Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

«Βρέθηκε» η προέλευση του αστεροειδή του Τσελιαμπίνσκ

Η οργή του Απόλλωνα

H μετεωρική πτώση κατταγράφηκε από δεκάδες κάμερες (Πηγή Nikita Plekhanov)  
H μετεωρική πτώση κατταγράφηκε από δεκάδες κάμερες (Πηγή Nikita Plekhanov)

Αστρονόμοι που ανέλυσαν τα βίντεο από κάμερες σε διάφορες πόλεις της Ρωσίας εκτιμούν ότι το διαβόητο πλέον μετέωρο του Τσελιαμπίνσκ ήταν ένας αστεροειδής της «ομάδας του Απόλλωνα», η οποία περιλαμβάνει διαστημικούς βράχους των οποίων οι τροχιές διασταυρώνονται με την τροχιά της Γης. Στο μέλλον, κάποιο άλλο μέλος της ίδιας παρέας θα μπορούσε να βάλει και πάλι τον πλανήτη στο στόχαστρο.

Η προκαταρκτική ανάλυση, για την οποία οι ερευνητές τονίζουν ότι υπάρχει σημαντικός βαθμός αβεβαιότητας, χρησιμοποίησαν μεθόδους γεωμετρίας για να υπολογίσουν την τροχιά του βράχου, ο οποίος εξερράγη μερικά χιλιόμετρα πάνω από την πόλη του Τσελιαμπίνσκ στις 15 Φεβρουαρίου, και τραυμάτισε πάνω από 1.000 άτομα με το ωστικό του κύμα.

Το μετέωρο του Τσελιαμπίνσκ (ChM) πιθανώς ακολουθούσε μια ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο, η οποία διασταυρωνόταν με την τροχιά της Γης (J.Zuluaga et al.)
Το μετέωρο του Τσελιαμπίνσκ (ChM) πιθανώς ακολουθούσε μια ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο, η οποία διασταυρωνόταν με την τροχιά της Γης (J.Zuluaga et al.)

Η ΝASA εκτίμησε ότι ο αδέσποτος βράχος είχε διάμετρο γύρω στα 17 μέτρα, μάζα επτά με δέκα τόνους και ταχύτητα 54.000 χιλιόμετρα την ώρα. Η έκρηξη ψηλά στην ατμόσφαιρα υπολογίζεται ότι απελευθέρωσε ενέργεια έως και 500 κιλοτόνων ΤΝΤ, όσο ένα ισχυρό πυρηνικό όπλο.
Η νέα μελέτη, την οποία υπογράφουν Κολομβιανοί αστρονόμοι, δεν έχει γίνει ακόμα δεκτή για επίσημη δημοσίευση, έχει όμως αναρτηθεί στην υπηρεσία προδημοσίευσης ArXiv.
Οι ερευνητές υπολόγισαν την τροχιά του σώματος με βάση τις εικόνες από κάμερες σε ανοιχτούς χώρους, καθώς και με βάση τις σκιές που άφησε το εκτυφλωτικό φως του καθώς εξερράγη. Σε συνδυασμό με τη θέση ενός μικρού κρατήρα που βρέθηκε στη λίμνη Τσεμπαρκούλ, οι μέθοδοι τριγωνομετρίας που εφαρμόστηκαν έδωσαν την πιθανή πορεία του μετεώρου μέσα στην ατμόσφαιρα.
Και, από την πορεία του αντικειμένου στην ατμόσφαιρα, οι ερευνητές μπόρεσαν να υπολογίσουν την τροχιά στην οποία κινούνταν ο αστεροειδής πριν συναντήσει τη Γη.
Το πιθανότερο είναι ότι επρόκειτο για ένα μέλος της οικογένειας του Απόλλωνα, μιας ομάδας αστεροειδών που κινούνται γύρω από τον Ήλιο, με τις ελλειπτικές τροχιές τους να διασταυρώνονται με την τροχιά της Γης.
Από τους σχεδόν 10.000 αστεροειδείς που έχουν βρεθεί ως σήμερα σχετικά κοντά στη Γη, περίπου 5.200 εκτιμάται ότι ανήκουν στην ομάδα του Απόλλωνα.
Όπως συμβαίνει και με άλλες ομάδες αστεροειδών, τα σώματα της οικογένειας του Απόλλωνα πιστεύεται ότι βρίσκονταν αρχικά στην κύρια Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία.
Πιστεύεται ότι έφυγαν από αυτή τη θέση και πλησίασαν πιο κοντά στη Γη λόγω της βαρυτικής επίδρασης του γιγάντιου Δία.
Το γεγονός ότι η τροχιά της Γης διασταυρώνεται με τις τροχιές των αστεροειδών του Απόλλωνα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο πρόσκρουσης στο μακρινό μέλλον, για αυτό και τα μέλη της ομάδας αντιμετωπίζονται ως δυνητική απειλή.
Οι ερευνητές πάντως τονίζουν ότι τα συμπεράσματά τους πάσχουν από υψηλό βαθμό αβεβαιότητας λόγω διαφόρων παραγόντων: μεταξύ άλλων, τα ρολόγια στις κάμερες που κατέγραψαν την πτώση δεν ήταν συγχρονισμένα, ενώ το θραύσμα που έπεσε στη λίμνη Τσεμπαρκούλ μπορεί να είχε εντελώς διαφορετική πορεία από άλλα θραύσματα.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι η ακριβής τροχιά του αστεροειδή ενδέχεται να μην υπολογιστεί ποτέ με ακρίβεια.

Πηγη

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου