Σχέση συναισθημάτων-αντίληψης
Το αίσθημα της αηδίας δεν είναι σε κανέναν ευχάριστο, αλλά σύμφωνα με νέα έρευνα έχει το ρόλο του, αφού τα άτομα που αισθάνονται ευκολότερα αηδία εντοπίζουν καλύτερα την βρωμιά.
Με άλλα λόγια, η αηδία κάνει πιο εμφανή την βρωμιά και τις ακαθαρσίες που μπορεί να γίνουν αιτία νοσηρότητας, υποστηρίζουν σε άρθρο τους στο επιστημονικό έντυπο Psychological Science ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια των ΗΠΑ.
Η μελέτη δεν είναι η πρώτη που συσχετίζει ένα συναίσθημα με ατομικές αντιλήψεις. Οι αράχνες για παράδειγμα, φαίνονται μεγαλύτερες στους ανθρώπους που τις φοβούνται, σύμφωνα με μελέτη που είχε δημοσιευθεί τον περασμένο Φεβρουάριο στο επιστημονικό έντυπο Journal of Anxiety Disorders. Ομοίως, τα άτομα που φοβούνται τα ύψη, θεωρούν τις πτώσεις σοβαρότερες.
«Αηδία»
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια θέλησαν να μελετήσουν κατά πόσο η αηδία επηρεάζει τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Η βασική ιδέα ήταν ότι η αηδία ενδεχομένως να είναι κίνητρο για την καθαριότητα και η καθαριότητα είναι γνωστό ότι σε όλες τους πολιτισμούς συμβολίζεται από τη λευκότητα (σκεφτείτε ένα καθαριστικό μπάνιου που δίνει έμφαση στη λευκότητα των πορσελάνινων ειδών).
Για να επαληθεύσουν την άποψή τους έκαναν τρία πειράματα.
Στο πρώτο, 122 φοιτητές παρατήρησαν τέσσερα γκρι τετράγωνα στην οθόνη του υπολογιστή, το ένα ελαφρώς πιο σκούρο ή πιο ανοιχτόχρωμο από τα άλλα. Στη συνέχεια έπρεπε να διαλέξουν εκείνο με την διαφορετική απόχρωση. Μετά, συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο για τις προσωπικές τους ευαισθησίες ως προς την αηδία, π.χ. πόσο αηδίαζαν από την θέα ενός βρώμικου σκουπιδοτενεκέ.
Το δεύτερο πείραμα, με 51 φοιτητές, ήταν ίδιο με το πρώτο, αλλά επιπλέον οι συμμετέχοντες έπρεπε να εντοπίσουν ένα αχνό λευκό ή γκρίζο φόντο.
Και στα δύο πειράματα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι φοιτητές αηδίαζαν ευκολότερα, ήταν πιθανότερο να εντοπίσουν τις διαφορές στην απόχρωση του λευκού και γκρι. Ωστόσο, δεν ήταν καλύτεροι στον εντοπισμό της διαφοράς των αποχρώσεων του σκούρου γκρι, γεγονός που δείχνει ότι το πλεονέκτημα αντίληψης επικεντρωνόταν μόνο ως προς την λευκότητα.
Στο τελευταίο πείραμα, οι ερευνητές ζήτησαν από 44 διαφορετικούς φοιτητές να εντοπίσουν μια αχνή απόχρωση σε λευκό ή μαύρο φόντο. Αυτή τη φορά, οι φοιτητές είχαν προηγουμένως δει εικόνες που τους προκαλούσαν αηδία (σκουπίδια ή κατσαρίδες) ή φόβο (όπλά ή θυμωμένα πρόσωπα). Αυτό έγινε ώστε ασυναίσθητα να επηρεαστούν οι συμμετέχοντες.
Τελικά οι άνθρωποι που αηδίαζαν ευκολότερα ήταν καλύτεροι στο εντοπισμό του λευκού και του γκρι, μετά την θέαση εικόνων αηδίας. Οι άνθρωποι που δεν αηδίαζαν γενικώς, δεν είχαν διαφοροποίηση στον εντοπισμό των χρωματικών αποχρώσεων, άρα δεν αηδίαζαν αρκετά από τις εικόνες που είχαν δει.
Το ίδιο ίσχυε και για την σεξουαλική αηδία (δηλαδή να ακούς ένα ζευγάρι αγνώστους να κάνουν έρωτα) και την παθολογική αηδία (να αποφεύγεις μια μεταδοτική ασθένεια), αλλά όχι την ηθική αηδία, όπως μια αρνητική αντίδραση σε μια «υποχρεωτική» υπογραφή σε δημόσιο έγγραφο.
Πηγη
Το αίσθημα της αηδίας δεν είναι σε κανέναν ευχάριστο, αλλά σύμφωνα με νέα έρευνα έχει το ρόλο του, αφού τα άτομα που αισθάνονται ευκολότερα αηδία εντοπίζουν καλύτερα την βρωμιά.
Με άλλα λόγια, η αηδία κάνει πιο εμφανή την βρωμιά και τις ακαθαρσίες που μπορεί να γίνουν αιτία νοσηρότητας, υποστηρίζουν σε άρθρο τους στο επιστημονικό έντυπο Psychological Science ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια των ΗΠΑ.
Η μελέτη δεν είναι η πρώτη που συσχετίζει ένα συναίσθημα με ατομικές αντιλήψεις. Οι αράχνες για παράδειγμα, φαίνονται μεγαλύτερες στους ανθρώπους που τις φοβούνται, σύμφωνα με μελέτη που είχε δημοσιευθεί τον περασμένο Φεβρουάριο στο επιστημονικό έντυπο Journal of Anxiety Disorders. Ομοίως, τα άτομα που φοβούνται τα ύψη, θεωρούν τις πτώσεις σοβαρότερες.
«Αηδία»
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια θέλησαν να μελετήσουν κατά πόσο η αηδία επηρεάζει τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Η βασική ιδέα ήταν ότι η αηδία ενδεχομένως να είναι κίνητρο για την καθαριότητα και η καθαριότητα είναι γνωστό ότι σε όλες τους πολιτισμούς συμβολίζεται από τη λευκότητα (σκεφτείτε ένα καθαριστικό μπάνιου που δίνει έμφαση στη λευκότητα των πορσελάνινων ειδών).
Για να επαληθεύσουν την άποψή τους έκαναν τρία πειράματα.
Στο πρώτο, 122 φοιτητές παρατήρησαν τέσσερα γκρι τετράγωνα στην οθόνη του υπολογιστή, το ένα ελαφρώς πιο σκούρο ή πιο ανοιχτόχρωμο από τα άλλα. Στη συνέχεια έπρεπε να διαλέξουν εκείνο με την διαφορετική απόχρωση. Μετά, συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο για τις προσωπικές τους ευαισθησίες ως προς την αηδία, π.χ. πόσο αηδίαζαν από την θέα ενός βρώμικου σκουπιδοτενεκέ.
Το δεύτερο πείραμα, με 51 φοιτητές, ήταν ίδιο με το πρώτο, αλλά επιπλέον οι συμμετέχοντες έπρεπε να εντοπίσουν ένα αχνό λευκό ή γκρίζο φόντο.
Και στα δύο πειράματα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι φοιτητές αηδίαζαν ευκολότερα, ήταν πιθανότερο να εντοπίσουν τις διαφορές στην απόχρωση του λευκού και γκρι. Ωστόσο, δεν ήταν καλύτεροι στον εντοπισμό της διαφοράς των αποχρώσεων του σκούρου γκρι, γεγονός που δείχνει ότι το πλεονέκτημα αντίληψης επικεντρωνόταν μόνο ως προς την λευκότητα.
Στο τελευταίο πείραμα, οι ερευνητές ζήτησαν από 44 διαφορετικούς φοιτητές να εντοπίσουν μια αχνή απόχρωση σε λευκό ή μαύρο φόντο. Αυτή τη φορά, οι φοιτητές είχαν προηγουμένως δει εικόνες που τους προκαλούσαν αηδία (σκουπίδια ή κατσαρίδες) ή φόβο (όπλά ή θυμωμένα πρόσωπα). Αυτό έγινε ώστε ασυναίσθητα να επηρεαστούν οι συμμετέχοντες.
Τελικά οι άνθρωποι που αηδίαζαν ευκολότερα ήταν καλύτεροι στο εντοπισμό του λευκού και του γκρι, μετά την θέαση εικόνων αηδίας. Οι άνθρωποι που δεν αηδίαζαν γενικώς, δεν είχαν διαφοροποίηση στον εντοπισμό των χρωματικών αποχρώσεων, άρα δεν αηδίαζαν αρκετά από τις εικόνες που είχαν δει.
Το ίδιο ίσχυε και για την σεξουαλική αηδία (δηλαδή να ακούς ένα ζευγάρι αγνώστους να κάνουν έρωτα) και την παθολογική αηδία (να αποφεύγεις μια μεταδοτική ασθένεια), αλλά όχι την ηθική αηδία, όπως μια αρνητική αντίδραση σε μια «υποχρεωτική» υπογραφή σε δημόσιο έγγραφο.
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου