Τι συμβαίνει όταν αισθανόμαστε ότι πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε κάτι που δεν έχουμε καμιά όρεξη να το κάνουμε;
Οι έμμονες ιδέες είναι σκέψεις ή παραστάσεις που στριφογυρίζουν στο μυαλό μας προκαλώντας άγχος. Συχνά, προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το άγχος αυτό με ψυχαναγκαστικές πράξεις. Το πιο κλασσικό παράδειγμα είναι ο φόβος για τα μικρόβια, που οδηγεί στην έμμονη ιδέα της μόλυνσης, η οποία με τη σειρά της έχει σαν αποτέλεσμα να πλένουμε συνεχώς τα χέρια μας ή να κάνουμε συνεχώς καθαριότητα στο σπίτι.
Επί πολλά χρόνια, οι επιστήμονες συνέδεαν τις έμμονες ιδέες με τα χαμηλά επίπεδα του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη στον εγκέφαλο, αλλά πρόσφατες τομογραφίες PET μας έδωσαν νέες, εντελώς διαφορετικές ενδείξεις. Ο Lewis Baxter Jr του Πανεπιστημίου της Φλόριντα παρατήρησε ότι άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είχαν αυξημένη εγκεφαλική δραστηριότητα στα λεγόμενα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου. Η Judith Rapoport του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ ανέπτυξε τη θεωρία ότι αυτή η αυξημένη δραστηριότητα των βασικών γαγγλίων ενεργοποιεί ανεπιθύμητα πρότυπα συμπεριφοράς, που είχαν απωθηθεί σαν κατάλοιπα του παρελθόντος μας. Επειδή τα βασικά γάγγλια δεν ελέγχονται από τα κέντρα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνα για τις συνειδητές λειτουργίες μας, οι ψυχαναγκαστικές πράξεις έχουν την τάση να επιμένουν και να επεκτείνονται.
Πηγη
Οι έμμονες ιδέες είναι σκέψεις ή παραστάσεις που στριφογυρίζουν στο μυαλό μας προκαλώντας άγχος. Συχνά, προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το άγχος αυτό με ψυχαναγκαστικές πράξεις. Το πιο κλασσικό παράδειγμα είναι ο φόβος για τα μικρόβια, που οδηγεί στην έμμονη ιδέα της μόλυνσης, η οποία με τη σειρά της έχει σαν αποτέλεσμα να πλένουμε συνεχώς τα χέρια μας ή να κάνουμε συνεχώς καθαριότητα στο σπίτι.
Επί πολλά χρόνια, οι επιστήμονες συνέδεαν τις έμμονες ιδέες με τα χαμηλά επίπεδα του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη στον εγκέφαλο, αλλά πρόσφατες τομογραφίες PET μας έδωσαν νέες, εντελώς διαφορετικές ενδείξεις. Ο Lewis Baxter Jr του Πανεπιστημίου της Φλόριντα παρατήρησε ότι άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είχαν αυξημένη εγκεφαλική δραστηριότητα στα λεγόμενα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου. Η Judith Rapoport του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ ανέπτυξε τη θεωρία ότι αυτή η αυξημένη δραστηριότητα των βασικών γαγγλίων ενεργοποιεί ανεπιθύμητα πρότυπα συμπεριφοράς, που είχαν απωθηθεί σαν κατάλοιπα του παρελθόντος μας. Επειδή τα βασικά γάγγλια δεν ελέγχονται από τα κέντρα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνα για τις συνειδητές λειτουργίες μας, οι ψυχαναγκαστικές πράξεις έχουν την τάση να επιμένουν και να επεκτείνονται.
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου