Το σκαθάρι lucanus cervus είναι το γνωστότερο είδος ελαφοκάνθαρου της οικογένειας των Λουκανιδών και το μεγαλύτερο που ζει στην Κεντρική Ευρώπη, καθώς το μήκος του μπορεί να φτάσει τα 9 εκατοστά. Ζει μέχρι και 8 χρόνια και διακρίνεται πολύ εύκολα από το σκούρο (καφέ ή μαύρο) χρώμα του, την αργή του συνήθως κίνηση και τις δαγκάνες που φέρει μπροστά, ενώ η υφή του είναι πολύ λεία και σκληρή.
Τα θηλυκά γεννούν τα αβγά τους μέσα σε σάπια ξύλα, από τα οποία τρέφονται οι προνύμφες. Φέρουν κτενοειδείς τρίχες στα άκρα τους και περνούν από πολλά στάδια ανάπτυξης που διαρκούν από 4-6 χρόνια (μεγάλο διάστημα για έντομο) μέχρι να μπουν στο κουκούλι. Τα κουκούλια παραμένουν στο έδαφος για 3 μήνες και μετά βγαίνουν τα ενήλικα για να αναπαραχθούν.
Τα ενήλικα ζουν περίπου από Μάιο έως το Σεπτέμβριο και σε αυτό το διάστημα τρέφονται με νέκταρ και χυμό δέντρων, ενώ τα αρσενικά επιδίδονται σε μάχες μεταξύ τους για τα θηλυκά χρησιμοποιώντας τις δαγκάνες τους. Τα σκαθάρια αυτά πετούν αδέξια το βράδυ, κάνοντας ένα βαρύ βόμβο, ενώ ο κύριος τρόπος άμυνάς τους είναι να παραμένουν ακίνητα σαν νεκρά.
Δυστυχώς το είδος σήμερα απειλείται με εξαφάνιση, εξαιτίας της αφαίρεσης των νεκρών δέντρων και ξύλων από τα δάση. Στη Γερμανία, το σκαθάρι βρίσκεται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, γι’ αυτό και αποφάσισαν να του δώσουν τον τίτλο «Έντομο της Χρονιάς 2012″, προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο υπέρ της προστασίας του.
Πηγή
Τα θηλυκά γεννούν τα αβγά τους μέσα σε σάπια ξύλα, από τα οποία τρέφονται οι προνύμφες. Φέρουν κτενοειδείς τρίχες στα άκρα τους και περνούν από πολλά στάδια ανάπτυξης που διαρκούν από 4-6 χρόνια (μεγάλο διάστημα για έντομο) μέχρι να μπουν στο κουκούλι. Τα κουκούλια παραμένουν στο έδαφος για 3 μήνες και μετά βγαίνουν τα ενήλικα για να αναπαραχθούν.
Τα ενήλικα ζουν περίπου από Μάιο έως το Σεπτέμβριο και σε αυτό το διάστημα τρέφονται με νέκταρ και χυμό δέντρων, ενώ τα αρσενικά επιδίδονται σε μάχες μεταξύ τους για τα θηλυκά χρησιμοποιώντας τις δαγκάνες τους. Τα σκαθάρια αυτά πετούν αδέξια το βράδυ, κάνοντας ένα βαρύ βόμβο, ενώ ο κύριος τρόπος άμυνάς τους είναι να παραμένουν ακίνητα σαν νεκρά.
Δυστυχώς το είδος σήμερα απειλείται με εξαφάνιση, εξαιτίας της αφαίρεσης των νεκρών δέντρων και ξύλων από τα δάση. Στη Γερμανία, το σκαθάρι βρίσκεται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, γι’ αυτό και αποφάσισαν να του δώσουν τον τίτλο «Έντομο της Χρονιάς 2012″, προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο υπέρ της προστασίας του.
Πηγή
1 σχόλια:
Στην περιοχη Πουσι στο Ν.Ηλειας υπαρχουν αρκετα απο αυτα τα "θηρια"!!
Δημοσίευση σχολίου