Ένας Καναδός που θεωρείται πως είχε μείνει «φυτό» για περισσότερα από 10 χρόνια, μπόρεσε να πει στους επιστήμονες ότι «δεν πονάει». Είναι η πρώτη φορά όπου ένας μη-επικοινωνίσιμος ασθενής με βαριά εγκεφαλικά τραύματα στάθηκε ικανός να δώσει πληροφορίες σχετικές με την κλινική του κατάσταση.
Στον Σκοτ Ρούτλεϊ, 39 ετών, ετίθεντο ερωτήσεις την ίδια ώρα που ένα ιατρικό μηχάνημα λειτουργικής απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού (fMRI) κατέγραφε την εγκεφαλική του δραστηριότητα.
Ο γιατρός του έκανε λόγο για μια πρόοδο που θα ανατρέψει όλα τα ιατρικά δεδομένα.
Οι ασθενείς-«φυτά» συνήθως επανέρχονται από το κόμμα σε μια κατάσταση όπου μπορεί να περνούν κάποια διαστήματα «ξύπνιοι», με τα μάτια ανοιχτά, χωρίς ωστόσο να έχουν αντίληψη του εαυτού τους ή του έξω κόσμου.
Ο Ρούτλεϊ τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι σε αυτοκινητικό δυστύχημα πριν από 12 χρόνια.
Καμία από τις ιατρικές γνωματεύσεις που του έγιναν έκτοτε δεν έδειξε την παραμικρή βελτίωση στην ικανότητά του να αντιλαμβάνεται ή να επικοινωνεί.
Ωστόσο, ο Βρετανός καθηγητής νευρολογίας Άντριαν Όουεν – που ηγείται μιας ιατρικής ομάδας που ασχολείται επιστημονικά με το ανθρώπινο μυαλό και τον εγκέφαλο στο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Οντάριο – δήλωσε ότι ο Ρούτλεϊ εμφανώς ανταποκρίθηκε στα ερεθίσματα που του δόθηκαν, πράγμα που δεν τον καθιστά πλεον «φυτό».
"Ο Σκοτ μπόρεσε να μας δείξει ότι το μυαλό του σκέφτεται, έχει συνείδηση. Τον παρακολουθήσαμε αρκετές φορές και η εγκεφαλική του δραστηριότητα όπως αποτυπώνεται μας δείχνει ότι ξεκάθαρα επιλέγει να απαντήσει στις ερωτήσεις μας. Πιστεύουμε ότι γνωρίζει ποιος είναι και πού βρίσκεται."
Ο καθηγητής Όουεν επεσήμανε ότι το περιστατικό συνιστά κάτι το επιστημονικά ρηξικέλευθο μπροστά στα ιατρικά δεδομένα της εποχής.
Αποτυπώνοντας τη φωνή ενός τραυματισμένου εγκεφάλου
"Στόχος μας για πολλά χρόνια αποτελούσε το να ρωτήσουμε τον ασθενή κάτι το σημαντικό για τον ίδιο. Μελλοντικά ίσως μπορέσουμε να τον ρωτήσουμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να βελτιώσουμε την δικής του ποιότητα ζωής. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αφορά απλά πράγματα, όπως τί είδους ψυχαγωγία θα μπορούσαμε να του προσφέρουμε, ή ποιες ώρες της ημέρας θα προτιμούσε ο ίδιος να πλυθεί ή να τραφεί."
Οι γονείς του Σκοτ Ρούτλεϊ λένε πως πάντα πίστευαν ότι ο υιός τους αντιλαμβανόταν και μπορούσε να επικοινωνεί σηκώνοντας τον αντίχειρα ή κινώντας τα μάτια του. Όμως το ιατρικό προσωπικό ποτέ δεν του έδωσε την δέουσα προσοχή.
Ο Μπράϊαν Γιάνγκ, καθηγητής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Λονδίνου και νευρολόγος επί μία δεκαετία του Ρούτλεϊ, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα της σάρωσης του εγκεφάλου του ασθενούς ανέτρεψαν όλες τις ιατρικές γνωματεύσεις που αφορούσαν την κλινική του εικόνα όλα αυτά τα χρόνια.
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου