Νέα έρευνα έδειξε ότι, παίρνουν "μαθήματα" συμπεριφοράς από συνομήλικές τους, ενώ μεταλαμπαδεύουν τις γνώσεις και τις τεχνικές τους στις επόμενες γενιές
Όταν ο Αριστοτέλης έλεγε ότι, ο άνθρωπος είναι "φύσει κοινωνικό ον", μάλλον δεν είχε λάβει υπόψιν το ζωικό βασίλειο. Νέα έρευνα του Πανεπιστημίου St. Andrews στη Σκωτία απέδειξε ότι, οι φάλαινες είναι - κι αυτές - κοινωνικά ζώα.
Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι, οι φάλαινες παίρνουν "μαθήματα" συμπεριφοράς από συνομήλικές τους, ενώ μεταλαμπαδεύουν τις γνώσεις και τις τεχνικές τους στις επόμενες γενιές. Η έρευνα επικεντρώθηκε σε μια συγκεκριμένη τεχνική που χρησιμοποιούν τα θαλάσσια θηλαστικά για να τραφούν και οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα υπολογιστικό μοντέλο, ώστε να ανακαλύψουν εάν οι φάλαινες μαθαίνουν από μόνες τους αυτή την τεχνική ή αν η εφαρμογή της είναι αποτέλεσμα κοινωνικής αλληλεπίδρασης.
Πριν 30 χρόνια εθεάθη για πρώτη φορά μία μεγάπτερη φάλαινα να χτυπά την ουρά της στην επιφάνεια του νερού για να πιάσει μικρά ψάρια. Ακόμα και σήμερα συνεχίζεται αυτή η συμπεριφορά που πέρασε από γενιά σε γενιά, με τα γιγάντια θηλαστικά να χτυπούν τις ουρές τους τέσσερις φορές στην επιφάνεια της θάλασσας, ώστε τα ψάρια να σχηματίσουν κοπάδια και εν τέλει, οι φάλαινες να τραφούν.
Με βάση λοιπόν το υπολογιστικό μοντέλο, αλλά και στοιχεία από 27 χρόνια παρατηρήσεων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, το πιο πιθανό είναι οι φάλαινες να έμαθαν αυτή την τεχνική τροφής από συνομήλικα ομοειδή τους θηλαστικά. Κάτι τέτοιο είναι που τις αναδεικνύει ως κοινωνικό είδος.
Πηγη
Όταν ο Αριστοτέλης έλεγε ότι, ο άνθρωπος είναι "φύσει κοινωνικό ον", μάλλον δεν είχε λάβει υπόψιν το ζωικό βασίλειο. Νέα έρευνα του Πανεπιστημίου St. Andrews στη Σκωτία απέδειξε ότι, οι φάλαινες είναι - κι αυτές - κοινωνικά ζώα.
Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι, οι φάλαινες παίρνουν "μαθήματα" συμπεριφοράς από συνομήλικές τους, ενώ μεταλαμπαδεύουν τις γνώσεις και τις τεχνικές τους στις επόμενες γενιές. Η έρευνα επικεντρώθηκε σε μια συγκεκριμένη τεχνική που χρησιμοποιούν τα θαλάσσια θηλαστικά για να τραφούν και οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα υπολογιστικό μοντέλο, ώστε να ανακαλύψουν εάν οι φάλαινες μαθαίνουν από μόνες τους αυτή την τεχνική ή αν η εφαρμογή της είναι αποτέλεσμα κοινωνικής αλληλεπίδρασης.
Πριν 30 χρόνια εθεάθη για πρώτη φορά μία μεγάπτερη φάλαινα να χτυπά την ουρά της στην επιφάνεια του νερού για να πιάσει μικρά ψάρια. Ακόμα και σήμερα συνεχίζεται αυτή η συμπεριφορά που πέρασε από γενιά σε γενιά, με τα γιγάντια θηλαστικά να χτυπούν τις ουρές τους τέσσερις φορές στην επιφάνεια της θάλασσας, ώστε τα ψάρια να σχηματίσουν κοπάδια και εν τέλει, οι φάλαινες να τραφούν.
Με βάση λοιπόν το υπολογιστικό μοντέλο, αλλά και στοιχεία από 27 χρόνια παρατηρήσεων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, το πιο πιθανό είναι οι φάλαινες να έμαθαν αυτή την τεχνική τροφής από συνομήλικα ομοειδή τους θηλαστικά. Κάτι τέτοιο είναι που τις αναδεικνύει ως κοινωνικό είδος.
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου