H εκρηκτική λάμψη κατά τον οργασμό

Πρώτη μαγνητική απεικόνιση γυναικείου εγκεφάλου σε κορύφωση

Γιατί δεν ξέρουμε τίποτα

Κι όμως, εκεί που νομίζουμε ότι ξέρουμε τα πάντα! Η διαφορά μεταξύ του εξυπνάκια και του επιστήμονα είναι μία και απλή: ο εξυπνάκιας νομίζει ότι τα ξέρει όλα, την ίδια στιγμή που ο επιστημονικός νους παραδέχεται ότι δεν γνωρίζει τίποτα.

«Ανάσταση» νεκρού σπουργιτιού μέσω ρομποτικής

Το όλο πείραμα παραπέμπει σε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας: επιστήμονες του πανεπιστημίου Duke στη Βόρεια Καρολίνα συνεργάστηκαν με φοιτητές μηχανολογίας και έναν ταριχευτή για να «αναστήσουν» μέσω της ρομποτικής ένα σπουργίτι και να μελετήσουν τη συμπεριφορά των άλλων απέναντί του.

Εντόπισαν το πρώτο υβρίδιο ανθρώπου και Νεάντερταλ

Ερευνητές ανακοίνωσαν πως εντόπισαν το πρώτο υβρίδιο ανθρώπου και Νεάντερταλ. Η σχετική έκθεση δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Plos One.

Ερευνητές βρήκαν το γονίδιο που επαναφέρει έναν γηρασμένο εγκέφαλο στην εφηβική κατάσταση

Είναι προφανές ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί καλύτερα όταν ο άνθρωπος βρίσκεται στην εφηβεία, υπό την έννοια ότι μαθαίνει πιο εύκολα και επουλώνεται πιο γρήγορα απ’ ότι σε μεγαλύτερη ηλικία, κάτι που νοιώθουμε όλοι μας όσο περνούν τα χρόνια. Επομένως, δε θα μας πείραζε να μπορούσαμε να επαναφέρουμε το μυαλό μας στην κατάσταση που ήταν τότε.

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Το σύστημα όρασης των αλτικών αραχνών

Πώς χρησιμοποιούν τα τέσσερα μάτια τους για να αντιληφθούν το βάθος

Οι αράχνες χρησιμοποιούν την όρασή τους με ένα ιδιαίτερο τρόπο για να επιτεθούν στα θύματά τους, όπως αναφέρει έρευνα επιστημόνων του πανεπιστημίου της Ιαπωνίας στην Osaka.

Στο ζωικό βασίλειο υπάρχουν αρκετά οπτικά συστήματα οργανισμών για την ακρίβεια και την αξιοπιστία των «κυνηγών» να πιάσουν τα θηράματά τους. Οι αλτικές αράχνες, μια οικογένεια που περιλαμβάνει περισσότερα από 5.000 είδη αραχνών, μπορούν να πηδούν από ένα μέρος σε άλλο, με τη ασφάλεια ενός μεταξένιου νήματος.

Οι αράχνες αυτού του είδους δεν έχουν ένα σύστημα ρύθμισης εστίασης, όπως έχουν άλλα έντομα, αφού τα μάτια τους είναι πολύ κοντά το ένα με το άλλο. Στην προσπάθειά τους λοιπόν να αντιληφθούν το βάθος σε αυτό που βλέπουν, αυτές οι αράχνες συνδυάζουν τη θολή εκδοχή της εικόνας που λαμβάνουν με μια σαφή εικόνα. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται defocus (εκτός εστίασης).

Οι αλτικές αράχνες δεν έχουν δύο, αλλά τέσσερα μάτια τοποθετημένα στη σειρά. Τα δύο κεντρικά είναι μεγαλύτερα, ενώ αυτά που βρίσκονται στην άκρη είναι μικρότερα.  Τα μικρότερα μάτια τα χρησιμοποιεί η αράχνη για να ανιχνεύει τις κινήσεις που γίνονται στα πλάγια… όπως μιας μύγας.

Σύμφωνα με τους ιάπωνες επιστήμονες, αυτές οι αράχνες δεν έχουν μόνο ένα στρώμα φωτοδεκτικών κυττάρων αλλά τέσσερα διαφορετικά στρώματα. Ο ιάπωνας βιολόγος Akihisa Terakita ανακάλυψε ότι τα δύο κεντρικά στρώματα περιέχουν υπεριώδεις – ευαίσθητες χρωστικές ουσίες. Τα δύο βαθύτερα στρώματα περιλαμβάνουν ευαίσθητες χρωστικές ουσίες στο πράσινο χρώμα.

Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι για το πράσινο φως τα μάτια εστιάζουν με τα βαθύτερα στρώματα, ενώ για τα υπόλοιπα χρώματα οι αράχνες έχουν μια πιο θολή και μπερδεμένη εικόνα. Για να ελέγξουν τα ευρήματά τους, οι ερευνητές τοποθέτησαν μπροστά σε μια αράχνη τρεις με έξι μύγες. Όταν δεν υπήρχε πράσινο φως, οι αράχνες δυσκολεύονταν να εστιάσουν στο θύμα τους. Τέλος, οι ερευνητές δήλωσαν ότι το πράσινο φως είναι το κατάλληλο για την παραγωγή εικόνας εκτός εστίασης από τις αράχνες προκειμένου να υπολογίζουν σωστά τις αποστάσεις.



















Πηγή

Το χάος και η σχετικότητα στον Πουανκαρέ

Το 2012 συμπληρώνονται 100 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου φιλόσοφου και επιστήμονα Jules Henri Poincaré (Nancy 1854 – Παρίσι 1912). Με την αφορμή αυτής ας δούμε σύντομα το σημαντικό έργο του στον χώρο των φυσικών επιστημών.

Ο Poincaré σπούδασε μεταλλευτική μηχανική, μαθηματικά και φυσική στο Παρίσι. Ξεκινώντας το 1881, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Εκεί κράτησε τις Έδρες της Πειραματικής Φυσικής και Μηχανικής, της Μαθηματικής Φυσικής και της Θεωρίας των Πιθανοτήτων καθώς και της Ουράνιας Μηχανικής και Αστρονομίας. Από το 1887 ήταν μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών, από το 1893 μέλος του γραφείου Μέτρων και Σταθμών και από το 1908 μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στις διαφορικές εξισώσεις, ο Poincaré έκανε χρήση της μη-Ευκλείδειας γεωμετρίας του Lobachevsky. Αργότερα, ο Poincaré εφάρμοσε στην ουράνια μηχανική τις μεθόδους που είχε εισάγει στην διδακτορική του διατριβή, στην οποία επινόησε ένα νέο τρόπο μελέτης των ιδιοτήτων των συναρτήσεων που ορίζονται από τις διαφορικές εξισώσεις. Η έρευνά του σχετικά με τη σταθερότητα του ηλιακού συστήματος άνοιξε την πόρτα για τη μελέτη των χαοτικών ντετερμινιστικών συστημάτων. Και οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε οδήγησαν στην Αλγεβρική Τοπολογία.

Ο Poincaré σκιαγράφησε ένα προκαταρκτικό κείμενο της ειδικής θεωρίας της σχετικότητας και αποφάνθηκε ότι η ταχύτητα του φωτός είναι το όριο της ταχύτητας στη φύση και ότι η μάζα εξαρτάται από την ταχύτητα. Διατύπωσε την αρχή της σχετικότητας, σύμφωνα με την οποία κανένα μηχανικό ή ηλεκτρομαγνητικό πείραμα δεν μπορεί να διακρίνει μεταξύ μιας κατάστασης με ομοιόμορφη κίνηση και μιας κατάστασης με ηρεμία, και παρήγαγε τους μετασχηματισμούς Lorentz.

Το θεμελιώδες θεώρημα του ότι κάθε μεμονωμένο μηχανικό σύστημα επιστρέφει μετά από ένα πεπερασμένο χρονικό διάστημα [ο Χρόνος Επανάληψης του Πουανκαρέ] στην αρχική του κατάσταση, είναι η πηγή πολλών φιλοσοφικών και επιστημονικών αναλύσεων σχετικά με την εντροπία. Τέλος, ξεκαθάρισε πόσο ριζικά διαφορετική είναι η κβαντική θεωρία από την κλασσική φυσική.

Ιδιαίτερα μπορεί να αναφερθεί ότι θεμελίωσε τη σύγχρονη τοπολογία και δημοσίευσε, σχεδόν συγχρόνως με τον Αϊνστάιν, μελέτες αναφερόμενες στη θεωρία της σχετικότητας (δυναμική των ηλεκτρονίων).

Το πρόβλημα των τριών σωμάτων και το χάος

Το πρόβλημα των «τριών σωμάτων» αποτελεί την πιο απλή εκδοχή του προβλήματος της αμοιβαίας αλληλεπίδρασης των «πολλαπλών σωμάτων», που επί έναν αιώνα αποτελούσε τον εφιάλτη της νευτώνειας δυναμικής.

Για να μελετήσει αυτή την ασύλληπτης δυσκολίας σπαζοκεφαλιά, ο Poincaré αποφάσισε να υιοθετήσει μια γεωμετρική ή ακριβέστερα μια τοπολογική προσέγγιση του προβλήματος, δηλαδή να αναλύσει τις τροχιές των τριών αλληλεπιδρώντων σωμάτων στο χώρο των φάσεων. Πρόκειται για έναν αφηρημένο μαθηματικό χώρο που αποδεικνύεται εξαιρετικά χρήσιμος και βολικός για την αναπαράσταση περίπλοκων δυναμικών αλληλεπιδράσεων.

Αναλύοντας υπομονετικά τα γραφήματα που προέκυπταν από την είσοδο ενός τρίτου σώματος, κατέληξε στο εξωφρενικό συμπέρασμα ότι μακροχρόνιες προβλέψεις είναι αδύνατες διότι οι μαθηματικές εξισώσεις, δηλαδή οι σειρές που περιγράφουν τις τροχιές των τριών αλληλεπιδρώντων ουράνιων σωμάτων, όχι μόνο δεν συγκλίνουν σε κάποιες προκαθορισμένες θέσεις, αλλά αντίθετα αποκλίνουν!

Πρώτος λοιπόν ο Poincaré έδειξε πόσο ουτοπικό και πρακτικά ανεφάρμοστο ήταν το φιλόδοξο πρόγραμμα της «κλασικής» φυσικής για την ασφαλή πρόβλεψη και την πλήρη ντετερμινιστική περιγραφή όλων των φυσικών φαινομένων. Ανοίγοντας έτσι το δρόμο – χωρίς ίσως να το συνειδητοποιεί και ο ίδιος – για την επέλαση του χάους στη σύγχρονη επιστημονική σκέψη.

Έτσι, ο Poincaré έγινε ο πρώτος που ανακάλυψε ένα χαοτικό ντετερμινιστικό σύστημα. Λαμβάνοντας υπόψη το νόμο της βαρύτητας και τις αρχικές θέσεις μαζί με τις ταχύτητες από τρία μόνο σώματα σε όλο το διάστημα, οι διαδοχικές θέσεις και ταχύτητες είναι σταθερές, έτσι ώστε το σύστημα των τριών σωμάτων να είναι ντετερμινιστικό.

Διαπίστωσε λοιπόν ότι η εξέλιξη ενός τέτοιου συστήματος είναι συχνά χαοτικό με την έννοια ότι μια μικρή διαταραχή στην αρχική κατάσταση, όπως μια μικρή αλλαγή στην αρχική θέση ενός σώματος μπορεί να οδηγήσει σε μια ριζικά διαφορετική τελική κατάσταση, από ό,τι θα παράγεται από ένα αδιατάραχτο σύστημα. Αν η μικρή αλλαγή δεν είναι ανιχνεύσιμη από τα όργανα των μετρήσεων μας, τότε δεν θα είμαστε σε θέση να προβλέψουμε σε ποιά τελική κατάσταση θα φτάσει. Έτσι, η έρευνα του Poincaré απέδειξε ότι το πρόβλημα του ντετερμινισμού και το πρόβλημα της πρόβλεψης είναι δύο διαφορετικά προβλήματα.

Από επιστημονική άποψη τα αποτελέσματα του Poincaré για τα τρία σώματα δεν έλαβαν την προσοχή που τους άξιζε. Η μελέτη του είχε παραμεληθεί έως ότου ο μετεωρολόγος Edward Lorenz, το 1963, επανανακάλυψε ένα χαοτικό αιτιοκρατικό σύστημα ενώ μελετούσε την εξέλιξη ενός απλού μοντέλου της ατμόσφαιρας.

Νωρίτερα, ο Poincaré είχε προτείνει ότι οι δυσκολίες της αξιόπιστης πρόβλεψης του καιρού οφείλονται στην εγγενή χαοτική συμπεριφορά της ατμόσφαιρας. Μια άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή της μελέτης του Poincaré είναι η πραγματική φύση της κατανομής στον χώρο των φάσεων των σταθερών και των ασταθών σημείων, τα οποία είναι τόσο αναμεμιγμένα, που δεν μπόρεσε να τα ξεχωρίσει. Τώρα γνωρίζουμε ότι το σχήμα της εν λόγω κατανομής είναι κάτι σαν φράκταλ. Ωστόσο, η επιστημονική μελέτη των φράκταλ ξεκίνησε από τον Benoit Mandelbrot το 1975, έναν αιώνα μετά την πρώτη εικόνα του Πουανκαρέ.

Γιατί όμως η έρευνα του Poincaré παραμελήθηκε και υποτιμήθηκε; Το ζήτημα αυτό έχει ενδιαφέρον, επειδή στον Poincaré απονεμήθηκε το 1889 το έπαθλο του βασιλιά της Σουηδίας Όσκαρ Β΄, ο οποίος προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό για τη λύση του προβλήματος των 3 σωμάτων, το οποίο μέχρι τότε το θεωρούσαν άλυτο. Ήταν ένα σημαντικό επιστημονικό βραβείο για την έρευνά του πάνω στην ουράνια μηχανική και αναγνωρίστηκε ως θεμελιώδους σημασίας.

Πιθανώς υπήρξαν δύο αιτίες για αυτήν παραμέληση και υποτίμηση: οι επιστήμονες και οι φιλόσοφοι πρωτίστως ενδιαφέρονταν για τις νέες επαναστατικές θεωρίες της φυσικής, της σχετικότητας και της κβαντομηχανικής, αλλά ο Poincaré δούλεψε πάνω στην κλασική μηχανική. Επίσης, η συμπεριφορά ενός χαοτικού ντετερμινιστικού συστήματος μπορεί να περιγραφεί μόνο με μια αριθμητική λύση του οποίου η πολυπλοκότητα είναι συγκλονιστική. Χωρίς τη βοήθεια ενός υπολογιστή η λύση γίνεται σχεδόν απελπιστική.

Χώρος και Χρόνος


Σχετικά με το ζήτημα της ύπαρξης τελείως κενού χώρου ή της ύπαρξης αιθέρα μεταξύ των ουράνιων σωμάτων και των συστατικών σωματιδίων των ατόμων (πρωτόνια, ηλεκτρόνια, κλπ. ), ο Poincaré, όπως άλλωστε και ο Αϊνστάιν, δεν δέχεται την ύπαρξη κενού χώρου, δηλαδή χώρου χωρίς ύλη ή εν γένει χωρίς μια άλλη ουσία. Η μέθοδός του στηριζόταν στη θεωρία του ηλεκτρομαγνητισμού και περιοριζόταν σε φαινόμενα συνδεόμενα με την έννοια ενός παγκόσμιου αιθέρα που λειτουργούσε ως το μέσο για τη διάδοση του φωτός.

Σχετικά με τον καλούμενο γεωμετρικό χώρο, πρέσβευε ότι η εκλογή των γεωμετρικών αξιωμάτων καθοδηγείται από πειραματικά γεγονότα, μένει όμως ελεύθερη και δεν περιορίζεται παρά μόνο από την ανάγκη να αποφύγουμε κάθε αντίφαση.

Σχετικά με το χρόνο και την πορεία του Κόσμου μέσα σε αυτόν, υποστήριζε ότι ο Κόσμος αναπόφευκτα βαίνει βραδέως προς τον θερμικό καλούμενο θάνατο.

Ο Albert Einstein σε νεαρή ηλικία είχε διαβάσει τα δοκίμια του Poincaré τα οποία τον είχαν επηρεάσει ιδιαίτερα. Όταν συναντήθηκαν στο πρώτο Συνέδριο Solvey, στις Βρυξέλες το 1911, ο Αϊνστάιν ήταν 32 ετών και ο Poincaré 57. Θέμα του Συνεδρίου ήταν η δομή του φωτός και οι περισσότεροι φυσικοί είχαν αποδεχθεί τη Θεωρία της Σχετικότητας.

Ο Poincaré ήταν μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του πρώτου Συνεδρίου Solvay, το οποίο ήταν και το μοναδικό στο οποίο παραβρέθηκε διότι σε λιγότερο από ένα χρόνο μετά το Συνέδριο έφυγε από τη ζωή.

Ήταν ο μαθηματικός ενός συνεδρίου στο οποίο κυριαρχούσαν οι θεωρητικοί φυσικοί. Οι σχετικές μάλιστα συζητήσεις που έγιναν στο Συνέδριο για τη φύση της ακτινοβολίας τον παρακίνησαν να επιχειρήσει να αποδείξει μαθηματικά ότι «στον νόμο της ακτινοβολίας του Planck ήταν αναγκαία η εισαγωγή των κβάντα». Το πέτυχε και μία από τις συνέπειες ήταν η μεταστροφή του Άγγλου James Jeans από αντίπαλο σε υποστηρικτή της κβαντικής θεωρίας.

Αν και δεν έχει καταγραφεί κάποια συνομιλία τους ο Αϊνστάιν έγραψε αργότερα ότι «ο Πουανκαρέ περιορίστηκε σε μια αρνητική στάση και παρά την οξυδέρκειά του δεν φάνηκε να έχει καταλάβει πολλά για το θέμα».

Ωστόσο και παρά τις διαφωνίες τους ο Πουανκαρέ έγραψε ότι «Το μυαλό του κυρίου Αϊνστάιν είναι ένα από τα πιο πρωτότυπα που έχω συναντήσει. Από τη στιγμή όμως που οι αναζητήσεις του στρέφονται προς κάθε κατεύθυνση ορισμένα από τα μονοπάτια που ακολουθεί θα οδηγούν αναπόφευκτα σε αδιέξοδο».

Και είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ποτέ δεν περιέλαβε τις ανακοινώσεις του Αϊνστάιν για τη Σχετικότητα στη βιβλιογραφία κάποιας εργασίας του. Μέχρι το τέλος της ζωής του, το 1912 σε ηλικία 58 ετών, ο Πουανκαρέ έβλεπε τη θεωρία του Αϊνστάιν ως μία από τις απόψεις που κυκλοφορούν. Προτιμούσε εκείνη του Lorentz με τον αθέρα.

Πηγή

Ταπεινά σκουλήκια θυσιάζουν το σεξ για χάρη της αθανασίας

Μακρά ζωή χωρίς απολαύσεις

Οι πλατυέλμινθες, όπως το θαλάσσιο είδος Pseudobiceros dimidiatus στην εικόνα, έχουν την εντυπωσιακή ικανότητα να αναγεννούν τους ιστούς τους   
Οι πλατυέλμινθες, όπως το θαλάσσιο είδος Pseudobiceros dimidiatus στην εικόνα, έχουν την εντυπωσιακή ικανότητα να αναγεννούν τους ιστούς τους

Νέα στοιχεία για το ρόλο του ενζύμου τελομεράση στη διαδικασία της γήρανσης θα μπορούσαν να προκύψουν από ασεξουαλικά σκουλήκια που μπορούν να διαιρούνται επ΄αόριστον, σε ένα είδος αθανασίας.

Ερευνητές στη Βρετανία αναφέρουν ότι τα «αθάνατα» σκουλήκια αυξάνουν τα επίπεδα της τελομεράσης ώστε να διατηρούν σταθερό το μήκος των τελομερών -προστατευτικών δομών στις άκρες των χρωμοσωμάτων οι οποίες κονταίνουν κάθε φορά που διαιρείται ένα κύτταρο.

Τα τελομερή και η τελομεράση πιστεύεται ότι παίζουν κεντρικό ρόλο στη γήρανση, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν υπάρχει θεραπεία που αξιοποιεί αυτές τις ιδιότητες χωρίς να αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου.

Η τελευταία μελέτη αφορά τους πλατυέλμινθες, μια κατηγορία σκουληκιών που έχουν την αξιοθαύμαστη ικανότητα να αναγεννώνται: στην περίπτωση ατυχήματος, ένας πλατυέλμινθας που κόβεται στη μέση κατά πλάτος ή κατά μήκος θα αναγεννηθεί και θα σχηματίσει δύο νέα σκουλήκια.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ εξέτασαν δύο κατηγορίες πλατυελμίνθων: τα σκουλήκια της πρώτης κατηγορίας αναπαράγονται σεξουαλικά, ενώ τα σκουλήκια της δεύτερης αναπαράγονται ασεξουαλικά διαιρώντας το σώμα τους στη μέση. Και οι δύο ομάδες έχουν την ικανότητα να αναγεννούν τα όργανά τους ή μέρος του σώματός τους.

Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι, στα περισσότερα ζώα που αναπαράγονται σεξουαλικά, η δράση της τελομεράσης εξασθενίζει μετά την ενηλικίωση.

Αυτό όμως δεν φαίνεται να συμβαίνει στους πλατυέλμινθες που αναπαράγονται ασεξουαλικά: Η νέα μελέτη έδειξε ότι, όταν ξεκινά η αναγέννηση των ιστών τους, τα ασεξουαλικά σκουλήκια ενεργοποιούν έναν μηχανισμό που αυξάνει σημαντικά τα επίπεδα της τελομεράσης και διατηρεί έτσι σταθερό το μήκος των τελομερών.

Αντίθετα, στους σεξουαλικούς πλατυέλμινθες αυτός ο μηχανισμός απουσιάζει και τα τελομερή κονταίνουν έπειτα από κάθε κυτταρική διαίρεση.

Παρουσιάζοντας τα αποτελέσματά τους στο Proceedings of the National Academy, οι ερευνητές διατυπώνουν την υπόθεση ότι οι πλατυέλμινθες που αναπαράγονται σεξουαλικά μπορούν μεν να αναγεννώνται, σταδιακά όμως εμφανίζουν σημεία της γήρανσης και τελικά χάνουν αυτή την ικανότητα.

Αντίθετα, οι πλατυέλμινθες που ζουν χωρίς σεξ μάλλον μπορούν να διαιρούνται επ' αόριστον χωρίς παρενέργειες.

Και αυτού του είδους η αθανασία ίσως ήταν ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο τα σκουλήκια εγκατέλειψαν τις ερωτικές συνευρέσεις.

Η περαιτέρω σύγκριση ανάμεσα σε αυτές τις δύο κατηγορίες σκουληκιών θα μπορούσε τώρα να αποσαφηνίσει το ρόλο της τελομεράσης ή να αποκαλύψει νέους μηχανισμούς που σχετίζονται με τα γηρατειά.

Πηγή

NASA: "Αστεροειδής ισχύος πρόσκρουσης 30.000 ΜΤ κατευθύνεται προς τη Γη"!

Η NASA επιβεβαίωσε ότι έχει εντοπίσει ένα νέο αστεροειδή, με διάμετρο περίπου 140 μέτρα, ο οποίος έχει σοβαρές πιθανότητες για τα δεδομένα του διαστημικού χάους να προσκρούσει στη Γη σε μόλις 28 περίπου χρόνια από σήμερα, χωρίς να αποκλείεται πολύ νωρίτερα, το 2023 να κινδυνεύσει σοβαρά η Γη.

Το δυνητικά επικίνδυνο ουράνιο σώμα, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Ντέιλι Μέιλ, που ανακάλυψε την έκθεση της NASA, απασχολεί την αρμόδιας ομάδας δράσης των Ηνωμένων Εθνών για τα εγγύς στη Γη αντικείμενα, η οποία άρχισε ήδη να μελετά τρόπους αντιμετώπισης του κινδύνου, αν αυτός μεγαλώσει στην πορεία, σε περίπτωση δηλαδή που οι υπολογισμοί είναι λανθασμένοι ή τροχιά του αλλάξει. Η χρήση πυρηνικών όπλων προσαρμοσμένων σε εξωατμοσφαιρικά βλήματα και άλλων τεχνικών εκτροπής από την πορεία του βρίσκονται υπό εξέταση.

Ο αστεροειδής με το κωδικό όνομα 2011 AG5, που για πρώτη φορά ανακαλύφθηκε πέρυσι, εκτιμάται ότι σήμερα έχει μια πιθανότητα στις 625, δηλαδή 0,16%, να χτυπήσει τον πλανήτη μας στις 5 Φεβρουαρίου 2040, έχοντας διατρήσει την "ασπίδα" της ατμόσφαιρας κια αφού μεταβληθεί σε πύρινη διαστημική "μπάλα" να πέσει στην επιφάνεια του πλανήτη.

Το 2013 ο αστεροειδής πρόκειται να κάνει ένα πρώτο πιο κοντινό πέρασμα από τον πλανήτη μας σε απόσταση περίπου 147 εκατ. χλμ., κατά τη NASA, κάτι που θα επαναλάβει το 2023, όταν θα πλησιάσει τον πλανήτη μας μόλις στα 1,9 εκατ. χλμ. ποσό που για τα διαστημικά δεδομένα είναι "μία τρίχα".

Η ΝΑSA δεν αποκλείει ακόμα και το 2023 να υπάρξει πρόβλημα ασφάλειας του πλανήτη αν αλλάξουν τα δεδομένα τροχιάς του.

Ένας πολύ μεγαλύτερος αστεροειδής πιστεύεται ότι εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν από περίπου 65 εκατ. χρόνια. Αν ο 2011 AG5 έπεφτε πράγματι στη Γη, θα προκαλούσε μεγάλες υλικές απώλειες και εκατομμύρια θανάτους, αλλά η ανθρωπότητα θα επιβίωνε από την πρόσκρουση. Εξαρτάται βέβαια που θα έπεφτε. αν έπεφτε στον ωκεανό η ισχύς της πρόσκρουσης θα ισοδυναμούσε με 1500 πυρηνικά όπλα των 20 ΜΤ!

Η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο εκτείνεται έως πέρα από τον Άρη, αλλά ακόμα δεν έχει προσδιοριστεί με μεγάλη ακρίβεια και αυτό είναι που ανησυχεί τους επιστήμονες της ΝΑSΑ. Ότι μπορεί να αλλάξουν ξαφνικά οι πιθανότητες είτε προς τα πάνω, είτε, προς τα κάτω!

Ήδη συστήθηκε ειδική επιστημονική ομάδα που θα μελετήσει την πορεί του μέρχρι το τέλο του 2016 και θα πρέπει να προσκομιστούν λύσεις αντιμετώπισής του. Ο 2011 ΑG5 είναι από τα 8.744 εγγύς στη Γη αντικείμενα που έχουν εντοπιστεί. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν συνολικά περίπου 19.000 τέτοια μεσαίου μεγέθους ουράνια σώματα σε απόσταση έως 200 εκατ. χλμ. από τη Γη (συνεπώς πολλές χιλιάδες ακόμα δεν έχουν εντοπιστεί), τα οποία έχουν πλάτος 100 έως 1.000 μέτρων και τη δυνατότητα να καταστρέψουν μια ολόκληρη πόλη.

Βέβαια υπάρχει και η δεδομένη απειλή του αστεροειδή "Άποφι" που έχει μέγεθος περίπου δυόμισι ποδοσφαιρικών γηπέδων και προβλέπεται να περάσει κοντά από τη Γη το 2036, τόσο κοντά (σε απόσταση έως 30.000 χιλιομέτρων), που θα είναι ορατός από την Ευρώπη και άλλα μέρη του πλανήτη, ενώ κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα αλλάξει πορεία κια θα έρθει εγγύτερα στη Γη.

Πηγή

Kατεβάστε τα windows 8!!

Σήμερα η microsoft έδωσε σε κυκλοφορία την δοκιμαστική έκδοση του καινούριου λειτουργικού της Windows 8. Η συγκεκριμένη έκδοση λέγεται Windows 8 Consumer Preview. Μπορείτε εύκολα να την κατεβάσετε και την δοκιμάσετε
Εδώ θα βρείτε το αρχείο που σας ενδιαφέρει

Για 64-bit Download 3.3gb

Για 32-bit Download 2.5gb

Product Key: DNJXJ-7XBW8-2378T-X22TX-BKG7J

Κατεβάστε το iso αρχείο και το γράφετε σε ένα dvd Και είστε έτοιμοι για εγκατάσταση
Περισσότερες πληροφορίες http://windows.microsoft.com/en-US/windows-8/iso


Google: 220η επέτειος γέννησης του Gioachino Rossini

Tον περίφημο συνθέτη τιμά σήμερα η Google ....

Ο Τζοακίνο Ροσίνι ήταν Ιταλός συνθέτης από το Πέζαρο (29 Φεβρουαρίου 1792 - 13 Νοεμβρίου 1868). Ο πατέρας του ήταν επιθεωρητής κρεοπωλείων και "tubatοre" (τρομπέτα του δήμου). Η μητέρα του τραγουδούσε και ακολούθησε τελικά το θέατρο. Ο ίδιος  αρχικά δούλεψε σε αλλαντοπωλείο και έπειτα σε σιδηρουργείο. Γρήγορα όμως έδειξε σημεία της μουσικής του κλίσης, γι' αυτό άρχισε να παίρνει μαθήματα πιάνου. Έπειτα έψαλλε στην εκκλησία και έμαθε να παίζει βιολί και κόρνο.

Σε ηλικία 14 χρόνων είχε γράψει μια όπερα σε δύο πράξεις με τίτλο "Ο Δημήτριος και η Πολυβία". Στα 15 του χρόνια γράφτηκε στο Μουσικό Λύκειο της Μπολόνια, στην τάξη της σύνθεσης. Εκεί ενθουσιάστηκε με τους Γερμανούς συνθέτες και διασκέδαζε ανασχηματίζοντας ....
τις παρτισιόν των κουαρτέτων του Χάιδν και του Μότσαρτ.

Ο Ροσίνι. όμως αντιμετώπιζε πιεστικά προβλήματα διαβίωσης και στράφηκε προς το θέατρο. Την πρώτη του επιτυχία τη σημείωσε με το έργο του "L' Ιgnannο Felice" (1811). Ήταν μια φάρσα γεμάτη ζωή. Ακολούθησαν ο "Τancrede" και "Η Ιταλίδα στο Αλγέρι" (1813) κ.ά., που επικύρωσαν τη φήμη του. Ένας διευθυντής θεάτρου της Νάπολης τον προσέλαβε με μισθό 15.000 φράγκα, για να του γράφει δύο όπερες το χρόνο. Το ύφος του Ροσίνι γίνεται από εδώ και πέρα πιο ανδρικό, ενεργητικό και πιο εύγλωττο. "Η Ελισάβετ, η βασίλισσα της Αγγλίας" είναι ο νέος θρίαμβός του. Αμέσως μετά ανέβασε στη Ρώμη τον "Κουρέα της Σεβίλης" (1816). Η παρτισιόν αυτή η τόσο δροσερή, η τόσο πεταχτή, η τόσο ζωντανή, που γράφτηκε σε 13 ημέρες, υπήρξε το αριστούργημα του Ρ. και του ιταλικού κωμικού μελοδράματος. Τον ίδιο χρόνο έδωσε τον "Οθέλλο" στη Βενετία. Η καλύτερη σελίδα του έργου του αυτού ήταν η περίφημη ρομάνς της "Ιτιάς". Το 1818 σύνθεσε το "Μωυσή στην Αίγυπτο", του οποίου περίφημη είναι η προσευχή, το 1823 τη "Σεμίραμη" κ.ά. Μία περιοδεία του για συναυλίες στην Αγγλία του απέδωσε 175.000 φράγκα.


Μετά από την οικονομική αυτή επιτυχία έφυγε για τη Γαλλία. Στην αρχή διορίστηκε διευθυντής του ιταλικού θεάτρου του Παρισιού για 18 μήνες, έπειτα επιθεωρητής του τραγουδιού στη Γαλλία και συνθέτης του βασιλιά. Η "Πολιορκία της Κορίνθου" (1826) αποτέλεσε κολοσσιαία επιτυχία. Ο "Μωυσής" προξένησε ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση. Το έργο όμως που θα καθιέρωνε οριστικά το Ρ. στη Γαλλία ήταν ο "Γουλιέλμος Τέλλος" (1829), αν και απέχει πολύ από την τελειότητα του "Κουρέα της Σεβίλης". Μετά το "Γουλιέλμο Τέλλο" ο Ρ. άφησε το θέατρο σε ηλικία 37 χρόνων. Επέστρεψε και πάλι στην Ιταλία, αλλά πολύ γρήγορα επέστρεψε για να εγκατασταθεί στο Παρίσι. Από το 1829 μέχρι το θάνατό του το 1868, επί 40 χρόνια, δεν έγραψε τίποτε άλλο αξιόλογο παρά μόνο τα Stabat mater (1832-1842). Από το τεράστιο έργο του ο ίδιος ο Ρ. ξεχωρίζει με καταπληκτική φαεινότητα: την 3η πράξη του "Οθέλου

GIOACHINO ROSSINI
(1792 - 1868)
 
Πηγή

Google: Ένα εκατομμύριο δολάρια σε όποιον χακάρει τον Chrome

Η Google έδωσε νέο ενδιαφέρον στον "πόλεμο του hacking". Η εταιρεία ανακοίνωσε ότι προσφέρει αμοιβή ενός εκατομμυρίου δολαρίων σε όποιον καταφέρει να "σπάσει" τον Chrome browser. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι πολλοί θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα.

Βέβαια, η Google γνωρίζει ότι πολλοί είναι αυτοί που θα καταφέρουν να αποκαλύψουν κενά ασφαλείας και άρα το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων θα "σπάσει" σε μικρότερα, ανάλογα με το πόσο σοβαρή είναι η ατέλεια που ανακαλύπτει ο κάθε hacker. Όλες οι δοκιμές θα γίνουν σε υπολογιστές με λειτουργικό Windows 7.

Αν και το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων ακούγεται εξωπραγματικό, η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται για κάτι πρωτοφανές. Είναι συνήθης η πρακτική πολλών εταιρειών να δίνουν χρηματική αμοιβή σε όσους ανακαλύπτουν κενά ασφαλείας και μέχρι σήμερα η Google έχει δώσει πολλές χιλιάδες δολάρια σε hackers που βρίσκουν "τρύπες". Από αυτή την άποψη, η ανακοίνωση για "αμοιβή ενός εκατομμυρίου" είναι μια πετυχημένη κίνηση marketing.

Πηγή

Πέθανε ο άνδρας που υποβλήθηκε στην πρώτη τετραπλή μεταμόσχευση άκρων

Ραγδαία επιδείνωση

 (Φωτογραφία: Associated Press)

Ο Τούρκος ασθενής που υποβλήθηκε στην πρώτη τετραπλή μεταμόσχευση άκρων πέθανε περίπου μία μέρα μετά την επέμβαση λόγω επιπλοκών.

Ο Σεφκέτ Τσαβντάρ είχε εισαχθεί στη μονάδα εντατικής θεραπείας του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Χατζέτεπε της Άγκυρας.

Οι γιατροί αναγκάστηκαν να αφαιρέσουν όλα τα μεταμοσχευμένα άκρα, ήταν όμως αργά για τον καταπονημένο οργανισμό του ασθενή, ο οποίος κατέληξε το απόγευμα της Δευτέρας.

«Λυπούμαστε ιδιαίτερα που χάσαμε τον ασθενή παρά τις αδιάκοπες προσπάθειες 200 γιατρών και νοσοκόμων επί περίπου 90 ώρες» αναφέρει το νοσοκομείο στην ανακοίνωσή του.

Την Κυριακή το νοσοκομείο είχε ανακοινώσει ότι οι γιατροί προχώρησαν στην αφαίρεση ενός ποδιού επειδή το καρδιαγγειακό σύστημα του ασθενή δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει.

Στη συνέχεια, όμως, παρουσιάστηκαν και νέες επιπλοκές και το επιστημονικό συμβούλιο αποφάσισε να αναστρέψει την επέμβαση, αφαιρώντας και τα υπόλοιπα μέλη, σε μια προσπάθεια να σωθεί ο ασθενής.

Η τετραπλή μεταμόσχευση άκρων ήταν η πρώτη που έγινε σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μέχρι σήμερα έχουν γίνει με επιτυχία μεταμοσχεύσεις δύο ποδιών ή δύο χεριών σε ασθενείς που ακρωτηριάστηκαν σε ατυχήματα.

Πηγή

Γυαλιά-οθόνες από τη Google

Μέχρι πριν λίγο καιρό όλοι θα πίστευαν ότι αποτελεί για σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Όλα δείχνουν όμως ότι τα γυαλιά-οθόνες …που ετοιμάζει η Google θα βρίσκονται στα καταστήματα μέχρι το τέλος του έτους.
Θα πρόκειται για μια επαναστατική συσκευή η οποία θα είναι συνδυασμός smart phone και γυαλιών. Θα λειτουργούν ως οθόνες προβάλλοντας στα μάτια του χρήστη ό,τι προβάλλει και μια οθόνη υπολογιστή ή πληροφορίες για τον χώρο και γενικότερα το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται.
Το λειτουργικό των γυαλιών θα είναι φυσικά το Android και ο χρήστης θα έχει στη διάθεση του όλα τα Google services όπως για παράδειγμα Google Maps αλλά cloud, latitude και άλλα.
Σε ό,τι αφορά τον χειρισμό του, ακόμη δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα. Είτε θα υπάρχει μια εφαρμογή αντίστοιχη με το Siri της Apple είτε αυτή θα γίνεται με κινήσεις του κεφαλιού.
Όπως και να έχει όμως, τα γυαλιά augmented reality θα αλλάξουν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο

Πηγή

Με το Gmail θα είναι συνδεδεμένο το Google Drive


Αν και ακόμη δεν γνωρίζουμε τα χαρακτηριστικά που θα έχει η cloud υπηρεσία της Google, όλα δείχνουν ότι σε ό,τι αφορά το Gmail τουλάχιστον, θα υπάρχει πλήρης συνεργασία.
Το τι ακριβώς σημαίνει αυτό είναι κάπως ασαφές βέβαια. Σύμφωνα με ένα μήνυμα που εντοπίστηκε όμως, τα attachment στα e-mail θα καταργηθούν και ο χρήστης θα χρειάζεται απλώς να περάσει ό,τι χρειάζεται στο drive που θα του δίνει η εταιρεία.
«Say goodbye [to] email attachments and hello to real time collaboration. Drag anything shared with you to My Drive for easy access.»
Παράλληλα φαίνεται ότι το Google Drive θα υποστηρίζει και εφαρμογές που έχουν δημιουργηθεί από ανεξάρτητους προγραμματιστές. Αν πράγματι ισχύσει αυτό, είναι βέβαιο ότι η υπηρεσία θα απογειωθεί καθώς θα δώσει τη δυνατότητα στους developers να αναπτύξουν δυνατότητες που ακόμη και η ίδια η εταιρεία δεν θα είχε σκεφτεί ότι υπήρχαν.

Πηγή

Ο δρόμος προς την έξοδο στο κινητό!

Από τον λαβύρινθο ενός δαιδαλώδους εμπορικού κέντρου ή ενός περίπλοκου συγκροτήματος γραφείων υπόσχεται να μας γλιτώσει μια ευρηματική εφαρμογή που ανέπτυξαν οι ειδικοί του Media Lab του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), η οποία σηματοδοτεί κυριολεκτικά τον δρόμο προς την έξοδο.
Η τεχνολογία Guiding Light όπως ονομάζεται αποτελείται από μια εφαρμογή-«πυξίδα» η οποία λειτουργεί σε συνδυασμό με μια έξυπνη «καρφίτσα» που φορά ο χρήστης, εξοπλισμένη με τέσσερις μαγνητικούς αισθητήρες. Η εφαρμογή λειτουργεί με τη βοήθεια ενός προτζέκτορα που εντοπίζεται στα smartphones της Samsung, o οποίος προβάλλει στο πάτωμα φωτεινά βέλη που δείχνουν τον δρόμο προς το σημείο στο οποίο επιθυμεί να πάει ο χρήστης.
Το έξυπνο σύστημα πλοήγησης εσωτερικών χώρων βασίζεται στον χάρτη του κτιρίου, βάσει των διακυμάνσεων που παρατηρούνται στο μαγνητικό του πεδίο.
Προκειμένου να δημιουργήσει τον χάρτη της «διάσωσής» του, ο χρήστης πρέπει να περπατήσει μέσα στον χώρο φορώντας την τεχνολογικά προηγμένη καρφίτσα, η οποία καταγράφει τις αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο του χώρου ανάλογα με το τι συναντά στον δρόμο του (ατσάλι στους τοίχους, πάτωμα και ταβάνι). Ο χάρτης στη συνέχεια φορτώνεται στο κινητό. Για να βγει από τον χώρο ο χρήστης οφείλει να φορέσει μια δεύτερη καρφίτσα η οποία «μιλάει» στον χάρτη και προσδιορίζει την ακριβή του θέση. Μόλις καθορίσει στην εφαρμογή το σημείο ακριβώς όπου θέλει να πάει, η συσκευή αρχίζει να προβάλλει στο πάτωμα φωτεινά βέλη που σηματοδοτούν τον δρόμο προς την «ελευθερία».

Πηγή

Όταν το χιόνι… κόβει σαν ξυράφι!

Όταν λέμε χιόνι συνήθως οι περισσότεροι από εμάς εννοούμε αυτές τις όμορφες, κατάλευκες και μαλακές νιφάδες πάγου που καλύπτουν τα πάντα γύρω μας σαν ένα… πουπουλένιο πάπλωμα! Σωστά; Λάθος! Τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται συνήθως, γιατί υπάρχουν και οι εξαιρέσεις!

Όταν το χιόνι... κόβει σαν ξυράφι!

Υπάρχει ένα μέρος στον πλανήτη όπου το χιόνι δεν είναι μαλακό αλλά έχει μια «τρομακτική» θα έλεγα εμφάνιση, που το κάνει να μοιάζει με κοφτερές λεπίδες μαχαιριού. Τα περίφημα penitentes -όπως ονομάζονται- είναι ψηλές, λεπτές «λεπίδες» χιονιού που προκαλούν τρόμο και αποστροφή σε όποιον προσπαθήσει να περάσει ανάμεσά τους.

Όταν το χιόνι... κόβει σαν ξυράφι!

Στην ουσία πρόκειται για ένα παράδοξο φυσικό φαινόμενο που οφείλεται στους ισχυρούν ανέμους που μετατρέπουν το μαλακό χιόνι σε συμπαγείς όγκους, τους οποίους λιώνει ο ήλιος στη συνέχεια σχηματίζοντας αυτά τες τις παράδοξες μυτερές και κοφτερές λεπίδες.

Όταν το χιόνι... κόβει σαν ξυράφι!

Το όνομά τους οφείλεται στο σχήμα τους, που θυμίζει τα λευκά μυτερά καπέλα των μοναχών nazarenos, ενώ το μέγεθός τους εξαρτάται από το σημείο όπου εμφανίζονται. Τα μεγαλύτερα panitentes έχουν βρεθεί στις Άνδεις, σε υψόμετρο 4.000 μέτρων, με ύψος που άγγιζε τα 6 πόδια.

Όταν το χιόνι... κόβει σαν ξυράφι!
Όταν το χιόνι... κόβει σαν ξυράφι!
Όταν το χιόνι... κόβει σαν ξυράφι!
Όταν το χιόνι... κόβει σαν ξυράφι!
Όταν το χιόνι... κόβει σαν ξυράφι!
Όταν το χιόνι... κόβει σαν ξυράφι!
Όταν το χιόνι... κόβει σαν ξυράφι!
Όταν το χιόνι... κόβει σαν ξυράφι!
Όταν το χιόνι... κόβει σαν ξυράφι!

Πηγή

O πλαστικός... Σούπερμαν

Ένας άντρας στις Φιλιππίνες υποβλήθηκε σε διαδοχικά χειρουργεία, για να καταφέρει να μοιάζει στον αγαπημένο του σούπερ ήρωα. Διαβάστε πώς μεταμορφώθηκε


Τον Σούπερμαν θέλησε να μιμηθεί ένας άντρας από τις Φιλιππίνες, όχι φορώντας την στολή του για τις απόκριες, αλλά κάνοντας μία σειρά επεμβάσεων.
Ο 35χρονος Herbert Chavez, άλλαζε σταδιακά την εμφάνιση του για 16 ολόκληρα χρόνια, αφού είχε κάνει την πρώτη του επέμβαση το 1995, όπως αναφέρουν τα Philippines' Bandila News.


 Ο νέος  "Κλαρκ Κεντ", ο οποίος εργάζεται ως εκπαιδευτής μοντέλων για τα καλλιστεία, έχει στο σπίτι του στην Calamba City, νότια της πρωτεύουσας Manila, μία μεγάλη συλλογή από αναμνηστικά του αγαπημένου ήρωα των κόμικς.

Αναλυτικά οι χειρουργικές επεμβάσεις
Ο εκπαιδευτής λοιπόν από τις Φιλιππίνες προχώρησε στις παρακάτω επεμβάσεις, για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Έκανε πλαστική στο  σαγόνι για να αποκτήσει το κλασικό λακάκι του Superman.
Ύστερα ακολούθησε εγχείριση ρινοπλαστικής, για να μετατρέψει την ασιατική μύτη του σε μία πιο κοντά στα μέτρα του σούπερ ήρωα.
Μεταξύ άλλων, έκανε ενέσεις σιλικόνης στα χείλια του για να είναι πιο λεπτά, ενώ πρόσθεσε εμφυτεύματα στους μηρούς για να είναι πιο μυώδεις.


 Ένας ψυχολόγος δήλωσε στα τοπικά νέα, πως ο Chavez μπορεί να πάσχει από διαταραχή, που τον κάνει να παθιάζεται με κοσμητικές επεμβάσεις στο σώμα του.
Σε κάθε περίπτωση πρόσθεσε ένα ακόμα έκθεμα στο γεμάτο κλώνους του Σούπερμαν δωμάτιό του.

Πηγη

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

El Diablo, ένα εστιατόριο πάνω σε ηφαίστειο!

Τι πιο φυσικό από ένα μπάρμπεκιου πάρτι, πάνω σε ένα ηφαίστειο; Στο εστιατόριο El Diablo, οι σεφ μαγειρεύουν πραγματικά τρόφιμα με την βοήθεια της θερμότητας που παράγεται από ένα ενεργό ηφαίστειο.
Βρίσκεται στο ισπανικό νησί Lanzarote βορειοδυτικά του Μαρόκου. Το El Diablo είναι ένα μοναδικό εστιατόριο, όπου οι σεφ έχουν πρόσβαση στο δικό τους ηφαίστειο. Φυσικά το ηφαίστειο δεν ξερνάει λάβα. Αν συνέβαινε αυτό ποιος θα κάθονταν να προσπαθήσει να μαγειρέψει αλλά και ποιος θα τολμούσε να περιμένει να ψηθούν καλά τα λουκάνικα για να δειπνήσει.  Αυτό το ηφαίστειο περισσότερο μοιάζει με μια τρύπα στο έδαφος, μέσω της οποίας αποβάλλεται θερμότητα από τα βάθη της γης, γεγονός που οι έξυπνοι δημιουργοί του El Diablo έχουν εκμεταλλευτεί.
Πριν από την ύπαρξή του εστιατορίου, οι επισκέπτες στην ηφαιστειακή περιοχή αρκούνταν σε κονσέρβες με σαρδέλες και κρασί. Το 1970 όμως ο Cesar Manrique αποφάσισε να δημιουργήσει ένα εστιατόριο στην περιοχή που θα σερβίρει κανονικό φαγητό. Έτσι, με τη βοήθεια των αρχιτεκτόνων Eduardo Caceres και Jesus Soto, μια γιγάντια σχάρα χτίστηκε πάνω από την τρύπα που μπορεί να εκμεταλλεύεται την τεράστια θερμότητα. Κάπως έτσι γεννήθηκε ένα από τα πιο παράξενα ίσως εστιατόρια στον κόσμο.
Η σχάρα χρησιμοποιείται για την προετοιμασία αρκετών πιάτων που έχουν  ως βάση το κρέας και τα ψάρια.  Αν θελήσετε να τα γευτείτε  λειτουργεί κάθε Τρίτη από 6:00 έως 9:30 το βράδυ. Με 50 ευρώ μπορείτε να απολαύσετε το περιβάλλον, ένα γεύμα τριών πιάτων και να  εξασφαλίσετε την μεταφορά σας, από και προς το ξενοδοχείο σας.


El Diablo, ένα εστιατόριο πάνω σε ηφαίστειο!




El Diablo, ένα εστιατόριο πάνω σε ηφαίστειο!


El Diablo, ένα εστιατόριο πάνω σε ηφαίστειο!


El Diablo, ένα εστιατόριο πάνω σε ηφαίστειο!


El Diablo, ένα εστιατόριο πάνω σε ηφαίστειο!


El Diablo, ένα εστιατόριο πάνω σε ηφαίστειο!


El Diablo, ένα εστιατόριο πάνω σε ηφαίστειο!


El Diablo, ένα εστιατόριο πάνω σε ηφαίστειο!


El Diablo, ένα εστιατόριο πάνω σε ηφαίστειο!


El Diablo, ένα εστιατόριο πάνω σε ηφαίστειο!


El Diablo, ένα εστιατόριο πάνω σε ηφαίστειο!

Πηγη

Ελληνικό το πρώτο αλφάβητο στον κόσμο

Η θεωρία ότι το Αλφάβητο είναι εφεύρεση των Φοινίκων συντηρήθηκε εκτός των άλλων με το επιχείρημα ότι ωρισμένα σύμβολα της φοινικικής γραφής μοιάζουν με τα αλφαβητικά γράμματα, π.χ. το (άλεφ) είναι αντεστραμμένο ή πλαγιαστό το ελληνικό Α κλπ. Το επιχείρημα αυτό φαινόταν ισχυρό μέχρι προ 100 ετών περίπου, όταν οι γλωσσολόγοι και οι ιστορικοί ισχυρίζονταν ακόμη ότι οι Ελληνες δεν εγνώριζαν γραφή προ του 800 π.Χ.! Γύρω στο 1900 όμως ο Αρθούρος Εβανς ανέσκαψε την ελληνική Μινωική Κρήτη και ανεκάλυψε τις ελληνικές Γραμμικές Γραφές, των οποίων σύμβολα ήταν ως σχήματα πανομοιότυπα προς τα 17 τουλάχιστον εκ των 24 γραμμάτων του ελληνικού Αλφαβήτου.

Με δεδομένα α) ότι τα αρχαιότερα δείγματα των ελληνικών αυτών γραφών (Γραμμική Α και Β), που στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν και στην Πύλο, στις Μυκήνες, στο Μενίδι, στη Θήβα, αλλά και βορειότερα, μέχρι τη γραμμή του Δούναβη και χρονολογήθηκαν τότε πριν από το 1500 π.Χ. και β) ότι οι Φοίνικες και η γραφή τους εμφανίζονται στην ιστορία όχι πριν το 1300 π.Χ. Ο Εβανς στο έργο του Scripta Minoa διετύπωσε, πρώτος αυτός, αμφιβολίες για την αλήθεια της θεωρίας ότι οι Ελληνες έλαβαν τη γραφή από τους Φοίνικες, εκφράζοντας ταυτόχρονα την επιστημονική υποψία ότι μάλλον συνέβη το αντίθετο.
Οι αμφιβολίες για την μη προτεραιότητα των Φοινίκων έναντι των Ελλήνων στην ανακάλυψη της γραφής έγιναν βεβαιότητα, όταν ο καθηγητής Πωλ Φωρ, διεθνής αυθεντία της Προϊστορικής Αρχαιολογίας, δημοσίευσε στο αμερικάνικο αρχαιολογικό περιοδικό, εκδόσεως του Πανεπιστημίου της Ινδιάνας, Nestor (έτος 16ον,1989,σελ.2288) ανακοίνωση, στην οποία παραθέτει και αποκρυπτογραφεί πινακίδες ελληνικής Γραμμικής Γραφής, που βρέθηκαν σε ανασκαφές στο κυκλώπειο τείχος των Πιλικάτων της Ιθάκης και χρονολογήθηκαν με σύγχρονες μεθόδους στο 2700 π.Χ. Γλώσσα των πινακίδων είναι η Ελληνική και η αποκρυπτογράφηση του Φωρ απέδωσε φωνητικά το συλλαβικό κείμενο ως εξής: Α]RE-DA-TI. DA-MI-U-A-. A-TE-NA-KA-NA-RE(ija)-TE. Η φωνητική αυτή απόδοση μεταφράζεται, κατά τον Γάλλο καθηγητή πάντοτε :«Ιδού τι εγώ η Αρεδάτις δίδω εις την άνασσαν, την θεάν Ρέαν:100 αίγας, 10 πρόβατα, 3 χοίρους». Ετσι ο Φωρ απέδειξε, ότι οι Ελληνες έγραφαν και μιλούσαν ελληνικά τουλάχιστον 1400 χρόνια πριν από την εμφάνιση των Φοινίκων και της γραφής τους στην ιστορία.
Αλλά οι αρχαιολογικές ανασκαφές στον ελληνικό χώρο την τελευταία 12ετία απέδωσαν και άλλες πολλές και μεγάλες εκπλήξεις: Οι Ελληνες έγραφαν όχι μόνο τις συλλαβικές Γραμμική Α και Β Γραφές τους αλλά και ένα είδος γραφής πανομοιότυπης με εκείνη του Αλφαβήτου τουλάχιστον από το 6000π.Χ. Πράγματι στο Δισπηλιό, μέσα στα νερά της λίμνης της Καστοριάς, ο καθηγητής Γ. Χουρμουζιάδης ανεκάλυψε ενεπίγραφη πινακίδα με γραφή σχεδόν όμοια με την αλφαβητική, η οποία χρονολογήθηκε με τις σύγχρονες μεθόδους του ραδιενεργού άνθρακα (C14) και της οπτικής θερμοφωταύγειας στο 5250π.Χ. Τρία χρόνια αργότερα ο έφορος Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Ν. Σάμψων, ανασκάπτοντας το "Σπήλαιο του Κύκλωπα" της ερημονησίδας Γιούρα Αλοννήσου (Βόρειες Σποράδες), ανακάλυψε θραύσματα αγγείων ("όστρακα") με γράμματα πανομοιότυπα με εκείνα του σημερινού ελληνικού Αλφαβήτου, τα οποία χρονολογήθηκαν με τις ίδιες μεθόδους στο 5500-6000π.Χ. Ο ίδιος αρχαιολόγος διενεργώντας το 1995 ανασκαφές στη Μήλο, ανεκάλυψε "πρωτοκυκλαδικά αγγεία" των μέσων της 3ης χιλιετίας π.Χ., που έφεραν πανομοιότυπα τα γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου Χ,Ν,Μ,Κ,Ξ,Π,Ο,Ε. Είναι πρόδηλο, ότι οι αρχαιολογικές αυτές ανακαλύψεις όχι απλώς προσέδωσαν ήδη το χαρακτήρα του κωμικού στη λεγόμενη "Φοινικική Θεωρία" περί ανακαλύψεως της γραφής, αλλά ανατρέπουν εκ βάθρων ολόκληρη την επίσημη χρονολόγηση της ελληνικής Ιστορίας, όπως αυτή διδάσκεται, αλλά και την επίσημη παγκόσμια Ιστορία του Πολιτισμού.

Πηγή

Έχει το νερό μνήμη και συνείδηση;

Έχει το νερό μνήμη και συνείδηση; Είναι δυνατόν το νερό να λειτουργεί όπως η μνήμη RAM ενός υπολογιστή αποθηκεύοντας στον "εγκέφαλό" του κάθε αλληλεπίδραση που συμβαίνει στον άμεσο περίγυρό του;

Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι έλεγε: "Το νερό είναι η κινητήριος δύναμη της φύσης". Πράγματι, δεν μπορεί να υπάρξει ζωή χωρίς νερό. Ποια είναι όμως τα μυστικά που κρύβει αυτό το καταπληκτικό στοιχείο της φύσης; Πώς ήρθε στη Γη; Ποιος το έφερε και γιατί; Ερώτηματα που ίσως μόνο το ίδιο το ... νερό θα μπορούσε να απαντήσει.

Επιστημονικώς ανεξήγητο το νερό

Το νερό είναι ένα από τα πρώτα γήινα δημιουργήματα του Θεού. Κανένας επιστήμονας δεν μπόρεσε να εξηγήσει ποτέ γιατί η πυκνότητα του νερού αυξάνεται κάτω από το σημείο ψύξης ενώ αντίθετα μειώνεται πάνω από το σημείο ψύξης. Πρόκειται για μία μοναδική ιδιότητα του νερού που απασχόλησε ιδιαίτερα τον άνθρωπο στο μακρινό παρελθόν.

Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κάθε ιδιότητα του νερού είναι μοναδική και δεν μπορεί να εξηγηθεί απόλυτα με τους νόμους της φυσικής. Για παράδειγμα καμία επιστημονική κοινότητα δεν έχει εξηγήσει μέχρι σήμερα γιατί το νερό είναι το μόνο στοιχείο σε όλο τον πλανήτη που το συναντάμε σε τρεις μορφές: σε υγρή, σε στερεή και σε αέρια μορφή. Επίσης, βασικό ερώτημα παραμένει μέχρι σήμερα γιατί το νερό έχει την υψηλότερη τάση στην επιφάνειά του σε σχέση με όλα τα υγρά στοιχεία.

Το νερό έχει μνήμη!

Η απρόβλεπτη συμπεριφορά του νερού έχει απασχολήσει από τις δεκαετίες του '50 και '60 τους επιστήμονες. Μη μπορώντας να εξηγήσουν μία σειρά από δυσάρεστα περιστατικά όπως θανάτους επιστημόνων και μυστικών πρακτόρων μετά από κατανάλωση νερού κατέληξαν σε μία υπόθεση που αρχικώς φαινόταν εξωπραγματική: το νερό έχει μνήμη. Με κα΄ποιον ανεξήγητο ως τώρα μηχανισμό, καταφέρνει να "αποθηκεύσει" πληροφορίες, όπως περίπου ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής!

Τα επόμενα χρόνια έγιναν μία σειρά από πειράματα σε διάφορες χώρες του κόσμου που έδειξαν ότι το νερό "δέχεται" και "αποθηκεύει" κάθε εξωτερική επιρροή. "Συγκρατεί" και "θυμάται" ο,τιδήποτε συμβαίνει στο χώρο που το περιβάλλει και καθετί που έρχεται σε επαφή με το νερό αφήνει το "σημάδι" του σε αυτό.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες του νερού

Μπορεί οι πρόγονοί μας να είχαν καταλάβει τις ιδιαίτερες ικανότητες του νερού όταν άρχισαν να χρησιμοποιούν ασημένια δοχεία για να προσδώσουν στο νερό θεραπευτικές ιδιότητες. Το νερό αποτελεί σήμερα ένα από τα καλύτερα αντιβιοτικά για τις χώρες του Αφγανιστάν και του Ιράκ ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που ο αμερικανικός στρατός έχει χρησιμοποιήσει τις θεραπευτικές ιδιότητες του νερού για να επουλώσει τις πληγές των τραυματισμένων στρατιωτών του.

Η δομή του νερού επηρεάζεται από τα συναισθήματά μας


Επιστημονικές μελέτες απέδειξαν ότι το νερό, όχι μόνο "θυμάται" αλλά η δομή του, επηρεάζεται ανάλογα με τα συναισθήματα των ανθρώπων. Άλλη θέση παίρνουν τα μόρια του νερού όταν αλληλεπιδρούν με θετικά συναισθήματα και άλλη όταν αλληλεπιδρούν με αρνητικά. Η δομή του νερού είναι πιο σημαντική από τη σύστασή του. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα μόρια του νερού λειτουργούν σαν κύτταρα μνήμης στα οποία το νερό καταγράφει όλο το ιστορικό της αλληλεπίδρασής του με τον έξω κόσμο σαν μαγνητοταινία.

Σε αυτήν προφανώς την ιδιότητα του οφείλεται το γεγονός ότι πολλά από τα μέρη που θεωρούνται "στοιχειωμένα", βρίσκονται κοντά σε θάλασσες και ποτάμια. Ίσως να είναι το νερό που παγιδεύει τις "ψυχές", "θυμάται" τις συνθήκες θανάτου των ανθρώπων και δεν τους αφήνει να φύγουν μακρυά...

Πηγη