Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

Η αθέατη πλευρά της Σελήνης

Παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστη στον επιστημονικό κόσμο.


Το ταξίδι στη Σελήνη υπήρξε ένα άπιαστο όνειρο μέχρι τις επανδρωμένες αποστολές «Απόλλων», στη δεκαετία του 1960. Οι Αμερικανοί κατόρθωσαν να κατακτήσουν τον μοναδικό δορυφόρο της Γης. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι ο άνθρωπος περπάτησε στο φεγγάρι, δεν κατάφερε να αποκαλύψει τα ανεξήγητα και παράξενα μυστήριά του. Όσο για την αθέατη πλευρά της Σελήνης, πέρα από τις φωτογραφίες των διαστημοπλοίων, μένει άγνωστη και απρόσιτη.

Στη Σελήνη υπάρχουν όλα όσα βλέπουμε και στη Γη, με τη μοναδική διαφορά ότι οι σεληνιακές μέρες είναι δεκαπέντε φορές μεγαλύτερες.

Κάποιοι ερευνητές έχουν δώσει, κατά καιρούς, συνταρακτικές πληροφορίες για το τι μπορεί να κρύβεται στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Για παράδειγμα, πριν από ένα χρόνο, δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες στο διαδίκτυο ενός αρχαίου ιπτάμενου δίσκου, που βρισκόταν παγιδευμένος σε έναν κρατήρα της αθέατης όψης. Οι φωτογραφίες ήταν παρμένες από τη μυστική και απόρρητη αποστολή «Απόλλων 20» και, σύμφωνα με το εν λόγω δημοσίευμα, όλα αυτά έβλεπαν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας. Αργότερα, ειδικοί επιστήμονες απέρριψαν το θέμα ως μη επιστημονικό.

Οι πρώτες φωτογραφήσεις


Ο Σωτήρης Σοφιάς στο βιβλίο του «Το μυστήριο της Σελήνης» (εκδόσεις άγνωστο), γράφει για τις αρχαίες φωτογραφίες της αθέατης όψης και παραθέτει σημαντικά επιχειρήματα για το τι μπορεί να κρύβεται στη Σελήνη. «Φωτογραφίες που είδε για πρώτη φορά ο άνθρωπος από την αθέατη πλευρά της Σελήνης μεγάλωσαν αντί να λύσουν τις απορίες μας για τον φυσικό μας δορυφόρο», ομολογεί ο Σοφιάς στη σελίδα 28. Στη συνέχεια μιλά για φωτογραφίες που δεν δόθηκαν ποτέ στη δημοσιότητα: «Η φωτογράφηση της αθέατης πλευράς της Σελήνης συνεχίστηκε από πλευράς Αμερικανών με τις αποστολές "Απόλλων", αλλά οι φωτογραφίες ουδέποτε δόθηκαν στη δημοσιότητα, με εξαίρεση κάποιες λίγες που έδειχναν από ψηλά και χωρίς την απαιτούμενη ευκρίνεια, τμήματα της πιο παράξενης πλευράς της Σελήνης». (Σελίδα 28). Στο ίδιο βιβλίο ο συγγραφέας δίνει γεωμετρικούς σχηματισμούς, θέτοντας αποκαλυπτικά και αναπάντητα ερωτήματα.

Η αποκάλυψη του Πυθαγόρα


Ο Don Wilson, στο περίφημο βιβλίο του «Τα μυστικά της Σελήνης», υποστηρίζει ότι ο δορυφόρος της Γης είναι ένα τεράστιο τεχνητό διαστημόπλοιο», που ήρθε πριν από πολλά εκατομμύρια χρόνια από ένα άλλο αστρικό σύστημα. Στη σελίδα 310 μιλά για τον επίσκοπο Ουίλκινς ο οποίος έγραψε ένα εκπληκτικό έργο. Ιδού τι λέει: «Ο συγγραφέας της "Ανακάλυψης του νέου κόσμου" βασίζει πολλά από τα επιχειρήματά του στη διδασκαλία του Πυθαγόρα, μας πληροφορεί ότι ο μεγάλος δάσκαλος της αρχαιότητας είπε σχετικά με τη Σελήνη ότι "κατοικείται από θεϊκά όντα, όμοια με τους κατοίκους της Γης". Στη Σελήνη υπάρχουν όλα όσα βλέπουμε και στη Γη, με τη μοναδική διαφορά ότι οι σεληνιακές μέρες είναι δεκαπέντε φορές μεγαλύτερες από τις δικές μας!

»Η παραπάνω αποκάλυψη προκαλεί μεγάλη εντύπωση, γιατί με ποιον τρόπο οι αρχαίοι Έλληνες ήταν σε θέση να ξέρουν ότι η σεληνιακή ημέρα διαρκεί δυο εβδομάδες;».

Η αθέατη πλευρά της Σελήνης έχει περισσότερους κρατήρες απ' ό,τι η ορατή όψη της. Το περίεργο είναι ότι μεγάλοι κρατήρες που έχουν διάμετρο πολλών χιλιομέτρων, δεν έχουν σχεδόν καθόλου βάθος, όπως για παράδειγμα ο Κλαύδιος με διάμετρο 230 χιλιόμετρα έχει βάθος μόνο 1 χιλιόμετρο. Ο Don Wilson υποστηρίζει ότι η Σελήνη έχει μεταλλικό περίβλημα γι’ αυτό και δεν έχει βαθιούς κρατήρες.

Πιθανότητα ζωής

Αρκετοί γεωλόγοι και αστρολόγοι υποστηρίζουν ότι σε βάθος 60 περίπου μέτρων κάτω από την επικράτεια της Σελήνης πρέπει να υπάρχει νερό που εμποδίζεται να βγει στην επιφάνεια. Ο Ρώσος επιστήμονας Ι. Σ. Σκλόφσκι και ο Αμερικανός αστρονόμος Καρλ Σαγκάν, στο βιβλίο τους «Ζωή στο Σύμπαν», σημειώνουν στη σελίδα 178 μια σημαντική άποψη: «Αν υπάρχει μια περιοχή κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης με ευνοϊκή θερμοκρασία, νερό σε υγρή κατάσταση και πιθανότητα ύπαρξης πρωτόγονης οργανικής ύλης, τότε θα ήταν πρόωρο να αποκλείσουμε οριστικά την πιθανότητα ύπαρξης ζωής στη Σελήνη».

Στον κρατήρα Αρίσταρχο καταγράφηκαν παράξενες λάμψεις. Η πρώτη το 1783 από τον Σερ Ουίλιαμ Χέρσελ, ενώ το 1963 οι αμερικανοί Μπάρο και Τζέιμς του αστεροσκοπείου Λόβελ της Αριζόνα παρατήρησαν το ίδιο φαινόμενο στον ίδιο κρατήρα. Όσο για την αθέατη πλευρά, τα μυστικά παραμένουν ανέγγιχτα από το χώρο και το χρόνο. Αν κάποτε γίνει μια ανθρώπινη βάση στο Φεγγάρι, ίσως να λυθούν και αρκετά αινίγματα της επιστήμης σχετικά με την προέλευση της ζωής και τη δημιουργία της Σελήνης.

Πηγή

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου