατήρας του ηλιακού μας συστήματος!

Η φωτογραφία που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA αποτυπώνει την τοπογραφία της μακρινής πλευράς. Με κόκκινο χρώμα είναι εκεί όπου το υψόμετρο φτάνει ως και τα 20.000 πόδια, ενώ με μπλε χρώμα τα χαμηλά σημεία του εδάφους.

Πηγή

Μέδουσα Nomura βύθισε πλοίο

Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, πλοίο βάρους 10 τόνων κατάφερε να βυθιστεί από το γιγαντιαίο είδος μέδουσας Nomura.
Οι 3 ψαράδες του αλιευτικού πλοίου προσπάθησαν να μαζέψουν τα δίχτυα τους, όμως σε αυτά βρέθηκαν κάποιες μέδουσες Nomura, είδος που αποτελεί το μεγαλύτερο στον κόσμο αφού ξεπερνάει τα 300 κιλά και τα 2 μέτρα σε μήκος.


Οι ψαράδες δεν μπόρεσαν να μαζέψουν τα δίχτυα τους με αποτέλεσμα οι μέδουσες Nomura που είχαν μπλεχτεί σε αυτά να αναποδογύρισουν το πλοίο, ρίχνοντας τους στα παγωμένα νερά.Οι  ψαράδες τελικά σώθηκαν από ένα διερχόμενο πλοίο, ευτυχώς πριν προλάβουν να αποκτήσουν στενές επαφές με τις γιγαντιαίες μέδουσες.

Πηγή

Επίθεση εξωγήινων σε πρόβατα

Μια σειρά ανεξήγητων περιστατικών έχει οδηγήσει τους κτηνοτρόφους της περιοχής Shropshire στην Αγγλία να θεωρούν πως πίσω από τις επιθέσεις στα πρόβατά τους κρύβονται εξωγήινοι!
Αγρότες μιλώντας στην Telegraph, υποστήριξαν πως είδαν οι ίδιοι τα πρόβατά τους να φωτίζονται από ένα περίεργο πορτοκαλί φως προερχόμενο από Α.Τ.Ι.Α. Ισχυρίστηκαν δε, πως μετά το παράξενο συμβάν τα ζώα έχασαν τα μάτια τους και τον εγκέφαλό τους.


Συγκεκριμένα, βρέθηκαν τρύπες στο μυαλό τους και σε άλλα ζωτικά όργανα τα οποία είχαν αφαιρεθεί. Σε άλλα πρόβατα έλειπαν τα μάτια ή η σάρκα τους, κυρίως η αριστερή πλευρά.
Ο 53χρονος, Phil Hoyle, ο οποίος έχει ξοδέψει πάνω από μια δεκαετία για το πως πέθαναν τα ζώα εξήγησε πως τα A.T.I.A βρέθηκαν ανάμεσα στις περιοχές Shrewsbury και Powys.
Ο ίδιος μαζί με 15 μέλη από την Ένωση Παθολογίας Ζώων υποστηρίζουν ότι είδαν εξωγήινους κατά τη διάρκεια της εργασίας τους σε μια φάρμα κοντά στην περιοχή Radnor Forest.
“Η τεχνολογία που χρησιμοποιείται για αυτές τις επιθέσεις είναι τρομακτική. Αυτά τα φώτα και τα πεδία φυσικά δεν είναι δικά μας. Προέρχονται από τεχνολογία και νοημοσύνη που δεν υπάρχει εδώ. Μοιάζουν πολύ με τα Star Wars”, κατέληξε ο Hoyle.

Πηγή

Σαν Σήμερα: 28/06/2010

548 μ.Χ: Πεθαίνει η αυτοκράτειρα του Βυζαντίου Θεοδώρα.

1867: Γεννιέται ο ιταλός συγγραφέας Λουίτζι Πιραντέλο. Τιμήθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1934.

1914: Ο σέρβος φοιτητής Γκαβρίλο Πρίντσιπ δολοφονεί στην αγορά του Σεράγεβο τον αρχιδούκα της Αυστρίας Φερδινάνδο, δίνοντας την αφορμή για την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

1926: Γεννιέται ο εβραϊκής καταγωγής αμερικανός σκηνοθέτης και ηθοποιός Μελ Μπρουκς. Είχε πει κάποτε: «Ο Χριστός πέθανε στο σταυρό και έχουμε σταυρούς πάνω από τις εκκλησίες, δηλαδή αν πέθαινε σε ηλεκτρική καρέκλα θα είχαμε ηλεκτρικές καρέκλες;»

1970: Ο Άρης Θεσσαλονίκης κατακτά το μοναδικό Κύπελλο Ελλάδας στην ιστορία του, νικώντας στον τελικό του Καυτατζογλείου τον ΠΑΟΚ με 1-0.

1979: Εγκρίνεται από τη Βουλή η Συνθήκη Προσχώρησης στην ΕΟΚ. Υπέρ ψηφίζουν 193 βουλευτές (175 της Νέας Δημοκρατίας, 4 του ΚΟΔΗΣΟ, 4 της Εθνικής Παράταξης, 2 της ΕΔΗΚ, 1 του ΚΚΕ Εσωτερικού, 1 της ΕΔΑ και 6 ανεξάρτητοι), κατά 104 (ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ), ενώ τρεις βουλευτές (Ιωάννης Ζίγδης, Νικήτας Βενιζέλος και Κώστας Μπαντουβάς) δηλώνουν «παρών».

1985: Πεθαίνει ο ηθοποιός Λάμπρος Κωνσταντάρας.

1991: Τελετή έναρξης των 11ων Μεσογειακών Αγώνων στην Αθήνα. Λαμβάνουν μέρος 3.500 αθλητές σε 23 αθλήματα.

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Guy Gerber @ Space

Progressive μουσικούλα απο το dancetrippin.tv μετά απο καιρο... Guy Gerber @ Space

Επιλεκτικές και στο σπέρμα οι γυναίκες!

Το αναπαραγωγικό σύστημα μιας γυναίκας απορρίπτει σπέρματα, τα οποία εκτιμά ότι ποιοτικά δεν είναι αρκετά καλά για να γονιμοποιηθούν, αποφεύγοντας εγκυμοσύνες με γενετικά κατεστραμμένο σπέρμα, σύμφωνα με νέα έρευνα, που υποστηρίζει ακόμη, πως το γυναικείο σώμα έχει την ικανότητα, να αποφασίζει, πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να συλλάβει.


Τη σχετική έρευνα συντόνισε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αδελαΐδας, Σάρα Ρόμπερτσον, κατά την οποία, τα πειράματα δείχνουν ότι οι γυναίκες έχουν ένα έμφυτο σύστημα ελέγχου το οποίο αποφασίζει, αν οι άντρες σύντροφοί τους, έχουν την απαιτούμενη ποιότητα, ώστε να επενδύσουν την αναπαραγωγική τους ενέργεια.
"Πιστεύουμε, πραγματικά, ότι μερικές γυναίκες είναι περισσότερο επιλεκτικές από άλλες. Μέρος όλης αυτής της διαδικασίας είναι, επίσης, το γυναικείο σύστημα να εκτιμήσει, αν η χρονική στιγμή είναι η ενδεδειγμένη και αν ο συγκεκριμένος σύντροφος είναι ο κατάλληλος για να συλλάβει. Μερικές γυναίκες έχουν πιο τελειοποιημένο αυτό το σύστημα επιλογής”, δήλωσε η κα Ρόμπερτσον και προσέθεσε :
“Επίσης, εκείνο το οποίο αντιλαμβανόμαστε είναι ότι μερικά ζευγάρια ενδέχεται να μην ταιριάζουν στο θέμα της γονιμοποίησης. Δηλαδή, το σύστημα της γυναίκας δεν ανταποκρίνεται στο σπέρμα του άντρα. Γι' αυτό ενδέχεται να 'ευθύνεται' ένας από τους δύο. Αυτό δεν έχει ακόμη εξακριβωθεί”.
Κατά την ίδια, πρόκειται για έναν τρόπο, που έχει αναπτύξει το βιολογικό σύστημα, προκειμένου να αποφύγει εγκυμοσύνες με γενετικά κατεστραμμένο σπέρμα. Εξάλλου, ενδέχεται να είναι ένας τρόπος το γυναικείο σύστημα να αποτρέψει μια εγκυμοσύνη, όπου οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες, όπως για παράδειγμα όταν η γυναίκα είναι σε περίοδο μεγάλου στρες, όταν υπάρχει κάποιο είδος κρίσης, όπως πείνα κ.λπ.
Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί, ότι τα πειράματα έχουν γίνει κυρίως σε ποντίκια και χοίρους. Η καθηγήτρια κ. Ρόμπερτσον δήλωσε, ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι οι ίδιες ή παρόμοιες σχεδόν αρχές θα διέπουν και το ανθρώπινο γυναικείο σώμα.

Πηγή

Αστείο βίντεο

Ένα αστείο βιντεάκι...

17χρονη σε σώμα δίχρονης!

 H Jyoti Amge γεννήθηκε στην Ινδία στις 16/12/1993. Είναι σήμερα μία 17χρονη έφηβη που έχει ύψος 58 εκατοστά και ζυγίζει μόλις 5 κιλά. Η όψη της μοιάζει με ένα δίχρονο παιδί. Δηλαδή έχουμε μία 17χρονη σε σώμα δίχρονης!

 
 Μια σπάνια μορφή νανισμού.
 Η Jyoti πάσχει από μία μορφή νανισμού που λέγεται αχονδροπλασία και σύμφωνα με τους γιατρούς δεν πρόκειται να αναπτυχθεί ούτε έναν πόντο. Λόγω του μεγέθους της χρησιμοποιεί ειδικά πιάτα και μαχαιροπήρουνα για το φαγητό της και όλα τα αντικείμενα γύρω της είναι φτιαγμένα μικροσκοπικά για να μπορεί να εξυπηρετηθεί.
 Ο εγκέφαλός της όμως αναπτύσσεται κανονικά και μπορεί να πηγαίνει σε κανονικό σχολείο στο Nagpur, στην κεντρική Ινδία, όπου έχει τη δική της μικροσκοπική καρέκλα, μικρό θρανίο και τους συμμαθητές της να την αντιμετωπίζουν φυσιολογικά όπως τον οποιοδήποτε μαθητή. Πολλοί άνθρωποι την αντιμετωπίζουν ως μία μικρή… θεότητα και την λατρεύουν.
 «Είμαι περήφανη που έχω αυτό το μέγεθος. Μου αρέσει που όλοι με παρακολουθούν και με προσέχουν. Δεν φοβάμαι και δεν είναι κάτι το οποίο μπορώ να το διορθώσω. Είμαι όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος, χωρίς να διαφέρω σε τίποτα από τους άλλους», δηλώνει η Jyoti Amge.

 Η λατρεία του μπαμπά της.
 Ο μπαμπάς της, ο 52χρονος Kishanji Amge, είπε: «Δεν μπορώ να είμαι μακριά της ούτε μία μόνο ημέρα. Την αγαπώ πάρα πολύ. Ανακαλύψαμε το πρόβλημα της κόρης μας όταν ήταν πέντε χρονών. Οι ειδικοί μας είπαν ότι αυτό θα είναι το μέγεθός της για όλη τη ζωή της. Η Jyoti είναι μικρή, αλλά πολύ χαριτωμένη και την λατρεύουμε. Με κάνει υπερήφανο. Πολλοί γκουρού την επισκέπτονται για να την ευλογήσουν. Προσεύχονται να έχει ευτυχία και μακροβιότητα».

 Η φιλοδοξία της; Να γίνει ηθοποιός.
 Η Joyti εκφράζει την επιθυμία να γίνει μια μέρα σούπερ σταρ του Bollywood, να πρωταγωνιστήσει δηλαδή στον ινδικό κινηματογράφο και να της δοθεί η δυνατότητα να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Κάτι που δεν είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί, αν κρίνει κανείς από τις προτάσεις που ήδη δέχεται η οικογένειά της για να παραστεί η μικρή σε διάφορα τηλεοπτικά σόου.

Πηγή

Σαν Σήμερα: 27/06/2010

1693: Το πρώτο γυναικείο περιοδικό εκδίδεται στο Λονδίνο με τίτλο «Ladies Mercury».

1850: Γεννιέται στη Λευκάδα ο συγγραφέας Λευκάδιος Χερν, από πατέρα Ιρλανδό και μητέρα Λευκαδίτισσα. Έζησε πολλά χρόνια στην Ιαπωνία με το όνομα Γιακούμο Κοϊζούμι και με τα βιβλία του έκανε γνωστή στη Δύση τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.

1893: Κραχ στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. 600 τράπεζες και 74 σιδηροδρομικές εταιρείες χρεοκοπούν.

1905: Ανταρσία στο θωρηκτό Ποτέμκιν, κατά τη διάρκεια της αποτυχημένης ρωσικής επανάστασης του 1905.

1921: Αρχίζει η προέλαση του ελληνικού στρατού προς την Άγκυρα.

1929: Ιδρύεται η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας.

1929: Πρώτη δοκιμαστική εκπομπή έγχρωμου τηλεοπτικού σήματος στη Νέα Υόρκη.

1962: Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός παίζουν στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Ο ελβετός διαιτητής διακόπτει τον αγώνα στο 100ο λεπτό της παράτασης λόγω σκότους. Οι φίλαθλοι, νομίζοντας ότι είναι κανονισμένο για να επαναληφθεί, εισβάλουν στον αγωνιστικό χώρο ενώ η ΕΠΟ φοβούμενη παρόμοια επεισόδια δεν ορίζει επαναληπτικό αγώνα, με αποτέλεσμα να μην υπάρξει κυπελλούχος αυτή τη χρονιά.

Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Αποκαλύφθηκε το μυστήριο του σινικού τείχους

Το μεγάλο μυστικό της δομικής αντοχής του σινικού τείχους, τελικά, είναι ένα ‘κουφό’ υλικό.

Είναι το κολλώδες ρύζι, που οι τεχνικοί στη διάρκεια της δυναστείας Μίνγκ, χρησιμοποιούσαν  στην παρασκευή του κονιάματος δόμησής του.


Το Σινικό Τείχος χτίστηκε πριν από 600 χρόνια και στην κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε ένα μίγμα κολλώδους πάστας ρυζιού, αναμεμειγμένο με ασβέστη, όπως αποκάλυψε ο Μπινγιάν Ζανγκ, καθηγητής χημείας του Πανεπιστημίου της πόλης Hangzhou. Αυτό το μίγμα που ρυζιού δημιούργησε ένα τύπο γύψου, ώστε να κολλήσουν οι λίθοι και μέχρι σήμερα να μην παρουσιάζουν κανένα ίχνος φθοράς.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της “Daily Telegraph”, η χρήση του κολλώδους ρυζιού, στη διάρκεια της δυναστείας των Μίνγκ αποτελούσε το μεγαλύτερο τεχνικό επίτευγμα της εποχής και χρησιμοποιούνταν και στις κατασκευές των τάφων αλλά και στην τοιχοποιία των οικιών που γίνονταν, έτσι,  ανθεκτικές στους σεισμούς.

Πηγή

Προφυλακτικά με ...δόντια

Πριν πέντε χρόνια η 57χρονη Σονέτ Ελερς πούλησε όλη τις την περιουσία για να δημιουργήσει έναν νέο τύπο προφυλακτικών, τα "προφυλακτικά με δόντια" που δίνουν πολλές ελπίδες στις γυναίκες ότι θα γλυτώνουν το βιασμό.
Το προφυλακτικό κυκλοφόρησε στη Νότια Αφρική και θα κοστίζει 2 δολάριο το ένα, όπως μεταδόθηκε από ραδιοσταθμό της πόλης Κίμπερλι.


Στη Νότια Αφρική οι βιασμοί είναι συχνό φαινόμενο. Η 57χρονη  με τον νέο αυτό προφυλακτικό προσπαθεί να βοηθήσει ώστε να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο. Έτσι αποφάσισε να δημιουργήσει το  "προφυλακτικό με δόντια" που το ονόμασε "Rapex".
Το Rapex που χάριν αστειότητας τα νοτιαφρικανικά ΜΜΕ ονομάζουν "πεο-παγίδα", είναι ένας ασφαλής μηχανισμός για γυναίκες που για να τοποθετηθεί ή να αφαιρεθεί χρειάζεται ένα απλό σύστημα εφαρμογής όπως ακριβώς και τα ταμπόν.
Το Rapex είναι φτιαγμένο από λάτεξ και έχει πολλές σειρές δοντιών.   Εάν τυχόν κάποιος επιτεθεί σε μια γυναίκα, αυτό δαγκώνει το ανδρικό μόριο με τέτοιον τρόπο που για να απελευθερωθεί ο δράστης χρειάζεται η επέμβαση χειρουργού.
Η Ελερς για να δημιουργήσει το Rapex συμβουλεύτηκε μηχανικούς, γυναικολόγους και ψυχολόγους έτσι ώστε το προφυλακτικό της να είναι όσο περισσότερο ασφαλές γίνεται.
Στη Νότια Αφρική πέρυσι καταγράφηκαν επισήμως 55 χιλιάδες βιασμοί, περίπου χίλιοι κάθε εβδομάδα.

Πηγή

Λειτουργία με... iPad

Ένας 36χρονος Ιταλός ιερέας της Καθολικής Εκκλησίας ανέπτυξε μια εφαρμογή για το iPad που επιτρέπει στους συναδέλφους του ιερείς να εκτελούν την Θεία Λειτουργία με τη βοήθεια της συσκευής.

Το iPad μπήκε και στην εκκλησία. Ένας 36χρονος Ιταλός ιερέας της Καθολικής Εκκλησίας ανέπτυξε μια εφαρμογή για το iPad που επιτρέπει στους συναδέλφους του ιερείς να εκτελούν την Θεία Λειτουργία έχοντας πάνω στην Αγία Τράπεζα όχι το κανονικό Συναξάρι, αλλά τη συσκευή της Apple.

Πρόκειται για τον αιδεσιμότατο Πάολο Παντρίνι, σύμβουλο του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Επικοινωνία με την Κοινωνία, που έχει δημιουργήσει το Βατικανό για να έλθει πιο κοντά στο λαό.

Η εφαρμογή που πρόκειται να κυκλοφορήσει τον επόμενο μήνα θα είναι δωρεάν και θα μπορεί να τι βρει κανείς σε πέντε γλώσσες. Στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά και λατινικά.

Το 2008, ο αιδεσιμότατος Παντρίνι είχε "ξαναχτυπήσει", αναπτύσσοντας τότε το iBreviary μια εφαρμογή για τα κινητά iPhones, που περιείχε τις καθημερινές προσευχές που χρησιμοποιούν οι ιερείς. Ήταν τόσο μεγάλη η απήχησή του που μέχρι σήμερα, περίπου 200.000 άτομα, ιερείς και λαϊκοί, έχουν "κατεβάσει" την εφαρμογή.

Η νέα εφαρμογή για iPad είναι παρόμοια, αλλά επίσης περιλαμβάνει το πλήρες Συναξάρι, δηλαδή κάθε τι που λέγεται ή ψέλνεται στη διάρκεια της λειτουργίας των καθολικών. Η εφαρμογή θα προσφέρει μελλοντικές ανανεώσεις που θα περιέχουν διάφορα σχόλια και προτάσεις για κήρυγμα από τον άμβωνα.

"Τα κανονικά ιερά βιβλία της Εκκλησίας ποτέ δεν θα εξαφανιστούν, όμως δεν θα έπρεπε να σκανδαλιζόμαστε, αν πάνω στην Αγία Τράπεζα υπάρχουν τέτοιες συσκευές που βοηθάνε στην προσευχή", δήλωσε ο Παντρίνι, που ζει και ιερουργεί στην Τορτόνα, της βόρειας Ιταλίας.

Όπως δήλωσε , η εφαρμογή του είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στους ιερείς που ταξιδεύουν πολύ και αναγκάζονται συχνά να τελέσουν τη Θεία Λειτουργία σε μικρές ενοριακές εκκλησίες μέσα από παλιά, σκονισμένα και φθαρμένα λειτουργικά βιβλία.

Ο Πάπας Βενέδικτος 16ος, έχει δικό του iPod από το 2006. Το Βατικανό ακολουθεί μια στρατηγική προσέγγισης των νέων μέσω της νέας τεχνολογίας και μεταξύ άλλων, έχει συχνή παρουσία στο YoutTube και στο Facebook.


Πηγή

Σαν Σήμερα: 26/06/2010

363 μ.Χ: Παθαίνει, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου  Ιουλιανός ο επονομαζόμενος και  Παραβάτης,επειδή προσπάθησε να επαναφέρει την αρχαία θρησκεία.

1867: Πεθαίνει ο Όθων, ο πρώτος Βασιλιάς των Ελλήνων.

