Με μεγαλύτερη ταχύτητα από τις αρχικές εκτιμήσεις λιώνουν οι πάγοι στην Αρκτική σύμφωνα με στοιχεία από το δορυφόρο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA) «CryoSat-2».
Σύμφωνα με στοιχεία από τον «CryoSat-2» κατά το προηγούμενο έτος η απώλεια πάγου ανήλθε στα 900 κυβικά χιλιόμετρα, δηλαδή 50% μεγαλύτερη από τις προηγούμενες προβλέψεις, όπως αυτές περιγράφονταν από επιστημονικές έρευνες σχετικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Το χειμώνα του 2004, ο όγκος του θαλάσσιου πάγου στην κεντρική Αρκτική ήταν περίπου 17.000 κυβικά χιλιόμετρα, ενώ τον φετινό χειμώνα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του «CryoSat-2», ήταν 14.000 κυβικά χιλιόμετρα.
Αντίστοιχα το καλοκαίρι του 2004 ο όγκος του θαλάσσιου πάγου ήταν 13.000 κυβικά χιλιόμετρα, ενώ το 2012 είναι μόλις 7.000 κυβικά χιλιόμετρα. Εάν ο ρυθμός μείωσης του όγκου του πάγου, περίπου 900 κυβικά χιλιόμετρα το έτος, συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό τότε σε περίπου μια δεκαετία ενδέχεται οι θαλάσσιοι πάγοι να έχουν εξαφανιστεί σε μια δεκαετία.
Όπως αναφέρεται στην Guardian, σε λίγα χρόνια ο Αρκτικός ωκεανός θα μπορούσε να μην έχει πάγους κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αυτή η εξέλιξη αποτελεί «ευκαιρία» για επιτάχυνση της ανθρώπινης παρέμβασης στην περιοχή, με εξόρυξη πετρελαίου, ενίσχυση της αλιείας, αλλά και δημιουργία νέων θαλάσσιων οδών, επιβαρύνοντας περαιτέρω το περιβάλλον.
«Πολύ σύντομα ενδέχεται να δούμε καλοκαίρι στον Αρκτικό ωκεανό χωρίς το νερό να καλύπτεται από πάγο», δήλωσε ο Seymour Laxon, από το Κέντρο Κέντρο Παρακολούθησης των Πόλων και Προσομοίωσης στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Λονδίνου, που συμμετείχε στην ανάλυση των δεδομένων.
Ενδεικτικό της ταχείας μείωσης των πάγων είναι πως πριν από μια δεκαετία στις βόρειες περιοχές του Καναδά και στη Γροιλανδία το πάχος του πάγου κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου ήταν περίπου πέντε με έξι μέτρα, ωστόσο σήμερα είναι από ένα έως τρία μέτρα.
Ο Seymour Laxon επισημαίνει ότι τα αποτελέσματα προκύπτουν από «προκαταρκτικές μελέτες των στοιχείων του «CryoSat-2» και πως «θα πρέπει να προσέξουμε στα συμπεράσματά μας, καθώς ο ρυθμός μείωσης ενδέχεται να αλλάξει». Ωστόσο, όπως σημειώνεται στην Guardian, από ειδικά υπολογιστικά μοντέλα προκύπτει ότι «το ποσοστό μείωσης του όγκου του πάγου την επόμενη διετία δεν μπορεί παρά να αυξηθεί».
Πηγη
Σύμφωνα με στοιχεία από τον «CryoSat-2» κατά το προηγούμενο έτος η απώλεια πάγου ανήλθε στα 900 κυβικά χιλιόμετρα, δηλαδή 50% μεγαλύτερη από τις προηγούμενες προβλέψεις, όπως αυτές περιγράφονταν από επιστημονικές έρευνες σχετικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Το χειμώνα του 2004, ο όγκος του θαλάσσιου πάγου στην κεντρική Αρκτική ήταν περίπου 17.000 κυβικά χιλιόμετρα, ενώ τον φετινό χειμώνα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του «CryoSat-2», ήταν 14.000 κυβικά χιλιόμετρα.
Αντίστοιχα το καλοκαίρι του 2004 ο όγκος του θαλάσσιου πάγου ήταν 13.000 κυβικά χιλιόμετρα, ενώ το 2012 είναι μόλις 7.000 κυβικά χιλιόμετρα. Εάν ο ρυθμός μείωσης του όγκου του πάγου, περίπου 900 κυβικά χιλιόμετρα το έτος, συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό τότε σε περίπου μια δεκαετία ενδέχεται οι θαλάσσιοι πάγοι να έχουν εξαφανιστεί σε μια δεκαετία.
Όπως αναφέρεται στην Guardian, σε λίγα χρόνια ο Αρκτικός ωκεανός θα μπορούσε να μην έχει πάγους κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αυτή η εξέλιξη αποτελεί «ευκαιρία» για επιτάχυνση της ανθρώπινης παρέμβασης στην περιοχή, με εξόρυξη πετρελαίου, ενίσχυση της αλιείας, αλλά και δημιουργία νέων θαλάσσιων οδών, επιβαρύνοντας περαιτέρω το περιβάλλον.
«Πολύ σύντομα ενδέχεται να δούμε καλοκαίρι στον Αρκτικό ωκεανό χωρίς το νερό να καλύπτεται από πάγο», δήλωσε ο Seymour Laxon, από το Κέντρο Κέντρο Παρακολούθησης των Πόλων και Προσομοίωσης στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Λονδίνου, που συμμετείχε στην ανάλυση των δεδομένων.
Ενδεικτικό της ταχείας μείωσης των πάγων είναι πως πριν από μια δεκαετία στις βόρειες περιοχές του Καναδά και στη Γροιλανδία το πάχος του πάγου κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου ήταν περίπου πέντε με έξι μέτρα, ωστόσο σήμερα είναι από ένα έως τρία μέτρα.
Ο Seymour Laxon επισημαίνει ότι τα αποτελέσματα προκύπτουν από «προκαταρκτικές μελέτες των στοιχείων του «CryoSat-2» και πως «θα πρέπει να προσέξουμε στα συμπεράσματά μας, καθώς ο ρυθμός μείωσης ενδέχεται να αλλάξει». Ωστόσο, όπως σημειώνεται στην Guardian, από ειδικά υπολογιστικά μοντέλα προκύπτει ότι «το ποσοστό μείωσης του όγκου του πάγου την επόμενη διετία δεν μπορεί παρά να αυξηθεί».
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου