Ζωή στο κέντρο της ερήμου

Μια αυξανόμενη αποικία μικροοργανισμών ανακάλυψαν επιστήμονες στην Ατακάμα, την πιο άνυδρη έρημο της γης, δύο μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης.

Η ανακάλυψη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Astrobiology, θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική, καθώς αποδεικνύει για μια ακόμα φορά ότι οι ζωντανοί οργανισμοί μπορούν να επιβιώνουν ακόμα και στις πιο ακραίες συνθήκες. Οι επιστήμονες συνδέουν αυτούς τους μικροοργανισμούς με το ενδεχόμενο ύπαρξης παρόμοιων μορφών ζωής σε άλλους πλανήτες και ειδικότερα στον Άρη.

Τα επόμενα χρόνια τα ρομποτ εξερεύνησης που θα σταλούν στον Άρη θα σκάψουν αναζητώντας κάποιου είδους μορφή ζωής κάτω από την επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη.

Για να ανακαλύψουν την αποικία, οι ερευνητές συγκέντρωσαν δείγματα εδάφους από την Ατακάμα, δείγματα από βάθη μέχρι και πέντε μέτρα κάτω από την επιφάνειά της.

Στην Ατακάμα δεν βρέχει σχεδόν ποτέ, με αποτέλεσμα να μοιάζει με την επιφάνεια του Άρη. Λόγω αυτής της ομοιότητας, η Ατακάμα αποτελεί συχνά ένα εργαστήριο προσομοίωσης για τους επιστήμονες που διενεργούν μελέτες σχετικές με τον κόκκινο πλανήτη. Για να εντοπιστούν τα μόρια που συνδέονται με τη ζωή (πρωτεΐνες, σάκχαρα, DNA κ.ά.), τα δείγματα του εδάφους αναλύθηκαν με το όργανο SOLID.

Η εργαστηριακή ανάλυση αποκάλυψε την ύπαρξη των βακτηρίων και άλλων μικροοργανισμών. Όπως ισχυρίζεται ο επικεφαλής της έρευνας, Βίκτορ Πάρο, του Κέντρου Αστροβιολογίας της Μαδρίτης, πρόκειται «για ένα είδος όασης για την Ατακάμα. Οσον αφορά τον Αρη η επιστημονική κοινότητα είναι πλέον πεπεισμένη ότι στην επιφάνειά του είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατο να εντοπιστεί ζωή. Αν θέλουμε να βρούμε ζωή στον Αρη πρέπει να ψάξουμε πιο βαθιά».

Από παλαιότερες έρευνες γνωρίζαμε ότι για τη παρουσία μικροοργανισμών σε βάθος λίγων δεκάδων εκατοστών από την επιφάνεια της Ατακάμα, αλλά η καινούρια ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική, διότι σε βάθος δύο μέτρων κανείς οργανισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το ηλιακό φως ως πηγή ενέργειας.

Οι επιστήμονες εξηγούν ότι το έδαφος διαθέτει στοιχεία που μπορούν να αποτελέσουν πηγές ενέργειας. Τέτοιου είδους στοιχεία είναι το οξικό οξύ, το μυρμηκικό οξύ καθώς και ιόντα που μπορούν να αντικαταστήσουν το οξυγόνο για την αναπνοή.

Αναφορικά με το νερό, οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι κάτω από την επιφάνεια της άνυδρης Ατακάμα περνάει μία μικρή ποσότητα προερχόμενη είτε από υπόγεια υδάτινα στρώματα, είτε από ατμοσφαιρική υγρασία. Το νερό αυτό συγκρατείται με τη μορφή λεπτής μεμβράνης γύρω από κρυστάλλους αλάτων και έτσι προκύπτει αρκετό νερό για τους μικροοργανισμούς.

Σύμφωνα με τον Πάρο, το πιο σημαντικό για τους μικροοργανισμούς είναι «να έχουν πρόσβαση σε κάποια ποσότητα νερού. Δεν χρειάζονται τίποτε άλλο από λίγο νερό για να ζήσουν. Η υπόθεση που κάνουμε είναι ότι μικρόβια που έχουν να αντιμετωπίσουν παρεμφερή περιβαλλοντικά προβλήματα σε Γη και Αρη θα έχουν αναπτύξει πιθανότατα και παρεμφερείς μοριακούς μηχανισμούς».

Πηγή

Posted in: Περιβάλλον