1896: Ο πρώτος κινηματογράφος ανοίγει στις ΗΠΑ. Το εισιτήριο κοστίζει 10 δολάρια.

1906: Ο Ούγγρος Φέρεντς Σις κερδίζει με Renault το πρώτο γκραν πρι του Λε Μαν. Η μέση ωριαία ταχύτητα που ανέπτυξε δεν ξεπέρασε τα 100 χλμ/ώρα.

1932: Έντονη διαμαρτυρία των κατοίκων της Αθήνας και του Πειραιά εναντίον της Εταιρίας «Power» για την ανατίμηση του ρεύματος.

1945: 50 κράτη υπογράφουν στο Σαν Φραντσίσκο τον καταστατικό χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

1963: Ο αμερικανός πρόεδρος Κένεντι επισκέπτεται το διαιρεμένο Βερολίνο. Ξεκινάει το λόγο του με την περίφημη φράση: «Ich bin ein Berliner» (Είμαι κι εγώ Βερολινέζος).

1972: Ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός (IRA) κηρύσσει αντάρτικο στη Βόρειο Ιρλανδία εναντίον των Άγγλων.

1984: Πεθαίνει ο Τζορτζ Γκάλοπ, ο ιδρυτής της επιστημονικής δημοσκόπησης, με την οποία ταύτισε το όνομά του.

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Νίκολα Τέσλα: Η Βιογραφία μιας Παράξενης Μεγαλοφυΐας


Αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που άλλαξε το πρόσωπου του πλανήτη μας, βελτιώνοντας τις συνθήκες ζωής δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Είναι η ιστορία ενός σύγχρονου Προμηθέα, που έκλεψε το μυστικό του φωτός από τη Φύση και το χάρισε στην ανθρωπότητα. Ενός οραματιστή κι ανθρωπιστή επιστήμονα, που εξερεύνησε νέα και άγνωστα πεδία γνώσης, ήρθε σε ρήξη με το κατεστημένο της εποχής του και τόλμησε ν’ αγγίξει τα άστρα. 
Η ζωή του ξεκίνησε τα μεσάνυχτα της 9ης Ιουλίου του 1856 σ’ ένα μικρό χωριό της Λίκα, μια περιοχή που ανήκει σήμερα στην Κροατία. Την εποχή εκείνη όμως τόσο η Λίκα, όσο και η Σλαβονία, μαζί με τη Βοϊβοντίνα και το Βανάτο, αποτελούσαν τμήματα της λεγόμενης Vojna Krajina, δηλαδή της παραμεθόριας στρατιωτικής περιοχής της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, που ήταν αυτόνομη και κατοικούνταν κυρίως από Σέρβους πρόσφυγες από διάφορες περιοχές της κατεχόμενης από τους Οθωμανούς Σερβίας. Η σέρβικη Κράινα ήταν τότε μια ζωντανή και παλλόμενη ασπίδα, που προστάτευε την Αψβουργική Αυτοκρατορία από τις οθωμανικές επιδρομές και, κατ’ επέκταση, την Ευρώπη από την εξάπλωση του Ισλάμ. Το όνομα του χωριού ήταν Σμίλιαν και το όνομα του νεογέννητου αγοριού ήταν Νίκολα Τέσλα. Γεννήθηκε ως Σέρβος υπήκοος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, της πιο πολυεθνικής αυτοκρατορίας που γνώρισε ποτέ η Ευρώπη.

Η επίδραση του νεκρού αδερφού
Την ίδια χρονιά που γεννήθηκε ο Τέσλα γεννήθηκαν και ο Σίγκμουντ Φρόιντ, ο Όσκαρ Ουάιλντ και ο Μπέρναρντ Σο. Την ίδια χρονιά οι Burton και Speke ανακάλυψαν τις πηγές του Νείλου και τελείωσε ο Κριμαϊκός Πόλεμος. Ελάχιστα όμως από αυτά τα γεγονότα έφτασαν στ’ αυτιά του πατέρα του Τέσλα, του Μιλούτιν, που ήταν ο Σέρβος ορθόδοξος ιερέας του χωριού ή της μητέρας του Τζούκα Μάντιτς,  που ήταν μια αγράμματη, αλλά ταλαντούχα αγρότισσα, προικισμένη το χάρισμα να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες.
Η οικογένεια Τέσλα είχε πέντε παιδιά και από τον πρώτο χρόνο της ζωής του ο Νίκολα ζούσε κάτω από τη σκιά του μεγαλύτερου αδελφού Ντάνε (Dane). Ο Ντάνε, επτά χρόνια μεγαλύτερος από τον Τέσλα, ήταν προικισμένος μ’ ένα μεγάλο χάρισμα: τη μεγαλοφυΐα. Σκοτώθηκε όμως το 1863 πέφτοντας από ένα άλογο. Ήταν ένα αραβικό άτι με ευφυΐα σχεδόν ανθρώπινη. Τον προηγούμενο χειμώνα είχε ρίξει κάτω τον πατέρα Μιλούτιν, όταν μέσα στο δάσος τους επιτέθηκε μια αγέλη λύκων. Ο Μιλούτιν βρέθηκε λιπόθυμος στο έδαφος και το άλογο έτρεξε στο σπίτι κι επέστρεψε φέρνοντας βοήθεια. Έτσι ο Μιλούτιν σώθηκε. Όχι όμως και ο Ντάνε, που πέφτοντας από το ατίθασο άλογο τραυματίστηκε θανάσιμα. Η οικογένεια Τέσλα ποτέ της δεν συνήλθε από τον ξαφνικό χαμό του Ντάνε: «Ο πρόωρος θάνατος του Ντάνε άφησε τους γονείς μου απαρηγόρητους… Η ανάμνηση των δικών του κατορθωμάτων έκανε κάθε προσπάθεια μου να φαίνεται αδιάφορη και εκτός συναγωνισμού. Οτιδήποτε και να κατάφερναν είχε κάποια αξία μόνον όταν έκανε τους γονείς μου να αισθάνονται την απώλεια του Ντάνε λιγότερο έντονη. Έτσι, μεγάλωσα με λίγη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου» (Νίκολα Τέσλα, My Inventions).
Ο Νίκολα μεγάλωσε με την επιθυμία να ξεπεράσει τη μεγαλοφυΐα του νεκρού αδελφού του. Κάτω από αυτό το αβάσταχτο βάρος ο Νίκολα έγινε ένα πολύ ευαίσθητο παιδί. Ένα άλλο παιδί ιερέα, ο Βίνσεντ Βαν Γκονγκ, μεγάλωσε κι αυτός στη σκιά ενός νεκρού αδελφού, που είχε το ίδιο μ’ αυτόν όνομα και προοριζόταν για «μεγάλα πράγματα». Ο νεκρός αδελφός έγινε έμμονη ιδέα στη ζωή του Βαν Γκονγκ, επηρεάζοντας το καλλιτεχνικό του έργο.
Αλλά και ο Σαλβαντόρ Νταλί είχε έναν νεκρό αδελφό με το ίδιο όνομα, που πέθανε πριν ο Νταλί γεννηθεί: «Εκείνος είχε την αλάνθαστη μορφή μιας μεγαλοφυΐας... Εγώ, από την άλλη, ήμουν λιγότερο μεγαλοφυής αλλά απεικόνιζα τα πάντα...». Ο Νταλί πίστευε πως, αφού βαπτίσθηκε με το όνομα του νεκρού του αδελφού, έγινε ο «σωτήρας» της σύγχρονης ζωγραφικής.
Τέλος και ο γνωστός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Φίλιπ Κ. Ντικ (1928-1982) είχε μια δίδυμη αδερφή, που πέθανε λίγο μετά τη γέννησή της. Ο Ντικ είχε σε όλη του τη ζωή ενοχές σχετικά με τον ξαφνικό θάνατο της αδελφής του, πράγμα που τον οδήγησε σε μια άκρως δημιουργική, αλλά ταυτόχρονα ταραχώδη και αυτοκαταστροφική ζωή. Αναρωτιότανε συχνά για το τι θα γινόταν στην περίπτωση που εκείνος πέθαινε στη θέση της αδερφής του και αυτή η σκέψη τον οδήγησε σε εμμονές σχετικά με τη μη πραγματική φύση της πραγματικότητας.

Κτίζοντας έναν ισχυρό χαρακτήρα
Ο Νίκολα ήταν ένα λεπτό και φιλάσθενο αγόρι, πράγμα που ανησύχησε πολύ τους γονείς του. Η μεγαλύτερη αγάπη του ήταν η Φύση και αρέσκονταν να περιδιαβαίνει με τις ώρες στην ύπαιθρο και να φαντάζεται τρόπους άντλησης ενέργειας από τον άνεμο ή από την ακατάπαυστη κίνηση των ποταμών. Από παιδί ακόμη ο Τέσλα έβλεπε εφιάλτες –ειδικά μετά το θάνατο του Ντάνε– και οράματα, ενώ είχε ακόμη και εξωσωματικές εμπειρίες, κατά τη διάρκεια των οποίων επισκεπτόταν άγνωστους τόπους και πόλεις, συναντούσε ανθρώπους και γινόταν φίλος τους…
Από την πρώιμη παιδική του ηλικία ο Νίκολα επέδειξε μια ιδιοφυΐα και μια εφευρετικότητα, που τον έκανε να ξεχωρίζει. Σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών οραματίστηκε τρόπους άντλησης ενέργειας από έναν μικρό καταρράκτη, που βρίσκονταν κοντά στο σπίτι του. Σχεδίασε έναν τροχό που γύριζε γύρω από έναν άξονα, που ήταν δεμένος σε μια διχαλωτή βέργα. Με πολύ χαρά ο μικρός Νίκολα έβλεπε τον τροχό να γυρίζει ασταμάτητα από τη δύναμη του νερού. Μπορούσε να τον παρατηρεί για ώρες, κάνοντας σχέδια για τη δημιουργία ενός μεγαλύτερου τροχού. Λίγα χρόνια αργότερα, όταν είδε για πρώτη φορά μια φωτογραφία από τους καταρράκτες του Νιαγάρα, είπε στον πατέρα του: «Μια μέρα θα ήθελα να τους τιθασεύσω». Και κάποια μέρα, αρκετά χρόνια αργότερα, η επιθυμία του έγινε όντως πραγματικότητα…
Ο Τέσλα ήταν ένα πολύ αδύναμο αγόρι, με εύθραυστη υγεία. Από μικρός ήταν ένας άπληστος αναγνώστης, που καταβρόχθιζε σχεδόν κάθε βιβλίο που έπεφτε στα χέρια του. Τα ενδιαφέροντα του δεν περιορίζονταν μόνο στην επιστήμη. Διάβαζε ιστορία, φιλοσοφία, λογοτεχνία και μέχρι να τελειώσει τη μέση εκπαίδευση του, το 1873, ήξερε να διαβάζει, εκτός από τη μητρική του γλώσσα, στα γερμανικά, στα γαλλικά και στα αγγλικά. Κάτω από την επίδραση του πατέρα του ο Τέσλα έγραφε ποίηση, αλλά ουδέποτε τα ποιήματα του είδαν το φως της δημοσιότητας.
Στη διάρκεια της εφηβικής του ηλικίας ο Τέσλα άρχισε να σφυρηλατεί έναν δυνατό χαρακτήρα, να ελέγχει τα συναισθήματα και τα πάθη του και να αποφεύγει τις στενές μορφές ανθρώπινης επαφής.  Σταδιακά άρχισε να οικοδομεί ένα καθαρό πνεύμα, με διανοητική διαύγεια, με πλούτο γνώσεων, με ηθικές αρχές καθώς και με αυξημένες ικανότητες διαίσθησης.
Πήγαινε στο λύκειο του Κάρλοβατς (τότε ονομάζονταν στα γερμανικά Carlstadt) όταν είδε για πρώτη φορά μια επίδειξη ηλεκτρισμού. Ο Τέσλα έμεινε έκθαμπος μπροστά σ’ αυτό το εκπληκτικό φαινόμενο. Εκείνη τη στιγμή αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του στη μελέτη της φυσικής του ηλεκτρισμού και να ανακαλύψει όλα τα μυστικά του. Και κράτησε την υπόσχεση του. Ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με τη νέα επιστήμη του ηλεκτρισμού, ώστε αποφάσισε να μάθει αγγλικά για να μπορεί να διαβάζει τα γραπτά του πρωτοπόρου Αμερικανού εφευρέτη Τόμας Άλβα Έντισον!
Παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του πατέρα του, που τον ήθελε να γίνει ιερέας ή στρατιωτικός, ο Τέσλα γράφτηκε στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο του Γκρατς της Αυστρίας κι έγινε αμέσως ένας αφοσιωμένος σπουδαστής. Σύντομα όμως η χαρτοπαιξία έγινε το αγαπημένο του παιχνίδι. Ο Τέσλα δεν άργησε να μεταμορφωθεί σε μανιακό χαρτοπαίκτη. Υπήρχαν περιπτώσεις που έπαιζε συνεχώς από την Παρασκευή το βράδυ μέχρι τη Δευτέρα το πρωί! Ο Τέσλα έπαιζε μόνο και μόνο για διασκέδαση και δεν τον ένοιαζε αν κέρδιζε ή έχανε. Η φωτογραφική του μνήμη ήταν αρκετή για να του υπενθυμίζει πόσα ακριβώς έχανε, ώστε να σταματά. Μια φορά όμως, που η μνήμη του τον πρόδωσε, έχασε όλα του τα χρήματα, μαζί μ’ εκείνα της υποτροφίας του. Αλλά αυτό απέβη σε καλό. Από τότε ο Τέσλα σταμάτησε τη χαρτοπαιξία και επέστρεψε σε μια ζωή αυτοπειθαρχίας.
Στρώθηκε λοιπόν στη μελέτη και στον ελεύθερο χρόνο του διάβαζε Καρτέσιο, Βολτέρο, Γκαίτε, Χέρμπερτ Σπένσερ και Σαίξπηρ, πολλά έργα του οποίου γνώριζε απ’ έξω. Αν ξεκινούσε κάτι να διαβάζει δεν υπήρχε περίπτωση να το αφήσει στη μέση: «Διακατέχομαι από μια γνήσια μανία να τελειώνω οτιδήποτε αρχίζω», έλεγε τότε ο Τέσλα, προμηνύοντας τις μεγάλες και δύσκολες αποστολές που θα ανέθετε μελλοντικά στον εαυτό του. Οι εκπληκτικές επιδόσεις του δεν άργησαν να γίνουν αντικείμενο επαίνου από τους καθηγητές του, προκαλώντας έτσι τη ζήλια των συμμαθητών του. Ο Τέσλα διάβαζε ατέλειωτες ώρες, πίνοντας πολλά φλιτζάνια μαύρο σέρβικο καφέ για να μπορεί να παραμείνει άυπνος. Μάλιστα οι καθηγητές του αναγκάστηκαν να γράψουν στον πατέρα του, Μιλούτιν, προειδοποιώντας τον ότι η υγεία του γιου του κινδύνευε να καταρρεύσει από την υπερβολική μελέτη!

Ηλεκτρικά προβλήματα και η εφεύρεση που νίκησε το σκοτάδι
Ένα βροχερό απόγευμα στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο του Γκρατς ο Τέσλα ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με ένα πρόβλημα, που θα τον βασάνιζε για έξι ολόκληρα χρόνια. Ένας ολοκαίνουργιος τύπος γεννήτριας συνεχούς ρεύματος είχε μόλις φθάσει από το Παρίσι στα εργαστήρια της σχολής και ο καθηγητής Poechl το επιδείκνυε στους σπουδαστές γεμάτος υπερηφάνεια. Ήταν μια εφεύρεση του Z. Th. Gramme, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1871 στην Έκθεση της Βιέννης. Ο καθηγητής Poechl παρουσίασε τη γεννήτρια ως το απόλυτο επίτευγμα στον τομέα της ηλεκτροτεχνικής. Όταν ο καθηγητής έθεσε σε λειτουργία τη συσκευή, εκείνη άρχισε να κάνει έντονο θόρυβο και να στέλνει γύρω της μια βροχή από μπλε σπίθες, αστράφτοντας και τρίζοντας, μέσα σ’ ένα βουητό που γινόταν όλο και πιο ανυπόφορο.
Τότε ο σπουδαστής Τέσλα ρώτησε τον καθηγητή του: «Αυτές οι σπίθες δεν υποδηλώνουν μια απώλεια ενέργειας;»
«Ναι», απάντησε ο καθηγητής του, «αλλά αυτό είναι στα πλαίσια του αποδεκτού. Δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά».
«Αλλά δεν θα μπορούσαμε να εφεύρουμε μια καλύτερη γεννήτρια;», ρώτησε ο Τέσλα.
Ο καθηγητής άρπαξε τότε την ευκαιρία να χλευάσει το νεαρό Τέσλα για την τολμηρή του ιδέα, διασκεδάζοντας ταυτόχρονα την τάξη του: «Πως θα μπορούσες να κατασκευάσεις μια γεννήτρια χωρίς τα απαραίτητα ζεύγη και χωρίς απώλειες ενέργειας;»
«Αυτό δεν το γνωρίζω», του απάντησε ο Τέσλα, «ίσως όμως με τη χρήση εναλλασσόμενου ρεύματος;»
«Ανοησίες!», τον έκοψε απότομα ο καθηγητής του, «Το εναλλασσόμενο ρεύμα είναι άχρηστο, παντελώς άχρηστο. Είναι σαν να προσπαθείς να εφεύρεις μια αεικίνητη μηχανή!»
Μετά από εκείνη τη στιγμή της γελοιοποίησης ο Τέσλα αποφάσισε να βρει ένα τρόπο ώστε να κάνει τις μηχανές να λειτουργούν με εναλλασσόμενο ρεύμα. Αυτή η ιδέα του έγινε εμμονή. Έτσι σχεδίαζε και ξανασχεδίαζε ηλεκτροκινητήρες στο μυαλό του. Κάθε τεχνικό σφάλμα που έκανε τον έφερνε όλο και πιο κοντά στη λύση του προβλήματος.
Συνέχισε αναζητώντας την απάντηση στο πρόβλημα, ακόμη και μετά το τέλος των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο της Πράγας (1879-1880), όταν έπιασε δουλειά ως ηλεκτρονικός σε μια καινούργια τηλεφωνική εταιρεία στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Κατά τη διάρκεια της εργασίας του σ’ αυτή την εταιρεία ο Τέσλα εφηύρε έναν τηλεφωνικό ενισχυτή, που έγινε ο πρόγονος του σημερινού ηχείου. Δεν ξέχασε όμως στιγμή το πρόβλημα της εφεύρεσης μιας συσκευής εναλλασσόμενου ρεύματος. Κάθε βράδυ στριφογύριζε στο δωμάτιο του και δεν μπορούσε να κοιμηθεί από τις έντονες σκέψεις. Η οθόνη του μυαλού του πυρακτώνονταν από συνεχείς σκέψεις και από τα εικονικά πειράματα, τα οποία έκανε και ξαναέκανε μέχρι να ανακαλύψει την ιδέα που θα έλυνε το πρόβλημα.
Στις αρχές του 1882 μια μικρή ασθένεια τον ανάγκασε να μείνει για μερικές μέρες εκτός εργασίας. Περπατώντας το ηλιοβασίλεμα με το φίλο και βοηθό του Anital Szigety σε ένα πάρκο της Βουδαπέστης κι απαγγέλλοντας στα γερμανικά στίχους από το Φάουστ του Γκαίτε, του ήρθε ως λάμψη μια μεγαλοφυής ιδέα, που έμελλε να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε πλήρη εξηλεκτρισμό. «Τότε, σε μια στιγμή έμπνευσης, προφέροντας αυτές τις λέξεις, η ιδέα με κτύπησε σαν λάμψη αστραπής, και μέσα σε μια στιγμή μου αποκαλύφθηκε η αλήθεια. Με το μπαστούνι άρχισα τότε να χαράζω στην άμμο τα διαγράμματα…», έγραψε αργότερα ο Τέσλα στην αυτοβιογραφία του My Inventions. Με το μπαστούνι του ο άνθρωπος που θα «ανακάλυπτε» τον 20ο αιώνα άρχισε να σχεδιάζει πρόχειρα στο χώμα έναν κινητήρα. «Τον βλέπεις;», ρώτησε στον φίλο του, που παρακολουθούσε άφωνος, «κοίταξε με τώρα που θα τον αντιστρέψω!». Όταν τέλειωσε τα πρόχειρα σχέδια του αναφώνησε γεμάτος ικανοποίηση: «Αυτό είναι! Ένα περιστρεφόμενο μαγνητικό πεδίο! Δες πόσο ήσυχα λειτουργεί. Χωρίς σπίθες. Χωρίς θόρυβο. Λειτουργεί τέλεια!» Μ’ αυτόν τον ασυνήθιστο τρόπο ο Τέσλα συνέλαβε για πρώτη φορά την ιδέα του περιστρεφόμενου μαγνητικού πεδίου και του επαγωγικού κινητήρα, ο οποίος χρησιμοποιείται σήμερα σε κάθε ηλεκτρική συσκευή. Αρπάζοντας ένα μεγάλο μυστικό της Φύσης και χαρίζοντας το στους ανθρώπους, ο Τέσλα έγινε ένας σύγχρονος Προμηθέας που οδήγησε την ανθρωπότητα στην εποχή του ηλεκτρισμού.
Ήταν καλοκαίρι του 1883 όταν ο Τέσλα κατασκεύασε τον πρώτο επαγωγικό κινητήρα, ο οποίος λειτουργούσε ακριβώς όπως τον είχε φανταστεί λίγα χρόνια πιο πριν. Οι φίλοι του τον ενθάρρυναν να πάει στην Αμερική, ώστε να παρουσιάσει αυτή την ιδέα στον Τόμας Έντισον, που βρισκόταν τότε στην πρωτοπορία στο χώρο της ηλεκτροτεχνικής. Έτσι, μετά από κάποιο διάστημα σκληρής εργασίας στο υποκατάστημα της Εταιρείας του Έντισον στο Παρίσι, ο Τέσλα, εφοδιασμένος με μια καλή συστατική επιστολή από τον διευθυντή της Τσαρλς Μπάτσελορ, αποφάσισε να διασχίσει τον Ατλαντικό ωκεανό και να πάει στη χώρα, όπου έλπιζε να υλοποιήσει τα ηλεκτρικά του όνειρα.

Ο Τέσλα και ο «Μάγος του Μένλο Πάρκ»
Το 1884 ο 28χρονος Νίκολα Τέσλα κατέφθασε με το πλοίο Saturnia στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, έχοντας μονάχα μερικά κέρματα στην τσέπη του και στις λιτές αποσκευές του κουβαλούσε βιβλία ποίησης, ένα σημειωματάριο γεμάτο τεχνικά σχέδια καθώς και μια συστατική επιστολή προορισμένη για τον Τόμας Έντισον που τελείωνε με τα λόγια: «Γνωρίζω δύο μεγάλους ανθρώπους. Ο ένας είστε εσείς και ο άλλος είναι ο νέος άνδρας που στέκεται μπροστά σας». Αυτός ο ψηλόλιγνος μελαγχροινός Σέρβος με τα ανοικτά μπλε μάτια σκόπευε, μαζί με την συστατική επιστολή, να παρουσιάσει τα τεχνικά του σχέδια για τους επαγωγικούς κινητήρες και τις μεγαλοφυείς ιδέες που τα συνόδευαν, στον διάσημο Αμερικανό εφευρέτη, που θεωρούνταν εκείνη την εποχή ο αδιαμφισβήτητος «βασιλιάς του ηλεκτρισμού». Ο Έντισον ήταν εκείνη την εποχή το πρότυπο του εφευρέτη, ο «Ναπολέων των εφευρέσεων». Η πιο διάσημη εφεύρεσή του ήταν μια μηχανή που ονομάζονταν φωνόγραφος. Χάρη σ’ αυτή τη συσκευή ο Έντισον είχε ήδη εισχωρήσει στο «βασίλειο των αθανάτων».
Ο Έντισον είχε επίσης ανακαλύψει τον ηλεκτρικό λαμπτήρα πυρακτώσεως καθώς και διάφορες μηχανές που λειτουργούσαν με συνεχές ρεύμα (Direct Current ή DC). Όμως το σύστημα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος του Έντισον δεν ήταν σταθερό κι έτσι οι λάμπες του εξέπεμπαν πάντα έναν αχνό, αρρωστιάρικο φωτισμό, τρεμόπαιζαν και συχνά έσβηναν. Το συνεχές ρεύμα που χρησιμοποιούσε ήταν ανεπαρκές τόσο για τον ηλεκτροφωτισμό, όσο και για την λειτουργία των κινητήρων. Υπήρχε ωστόσο και το εναλλασσόμενο ρεύμα (Alternative Current ή AC), που κινούνταν πρώτα προς τη μία και μετά προς την άλλη κατεύθυνση. Το ρεύμα αυτό όμως θεωρούνταν επικίνδυνο και άχρηστο, καθώς δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή έργου.  Ο Τέσλα είχε βεβαίως τελείως διαφορετική γνώμη, καθώς είχε καταφέρει πειραματικά να αξιοποιήσει το εναλλασσόμενο ρεύμα.
Γεμάτος αγωνία και προσδοκίες λοιπόν ο Τέσλα πήγε να συναντήσει τον Έντισον, τον περίφημο «μάγο του Μένλο Παρκ» (Wizard of Menlo Park) για να του παρουσιάσει την επαναστατική του ανακάλυψή. Συναντήθηκαν στο εργαστήρι του Έντισον και ο Τέσλα περιέγραψε με προσεκτικά αγγλικά –ανακατεμένα λόγω της αγωνίας του με γαλλικές, γερμανικές και σέρβικες λέξεις– την εφεύρεση του, δείχνοντας του ταυτόχρονα και τα σχετικά σχέδια. «Αυτό είναι το κύμα του μέλλοντος! Όποιος θα το τελειοποιήσει θα κερδίσει πολλά...», είπε τελειώνοντας ο ονειροπόλος νεαρός Σέρβος μετανάστης. Ο Έντισον στήριξε την πλάτη στην πολυθρόνα, σταύρωσε τα δάκτυλα του στο στήθος κι έμεινε για λίγο σιωπηλός, χωρίς να πει τίποτε. Τελικά τίναξε το κεφάλι του και είπε σιγανά: «Ενδιαφέρον...». Μετά από λίγο όμως, αφού έκανε στο μυαλό του κάποιους συμφεροντολογικούς υπολογισμούς, φάνηκε να αλλάζει γνώμη: «Ανοησίες! Αυτό που λέτε είναι επικίνδυνο. Εμείς εδώ στην Αμερική χρησιμοποιούμε το μονοφασικό ρεύμα. Αυτό αρέσει στον κόσμο και μ’ αυτό θέλω να ασχολούμαι...». Απογοητευμένος ο Τέσλα άρχισε να μαζεύει άφωνος τα σχέδια του για να φύγει. Ο Έντισον όμως, έχοντας αντιληφθεί τις σπάνιες ικανότητες και τη μεγαλοφυΐα του νεαρού Σέρβου με τα έξυπνα μάτια, τον σταμάτησε και του πρόσφερε εργασία στο εργαστήριο του. Ήταν ο γνωστός, αμερικάνικος εκβιασμός του στυλ:  My way or highway! Ο Τέσλα, αν και γνώριζε βαθιά μέσα του πως το εναλλασσόμενο ρεύμα ήταν κατά πολύ ανώτερο των συστημάτων του Έντισον, δεν αρνήθηκε να εργαστεί για λογαριασμό του, εφόσον ήταν νεοφερμένος σε μια άγνωστη χώρα κι από κάπου έπρεπε να ξεκινήσει.
Όταν ο Νίκολα Τέσλα έφθασε στην Αμερική, σ’ αυτή την υποτιθέμενη «Γη της Επαγγελίας», ήταν γεμάτος ενθουσιασμό, όνειρα, ελπίδες και θέληση να προσφέρει τα πάντα για την πρόοδο της ανθρωπότητας. Δεν βρήκε όμως αυτό που περίμενε να δει. Η πρώτη του εντύπωση από το Νέο Κόσμο ήταν ότι επρόκειτο για ένα μέρος απολίτιστο, που βρισκόταν εκατοντάδες χρόνια πίσω από τον τρόπο ζωής των μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων. Ο Τέσλα σοκαρίστηκε από τον σκληρό χαρακτήρα του Νέου Κόσμου. Ο ίδιος ήταν ένα αγνό και ηθικά ακέραιο «παιδί των Βαλκανίων», με ισχυρά πνευματικά  θεμέλια, που αγνοούσε όμως τα πάντα σχετικά με «μπίζνες», μετοχές και εταιρείες. Απλά ήξερε ότι όλα αυτά ήταν ο «αμερικανικός τρόπος» για να γίνουν τα πράγματα.  Γρήγορα όμως κατάλαβε, ύστερα βέβαια από πικρές απογοητεύσεις, ότι για τους στυγνούς Αμερικανούς επιχειρηματίες ο «λόγος» δεν είχε καμιά απολύτως αξία, εκτός βέβαια αν συνοδευόταν από τα απαραίτητα συμβόλαια…

Ο πόλεμος των ρευμάτων
Ο Τέσλα άρχισε λοιπόν να εργάζεται για τον Έντισον και σύντομα έγινε βασικός βοηθός του, έχοντας κυριολεκτικά «κατασκηνώσει» στο εργαστήριο του. «Είχα πολλούς βοηθούς, που εργάζονταν πάρα πολύ, αλλά ο Τέσλα είχε σπάσει όλα τα ρεκόρ!», παραδέχτηκε αργότερα ο Έντισον.
Εξαρχής ο Τέσλα είχε αντιληφθεί τα μειονεκτήματα των γεννητριών και των κινητήρων του Έντισον και του πρότεινε να τις κάνει πολύ πιο αποτελεσματικές. «Θαυμάσια», είπε ο Έντισον «και θα υπάρξουν και 50.000 δολάρια επιπλέον αμοιβή, αν τα καταφέρεις». Ο Τέσλα στρώθηκε αμέσως στη δουλειά, εργαζόμενος 19 ώρες το 24ωρο. Λίγες βδομάδες αργότερα όλες οι συσκευές είχαν βελτιωθεί και ο Τέσλα ζήτησε την αμοιβή που του υποσχέθηκαν. «Νεαρέ μου», του απάντησε τότε ο κυνικός Έντισον, «πολύ φοβάμαι πως δεν καταλαβαίνεις την αμερικανική αίσθηση του χιούμορ», εννοώντας φυσικά πως στην Αμερική οι συμφωνίες δεν γίνονταν με λόγια, αλλά με συμβόλαια και υπογραφές. Έτσι ο Έντισον δεν δέχτηκε να τον πληρώσει. Φανερά εκνευρισμένος ο Τέσλα παραιτήθηκε αμέσως από τη δουλειά και αποφάσισε να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο.
Το 1885 ο Τέσλα κατάφερε, με τη βοήθεια κάποιων μικροεπενδυτών, να δημιουργήσει την εταιρεία Tesla Arc Light Company. Κατάφερε να σχεδιάσει και να κατοχυρώσει 7 ευρεσιτεχνίες, χάρη στις οποίες μπόρεσε να κατασκευάσει ένα δικό του σύστημα για τον ηλεκτροφωτισμό των δρόμων. Όμως οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά και η οικονομική κρίση του 1886 έδωσε τη χαριστική βολή σ’ αυτή τη μικρή και φιλόδοξη επιχείρηση. Έτσι ο Τέσλα βρέθηκε για ένα χρόνο να επιβιώνει σκάβοντας χαντάκια στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Δεν το έβαλε όμως κάτω και δεν σκέφτηκε στιγμή να παραιτηθεί από τα μεγαλόπνοα σχέδια του. Το 1887 ήρθε σε επαφή με τον Α. Κ. Μπράουν, διευθυντή της τηλεγραφικής εταιρείας Western Union, ο οποίος αμέσως αντιλήφθηκε ότι τα σχέδια του Τέσλα ήταν το μέλλον, η επανάσταση στο χώρο της ηλεκτροτεχνικής, και υποσχέθηκε να τον βοηθήσει βρίσκοντας του επενδυτές.
Το 1888, ο Τέσλα, έχοντας ήδη κατοχυρώσει 13 ευρεσιτεχνίες του που αφορούσαν γεννήτριες, κινητήρες, μετασχηματιστές κ.α., έδωσε μια εντυπωσιακή διάλεξη με τίτλο Το Νέο Σύστημα Κινητήρων και Μετασχηματιστών Εναλλασσόμενου Ρεύματος στο Αμερικανικό Ινστιτούτο των Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων. Σ’ αυτήν περιέγραψε με λεπτομέρειες το σύστημά του, ελπίζοντας πως κάποιος πλούσιος και οραματιστής άνθρωπος θα τον βοηθούσε να το κάνει πραγματικότητα. Για καλή του τύχη ο άνθρωπος αυτός βρισκόταν ανάμεσα στο ακροατήριο του. Ήταν ο 42χρονος επιχειρηματίας George Westinghouse (1846-1914), ο οποίος είχε κάνει μια περιουσία με τους σιδηροδρόμους και σχεδίαζε να επενδύσει και στον πολλά υποσχόμενο τομέα του ηλεκτρισμού.
Ο Westinghouse, πείστηκε από τις δυνατότητες του εναλλασσόμενου ρεύματος και πρότεινε στον Τέσλα 1.000.000 δολάρια ως αμοιβή για τα δικαιώματα χρήσης των ευρεσιτεχνιών του. Μάλιστα του πρότεινε και συμβόλαιο που προέβλεπε αμοιβή ενός δολαρίου ανά ιπποδύναμη για κάθε κινητήρα εναλλασσόμενου ρεύματος που θα πουλούσε. Ο Τέσλα συμφώνησε κι έτσι η μεγαλύτερη ανακάλυψη στο χώρο του ηλεκτρισμού άρχισε να αναπτύσσεται με σκοπό να βγει στο εμπόριο.
Ο Τέσλα στρώθηκε στη σκληρή δουλειά. Δεν υπήρχε μέρα που να περνούσε ανεκμετάλλευτη. Nulla Dies Sine Linea. Το 1889 κατοχύρωσε άλλες 13 ευρεσιτεχνίες και βοήθησε στην κατασκευή του πρώτου πολυφασικού ηλεκτρικού κέντρου, το οποίο μπορούσε να τροφοδοτήσει μ’ εναλλασσόμενο ρεύμα τους επαγωγικούς του κινητήρες. Το 1890 κατασκεύασε τις πρώτες γεννήτριες υψηλής συχνότητας κι έτσι ανακάλυψε τα ρεύματα υψηλής δόνησης καθώς και τις επιδράσεις τους στην ανθρώπινη φυσιολογία. Σύντομα άρχισε να πειραματίζεται πάνω στα ραδιοκύματα. Το 1891 ανέπτυξε την πιο διάσημη εφεύρεση του, το Πηνίο Τέσλα (Tesla Coil), το οποίο κυριολεκτικά λατρεύτηκε από τους επαγγελματίες και τους ερασιτέχνες του ηλεκτρισμού.
Τα πράγματα όμως δεν ήταν και τόσο εύκολα. Όπως και κάθε επαναστατική επιστημονική ανακάλυψη που αλλάζει τον κόσμο, έτσι και το σύστημα εναλλασσόμενου ρεύματος του Τέσλα αντιμετώπισε αρχικά την εχθρότητα και τις απειλές του αμερικανικού οικονομικού κατεστημένου, δηλαδή των πλούσιων βιομηχάνων, τραπεζιτών και κάθε λογής ανταγωνιστών. Ο Τόμας Έντισον ήταν ο χειρότερος πολέμιος του εναλλασσόμενου ρεύματος και του Τέσλα προσωπικά. Ανησυχώντας μήπως το νέο σύστημα καταστήσει άχρηστους τους λαμπτήρες πυρακτώσεως που ανακάλυψε, ο Έντισον προσπάθησε να υπερασπιστεί το συνεχές ρεύμα (DC). Κήρυξε έτσι έναν πραγματικό «πόλεμο των ρευμάτων», επιχειρώντας μια εκστρατεία δυσφήμησης του εναλλασσόμενου ρεύματος (AC) και του ανταγωνιστή του George Westinghouse. Στα πλαίσια αυτής της εκστρατείας εκτελούσε δημόσια με ηλεκτροπληξία από εναλλασσόμενο ρεύμα άτυχα σκυλιά, που του έφερναν με αμοιβή τα φτωχόπαιδα της Νέας Υόρκης, και στη συνέχεια στρεφόμενος προς το τρομοκρατημένο κοινό ρωτούσε κυνικά: «Αυτή είναι η εφεύρεση με την οποία θέλετε να σας ετοιμάζει η γυναικούλα σας το φαγητό σας;» Ο Έντισον αξιοποίησε και την έντονη δυσαρέσκεια που προκάλεσε η εκτέλεση ενός κατάδικου από τις φυλακές Σινγκ Σινγκ, ο οποίος θανατώθηκε στην ηλεκτρική καρέκλα με εναλλασσόμενο ρεύμα. Για αντιμετωπίσει αυτή τη συκοφαντική εκστρατεία του Έντισον ο Τέσλα δεν αρνήθηκε να γίνει ο ίδιος «πειραματόζωο» και να δεχθεί να περάσει μέσα από το κορμί του εναλλασσόμενο ρεύμα εντάσεως χιλιάδων βολτ, κάνοντας μάλιστα τα ρούχα του να σπινθηροβολούν από στατικό ηλεκτρισμό.
tesla04
Το υπερθέαμα στην Παγκόσμια Έκθεση του Σικάγο, 1893
Παρ’ όλες τις προσπάθειες δυσφήμισης ο Έντισον δεν μπόρεσε να σταματήσει το νέο τεχνολογικό κύμα που εξαπέλυσε ο Τέσλα, επειδή ήταν πολύ πιο φθηνό, αποδοτικό και εύχρηστο. Μάλιστα αρκετά χρόνια αργότερα ο Έντισον θα παραδεχόταν πως ο λεγόμενος «πόλεμος των ρευμάτων» υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής του. Ο θρίαμβος του εναλλασσόμενου ρεύματος και του Τέσλα προσωπικά ήρθε το 1893, όταν η Παγκόσμια Έκθεση του Σικάγου ηλεκτροφωτίστηκε με το σύστημα του. Πάνω από εικοσιπέντε εκατομμύρια Αμερικανοί, το 1/3 του τότε πληθυσμού των ΗΠΑ, είδαν από κοντά την ανωτερότητα του εναλλασσόμενου ρεύματος. Μετά απ’ αυτό ο Τέσλα ήταν ένα διάσημο πρόσωπο στην Αμερική, αλλά όχι και τόσο πλούσιος. Η αρχική συμφωνία με τον Westinghouse δεν τηρήθηκε, καθώς ο επιχειρηματίας αδυνατούσε εξ αιτίας του ανταγωνισμού να εκπληρώσει τους όρους της. Για να βοηθήσει τον βιομήχανο, που τον είχε υποστηρίξει όταν σχεδόν κανείς δεν πίστευε στο σύστημα του, ο Τέσλα δέχθηκε να σχίσει τα συμβόλαια κι έτσι, αντί για τα 12.000.000 δολάρια που έπρεπε κανονικά να πάρει, εισέπραξε μόλις 216.000, τα οποία και επένδυσε στις έρευνες του. Σύντομα θα εξέπληττε και πάλι τον κόσμο από ένα κύμα επαναστατικών εφευρέσεων, που θα άλλαζαν την τεχνολογική ιστορία της ανθρωπότητας…

Η εποχή των μεγάλων ονείρων
Ο Τέσλα ήταν ένα ανήσυχο πνεύμα που δεν μπορούσε να ακολουθήσει έναν συμβατικό τρόπο ζωής, δηλαδή να αφιερωθεί στην «καριέρα» του και να απολαύσει τη δόξα και τον πλούτο του. Αν και από την ηλικία ακόμη των 34 ετών ήταν πλούσιος και δοξασμένος, εκείνος προτίμησε να μην επαναπαυτεί στις δάφνες του, αλλά αντίθετα να ριχτεί στο κυνήγι ακόμη μεγαλύτερων ονείρων. Αυτή η επιλογή δεν ήταν παράξενη για έναν άνθρωπο όπως ο Τέσλα, ο οποίος, εκτός από εφευρέτης, ήταν ένας πρωτοπόρος εξερευνητής νέων αρχών της Φυσικής κι ένας ανθρωπιστής επιστήμονας που οραματιζόταν ένα καλύτερο μέλλον για την ανθρωπότητα.
Το 1893 ο Τέσλα άρχισε να ερευνά και πειραματίζεται ασταμάτητα πάνω στα ραδιοκύματα και περιγράφει λεπτομερειακά τις βασικές αρχές της ραδιεκπομπής. Έτσι γεννήθηκε το ραδιόφωνο! Το 1895, κάτω από την καθοδήγηση του Τέσλα, αρχίζει να λειτουργεί στους καταρράκτες του Νιαγάρα ο πρώτος υδροηλεκτρικός σταθμός στον κόσμο, όπου το πολυφασικό σύστημά του βρήκε την πλήρη εφαρμογή του. Την ίδια χρονιά ο Τέσλα κατάφερε να φωτογραφίσει για πρώτη φορά στην ιστορία τα εσωτερικά όργανα του ανθρώπινου σώματος (Τεσλόγραμμα). Όμως ένα θλιβερό γεγονός έρχεται να ανακόψει τη μεγαλειώδη πορεία του. Στις 13 Μαρτίου του 1895 μια ύποπτη πυρκαγιά κατέστρεψε το εργαστήριο του στη Νέα Υόρκη και μαζί του σημειώσεις, σχέδια, μοντέλα ραδιοαυτόματων συσκευών, ταλαντωτών, επαγωγικών κινητήρων καθώς και ολόκληρο το πολύτιμο τεχνικό του αρχείο. Όμως ο Τέσλα δεν το έβαλε κάτω και, με τη βοήθεια της ισχυρής του μνήμης, άρχισε να σχεδιάζει από την αρχή τα πάντα.
Το 1896 ο Τέσλα συνέχισε στο νέο του εργαστήριο τα πειράματα του πάνω στα ρεύματα υψηλής συχνότητας και στη ραδιοεπικοινωνία. Τότε συνέλαβε και την ιδέα του Παγκόσμιου Συστήματος (World System) μετάδοσης πληροφοριών και ενέργειας, που θα στοίχειωνε τη σκέψη του για τις επόμενες δεκαετίες. Την άνοιξη του 1897, σ’ έναν πρόχειρο πειραματικό σταθμό έξω από τη Νέα Υόρκη, ο εφευρέτης κατόρθωσε να εκπέμψει ραδιοσήματα σε απόσταση 40 χιλιομέτρων. Τότε κατοχύρωσε και το βασικό σχέδιο ραδιοτεχνικής, το οποίο και εκμεταλλεύτηκε ο Γουλιέλμο Μαρκόνι προκειμένου να κατασκευάσει το πρώτο ραδιόφωνο: μια εφεύρεση που δικαιωματικά ανήκει στον Τέσλα.
Στις αρχές του 1898 ο Τέσλα πραγματοποίησε στην προβλήτα του λιμανιού της Νέας Υόρκης μια πετυχημένη δοκιμή ενός μοντέλου τηλεκατευθυνόμενου πλοιαρίου Εκεί συνέρευσε μεγάλο πλήθος, που έκπληκτο παρακολούθησε τον εφευρέτη να κάνει επίδειξη του τηλεκατευθυνόμενου πλοιαρίου του και να εξηγεί τις αρχές της ρομποτικής και του αυτοματισμού.
Από τον Μάιο του 1899 μέχρι τις αρχές του 1900 ο Τέσλα πραγματοποίησε μια σειρά από εντυπωσιακά πειράματα στο Κολοράντο Σπρινγκς. Έμεινε εκεί για ένα σχεδόν χρόνο και, αφού μετέτρεψε έναν εγκατελειμένο στάβλο σε εργαστήριο, άρχισε να πειραματίζεται πάνω στην ασύρματη μεταφορά ενέργειας. Δεν άργησε να κάνει μια σπουδαία ανακάλυψη: τα γήινα στατικά κύματα (terrestrial stationary waves). Στο Κολοράντο Σπρινγκς ο Τέσλα διαπίστωσε πως, τόσο το έδαφος όσο και η ατμόσφαιρα της Γης, ήταν καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού. Το διαπίστωσε αυτό με τη βοήθεια πειραμάτων κατά τη διάρκεια των οποίων δημιούργησε τεχνητές αστραπές μήκους σαράντα μέτρων, άναψε 200 λάμπες ακουμπώντας τες απλά στο έδαφος και θέτοντας εκτός λειτουργίας μηχανές σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων! Ο Τέσλα αντιλήφθηκε για πρώτη φορά πως η γη ήταν στην ουσία μια τεράστια «ενεργειακή λίμνη», που μπορούσε να μεταφέρει κυματικά τις διαταραχές των ηλεκτρικών πεδίων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της. Αυτή η γνώση ήταν απαραίτητη στον Σερβοαμερικανό εφευρέτη προκειμένου να υλοποιήσει το Παγκόσμιο Σύστημα μεταφοράς σημάτων και ενέργειας, που οραματιζόταν. Επίσης, στο Κολοράντο Σπρινγκς ο Τέσλα αφουγκράστηκε για πρώτη φορά τα σήματα των άστρων, συνέλαβε ηλεκτρομαγνητικά σήματα προερχόμενα εκτός του πλανήτη μας και είχε την εντύπωση πως ήταν ο πρώτος άνθρωπος που άκουσε μηνύματα από άλλο κόσμο.
tesla03
Ο σταθμός του Τέσλα στο Long Island
Επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη το 1900 ο Τέσλα άρχισε να κατασκευάζει στο Λονγκ Άιλαντ (Long Island) έναν πύργο για τη μετάδοση σημάτων με ασύρματο τρόπο σε ολόκληρο τον κόσμο. Η αρχική χρηματοδότηση (150.000 δολάρια) αυτού του σχεδίου στο Γουόρντεκλιφ του Λονγκ Άιλαντ –έμεινε γνωστό ως Wardenclyffe Project– προήλθε από τον μεγαλοτραπεζίτη Τζ. Πίερποντ Μόργκαν (J. Pierpont Morgan), ο οποίος εξασφάλισε μ’ αυτόν τον τρόπο το 51% επί των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνιών του Τέσλα πάνω στα νέα συστήματα τηλεπικοινωνίας. Ο Τέσλα φιλοδοξούσε να εγκαταστήσει ένα παγκόσμιο σύστημα επικοινωνίας, το οποίο θα μπορούσε να στέλνει με ασύρματο τρόπο μηνύματα, εικόνες, ήχους, νέα για τον καιρό και ειδήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Βέβαια ο Τέσλα πήγαινε ακόμη μακρύτερα και οραματιζόταν τη χρησιμοποίηση του συστήματος του για την ασύρματη μεταφορά ενέργειας, κάτι που αναμφίβολα θα άλλαζε το ρου της ανθρώπινης ιστορίας. Ωστόσο το σχέδιο εγκαταλείφθηκε λίγα χρόνια αργότερα εξαιτίας διαφόρων προβλημάτων, αλλά κυρίως επειδή ο Μόργκαν απέσυρε την οικονομική υποστήριξή του. Ενώ ο εφευρέτης του έστελνε απεγνωσμένα γράμματα, παρακαλώντας τον μεγαλοτραπεζίτη να τον βοηθήσει ώστε να φέρει εις πέρας το μεγαλεπήβολο σχέδιο του, εκείνος του αρνήθηκε κάθε βοήθεια, με αποτέλεσμα το σχέδιο να σταματήσει και η ενεργειακή εξέλιξη της ανθρωπότητας να πάρει άλλη κατεύθυνση, απ’ εκείνη που οραματίζονταν ο ρομαντικός Τέσλα…

Ο Τέσλα αρνήθηκε το βραβείο Νόμπελ
Ο Τέσλα αδυνατούσε πλέον να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, ο εξοπλισμός του Γουόρντεκλιφ εκποιήθηκε για την πληρωμή των χρεών του ή πουλήθηκε για παλιοσίδερα, ενώ ο πύργος μετάδοσης σημάτων ανατινάχθηκε από τους ίδιους του Αμερικανούς κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, προκείμενου να μην χρησιμοποιηθεί από κατασκόπους για να στέλνουν μηνύματα στα γερμανικά υποβρύχια του Ατλαντικού. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε και το μεγαλύτερο πλήγμα για τον Τέσλα, από το οποίο δεν συνήλθε ποτέ. Κανείς επιχειρηματίας δεν τον εμπιστευόταν πλέον. Όλοι τον θεωρούσαν αναξιόπιστο οραματιστή: «Οι εχθροί μου έχουν μεγάλη επιτυχία στο να με παρουσιάζουν σαν ποιητή και ονειροπόλο», έγραφε ο Τέσλα παραπονεμένος.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των απογοητεύσεων και των «προδοσιών» ήταν η αποθάρρυνση του οραματιστή εφευρέτη, που οδηγήθηκε αργά αλλά σταθερά προς τη χρεοκοπία. Ο Τέσλα θεωρήθηκε από τότε «αποτυχημένος» ως επιχειρηματίας και «καμένο χαρτί». Κανείς δεν καταδέχονταν πλέον να επενδύσει στα σχέδια του. Αλλά και ο ίδιος δεν έδινε και μεγάλη σημασία στο χρήμα, στο συμφέρον και στο υλικό όφελος. Δεν είχε ως κίνητρο του το κέρδος και τη δόξα. Και γι’ αυτό δεν μπόρεσε ποτέ του να ενσωματωθεί στο αμερικανικό οικονομικό κατεστημένο, που αποθέωνε όλα όσα αυτός μισούσε. Παρέμεινε έτσι σε όλη του τη ζωή ανένταχτος, ένας «παρείσακτος» με επικίνδυνες ιδέες για τα μονοπωλιακά συμφέροντα. Ο Τέσλα ήταν ένας αμφισβητίας του αμερικανικού τρόπου ζωής και των αμερικανικών «αξιών». Αυτός είναι και ο λόγος που οι συμπατριώτες του δεν τον θεωρούσαν και πολύ «αμερικανό», αν και ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα περήφανος για την αμερικανική του υπηκοότητα. Για τους αμερικανούς ήταν πάντα ένας «Σέρβος μετανάστης», που δεν κατάφερε ποτέ του να ενσωματωθεί στην «αμερικανική κουλτούρα»…
Παρά τις κακοτυχίες και παρά το γεγονός πως βρισκόταν για χρόνια στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ο Τέσλα δεν πτοήθηκε. Οι δυσκολίες όχι μόνο δεν τον λύγιζαν, αλλά αντίθετα τον ενθάρρυναν να συνεχίσει. Συνέχισε λοιπόν μέχρι το τέλος της ζωής του να σχεδιάζει, να κατασκευάζει και να οραματίζεται διάφορα χρήσιμα επιτεύγματα. Άρχισε να ασχολείται με την κατασκευή νέων προωθητικών κινητήρων, που βασίζονταν σε νέες μηχανικές αρχές, και εφηύρε το ταχύμετρο. Το 1912 σχεδίασε το πρώτο αεροπλάνο καθέτου από/προσγείωσης. Στην αρχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Τέσλα σχεδίασε τηλεκατευθυνόμενες τορπίλες και προσπάθησε μάταια να τις πουλήσει στο Αμερικάνικο Ναυτικό.
Το 1912, όπως άλλωστε και το 1937, ο Τέσλα προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ. Μάλιστα το 1912 ο παγκόσμιος τύπος δημοσίευσε την είδηση ότι ο Τέσλα αρνήθηκε να δεχθεί το Βραβείο Νόμπελ για τη Φυσική το οποίο, σύμφωνα με την απόφαση της Σουηδικής Ακαδημίας, θα έπρεπε να μοιραστεί μαζί με τον Τόμας Έντισον. Μολονότι αντιμετώπιζε τότε σοβαρά οικονομικά προβλήματα ο Τέσλα αρνήθηκε αυτή την προσφορά λέγοντας: «Σε χίλια χρόνια θα υπάρχουν αρκετοί που θα έχουν πάρει το Βραβείο Νόμπελ. Κι εγώ έχω αρκετές δεκάδες έγγραφα που αναφέρουν το όνομα μου στην τεχνική βιβλιογραφία… Για το καθένα από αυτά θα έδινα όλα τα Βραβεία Νόμπελ που θα δοθούν στα επόμενα χιλιάδες χρόνια…»
Σχεδόν όλοι γνωρίζουμε το ραντάρ, αλλά ελάχιστοι από εμάς γνωρίζουν πως ο άνθρωπος που κατασκεύασε το πρώτο πρωτόγονο ραντάρ το 1934, ουσιαστικά ακολούθησε τις αρχές, όσον αφορά τη συχνότητα και ισχύ, που ο Τέσλα καθιέρωσε το 1917. Την ίδια χρονιά το Αμερικανικό Ινστιτούτο Ηλεκτροτεχνικής τίμησε τον Τέσλα με το χρυσό μετάλλιο του Έντισον για την ανακάλυψη του αντίστροφου μαγνητικού πεδίου και του πολυφασικού συστήματος. Αποτέλεσε το λιγότερο ειρωνεία η βράβευση του, στην οποία βεβαίως δεν παραβρέθηκε ο ίδιος, με το μετάλλιο που έφερε το όνομα του ανθρώπου που τον εκμεταλλεύτηκε και πολέμησε όσο κανείς άλλος το σύστημά του.
Από το Φεβρουάριο μέχρι τον Οκτώβριο του 1919 ο Τέσλα δημοσίευσε μια σειρά από άρθρα στο περιοδικό Electrical Experimenter, που είδε μ’ αυτόν τον τρόπο την κυκλοφορία του να εκτινάζεται από τα 26.000 στα 220.000 φύλλα! Το παράξενο είναι ότι μόλις ο συγγραφέας έμαθε από τους εκδότες του περιοδικού την τεράστια επιτυχία της αυτοβιογραφίας του, σταμάτησε να γράφει άλλο! Χρόνια αργότερα όλα αυτά τα άρθρα συγκεντρώθηκαν σε ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο με τίτλο My Inventions (Οι Εφευρέσεις Μου). Αν και είχε αρχίσει να γερνά οι δυνάμεις και η διανοητική του διαύγεια δεν έδειχναν να τον εγκαταλείπουν. Αντίθετα συνέχισε να εκπλήσσει την κοινή γνώμη με τις ιδέες και τις προβλέψεις του, που δημοσιεύονταν συχνά στον αμερικανικό τύπο.
Το 1921 έγινε μια ενδιαφέρουσα πρόταση στον Τέσλα εκ μέρους μιας φιλοσοβιετικής αμερικανικής οργάνωσης. Ο γραμματέας αυτής της οργάνωσης γνωστοποίησε στον Λένιν τις ιδέες του Τέσλα για την ασύρματη μεταφορά ενέργειας και κατόπιν έστειλε στον εφευρέτη μια επιστολή, παροτρύνοντας τον να προσφέρει τις μεγαλοφυείς του ιδέες στον «ένδοξο ρωσικό λαό». Ο Τέσλα όμως, παρά τις απογοητεύσεις που είχε υποστεί από το αμερικανικό κατεστημένο, δεν θέλησε να «προδώσει» την αμερικανική του υπηκοότητα και γι’ αυτό αρνήθηκε ευγενικά αυτή την προσφορά. Εύκολα μπορούμε να φανταστούμε πως θα ήταν σήμερα ο κόσμος αν ο Τέσλα είχε δεχτεί αυτή την προσφορά και εφάρμοζε το σύστημα της ασύρματης μεταφοράς ενέργειας στη νεότευκτη Σοβιετική Ένωση. Καθόλου περίεργο η Ρωσία να είχε από τότε ένα απόλυτο τεχνολογικό προβάδισμα έναντι των ΗΠΑ και να μην κατέρρεε ως «χάρτινος πύργος»…

Υπερόπλα και περιστέρια: Τα τελευταία χρόνια της ζωής του
Το 1924 οι αμερικανικές εφημερίδες αφιέρωσαν πολλά άρθρα τους στην περιβόητη «ακτίνα θανάτου» (Death Ray), στην οποία ενέπλεξαν και το όνομα του Τέσλα. Ο ίδιος ο εφευρέτης πάντως, στις διάφορες συνεντεύξεις που έδωσε, δεν συμφωνούσε με τον όρο «ακτίνα θανάτου» αλλά έκανε λόγο για ένα υπερόπλο που θα καταργούσε όλους τους πολέμους! Με την ανακάλυψη αυτού του μυστηριώδους υπερόπλου ασχολήθηκε μέχρι το τέλος της ζωής του, καθώς έβλεπε την απειλητική σκιά της Ναζιστικής Γερμανίας να απλώνεται πάνω από την Ευρώπη και ιδιαίτερα πάνω από την αγαπημένη του πατρίδα, τη Γιουγκοσλαβία.
Σύμφωνα με όσα γράφτηκαν στον αμερικανικό τύπο ο Τέσλα, κατά τη διάρκεια της ζωής του, νίκησε σε τουλάχιστον 20 δίκες ενάντια σ’ αυτούς που καταπάτησαν κάποιες από τις 700 πατέντες του, δηλαδή παρουσίασαν σκόπιμα αυτές τις ευρεσιτεχνίες ως δικές τους. Στην πραγματικότητα όχι ο Τέσλα από μόνος του, αλλά περισσότερο οι επενδυτές, οι οποίοι είχαν το νόμιμο δικαίωμα να δρουν για λογαριασμό του, συμμετείχαν σ’ αυτές τις δίκες. Αυτές οι δικαστικές νίκες του Τέσλα συνεχίστηκαν και μετά το θάνατό του. Ήταν τον Ιούνιο του 1943, λίγους μήνες μετά το θάνατο του, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάνθηκε ότι ο φερόμενος ως «εφευρέτης του ραδιοφώνου» και βραβευμένος με Νόμπελ Γουλιέλμο Μαρκόνι οικειοποιήθηκε τις πατέντες του Τέσλα πάνω στη ραδιοτεχνική και τις παρουσίασε ως δικές του! Έτσι με δικαστική απόφαση ο Τέσλα αναγνωρίστηκε μετά θάνατον ως ο πραγματικός εφευρέτης του ραδιοφώνου…
Όσο περνούσαν τα χρόνια ο Τέσλα γινόταν όλο και πιο δύσκολος στην επικοινωνία του με τους ανθρώπους, αν και συνήθιζε να δίνει συνεντεύξεις στους δημοσιογράφους, στις οποίες προέβλεπε συναρπαστικά πράγματα για το μέλλον της ανθρωπότητας. Κλείνονταν όλο και περισσότερο στον εαυτό του και η μοναδική του παρέα κατέληξε να είναι τα περιστέρια. Άρχισε να γίνεται εκκεντρικός και ανέπτυξε αρκετές φοβίες.
Το 1936, με αφορμή τα ογδοηκοστά του γενέθλια, ιδρύθηκε στο Βελιγράδι ένα ινστιτούτο με το όνομα του. Το γιουγκοσλαβικό κράτος του απένειμε τιμητική σύνταξη της τάξεως των 7.200 δολαρίων το χρόνο, την οποία και έπαιρνε μέχρι το τέλος της ζωής του. Αυτή η τιμητική σύνταξη, που του απένειμε η ιδιαίτερη πατρίδα του, ήταν και η μόνη οικονομική βοήθεια που δέχθηκε να πάρει ο Τέσλα, καθώς είχε αρνηθεί να λάβει πολύ μεγαλύτερα ποσά ως βοήθεια από πλούσιους επιχειρηματίες φίλους του.
Το 1937 ο Τέσλα κτυπήθηκε από διερχόμενο ταξί και αναγκάστηκε να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο. Από τότε η υγεία του ποτέ δεν συνήλθε. Η ζωή του περιορίστηκε σ’ ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου New Yorker και σε περιπάτους στα πάρκα της πόλης, συντροφιά με λιγοστούς φίλους και με τα αγαπημένα του περιστέρια.
Ο Τέσλα είχε αδυναμία, σχεδόν λάτρευε τα περιστέρια. Οι περαστικοί της 5ης Λεωφόρου της Νέας Υόρκης συνήθιζαν να βλέπουν έναν ψηλό, αδύνατο γέρο, να ταΐζει τα λευκά και γκρίζα περιστέρια μπροστά από τη Βιβλιοθήκη, καλώντας μ’ ένα απλό σφύριγμα. Αν κάποιο από τα περιστέρια ήταν τραυματισμένο ο στοργικός Τέσλα το έπαιρνε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του για να το περιποιηθεί και το επέστρεφε μόλις γινόταν καλά. Προς το τέλος τη ζωή του συνδέθηκε μάλιστα μ’ ένα λευκό περιστέρι, που συμβόλιζε στα μάτια του το αιώνιο συμπαντικό πνεύμα. Όταν αυτό το λευκό περιστέρι ήρθε και ξεψύχησε ανάμεσα στα δάκτυλά του ο Τέσλα κατάλαβε πως και το δικό του τέλος ήταν κοντά.
Ο Τέσλα πέθανε σε ηλικία 87 ετών, φτωχός και αγνοημένος, σ’ ένα ταπεινό δωμάτιο που βρισκόταν στον 33ο όροφο του ξενοδοχείου New Yorker. Ήταν 7 Ιανουαρίου του 1943, ημέρα των σέρβικων Χριστουγέννων. Τον ανακάλυψε νεκρό η καμαριέρα του ξενοδοχείου που, αγνοώντας την πινακίδα «Μην Ενοχλείτε», μπήκε στο δωμάτιο υπ’ αριθμόν 3273, στο οποίο ζούσε ο εφευρέτης τα τελευταία δέκα χρόνια. Το αποστεωμένο του πρόσωπο είχε μια γαλήνια έκφραση, σαν να φαινόταν ικανοποιημένος από την ολοκλήρωση της αποστολής του στον πλανήτη Γη…

Γιώργος Στάμκος

Πηγή