Οι γιατροί δεν της έδιναν ελπίδες, αλλά έγινε το θαύμα
Διεγνώσθη με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία σε ηλικία πέντε ετών. «Δεν είναι κάτι σπάνιο και στο 70% των παιδικών αιματολογικών καρκίνων θεραπεύεται», είχαν καθησυχάσει οι εδικοί, τους γονείς της Έμα Γουάιτχεντ. Δυστυχώς, όμως η κόρη τους ανήκε στο υπόλοιπο 30%.
Μετά από δύο χρόνια χημειοθεραπείας, η Έμα δεν ανταποκρινόταν θετικά και είχε αρχίσει να εμφανίζει και πάλι συμπτώματα αιματολογικού καρκίνου. Οι γονείς Τομ και Κάρι Γουάιτχεντ αποφάσισαν σε συμφωνία με τους θεράποντες ιατρούς να συνεχίσουν τις χημειοθεραπείες. Η κακοήθεια δεν υποχωρούσε. Τουναντίον αναπτυσσόταν και αυξανόταν στον οργανισμό του παιδιού.
Οι γιατροί απέκλεισαν κάθε ελπίδα. Η λευχαιμία ήταν επιθετική και ο οργανισμός της Έμα είχε εξαντληθεί από τις πολλές χημειοθεραπείες.
Το πείραμα
Απελπισμένοι αλλά και αποφασισμένοι να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο, οι γονείς αποφάσισαν να δοκιμάσουν στην κόρη μια πειραματική θεραπεία στο Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφεια.
Επρόκειτο για μια θεραπεία, η οποία έχει αναπτυχθεί δοκιμαστικά στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και δεν είχε μέχρι τότε δοκιμαστεί ούτε σε παιδί, ούτε σε ενήλικο με αυτού του τύπου τη λευχαιμία. Οι γονείς συναίνεσαν.
Τον περασμένο Απρίλιο, η Έμα μπήκε στο νοσοκομείο. Οι γιατροί αφαίρεσαν χιλιάδες κύτταρα του ανοσοποιητικού της συστήματος (Τ - κύτταρα) της Έμα. Αφαίρεσαν, επίσης, το γενετικό υλικό (DNA) από αυτά τα κύτταρα και το αντικατέστησαν με γενετικό υλικό αδρανοποιημένου DNA από τον ιό HIV που προκαλεί το AIDS.
Ο ιός HIV επελέγη καθώς είναι ιδανικός για τη μεταφορά γενετικού υλικού μέσα στα κύτταρα του ανοσοποιητικού.
Ο ιός HIV ενσωματώνεται πλήρως με το ανθρώπινο γενετικό υλικό και γι’ αυτό η διάγνωσή του είναι δύσκολη και δεν ανταποκρίνεται στις φαρμακευτικές αγωγές. Όπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «New York Times» οι γιατροί «ξαναέχτισαν» το ανοσοποιητικό σύστημα της Έμα.
Τα νέα γονίδια προγραμματίζουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος (Τ - κύτταρα) να επιτίθενται στα Β - κύτταρα, τα οποία με έναν ειδικό μηχανισμό δημιουργούν τον τύπο της λευχαιμίας από τον οποίο έπασχε η Εμα.
Τα τροποποιημένα Τα-κύτταρα εισέρχονται στο αίμα του ασθενούς μέσω ορού - και αν όλα πάνε καλά - θα πολλαπλασιαστούν και θα αρχίσουν να σκοτώνουν τη λευχαιμία. Σημάδι ανταπόκρισης στη θεραπεία είναι να νοσήσει ο ασθενής με συμπτώματα, όπως σπασμοί και υψηλός πυρετός. Αυτό έγινε με την Έμα.
«Ο ιατρικός όρος αυτής της κατάστασης λέγεται σύνδρομο απελευθέρωσης κυτταροκινών», τόνισε ο δρ. Καρλ Τζουν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια. «συνήθως η χορήγηση στεροειδών βοηθάει τους ασθενείς. Αλλά η Έμα δεν ανταποκρινόταν. Ψηνόταν στον πυρετό, ήταν αναίσθητη και είχε πρηστεί σε σημείο που είχε γίνει αγνώριστη. Δίπλα της, συγγενείς και φίλοι ήταν έτοιμοι να την αποχαιρετήσουν για πάντα».
Και όμως την 11η ώρα μια σειρά αιματολογικών εξετάσεων έδωσε στους γιατρούς εκείνο το σημάδι που θα έσωζε την Έμα. Στις 2 Μαΐου, την ημέρα που η Έμα έκλεινε τα επτά της χρόνια, οι υπεύθυνοι της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας την ξύπνησαν λέγοντάς της «χρόνια πολλά Έμα, να τα εκατοστίσεις!».
Σήμερα, επτά μήνες αργότερα, η Έμα ζει ευτυχισμένη με τους γονείς της, καθώς ο καρκίνος, όπως λένε οι επιστήμονες, δεν πρόκειται να επανεμφανιστεί.
Ο δρ. Καρλ Τζουν αισιοδοξεί ότι η εν λόγω πειραματική μέθοδος μπορεί στο μέλλον να αντικαταστήσει τη μεταμόσχευση μυελού των οστών αλλά και άλλες ριψοκίνδυνες, επώδυνες και δαπανηρές διαδικασίες που σήμερα θεωρούνται η τελευταία ελπίδα σωτηρίας.
Η θεραπεία έχει δοκιμαστεί με θετικά αποτελέσματα και σε άλλους ασθενείς. Παράλληλα η φαρμακευτική εταιρεία Novartis έχει πιστέψει τόσο στην πανεπιστημιακή ομάδα της Πενσιλβάνια που έχει ήδη δεσμευτεί να καταβάλει 20 εκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία ενός νέου ερευνητικού κέντρου, το οποίο θα ρίξει εν τέλει τη θεραπεία στην αγορά.
Πηγη
Διεγνώσθη με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία σε ηλικία πέντε ετών. «Δεν είναι κάτι σπάνιο και στο 70% των παιδικών αιματολογικών καρκίνων θεραπεύεται», είχαν καθησυχάσει οι εδικοί, τους γονείς της Έμα Γουάιτχεντ. Δυστυχώς, όμως η κόρη τους ανήκε στο υπόλοιπο 30%.
Μετά από δύο χρόνια χημειοθεραπείας, η Έμα δεν ανταποκρινόταν θετικά και είχε αρχίσει να εμφανίζει και πάλι συμπτώματα αιματολογικού καρκίνου. Οι γονείς Τομ και Κάρι Γουάιτχεντ αποφάσισαν σε συμφωνία με τους θεράποντες ιατρούς να συνεχίσουν τις χημειοθεραπείες. Η κακοήθεια δεν υποχωρούσε. Τουναντίον αναπτυσσόταν και αυξανόταν στον οργανισμό του παιδιού.
Οι γιατροί απέκλεισαν κάθε ελπίδα. Η λευχαιμία ήταν επιθετική και ο οργανισμός της Έμα είχε εξαντληθεί από τις πολλές χημειοθεραπείες.
Το πείραμα
Απελπισμένοι αλλά και αποφασισμένοι να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο, οι γονείς αποφάσισαν να δοκιμάσουν στην κόρη μια πειραματική θεραπεία στο Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφεια.
Επρόκειτο για μια θεραπεία, η οποία έχει αναπτυχθεί δοκιμαστικά στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και δεν είχε μέχρι τότε δοκιμαστεί ούτε σε παιδί, ούτε σε ενήλικο με αυτού του τύπου τη λευχαιμία. Οι γονείς συναίνεσαν.
Τον περασμένο Απρίλιο, η Έμα μπήκε στο νοσοκομείο. Οι γιατροί αφαίρεσαν χιλιάδες κύτταρα του ανοσοποιητικού της συστήματος (Τ - κύτταρα) της Έμα. Αφαίρεσαν, επίσης, το γενετικό υλικό (DNA) από αυτά τα κύτταρα και το αντικατέστησαν με γενετικό υλικό αδρανοποιημένου DNA από τον ιό HIV που προκαλεί το AIDS.
Ο ιός HIV επελέγη καθώς είναι ιδανικός για τη μεταφορά γενετικού υλικού μέσα στα κύτταρα του ανοσοποιητικού.
Ο ιός HIV ενσωματώνεται πλήρως με το ανθρώπινο γενετικό υλικό και γι’ αυτό η διάγνωσή του είναι δύσκολη και δεν ανταποκρίνεται στις φαρμακευτικές αγωγές. Όπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «New York Times» οι γιατροί «ξαναέχτισαν» το ανοσοποιητικό σύστημα της Έμα.
Τα νέα γονίδια προγραμματίζουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος (Τ - κύτταρα) να επιτίθενται στα Β - κύτταρα, τα οποία με έναν ειδικό μηχανισμό δημιουργούν τον τύπο της λευχαιμίας από τον οποίο έπασχε η Εμα.
Τα τροποποιημένα Τα-κύτταρα εισέρχονται στο αίμα του ασθενούς μέσω ορού - και αν όλα πάνε καλά - θα πολλαπλασιαστούν και θα αρχίσουν να σκοτώνουν τη λευχαιμία. Σημάδι ανταπόκρισης στη θεραπεία είναι να νοσήσει ο ασθενής με συμπτώματα, όπως σπασμοί και υψηλός πυρετός. Αυτό έγινε με την Έμα.
«Ο ιατρικός όρος αυτής της κατάστασης λέγεται σύνδρομο απελευθέρωσης κυτταροκινών», τόνισε ο δρ. Καρλ Τζουν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια. «συνήθως η χορήγηση στεροειδών βοηθάει τους ασθενείς. Αλλά η Έμα δεν ανταποκρινόταν. Ψηνόταν στον πυρετό, ήταν αναίσθητη και είχε πρηστεί σε σημείο που είχε γίνει αγνώριστη. Δίπλα της, συγγενείς και φίλοι ήταν έτοιμοι να την αποχαιρετήσουν για πάντα».
Και όμως την 11η ώρα μια σειρά αιματολογικών εξετάσεων έδωσε στους γιατρούς εκείνο το σημάδι που θα έσωζε την Έμα. Στις 2 Μαΐου, την ημέρα που η Έμα έκλεινε τα επτά της χρόνια, οι υπεύθυνοι της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας την ξύπνησαν λέγοντάς της «χρόνια πολλά Έμα, να τα εκατοστίσεις!».
Σήμερα, επτά μήνες αργότερα, η Έμα ζει ευτυχισμένη με τους γονείς της, καθώς ο καρκίνος, όπως λένε οι επιστήμονες, δεν πρόκειται να επανεμφανιστεί.
Ο δρ. Καρλ Τζουν αισιοδοξεί ότι η εν λόγω πειραματική μέθοδος μπορεί στο μέλλον να αντικαταστήσει τη μεταμόσχευση μυελού των οστών αλλά και άλλες ριψοκίνδυνες, επώδυνες και δαπανηρές διαδικασίες που σήμερα θεωρούνται η τελευταία ελπίδα σωτηρίας.
Η θεραπεία έχει δοκιμαστεί με θετικά αποτελέσματα και σε άλλους ασθενείς. Παράλληλα η φαρμακευτική εταιρεία Novartis έχει πιστέψει τόσο στην πανεπιστημιακή ομάδα της Πενσιλβάνια που έχει ήδη δεσμευτεί να καταβάλει 20 εκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία ενός νέου ερευνητικού κέντρου, το οποίο θα ρίξει εν τέλει τη θεραπεία στην αγορά.
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου