H εκρηκτική λάμψη κατά τον οργασμό

Πρώτη μαγνητική απεικόνιση γυναικείου εγκεφάλου σε κορύφωση

Γιατί δεν ξέρουμε τίποτα

Κι όμως, εκεί που νομίζουμε ότι ξέρουμε τα πάντα! Η διαφορά μεταξύ του εξυπνάκια και του επιστήμονα είναι μία και απλή: ο εξυπνάκιας νομίζει ότι τα ξέρει όλα, την ίδια στιγμή που ο επιστημονικός νους παραδέχεται ότι δεν γνωρίζει τίποτα.

«Ανάσταση» νεκρού σπουργιτιού μέσω ρομποτικής

Το όλο πείραμα παραπέμπει σε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας: επιστήμονες του πανεπιστημίου Duke στη Βόρεια Καρολίνα συνεργάστηκαν με φοιτητές μηχανολογίας και έναν ταριχευτή για να «αναστήσουν» μέσω της ρομποτικής ένα σπουργίτι και να μελετήσουν τη συμπεριφορά των άλλων απέναντί του.

Εντόπισαν το πρώτο υβρίδιο ανθρώπου και Νεάντερταλ

Ερευνητές ανακοίνωσαν πως εντόπισαν το πρώτο υβρίδιο ανθρώπου και Νεάντερταλ. Η σχετική έκθεση δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Plos One.

Ερευνητές βρήκαν το γονίδιο που επαναφέρει έναν γηρασμένο εγκέφαλο στην εφηβική κατάσταση

Είναι προφανές ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί καλύτερα όταν ο άνθρωπος βρίσκεται στην εφηβεία, υπό την έννοια ότι μαθαίνει πιο εύκολα και επουλώνεται πιο γρήγορα απ’ ότι σε μεγαλύτερη ηλικία, κάτι που νοιώθουμε όλοι μας όσο περνούν τα χρόνια. Επομένως, δε θα μας πείραζε να μπορούσαμε να επαναφέρουμε το μυαλό μας στην κατάσταση που ήταν τότε.

Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Αυτοί που σβήνουν τις λάμπες

Γιατί τα φώτα στο δρόμο σβήνουν ακριβώς μόλις περνάμε; Συμπτώσεις ή μυστηριώδεις παρεμβολές;


Είναι νύχτα και περπατάτε στο δρόμο. Περνάτε μπροστά από ένα στύλο φωτισμού και αυτός ξαφνικά σβήνει. Ένα ρίγος σάς διαπερνά. Μια παρόμοια εμπειρία έχει συμβεί σε πολλούς. Ένας Άγγλος ερευνητής, ο Χίλαρι Έβανς, ειδικός στα ασυνήθιστα φαινόμενα, είναι πεπεισμένος ότι δεν πρόκειται για συμπτώσεις, αλλά για ένα «αυθεντικό φαινόμενο»: μάλιστα δημιούργησε το 1993 μια ομάδα έρευνας, τη SLΙ (Street Lamp Interference, δηλαδή Παρεμβολή στους Στύλους Φωτισμού). Όμως πώς εξηγείται το «φαινόμενο SLI»; Μέχρι τώρα έχουν προταθεί τρεις πιθανές εξηγήσεις.

1) Ενεργειακά πεδία; Κάποιοι πιστεύουν ότι το σβήσιμο οφείλεται σε κάποια μορφή ενέργειας που εκπέμπει το σώμα μας: έντονα συναισθήματα, «αρνητικές» σκέψεις, ηλεκτρισμό...
Ωστόσο, η μοναδική αποδεδειγμένη μορφή ενέργειας που υπάρχει στο ανθρώπινο σώμα είναι αυτή που εισάγεται με την τροφή και την αναπνοή και καταναλώνεται στο περπάτημα και στην εργασία. Δεν υπάρχουν μορφές ενέργειας που ο άνθρωπος μπορεί να εκπέμψει (εκτός από τη θερμική ενέργεια, την οποία εκπέμπει οποιοδήποτε σώμα στους 37°C). Όταν οι πρανοθεραπευτές, οι μυστικιστές ή οι ραβδομάντεις μιλούν για μυστηριώδη ενέργεια που πηγάζει από το σώμα μας είναι απλώς φαντασιοπληξίες· από επιστημονική άποψη, δεν έχει αποδειχτεί ποτέ κάτι τέτοιο. Άλλωστε ο στατικός ηλεκτρισμός παράγεται από την τριβή των υλικών, κυρίως όταν φοράμε συνθετικά ρούχα σε ξηρό περιβάλλον, συνεπώς δεν έχει καμία σχέση η ψυχική κατάστασή μας. Επιπλέον, η ηλεκτρική εκκένωση που παράγεται από το τρίψιμο ενός νάιλον σακακιού δεν μπορεί να αλληλεπιδράσει με τους φανοστάτες, που έχουν ύψος αρκετών μέτρων.

2) Παραφυσικές ικανότητες; Αυτή είναι η πιο συνταρακτική και λιγότερο αληθοφανής εικασία. Σύμφωνα με κάποιους παραψυχολόγους, το μυαλό θα κατάφερνε να προκαλέσει ένα φυσικό φαινόμενο εξ αποστάσεως στους φανοστάτες. Πώς; Δε γνωρίζουμε...
«Η δυνατότητα του μυαλού να επηρεάζει εξ αποστάσεως την ύλη, η ψυχοκίνηση, δεν έχει ακόμα αποδειχτεί», σχολιάζει ο Ρέι Χάιμαν, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Ότζιν του Όρεγκον και ο πιο σημαντικός Αμερικανός ειδικός στην παραψυχολογία. «Όλα τα πειράματα που έγιναν σε αυτόν τον τομέα, από τη δεκαετία του ’30 ως σήμερα, δεν έχουν καταφέρει να αποδείξουν ότι η ψυχοκίνηση υπάρχει στ’ αλήθεια». Ωστόσο, οι αμφιβολίες παραμένουν...

3) Μηχανικό φαινόμενο; «Το γεγονός ότι στο φαινόμενο εμπλέκεται μια ηλεκτρική συσκευή μπορεί να υποδεικνύει μια μηχανική εξήγηση», εικάζει ο Έβανς. Ποια όμως;
Για να απαντήσουμε, πρέπει να εξηγήσουμε τη λειτουργία του στύλου φωτισμού. Οι πιο διαδεδομένοι φέρουν λαμπτήρες νατρίου. Περιέχουν ατμούς νατρίου σε υψηλή πίεση που, όταν ζεσταθούν, παράγουν ενέργεια ακτινοβολίας. Έχουν κιτρινωπό φως, σε αντίθεση με τους πιο ακριβούς και λιγότερο φωτεινούς λαμπτήρες αλογόνου, που έχουν λευκό φως και χρησιμοποιούνται κυρίως σε σημεία για πεζούς.
Κάθε λαμπτήρας νατρίου χρειάζεται 3-4 λεπτά για να ανάψει και έχει μέση διάρκεια ζωής 8.000 ώρες, περίπου 2 χρόνια. Όταν φτάνει στο τέλος της ζωής του, παρουσιάζει μια συμπεριφορά που θα μπορούσε να εξηγήσει το φαινόμενο SLI. Οι πιο παλιοί λαμπτήρες χρειάζονται υψηλότερη τάση σε σχέση με το υπόλοιπο δίκτυο. Γι’ αυτό, στο στάδιο της εκκίνησης η τάση είναι επαρκής, όταν όμως φτάνουν στη μέγιστη φωτεινότητα η απαιτούμενη τάση είναι υπερβολική και σβήνουν. Για να ξανανάψουν, πρέπει να ψυχθούν για λίγα λεπτά. Μετά από αυτό η διαδικασία ξαναρχίζει, μέχρι να αντικατασταθεί ο λαμπτήρας.
Αυτό θα εξηγούσε τα συνεχή σβησίματα. Όμως πώς μπορεί να εξηγηθεί το σβήσιμο όχι ενός αλλά πολλών λαμπτήρων στην ίδια οδό;
Μπορούν να υπάρχουν διάφορες αιτίες. Η πρώτη είναι ότι οι λαμπτήρες αυτών των στύλων έχουν όλοι την ίδια ηλικία και συνεπώς «γερνούν» ταυτόχρονα, προκαλώντας τυχαία σβησίματα. Αν αντίθετα οι λαμπτήρες ενός δρόμου σβήνουν όλοι ξαφνικά, τότε υπάρχει κάποιο πρόβλημα στον ηλεκτρικό πίνακα. Κάθε πίνακας ελέγχει τους λαμπτήρες που υπάρχουν σε ακτίνα 200 μέτρων. Μια λάθος επαφή, ένα βραχυκύκλωμα ή μια βλάβη μπορούν να προκαλέσουν το ταυτόχρονο σβήσιμο των λαμπτήρων που εξαρτώνται από αυτή την κεντρική μονάδα.
Ακόμα, αν η επαφή ανάμεσα στο λαμπτήρα και το ντουί διακοπεί, ακόμα και για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, το φως σβήνει και χρειάζεται κάποια λεπτά, μέχρι να ανάψει ξανά. Και για να διακοπεί η επαφή, ειδικά αν είναι ελαττωματική, αρκεί ακόμα και μια δόνηση, όπως αυτή που παράγει η κλοτσιά ενός παιδιού, ο άνεμος, ακόμα και το πέρασμα ενός ανθρώπου.

Απλές συμπτώσεις; Ωστόσο, για να εξηγηθεί το φαινόμενο, στην τεχνική πλευρά πρέπει να προστεθεί και η ψυχολογική. «Ο νους μας», παρατηρεί ο Χάιμαν, «ελκύεται από τις σημαντικές συμπτώσεις. Πόσες φορές περνάμε κάτω από φανοστάτες και δεν παρατηρούμε ότι παραμένουν αναμμένοι; Όταν ένας σβήσει, όμως, το γεγονός μάς κάνει τόση εντύπωση ώστε είμαστε έτοιμοι να σκεφτούμε μια σχέση αιτίου-αιτιατού. Όπως όταν φτάνουμε στο φανάρι και το βρίσκουμε κόκκινο: μας φαίνεται ότι είναι πάντα κόκκινο όταν βιαζόμαστε, αλλά όταν είναι πράσινο δεν το προσέχουμε καθόλου. Συνεπώς, μόνο αν στο ίδιο άτομο η σύμπτωση επαναληφθεί πολλές φορές, σε διαφορετικές ώρες και με διαφορετικούς στύλους φωτισμού, μπορούμε να μιλάμε για ένα πραγματικό φαινόμενο που χρήζει περαιτέρω διερεύνησης. Μέχρι σήμερα, όμως, δεν έχω βρει κανέναν που να μπορεί να παράγει αυτά τα φαινόμενα κατά παραγγελία».
Πιθανώς, λοιπόν, το υποτιθέμενο «φαινόμενο SLI» να είναι το αποτέλεσμα φυσιολογικότατων παραγόντων. Στους οποίους μπορούν να προστεθούν και άλλοι που απλώς δεν έχουν εκτιμηθεί επαρκώς: κάποιοι φανοστάτες που υπάρχουν σε κήπους ή πάρκα έχουν αισθητήρες με υπέρυθρες και ενεργοποιούνται με το πέρασμα ενός πεζού και σβήνουν μόλις φύγει· άλλοι έχουν προγραμματισμένο άναμμα και σβήσιμο μέσω ενός χρονοδιακόπτη... «Εγώ όμως επιμένω ότι αυτό το φαινόμενο έχει άλλη εξήγηση», καταλήγει ο Έβανς. «Όσοι επισημαίνουν αυτά τα επεισόδια είναι εντυπωσιασμένοι από το γεγονός ότι το σβήσιμο συμβαίνει στο πέρασμά τους. Θα μπορούσε να μην είναι απλώς μια σύμπτωση».
Αν, λοιπόν, κάποιος από τους αναγνώστες μας έχει άλλη εξήγηση για αυτό το φαινόμενο, μπορεί να την προτείνει στο e-mail του περιοδικού. Αρκεί να μην πέσει το ρεύμα.

Πηγή

Πονάτε; Σταυρώστε τα χέρια σας!

Πονάει το χέρι σας; Δοκιμάστε να σταυρώσετε τα χέρια σας και θα ανακουφιστείτε από τον πόνο.

Ο Giandomenico Iannetti από το University College του Λονδίνου, μαζί με τους συναδέλφους του, ζήτησαν από 20 εθελοντές να δώσουν μερικά επίπονα «χτυπήματα» στο ένα τους χέρι με τη βοήθεια ενός λέιζερ. Κάθε χτύπημα είχε διάρκεια 8 με 12 δευτερόλεπτα.
Οι μισοί συμμετέχοντες είχαν τα χέρια τους ακουμπισμένα με τις παλάμες πάνω σε ένα τραπέζι, ενώ οι άλλοι μισοί είχαν τα χέρια τους σταυρωμένα το ένα πάνω στο άλλο και ακουμπισμένα επίσης πάνω σε ένα τραπέζι.
Οι εθελοντές έπρεπε στη συνέχεια να βαθμολογήσουν την ένταση του πόνου σε μία κλίμακα από το 0 έως το 100.
Όσοι είχαν σταυρωμένα τα χέρια βαθμολόγησαν χαμηλότερα τρία αρκετά επίπονα χτυπήματα του λέιζερ, συγκριτικά με τους υπόλοιπους, που δεν είχαν σταυρωμένα χέρια.
Ο Iannetti υποστηρίζει πως η τοποθέτηση των χεριών σε ασυνήθιστες στάσεις, συγκριτικά με το σώμα, μπερδεύει τον εγκέφαλο και διακόπτει την επεξεργασία του μηνύματος του πόνου.
Παρόμοιες ανακουφιστικές επιδράσεις έχουν αναφερθεί και στο παρελθόν με τις ψευδαισθήσεις, με τη χρήση καθρεφτών και εικονικών άκρων.
Ο Iannetti και η ομάδα του ελπίζουν πως θα μπορέσουν να δοκιμάσουν το τρικ με το σταύρωμα των χεριών σε κλινικό επίπεδο, ώστε να δουν εάν βοηθά ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιους πόνους.

Πηγή

Πορτραίτο φτιαγμένο από 13.138 ζάρια!



Για να τιμήσει το θάνατο του φίλου του Tobias Wong, ένας Καναδός καλλιτέχνης και σχεδιαστής, ο Frederick McSwain,  δημιούργησε ένα γιγαντιαίο πορτρέτο του, από 13.138 ζάρια!
Ο ίδιος δήλωσε:
Η ιδέα ενός ζαριού ήταν η κατάλληλη για να δηλώσει την τύχη της ζωής. Η ιδέα της κάθε απόφασης που παίρνεις και για το καθετί που έχεις κάνει στη ζωή σου, καθορίζει το ποιος είσαι.
Ο Tobias Wong ήταν 35 χρονών όταν πέθανε, ακριβώς 13.138 ημέρες, έτσι McSwain χρησιμοποίησε ένα ζάρι για κάθε μέρα που έζησε ο φίλος του.




Πηγή

Pizza των 1000$!

Ο Nino Selimaj, ιδιοκτήτης της πιτσαρίας »Nino’s Bellissima Pizza» στη Νέα Υόρκη, είχε την ιδέα το 2007 να δημιουργήσει μια ακριβή πίτσα για τους λάτρεις του φαγητού. Κάποια απο τα συστατικά της περιλαμβάνουν,4 τύπους χαβιαριού, ουρά αστακού κομμένη σε φέτες, αυγοτάραχο σολομού και καρύκευμα wasabi, τοποθετημένα σε μια βάση από creme fraiche!

Κάθε κομμάτι κοστίζει 250$ και ο ιδιοκτήτης υποστηρίζει οτι είναι πολλοί αυτοί που διαθέτουν τα χρήματα για να δοκιμάσουν την πίτσα του. Αυτοί που δοκίμασαν την πίτσα του λένε οτι έχει πολυ νόστιμη γεύση αλλα δεν θυμίζει σε τίποτα πίτσα!




Πηγή

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Της φυλακής τα σίδερα είναι για τα... κορόιδα


Άφησαν εποχή και έγιναν θρύλοι όχι για τα επιτεύγματά τους, αλλά για τη διαφυγή τους από τις δαγκάνες του νόμου, πολύ μετά τη σύλληψή τους.
Έδειξαν με την αποφασιστικότητά τους ότι της φυλακής τα σίδερα είναι τελικά για τα κορόιδα και ότι ακόμη και ο διαβόητος Παλαιοκώστας είχε μέντορες.

Απέδρασαν από φυλακές - «φρούρια», αποτελώντας έμπνευση για βιβλία (Το εξπρές του Μεσονυχτίου), ταινίες (Η μεγάλη απόδραση) και τηλεοπτικές σειρές (Prison Break).
Συγκαταλέγονται στο πάνθεον των ηρώων κάθε παρανόμου που σέβεται τον εαυτό του. Αυτοί είναι ορισμένοι από τους διασημότερους δραπέτες της ιστορίας.
Η μεγάλη απόδραση

Μια από τις ωραιότερες ιστορίες αποδράσεων είναι αυτή της διαφυγής76 στρατιωτών των συμμαχικών δυνάμεων από τις γερμανικές φυλακές Stalag Luft κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η «επιχείρηση», στην οποία συμμετείχαν περίπου 600 φυλακισμένοι, περιλάμβανε το σκάψιμο τριών τούνελ 10 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της φυλακής, ένα πολύπλοκο κατασκευαστικό εγχείρημα ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα.

Οι στρατιώτες κατάφεραν να φέρουν σε πέρας το σχέδιο, παρά το γεγονός ότι τα τούνελ δεν έφτασαν τελικά στο διπλανό δάσος. Παρά το γεγονός ότι οι Ναζί συνέλαβαν στη συνέχεια τους περισσότερους και μόλις τρεις κατάφεραν να διαφύγουν οριστικά, το εγχείρημα πέρασε στην ιστορία, χάρη και στην κινηματογραφική της διασκευή, τη "Μεγάλη Απόδραση".

Απόδραση από το Αλκατράζ 


Το νησί του Αλκατράζ στο Σαν Φρανσίσκο αποτέλεσε τον ορισμό της απόρθητης φυλακής για δεκαετίες. Ωστόσο το 1962, τρεις άνδρες, οι Frank Morris, John Anglin και Clarence Anglin, κατάφεραν το έως τότε αδιανόητο.

Αφού κατάφεραν να διαφύγουν από τα κελιά τους τρυπώντας το τσιμέντο και περνώντας στους αεραγωγούς, απέδρασαν από το κτίριο των φυλακών και εν συνεχεία από το νησί, με μια αυτοσχέδια βάρκα.

Η απόδρασή τους δεν ανακαλύφθηκε παρά μόνο το επόμενο πρωί, καθώς οι φρουροί ξεγελάστηκαν από τα ψεύτικα σώματα που είχαν κατασκευάσει από σαπούνι, χαρτί τουαλέτας και ανθρώπινες τρίχες. Κανείς δεν έμαθε ξανά κάτι για τους τρεις άνδρες. Η αστυνομία υπέθεσε ότι πνίγηκαν στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο, αλλά τα πτώματα δεν βρέθηκαν ποτέ.

Jack Sheppard: Τετράκις εξαμαρτείν

Ο Jack Sheppard (από αυτόν «βαφτίστηκε» και ο βασικός χαρακτήρας της σειράς Lost) έμεινε στην ιστορία των αποδράσεων καθώς απέδρασε όχι μια, αλλά τέσσερις φορές από φυλακές - «φρούρια» τον 18ο αιώνα.

Διαβόητος κλέφτης, πιάστηκε για πρώτη φορά το 1723 και εν συνεχεία φυλακίστηκε τέσσερις φορές, καταφέρνοντας να αποδράσει, ένα κατόρθωμα που του έδωσε διαστάσεις θρύλου στις ΗΠΑ. Η μέθοδός του βασιζόταν στον προσεκτικό σχεδιασμό και στην παρατήρηση του μοτίβου των περιπόλων από τους φρουρούς.

Billy Hayes: Οι περιπέτειές του έγιναν βιβλίο (και ταινία) Ο Billy Hayes ήταν αμερικανός φοιτητής που συνελήφθη το 1970 για απόπειρα εξαγωγής χασίς από την Τουρκία. Καταδικάστηκε σε 30ετή φυλάκιση στις –διάσημες για τη σκληρότητά τους– τουρκικές φυλακές σε ένα νησί της θάλασσας του Μαρμαρά. Κατάφερε να διαφύγει αρχικά από τις φυλακές, κρυμμένος για μέρες μέσα σε έναν κάδο σκουπιδιών, κολύμπησε μέχρι ένα κοντινό λιμάνι όπου και έκλεψε ένα ψαροκάικο, με το οποίο διέφυγε στην Ελλάδα και εν συνεχεία στις ΗΠΑ.

Αργότερα έγινε διάσημος γράφοντας βιβλίο που περιγράφει γλαφυρά τη σκληρότητα των τουρκικών φυλακών (Το Εξπρές του Μεσονυκτίου), το οποίο έγινε και ταινία.


Pascal Payet: O «γκουρού» του Παλαιοκώστα

Η μέθοδος του στρίβειν δια του ελικοπτέρου δεν είναι φυσικά ελληνική επινόηση, καθώς πριν από τους δεσμοφύλακες του Κορυδαλλού, την είχαν πάθει, και μάλιστα δυο φορές, οι συνάδελφοί τους στη Λυόν της Γαλλίας, από τον Pascal Payet. Ο Payet είχε συλληφθεί για ένοπλη ληστεία μετά φόνου και εξέτιε ποινή 30 ετών στις φυλακές της Λυόν. Ωστόσο, το 2001 κατάφερε να αποδράσει καθώς ένας συνεργάτης του τον «μάζεψε» από την οροφή του κτιρίου των φυλακών με κλεμμένο ελικόπτερο.

Μάλιστα, ο Payet επέστρεψε στις ίδιες φυλακές δυο χρόνια αργότερα, όταν με διαφορετικό ελικόπτερο προσπάθησε να επαναλάβει το κόλπο, βοηθώντας στην απόδραση τριών ακόμη κρατουμένων. Ωστόσο, συνελήφθησαν και οι τέσσερις άντρες, με τον Payet vα «φορτώνεται» ποινή 7 ακόμη ετών. Παρά την προϊστορία του, ο Payet κατάφερε να αποδράσει ξανά το 2007, και πάλι με τη μέθοδο του ελικοπτέρου, από τις φυλακές του Grasse στη νοτιοανατολική Γαλλία. Έκτοτε, έχουν χαθεί τα ίχνη του.

Ο δραπέτης Καζανόβα

Μια από τις πιο ιστορικές αποδράσεις αφορά έναν ήρωα γνωστό για άλλου τύπου «περιπέτειες». Η απόδραση του Ιταλού Τζιάκομο Καζανόβα από το Παλάτι του Δόγη το 1756 είχε αφήσει εποχή και είχε προσθέσει στο «θρύλο» του, καθώς, την εποχή εκείνη, το παλάτι θεωρούταν μια από τις ασφαλέστερες φυλακές στον κόσμο.

Πηγή

H NASA παίζει με τη φωτιά σε συνθήκες μικροβαρύτητας

Το πορτρέτο μιας φλόγας


Σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, η φωτιά συμπεριφέρεται διαφορετικά από ό,τι στη Γη. Σε πείραμα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, η NASA μελέτησε την ανάφλεξη μιας σταγόνας επτανίου, σε μια προσπάθεια να εκτιμήσει καλύτερα τον κίνδυνο πυρκαγιάς για τα διαστημικά σκάφη και να αναπτύξει ειδικά συστήματα κατάσβεσης.

Η εικόνα που δημοσιοποίησε η υπηρεσία έχει υποστεί επεξεργασία και εμφανίζεται με ψευδή χρώματα, παρόλα αυτά δίνει μια καλή ιδέα για το πώς συμπεριφέρεται μια πύρινη μπάλα στο Διάστημα.

Στην επιφάνεια της Γης, τα καυσαέρια τείνουν να ανεβαίνουν προς τα πάνω, επειδή είναι θερμά και ως εκ τούτου ελαφρότερα από τον ψυχρό, πυκνότερο αέρα που τα περιβάλλει. Απουσία βαρύτητας, όμως, ο καπνός έχει την τάση να σχηματίζει μια ομοιόμορφη μπάλα γύρω από μια επίσης σφαιρική φλόγα.

Στο «Πείραμα Κατάσβεσης Φλόγας» (FEX) που πραγματοποιήθηκε στο πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο, μια σταγόνα επτανίου, διαμέτρου τριών χιλιοστών, ανεφλέγη μέσα σε ένα ειδικό θάλαμο (ένθετη αριστερά).

Η εικόνα προήλθε από την υπέρθεση των ασπρόμαυρων καρέ του βίντεο που κατέγραψε το φαινόμενο. Το δεξί της τμήμα είναι είδωλο του αριστερού, γι' αυτό και φαίνεται ίδιο.

Το φωτεινό κίτρινο σχήμα στο κέντρο είναι η σταγόνα καυσίμου, η οποία μετακινείται και συρρικνώνεται καθώς αντιδρά με το οξυγόνο και σχηματίζει αιθάλη.

Αρχικά, η αιθάλη σχηματίζει ένα σύννεφο μικρών σωματιδίων γύρω από τη σταγόνα (πράσινο). Τα σωματίδια αυτά ενώνονται σταδιακά σε μεγαλύτερα σωματίδια, τα οποία τελικά εκτινάσσονται σπειροειδώς προς τα έξω μαζί με σπίθες.

Με γυμνό μάτι, βέβαια, το μόνο που φαίνεται είναι μια βραχύβια, σφαιρική και γαλάζια φλόγα (ένθετη δεξιά).

Πηγή

"Αγανακτισμένοι" με τα δίκια τους. ΟΚ με τον εαυτό τους;

Τον τελευταίο καιρό, μια είναι η λέξη που ακούγεται πιο έντονα: Αγανακτισμένοι! Αγανακτισμένοι στους δρόμους. Της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, σε άλλες πόλεις, στα χωρία, στα νησιά, παντού.


Διαμαρτύρονται με τον πλέον ειρηνικό τρόπο για την κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα και για τα «εξοντωτικά» μέτρα που υπάρχουν ή θα υπάρξουν. Δεν θέλω με αυτό το άρθρο να αναπαραγάγω την χιλιοειπωμένη τραγική κατάσταση. Δεν είμαι υπέρ κάποιου συγκεκριμένου κόμματος και αυτό θέλω να το ξεκαθαρίσω από την αρχή.

Προφανώς οι λόγοι που έχουν βγάλει στους δρόμους αυτούς τους χιλιάδες ανθρώπους και το αίτημα για μείωση των μέτρων για την οικονομία και για ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο, είναι απολύτως δικαιολογημένοι και δεν χωράει καμία συζήτηση γύρω από αυτό. Απλά θέλω να θίξω το θέμα από μια άλλη πλευρά και όποιος θέλει το σκέφτεται…

Να σας γνωρίσω τον Γιάννη. Φιλαράκι, και γαμώ τα παιδιά. Γνωστός «αγανακτισμένος» μόλις γύρισε από το Σύνταγμα. Πρώτη του δουλεία, εννοείται να ανοίξει το facebook. Nα χαζολογήσει λίγο, να ψιλογκομενίσει. Αφού περάσει 2-3 ώρες εκεί έχοντας ανοιχτό και το χαζοκούτι της τηλεόρασης, μετά μαμ, κακά, νανάκια.
Την άλλη μέρα το πρωί, δουλειά. Καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ο Γιαννάκης. Μαθηματικός. Αλλά σήμερα δεν έχει όρεξη για μάθημα. Άσε που έχει να παραδώσει και μάθημα ολοκληρωμάτων, όπου δεν το θυμάται και πολύ καλά, αφού έχει να το δει από την προηγούμενη χρονιά. Οπότε το γυρνάει και καλά στην επανάληψη, βάζει 2-3 ασκησούλες, ντριν ντριν το κουδούνι, τέλος. Έτσι περνάει η όλη μέρα στο σχολείο, να μην σας τα πολυλογώ. Α! Ξέχασα να αναφερω ότι σε κάποιο διάλειμμα, έβγαλε και τις απαραίτητες φωτοτυπίες για τα ιδιαίτερα μαθήματα του σαββατοκύριακου. Γυρίζει σπίτι, φαγητό, μεσημεριανό καφέ. Και το απόγευμα «αγανάκτηση» στους δρόμους. (Και αυριο επανάληψη θα έχει... Από μεθαύριο βλέπουμε για ολοκληρώματα)

Χαζή ιστορία. Ανύπαρκτο πρόσωπο ο Γιάννης. Αλλά τι θέλω να πω με αυτό; Ο Γιάννης έχει κάθε λόγο να βγει στους δρόμο και να φωνάξει. Αλλά αν τον χρειάζεται καπου η χώρα του, δεν είναι στους δρόμους. Είναι και εκεί όταν χρειάζεται αλλά όχι μόνο. Είναι στο να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για τον εαυτό του. Στο να βάλει ψηλά τον πήχη για τον εαυτό του. Να δείξει το παράδειγμα, τώρα που η χώρα του τον έχει πραγματικά ανάγκη. Από την στιγμή που η μοίρα τον έφερε να κάνει μάθημα σε παιδιά, να δίνει και την ψυχή του στο να κάνει σωστά αυτό που διάλεξε.

Για να προλάβω κάποιους, δεν υποστηριζω να δουλεύεις σαν το σκυλί και να μην σηκώνεις κεφάλι ούτε να έχεις γνώμη. Ούτε λέω ότι όσοι διαμρτύρονται, είναι άχρηστοι. Το ξαναδιευκρινίζω: Η υπάρχουσα κατάσταση είναι άθλια, μας έχουν φέρει εδώ λιγοί και πρέπει να πληρώσουν αυτοί που φταίνε και όχι ο λαός. Αλλά αυτό που θέλω να πω, είναι να μην ζεις για να αντιδράς εκεί που μπορείς και να κρύβεσαι πίσω από το δαχτυλό σου, στις ευθύνες σου. Γέμισε ο τόπος μηδενιστές που τα ρίχνουν μόνιμα στους άλλους. Όλοι έχουν ευθύνες που καλό είναι όχι μόνο να τις τηρούν αλλά αν θεωρούν τον εαυτό τους τόσο υπεύθυνο και σωστό, ας αναλάβουν κι άλλες. Γιατί ο καθηγήτης Γιάννης, είναι γείτονας με τον ομοιδεάτη Γιώργο, υπάλληλο της ΔΕΗ, ξάδερφος με τον Στέφανο, σκουπιαδιάρη κλπ.

Κάνε κάτι καλό και ας μην είναι απαραίτητα προς προσωπικό σου όφελος…

Γιατι λέμε “Πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του" ; Από που προήλθε;

Οι φόροι πριν από το 19ο αιώνα ήταν τόσοι πολλοί στην Ελλάδα, ώστε όσοι δεν είχαν να πληρώσουν, έβγαιναν στο βουνό. Για τη φοβερή αυτή φορολογία, ο ιστορικός Χριστόφορος Άγγελος, γράφει τα εξής χαρακτηριστικά:

«Οι επιβληθέντες φόροι ήσαν αναρίθμητοι, αλλά καί άνισοι. Εκτός της δέκατης, του εγγείου και της διακατοχής των ιδιοκτησιών, έκαστη οικογένεια κατέβαλε χωριστά φόρον καπνού (εστίας), δασμόν γάμου, δούλου και δούλης καταλυμάτων, επαρχιακών εξόδων καφτανίων, καρφοπετάλλων και άλλων εκτάκτων. Ενώ δε ούτο βαρείς καθ’ εαυτούς ήσαν οί επιβληθέντες φόροι, έτι βαρυτέρους και αφορήτους καθίστα ο τρόπος της εισπράξεως και η δυναστεία των αποσταλλομένων πρός τούτο υπαλλήλωνη εκμισθωτών. Φόρος ωσαύτως ετίθετο απί των ραγιάδων (υπόδουλος-τουρκ.raya) εκείνων οίτινες έτρεφον μακράν κόμην». Από το τελευταίο αυτό, έμεινε παροιμιώδης η φράση: «πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του».

Πηγή



Βρέθηκε χάπι που "σβήνει" τις δυσάρεστες αναμνήσεις

 
Ερευνητές του καναδικού πανεπιστημίου του Μόντρεαλ και του Κέντρου Μελετών του Ανθρώπινου Στρες του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Λουί-Λαφοντέν έκαναν το θαύμα τους. Όπως αναφέρουν σε δημοσίευση τους στο περιοδικό κλινικής ενδοκρινολογίας και μεταβολισμού "Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism", οι κακές αναμνήσεις μπορούν να….πάνε περίπατο!

Μετά από μελέτη που διεξήχθη με τη βοήθεια σε 33 εθελοντές και τις κλινικές δοκιμές από τις οποίες πέρασαν κατά τη διάρκεια των οποοίων τους χορηγήθηκαν εικονικά και μη σκευάσματα, βρέθηκε πως χάρη στην ουσία μετυραπόνη, είναι εφικτό να μην θυμάται κάποιος αρνητικά συμβάντα της πρόσφατης ζωής του και συναισθήματα πόνου που αυτά τους προκάλεσαν.

Η μετυραπόνη μπλοκάρει την ορμόνη που σχετίζεται με το στρες, απαλύνει τα αρνητικά φορτισμένα συναισθήματα που συνοδεύουν τις άσχημες αναμνήσεις ή "σβήνει" τις ίδιες τις επώδυνες αναμνήσεις. Έτσι, όταν κάποιος βρίσκεται υπό την επήρειά της, μπορεί να διαγράφει τις πιο οδυνηρές εμπειρίες και ο εγκέφαλός του να μην ενεργοποιεί ξανά το τραυματικό συναισθηματικό φορτίο και τον ανάλογο ψυχικό πόνο.

Οι Καναδοί ερευνητές είναι βέβαιοι ότι χάρη στη μετυραπόνη, άτομα που κυρίως πάσχουν από μετα-τραυματικό στρες, ή άνθρωποι που συχνά βασανίζονται από άσχημες αναμνήσεις μπορούν να βοηθηθούν.

Μεγάλο πρόβλημα, πάντως προκαλεί η μη παρασκευή της μετυραπόνης τώρα πια στο εμπόριο. Επιπλέον, δεν έχει καταστεί ακόμα σαφές η ακριβής λειτουργία της ουσίας στον εγκέφαλο.

Άλλοι επιστήμονες παραμένουν σε απόσταση από τα ευρήματα της μελέτης των Καναδών συναδέλφων τους. Υποπτεύονται ότι επειδή η μετυραπόνη αλλάζει το επίπεδο της κορτιζόλης με την τελευταία να εμπλέκεται άμεσα στην ανάκληση των αναμνήσεων, μπορεί τελικά το φάρμακο να έχει ως παρενέργεια την διαστρέβλωση της μνήμης και την μερική απώλειά της σε όσους λαμβάνουν την μετυραπόνη.

Οι μελέτες αναμένεται να συνεχιστούν πριν την ευρεία χρήση της ουσίας στους πάσχοντες.

Πηγή

Ρολόγια για μαθηματικούς

Ρολόγια ιδανικά για τύπους που τους αρέσουν τα μαθηματικά. Οι ώρες γράφονται με τη μορφή ριζών, κλασμάτων, δεκαδικών, δυνάμεων κ.τ.λ.. Δείτε τα...






 

Πηγή

Κόβει αγγούρια με τραπουλόχαρτα!

Το νέο αστέρι του διαδικτύου έχει γίνει ένας Κινέζος ονόματι, Baj Dengchun, ταλέντο του οποίου είναι να κόβει από αγγούρια μέχρι αυγά με μία τράπουλα!
Ο λάτρης των πολεμικών τεχνών μπορεί ακόμα να σκάει μπαλόνια και να σπάει αυγά με τον ίδιο τρόπο.

Ο Bai λέει ότι ανακάλυψε το ταλέντό του, όταν έχανε σε μία παρτίδα πόκερ και τα τραπουλόχαρτα μακριά με δύναμη. Ισχυρίζεται πως μπορεί να κόψει με ακρίβεια με αυτό τον τρόπο από απόσταση 50 μέτρων. Μέχρι τώρα δε στη ζωή του έχει πετάξει περισσότερες από 20.000 τράπουλες.

Ο Κινέζος εμφανίστηκε στην εκπομπή «Κίνα έχεις Ταλέντο», όπου μάγεψε κοινό και κριτές.



Πηγή

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Οι 10 πιο «διάσημες» παραλίες του κόσμου

Το πιο κοινό παράπονο που ακούς από αυτούς που δεν πολύ-γουστάρουν να συνδυάζουν τις διακοπές τους με μια ξαπλώστρα στην παραλία είναι «βαριέμαι να είμαι συνεχώς ξαπλωμένος στον ήλιο». Αν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία, τότε μάλλον πηγαίνεις στις λάθος παραλίες. Υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα να κάνεις από το να χτίζεις παλάτια στην άμμο, να πίνεις δροσερά κοκτέιλς και να διαβάζεις το τελευταίο best seller της αγοράς. Συγκεντρώσαμε κάποιες από τις καλύτερες παραλίες του κόσμου για όλα τα γούστα. Η επιλογή έγινε με βάση τις ψήφους φημισμένων ταξιδιωτικών εκδόσεων (Conde Nast Traveller) και έγκυρων sites (Trip Advisor). Στο 90% πιστεύουμε πως θα συμφωνήσεις. Το ότι περιλαμβάνεται και η Περίσα από την Σαντορίνη, ίσως να σε κάνει να αναρωτηθείς. Μη δώσεις σημασία στο φινάλε. Κανείς δεν ξέρει την Ελλάδα καλύτερα από τους Ελληνες… Φόρα το μαγιό σου και φύγαμε!

Aρ. 10 : Παραλία Bondi, Αυστραλία

Οι 10 πιο "διάσημες" παραλίες του κόσμου (2)

Η παραλία Bondi δεν ήταν ανοιχτή για το κοινό μέχρι το 1982. «Bondi» σημαίνει «νερό που σπάει στα βράχια.raquo;, στη γλώσσα των ιθαγενών Αυστραλών. Και μπορεί να μην είναι η μεγαλύτερη αμμώδης παραλία του κόσμου, αλλά αν θέλεις να θαυμάσεις τον ουρανό και να κάνεις αξιόπιστο surf. τότε η διάσημη παραλία της Αυστραλίας είναι το μέρος που πρέπει να επισκεφτείς.

Aρ. 9 : Negril, Jamaica

Οι 10 πιο "διάσημες" παραλίες του κόσμου (3)

Διαθέτει χιλιόμετρα λευκής άμμου, κρυστάλλινα νερά και απότομα βράχια. το Negril αρχικά ονομαζόταν Negrilo από τους Ισπανούς στα τέλη του 1400 και κάποτε αποτελούσε τον παράδεισο των πειρατών και των πολεμιστών. Πλέον, καθώς θεωρείται μία από τις καλύτερες παραλίες του κόσμου, έχει τη φήμη ότι εκπέμπει έναν …ειρηνικό παλμό: Hippies και ταξιδιώτες από την Αμερική ήταν αυτοί που πρώτοι έκαναν γνωστή την περιοχή τις δεκαετίες του 1960 και 1970. Πήγαινε μια βόλτα στο Rick’s cafe για να θαυμάσεις αυτούς που βουτούν απ’ τους βράχους και γιατί όχι να βουτήξεις κι εσύ. Αλλά πρόσεχε: ακόμα και ασφαλείς φαινομενικά βουτιές έχουν προκαλέσει σοβαρούς τραυματισμούς κι έχουν στοιχίσει τη ζωή αρκετών τουριστών.

Aρ. 8 : Waikiki, Hawaii

Οι 10 πιο "διάσημες" παραλίες του κόσμου (4)

Στα 1800 αυτές οι παραλίες αποτελούσαν τον τόπο διακοπών των βασιλιάδων και παραμένει, αν όχι τόσο αποκλειστικός, αρκετά ακριβός. Τα υγρά εδάφη που αποτελούσαν μεγάλο μέρος της γοητείας του τόπου, στέγνωσαν κι αναπτύχθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1920, ώστε να αποτελέσουν το επίκεντρο της τουριστικής βιομηχανίας της Hawaii. όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει υπέροχα ηλιοβασιλέματα, να κάνει ατέλειωτες ώρες surf.ng και να βγάλει άφθονες φωτογραφίες.

Aρ. 7 : Boracay, Φιλιππίνες

Οι 10 πιο "διάσημες" παραλίες του κόσμου (5)

Το κύριο νησί των Boracay είναι τόσο όμορφο που ακόμα κι αυτή που το βρίσκουν σχεδόν αδύνατο να κάτσουν σε ένα σημείο, σίγουρα θα βρουν τρόπο να βολευτούν και να το απολαύσουν. Πρόκειται, επίσημα, για μία από τις πιο όμορφες παραλίες στον Γη, το Boracay είναι τέλειο τόσο για κολύμπι όσο και για καταδύσεις. Η κύρια τουριστική περιοχή, White Beach, είναι στη μία πλευρά του νησιού και οι windsurfers θα πρέπει να διασχίσουν το νησί μέχρι την άλλη πλευρά ώστε να φτάσουν στην παραλία Bulabog. Μια βόλτα στην ψαραγορά για φρέσκα ψάρια, μαλάκια και όστρακα, θεωρείται απαραίτητη. Αν πάλι αναζητάς περισσότερα προς εξερεύνηση, μπορείς να πάρεις το καράβι για το νησί Laurel, που απέχει 30 λεπτά, και να καταδυθείς στις σπηλιές του Crystal Cove.

Aρ. 6 : Tarifa, Ισπανία

Οι 10 πιο "διάσημες" παραλίες του κόσμου (6)

Καμία σχέση με την κίτρινη φυλή των ταξιτζήδων, μη μπερδεύεσαι. Καθήμενος στο νοτιότερο τμήμα της ηπειρωτικής Ευρώπης, στην διασταύρωση της Μεσογείου με τον Ατλαντικό, η Tarifa έχει όλα όσα θα μπορούσες να ζητήσεις κι ακόμα περισσότερα: ήλιο, άμμο, ανέμους που αποτελούν το όνειρο κάθε kite surf.r και τέλεια νυχτερινή ζωή, συγκεντρωμένα όλα σε ένα. Ακόμα καλύτερα, αν βαριέσαι να χαζολογάς γύρω γύρω και να πίνεις σανγκρίες στην παραλία. μπορείς να πάρεις το καράβι για την πόλη Tangier, η οποία βρίσκεται ακριβώς απέναντι, στο Μαρόκο.

Aρ. 5 : Cancun, Μεξικό

Οι 10 πιο "διάσημες" παραλίες του κόσμου (7)

Οι άνθρωποι που τους αρέσει να συναναστρέφονται με άλλους ανθρώπους θα αγαπήσουν το Cancun. Βρίσκεται στη χερσόνησο Yucatan, στη Μεξικανική Καραϊβική και είναι ίσως ο απόλυτος προορισμός για πάρτι. Περιλαμβάνει πολυτελή resorts, τέλειες παραλίες και άφθονη νυχτερινή ζωή, τύφλα να ‘χει το Φαληράκι της Ρόδου. Επίσης, υπάρχουν αρχαιολογικά εκθέματα των Mayas που μπορείς να εξερευνήσεις στο Yucatan, συμπεριλαμβανομένου κι ενός από τα Νέα Επτά Θαύματα του Κόσμου, το Chichen Itza. Όσοι επιθυμούν να έχουν περισσότεροι ησυχία, καλό θα είναι να προγραμματίσουν τις κρατήσεις τους καλοκαίρι ή φθινόπωρο, καθώς οι άλλες εποχές δεν ενδείκνυνται. Όπως και να έχει, το να έχεις στο album σου μια φωτογραφία όπως η διπλανή, σημαίνει ότι πρέπει να έχεις οπλιστεί με υπομονή ώστε να μην έχεις κι άλλους στο κάδρο σου.

Aρ. 4 : Maya Bay, Phi Phi, Ταϊλάνδη

Οι 10 πιο "διάσημες" παραλίες του κόσμου (8)

Γνωστή από τον …πρωταγωνιστικό της ρόλο στην ταινία, The Beach, η Maya Bay. προσφέρει λευκές παραλίες και φυσικά θαύματα, όπως είναι οι κοραλλιογενείς ύφαλοι για καταδύσεις και οι λόφοι ύψους 100 μέτρων που προσφέρουν εξαιρετική θέα. Η χρονική στιγμή που θα το επισκεφτείς είναι το κλειδί της όλης υπόθεσης. Ορισμένες παραλίες τείνουν να εξαφανίζονται από την παλίρροια, αλλά και σφύζουν από κόσμο κατά τη διάρκεια της high season. Επίσης, απλό το Νοέμβριο μέχρι τον Απρίλη, τα κύματα κάνουν όλο τον κόλπο άκρως επικίνδυνο.

Aρ. 3 : Νησιά Andaman, Ινδία

Οι 10 πιο "διάσημες" παραλίες του κόσμου (9)

Τα νησιά Andaman, που βρίσκονται στον κόλπο της Βεγγάλης στον Ινδικό Ωκεανό, αποδεκατίστηκαν το 2004 από το τσουνάμι. Παρόλα αυτά, λόγω της ιστορίας τους, όταν η παλίρροια άρχισε να υποχωρεί από αυτά, οι αυτόχθονες κάτοικοι δεν το έβαλαν κάτω και προσπάθησαν να κάνουν το καλύτερο για τα εδάφη τους. Εκεί θα βρεις πολυτελή resorts, αλλά αντίθετα με κάποιες άλλες από τις επιλογές του top 10, η επιβίωση των ντόπιων και τους περιβάλλοντος, υπερέχουν του τουρισμού σε ορισμένες περιπτώσεις. Η απαράμιλλη ομορφιά των νησιών Andaman είναι το όνειρο κάθε φυσιολάτρη, καθώς προσφέρει ένα εκπληκτικό θέαμα βιολογικής ποικιλίας.

Aρ. 2 : Περίσσα, Σαντορίνη, Ελλάδα

Οι 10 πιο "διάσημες" παραλίες του κόσμου (10)

Θα μπορούσαν να είναι περισσότερες από μία παραλίες στη λίστα, αλλά είπαμε να είμαστε λίγο πιο αντικειμενικοί. Εντάξει, έχουμε τις καλύτερες παραλίες, αλλά καλές είναι κι άλλες μωρέ. Αν σου αρέσουν τα ήρεμα νερά και η πολύ καυτή άμμος, τότε ένα ταξίδι στη Σαντορίνη και στις διάσημες παραλίες με τη μαύρη άμμο είναι ό,τι πρέπει. Χτισμένη πάνω στα απομεινάρια της καλντέρας του ηφαιστείου, η Σαντορίνη βρίσκεται 120 μίλια μακριά από την ηπειρωτική Ελλάδα και συχνά συνδέεται με το μύθο της Ατλαντίδας. Η Περίσσα είναι μία από τις πιο διάσημες παραλίες του νησιού και η γύρω περιοχή σφύζει από ταβέρνες και εστιατόρια με τοπικές και μη λιχουδιές, αλλά και οινοποιεία. Εκτός όμως από αυτά, τα ηφαιστειακά βουνά που υψώνονται γύρω από την Περίσσα, την προστατεύουν από τα γνωστά σε όλους μας μελτέμια του Αιγαίου Πελάγους.

Aρ. 1 : Παραλία της Ipanema, Rio de Janeiro, Βραζιλία

Οι 10 πιο "διάσημες" παραλίες του κόσμου (11)

Αρχικά έγινε γνωστή από το τραγούδι του Antonio Carlos Jobim, «The Girl from Ipanema.raquo;, παρόλα αυτά είναι πιθανό να είναι η πιο sexy παραλία του κόσμου, καθώς τα τελευταία χρόνια πολλοί είναι αυτοί που δείχνουν σαφή προτίμηση στην Ipanema, παρά στη γειτονική και κοσμοπολίτικη Copacabana. Μη βάλεις πολλά ρούχα στη βαλίτσα γιατί είτε θα είσαι ντυμένος ελαφρά ή δε θα φοράς τίποτα. Για να βγάλεις τις καλύτερες φωτογραφίες στο Rio, με το όρος Sugar στο background σου, κατέβα στο σημείο που ενώνεται με την παραλία Arpoador λίγο πριν αρχίσει να σουρουπώνει, στο Posto 9, όπου η άμμος χρυσίζει.

Πηγή

Η NASA σχεδιάζει να φέρει κομμάτια αστεροειδούς πίσω στη Γη

Μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος της NASA θα «αγγίξει» τον αστεροειδή 1999 RQ36 και θα φέρει δείγματα της επιφάνειάς του στη Γη, στο πλαίσιο μιας πρωτοποριακής αποστολής. Το σκάφος δεν θα προσεδαφιστεί στον αστεροειδή, αλλά θα πλησιάσει αρκετά για να αγγίξει με ένα ρομποτικό βραχίονα την επιφάνειά του και να συλλέξει 2,27 κιλά σκόνης και οργανικού υλικού. Στη συνέχεια, το δείγμα θα κλειστεί σε ειδική κάψουλα, προκειμένου να επιστραφεί στη Γη.

378297-osiris-rex
Καλλιτεχνική άποψη του διαστημικού σκάφους OSIRIS-REx της NASA που θα αποσπάσει δείγματα από τον αστεροειδή 1999 RQ36


Οι αστεροειδείς θεωρείται πως αποτελούν απομεινάρια από το σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος, 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Η μελέτη τους θα μπορούσε να «φωτίσει» τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά τα πρώτα χρόνια της «ζωής» του και την εμφάνιση της ζωής.
Η αποστολή OSIRIS-REx (Origins-Spectral Interpretation-Resource Identification-Security-Regolith Explorer) αξίας ύψους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων, είναι προγραμματισμένη για το 2016. Η πτήση ως τον αστεροειδή θα διαρκέσει τέσσερα χρόνια, και η επιστροφή εκτιμάται πως θα λάβει χώρα το 2023.
Ο 1999 RQ36 έχει μέγεθος που αντιστοιχεί σε πέντε γήπεδα ποδοσφαίρου και δεν έχει «δει» σημαντικές αλλαγές από τη δημιουργία του ηλιακού συστήματος μέχρι σήμερα, οπότε θεωρείται ότι θα αποτελέσει ένα καλό «δείγμα» μελέτης της «παιδικής ηλικίας» του συστήματός μας από τη γένεσή του μέχρι σήμερα. Ο Michael Drake, του πανεπιστημίου της Αριζόνα στο Tucson, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας του προγράμματος, περιέγραψε τον αστεροειδή ως μία «χρονοκάψουλα που ίσως να περιέχει τα υλικά από τα οποία δημιουργήθηκε η ζωή».
Αν και η Γη είναι γεμάτη από θραύσματα μετεωριτών, ο επιστημονικός κόσμος ανυπομονεί να μελετήσει κομμάτια που δεν έχουν αλλοιωθεί λόγω του περάσματός τους από την ατμόσφαιρα και της επαφής τους με το γήινο περιβάλλον.
«Φέρνουμε πίσω κάτι το οποίο στην ουσία είναι αμόλυντο από το ανθρώπινο χέρι» συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.ο Drake.
Αν και η αποστολή δεν συνδέεται άμεσα με τα σχέδια του Λευκού Οίκου για αποστολή αστροναυτών σε αστεροειδείς μέχρι το 2025, τα δεδομένα που θα προκύψουν από το εν λόγω ερευνητικό πρόγραμμα θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση των συνθηκών και του περιβάλλοντός τους σε πιθανή προσεδάφιση σε αστεροειδή.
Στο παρελθόν, διαστημόπλοια έχουν περάσει κοντά από αστεροειδείς, και σε κάποιες περιπτώσεις έχουν προσεδαφιστεί, ενώ πέρυσι ένα ιαπωνικό σκάφος επέστρεψε με επιτυχία σκόνη. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο εν λόγω αστεροειδής θεωρείται πιο «παρθένος». Μέσα στο καλοκαίρι επίσης, το διαστημικό σκάφος Dawn της NASA θα «συναντηθεί» με τον αστεροειδή Vesta (Εστία).
H αποστολή OSIRIS-REx επελέγη από τη NASA αντί προτάσεων για επιστροφή βράχων από τη Σελήνη και προσεδάφισης στην Αφροδίτη. Στην τελευταία της φάση, το σκάφος θα εκτοξεύσει την κάψουλα με τα δείγματα πίσω στη Γη και στη συνέχεια θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο μέχρι η NASA να αποφασίσει ποια θα είναι η επόμενη αποστολή του.



Πηγή

Κύτταρα δέρματος μετατρέπονται απευθείας σε νευρώνες

Παρακάμπτοντας τα βλαστοκύτταρα

Σε πρώτη φάση, οι καλλιεργημένοι νευρώνες θα χρησιμοποιηθούν ως μοντέλα για τη μελέτη ασθενειών (εικόνα αρχείου)  
Σε πρώτη φάση, οι καλλιεργημένοι νευρώνες θα χρησιμοποιηθούν ως μοντέλα για τη μελέτη ασθενειών 

Αμερικανοί ερευνητές επέτυχαν να μετατρέψουν ανθρώπινα δερματικά κύτταρα σε λειτουργικούς νευρώνες. Το νέο επίτευγμα που δημοσιεύεται στο δικτυακό τόπο της επιθεώρησης Nature εκτιμάται ότι θα οδηγήσει κάποια ημέρα στην αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών του νευρικού συστήματος μέσω αναγεννητικών κυτταρικών θεραπειών.

Η νέα δημοσίευση είναι η τελευταία ενός πεδίου που κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για το πεδίο της δια-διαφοροποίησης, στην οποία τα κύτταρα οδηγούνται στο να λαμβάνουν νέες ιδιότητες. Τον περασμένο χρόνο ερευνητές είχαν μετατρέψει μέσω της δια-διαφοροποίησης κύτταρα του συνδετικού ιστού του δέρματος σε καρδιακά κύτταρα, ηπατικά κύτταρα καθώς και σε κύτταρα του αίματος.

Απλούστερη δια-διαφοροποίηση


Η δια-διαφοροποίηση αποτελεί μια εναλλακτική του κυτταρικού επαναπρογραμματισμού (δημιουργία των αποκαλούμενων κυττάρων iPS) στον οποίον οι ειδικοί μετατρέπουν αρχικώς ένα ενήλικο κύτταρο σε πολυδύναμο κύτταρο με τις ιδιότητες των εμβρυϊκών βλαστικών και στη συνέχεια προχωρούν σε μετατροπή του πολυδύναμου κυττάρου στον επιθυμητό ενήλικο κυτταρικό τύπο. Με τη δια-διαφοροποίηση η διαδικασία της μετατροπής γίνεται απευθείας από έναν ώριμο κυτταρικό τύπο σε άλλον, όπως αναφέρει ο επικεφαλής της νέας μελέτης , επίκουρος καθηγητής Παθολογίας Μάριους Γουέρνινγκ από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ. Σύμφωνα με τον Δρ Γουέρνινγκ η αποφυγή του σταδίου της πολυδυναμικότητας μπορεί να σώσει από προβλήματα τα οποία συνδέονται με τα κύτταρα iPS. Ένα από τα κύρια προβλήματα είναι ότι η δημιουργία των κυττάρων iPS είναι άκρως χρονοβόρος.

Οι επιστήμονες από το Στάνφορντ χρησιμοποίησαν γενετικώς τροποποιημένους ιούς προκειμένου να εισαγάγουν τέσσερις διαφορετικούς «παράγοντες μεταγραφής» σε δερματικά κύτταρα. Αυτοί οι παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στην «ανάγνωση» του DNA και στην κωδικοποίηση των πρωτεϊνών εντός των κυττάρων. Ανακάλυψαν ότι η εισαγωγή των τεσσάρων παραγόντων μεταγραφής επέτρεψε τη μετατροπή μιας μικρής ποσότητας δερματικών κυττάρων σε κύτταρα που είχαν τις ιδιότητες των νευρώνων.

Προηγήθηκε η ...ποντικοουρά
Η ίδια ερευνητική ομάδα είχε καταφέρει πέρυσι να μετατρέψει κύτταρα που είχαν ληφθεί από την ουρά ποντικών σε λειτουργικά νευρικά κύτταρα. Για να γίνει η κυτταρική αυτή «αλχημεία» χρειάστηκαν μόλις τρία γονίδια και λιγότερες από δύο εβδομάδες. «Είχαμε πιστέψει ότι εάν η διαδικασία ήταν τόσο αποτελεσματική στα ποντίκια, θα ήταν εξίσου εύκολη και για τον άνθρωπο. Ωστόσο η σκέψη μας αποδείχθηκε λανθασμένη» σημείωσε ο Δρ Γουέρνινγκ.

Η εισαγωγή τριών γονιδίων σε ανθρώπινα κύτταρα οδήγησε σε μετατροπή τους σε κύτταρα που έμοιαζαν με νευρικά αλλά τα οποία δεν ήταν λειτουργικά. Ωστόσο η προσθήκη ενός τέταρτου παράγοντα μεταγραφής έδωσε τη λύση. Μετά από δύο εβδομάδες σε καλλιέργεια οι «φρέσκοι» νευρώνες άρχισαν να αποκρίνονται σε ηλεκτρικές δονήσεις ενώ λίγες εβδομάδες αργότερα ξεκίνησαν να δημιουργούν συνάψεις.

Πρώτη ριζική μετατροπή

Ο καθηγητής Γουέρνινγκ παραδέχθηκε ότι στο παρελθόν άλλες ερευνητικές ομάδες είχαν καταφέρει να μετατρέψουν εξειδικευμένα κύτταρα σε άλλους κυτταρικούς τύπους. Ανέφερε ωστόσο ότι το παράδειγμα της ομάδας του είναι το πρώτο στο οποίο εξειδικευμένα κύτταρα υπέστησαν τόσο μεγάλη μετατροπή.

Σύμφωνα με τον Δρ Γουέρνινγκ η άμεση εφαρμογή του νέου επιτεύγματος θα αφορά τη δημιουργία κυτταρικών μοντέλων για τις νευρολογικές ασθένειες. Για παράδειγμα οι ειδικοί θα μπορούν να λαμβάνουν δερματικά κύτταρα από έναν ασθενή με κάποια γνωστή νευρολογική νόσο και να παράγουν από αυτά νέα νευρικά κύτταρα για έρευνα. Με τον τρόπο αυτό οι επιστήμονες θα μπορούν να ρίξουν μια καλή «ματιά» στον εγκέφαλο του κάθε ασθενούς.

Σε μεταγενέστερη φάση η τεχνική θα μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία νέων εγκεφαλικών κυττάρων τα οποία θα μεταμοσχεύονται σε ασθενείς με νευρολογικές διαταραχές. Το σημαντικό είναι ότι τα μοσχεύματα θα προέρχονται από κύτταρα του ίδιου του ασθενούς με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ο κίνδυνος απόρριψής τους από τον οργανισμό του.

Πηγή

Γιατί λέμε “Σε τρώει η μύτη σου, ξύλο θα φας” ; Από που προήλθε;

Έκφραση παροιμιακή, που ξεκινάει από πρόληψη &  δεισιδαιμονία.
Στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν πως ο «κνησμός», η φαγούρα, δηλαδή, του σώματος, ήταν προειδοποίηση των θεών. Πίστευαν πως όταν ένας άνθρωπος αισθανόταν φαγούρα στα πόδια του, θα έφευγε σε ταξίδι. Όταν πάλι τον έτρωγε η αριστερή του παλάμη, θα έπαιρνε δώρα. Η πρόληψη αυτή έμεινε ως τα χρόνια μας. «Με τρώει το χέρι μου θα πάρω λεφτά», συνηθίζουμε να λέμε όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οι αρχαίοι όμως, θεωρούσαν γρουσουζιά, όταν αισθανόταν φαγούρα στην πλάτη, στο λαιμό, στα αφτιά και στη μύτη. Κάποτε ο βασιλιάς της Σπάρτης Άγις, ενώ έκανε πολεμικό συμβούλιο με τους αρχηγούς του, είδε ξαφνικά κάποιον από αυτούς να ξύνει αφηρημένος το αφτί του. Αμέσως σηκώθηκε πάνω και διάλυσε το συμβούλιο.
- Θα έχουμε αποτυχία οπωσδήποτε. Οι θεοί προειδοποίησαν τον Αρίσταρχο. Ας αναβάλουμε για αργότερα την εκστρατεία…
Οι Σπαρτιάτες πίστευαν ακόμη ότι τα παιδιά που αισθάνονταν φαγούρα στη μύτη τους, θα γινόντουσαν κακοί πολεμιστές. Έτσι, όταν έβλεπαν κανένα παιδί να ξύνει τη μύτη του, το τιμωρούσαν, για να μην την ξαναξύσει άλλη φορά. Από την πρόληψη αυτή βγήκε η φράση : «η μύτη σου σε τρώει, ξύλο θα φας».

Πηγή

Τι είναι οι οπτικές ίνες και πως λειτουργούν;

Τεχνολογία αιχμής στις επικοινωνίες: οπτικές ίνες. Δείτε εδώ όλες τις πληροφορίες, τι είναι, πως λειτουργούν και τι τύποι οπτικών ινών υπάρχουν

Οι οπτικές ίνες άρχισαν να μπαίνουν για τα καλά στη ζωή μας. Χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο σήμερα στις επικοινωνίες και σε διαφόρων τύπων δίκτυα.

Ας δούμε λοιπόν όλες τις πληροφορίες, με απλά λόγια!

Τι είναι οι οπτικές ίνες

Τι είναι οι οπτικές ίνες λοιπόν; Οι οπτικές ίνες, είναι πολύ λεπτά νήματα από πλαστικό ή γυαλί, όπου από μέσα τους, μεταδίδονται ψηφιακά δεδομένα, υπό μορφή φωτός.

Ένα καλώδιο οπτικών ινών, περιέχει μέσα του 10άδες ή και 100άδες πολύ λεπτές τέτοιες οπτικές ίνες, σε διάμετρο, μικρότερη και από μία τρίχα!

Οι ταχύτητες μετάδοσης των δεδομένων μέσω των οπτικών ινών, αφού τα δεδομένα ταξιδεύουν υπό μορφή φωτός, είναι τεράστια(όσο η ταχύτητα του φωτός).

Πως λειτουργούν οι οπτικές ίνες

Στο ένα άκρο της οπτικής ίνας, υπάρχει ο πομπός και στο άλλο, ο δέκτης.

Ο πομπός, μετατρέπει τα ψηφιακά δεδομένα ενός υπολογιστή, σε ψηφιακά κύματα φωτός.
Ο δέκτης, αποκωδικοποιεί τα ψηφιακά κύματα φωτός, σε ψηφιακά δεδομένα.

Τα ψηφιακά κύματα φωτός, ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός μέσα από την οπτική ίνα, με διαδοχικές ανακλάσεις στα τοιχώματα της οπτικής ίνας.

Οι ανακλάσεις αυτές, γίνονται στα τοιχώματα, σε γωνία μικρότερη των 42 μοιρών, με αποτέλεσμα να λειτουργούν τα τοιχώματα σαν καθρέφτες.

Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται ολική ανάκλαση και είναι η αιτία που τα κύματα φωτός μένουνε μέσα στην οπτική ίνα, συνεχίζοντας το ταξίδι τους μέχρι το άλλο άκρο, χωρίς να βγαίνουν-χάνονται έξω από την ίνα.

Σε αυτό συνεισφέρει και η δομή της. Το εσωτερικό μέρος της οπτικής ίνας, ονομάζεται πυρήνας και μέσω αυτού, ταξιδεύουν τα κύματα φωτός. Ο πυρήνας, είναι περιτυλιγμένος από μία άλλη στρώση πλαστικου - γυαλιου που ονομάζεται περίβλημα.



Το περίβλημα από τις οπτικές ίνες, είναι έτσι κατασκευασμένο, ώστε να κρατάει τα κύματα φωτός, με ολικές ανακλάσεις, μέσα στον πυρήνα και να συνεχίζουν το ταξίδι τους μέσω αυτού (του πυρήνα).

Το περίβλημα το πετυχαίνει αυτό, λόγω της διαφορετικότητας του υλικού από το οποίο είναι κατασκευασμένο, σε σχέση με το υλικό του πυρήνα.

Τύποι οπτικών ινών

Υπάρχουν οι οπτικές ίνες απλού τύπου και οι πολλαπλού τύπου.

Στις οπτικές ίνες απλού τύπου(single-mode), τα κύματα φωτός ταξιδεύουν σε ευθεία γραμμή και μπορούμε να στείλουμε δεδομένα σε μεγάλες αποστάσεις.

Οι οπτικές ίνες πολλαπλού τύπου(multi-mode), είναι πιο "χοντρές" από τις απλού τύπου, αλλά μπορούν να στείλουν παράλληλα, σε ξεχωριστό μονοπάτι, πολλά κύματα φωτός.
Το κάθε κύμα φωτός, εισέρχεται στην οπτική ίνα υπο ελαφρώς διαφορετική γωνία σε σχέση με τα άλλα, και ακολουθεί το δικό του μονοπάτι μέσα της, μέσω των διαδοχικών ανακλάσεων στο περίβλημα.


Αυτό συμβαίνει παράλληλα με πολλά κύματα φωτός (όλα σε διαφορετική γωνία σε σχέση με τα άλλα) κι έτσι μπορούμε να στείλουμε παράλληλα, τεράστιο όγκο δεδομένων!

Πλεονεκτήματα - Μειονεκτήματα οπτικών ινών

Οι οπτικές ίνες έχουν περισσότερα πλεονεκτήματα απότι μειονεκτήματα.

Πλεονεκτήματα οπτικών ινών:
1) μπορούν να μεταφέρουν παράλληλα πολύ μεγαλύτερο όγκο δεδομένων σε σχέση με το χάλκινο καλώδιο,
2) η μεταφορά των δεδομένων γίνεται γρηγορότερα,
3) είναι λιγότερο ευάλωτα τα δεδομένα που ταξιδεύουν μέσα τους, σε παρεμβολές
4) είναι πολύ πιο λεπτές και ελαφρύτερες από το χάλκινο καλώδιο.
5) τα δεδομένα μεταδίδονται ψηφιακά: άρα πιο γρήγορη κωδικοποίηση - αποκωδικοποίηση δεδομένων, σχεδόν καθόλου απώλειες δεδομένων.

Μειονεκτήματα οπτικών ινών:
1) είναι πιο ακριβές,
2) είναι πιο δύσκολη η εγκατάστασή τους,
3) είναι πιο εύθραυστες,
4) δεν μπορούμε να τις λυγίζουμε πολύ, θα πρέπει να τις εγκαθιστούμε με ελαφριά κλίση, γιατί αλλιώς θα έχουμε απώλειες.

Πηγή

Zoopolis 500: ο πιο αργός αγώνας δρόμου!


Ο ζωολογικός κήπος της Indianapolis, φιλοξένησε το 30° ετήσιο Zoopolis 500, στο οποίο 5 χελώνες ανταγωνίζονταν σε αγώνα δρόμου για το καλύτερο δυνατό έπαθλο, ένα πιάτο με φρούτα!

Τα παιδιά και οι οικογένειές τους ανυπομονούν κάθε χρόνο για το Zoopolis 500, παρόλο που βρίσκεται στη σκιά των μηχανοκίνητων αγώνων ταχύτητας Indianapolis 500, καθώς όπως ομολογούν,  μπορεί να λείπει η ταχύτητα όμως είναι πολύ διασκεδαστικό! Οι αγωνιζόμενες χελώνες πήραν τα ονόματα των οδηγών του  IndyCar, Dan Wheldon, Simona De Silvestro, Alex Tagliani,Ed Carpenter και Scott Dixon.

Ο αγώνας ξεκίνησε στις 11.30 και οι χελώνες ξεκίνησαν χαλαρές αγνοώντας τις ζητωκραυγές και τα χειροκροτήματα του πλήθους! Για την ιστορία, η χελώνα εν ονόματι Dan ήταν αυτή που κέρδισε τον αγώνα.



Πηγή

Τον βίασαν 10 γυναίκες!

Ένας 17χρονος από την Παπούα της Νέας Γουινέας έπεσε θύμα βιασμού από 10 λυσσασμένες γυναίκες, οι οποίες του επιτέθηκαν και τον βίασαν όλες μαζί, απειλώντας τον με κουζινομάχαιρα.Σύμφωνα με όσα ανέφερε η τοπική αστυνομία, το συμβάν έγινε έξω από το...

επαρχιακό κέντρο της Μένδης, ενώ το όνομα του θύματος δεν έγινε γνωστό. Τελικά ο νεαρός, που ευτυχώς δεν διατρέχει καποιο κίνδυνο, επισκέφθηκε προληπτικά το νοσοκομείο για κάποιες εξετάσεις.

Τέλος, όπως δήλωσε ο Τέντι Τέι, αστυνομικός διοικητής της περιοχής στο Ασόσιεντεντ Πρές: “Αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα. Η αστυνομία προσπαθεί να τις εντοπίσει. Περισσότερες από δέκα γυναίκες με κουζινομάχαιρα του επιτέθηκαν. Τουλάχιστον τέσσερις από αυτές είχαν σεξουαλική επαφή μαζί του”.

Πηγή

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Τα 10 Καλύτερα Μαγικά κόλπα όλων των εποχών



10. Richard Ross ( Linking Rings)



9. David Blaine (Teeth)



8. Paul Daniels (Chop cup)



7. Harry Blackstone Jr (Floating Lightbulb)



6. Lance Butron (Doves)



5. Criss Angel (Walking on Water)



4. David Copperfield (Vanishing Statue of Liberty)



3. The Pendragons (Metamorphosis)



2. Penn and Teller (Bullet catch)



1. David Copperfield (Death saw)



Πηγή

Λύθηκε το μυστήριο της "λάμψης" του 2009!

Μια λάμψη που διαπέρασε σχεδόν όλο το ορατό Σύμπαν το 2009 προερχόταν πιθανώς από το πιο μακρινό αντικείμενο που γνωρίζουμε ως σήμερα -ένα γιγάντιο άστρο, πιθανώς από τα πρώτα που έλαμψαν στο Σύμπαν, το οποίο κατέρρευσε και άφησε πίσω του μια μαύρη τρύπα.

Το φως από την «έκλαμψη ακτίνων γ» ταξίδευε για 13,14 δισεκατομμύρια χρόνια πριν φτάσει στη Γη. Αυτό σημαίνει ότι η έκλαμψη συνέβη μόλις 520 εκατομμύρια έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος.

Οι εκτιμήσεις των Αμερικανών ερευνητών έχουν γίνει δεκτές για δημοσίευση στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Astrophysical Journal». Αυτή η λάμψη που βλέπετε στη φωτογραφία ( NASA/SWIFT) η οποία διαπέρασε σχεδόν όλο το ορατό Σύμπαν το 2009, προερχόταν πιθανώς από το πιο μακρινό αντικείμενο που γνωρίζουμε ως σήμερα!


Επιθανάτια λάμψη 520 εκατομμυρίων ετών!


Η GRΒ που φαίνεται να σπάει το ρεκόρ απόστασης πήρε την ονομασία GRB 090429B. Είχε ανιχνευτεί τον Απρίλιο του 2009 από το παρατηρητήριο Swift της NASA το οποίο είναι ειδικά σχεδιασμένο να καταγράφει αυτά τα βραχύβια φαινόμενα.

Ο δρ Αντονίνο Κουκιάρα, επικεφαλής της μελέτης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, εκτίμησε ότι η έκλαμψη προήλθε από το θάνατο ενός γιγάντιου άστρου, το οποίο εξάντλησε τα πυρηνικά του καύσιμα, κατέρρευσε κάτω από το ίδιο του το βάρος και μετατράπηκε σε μαύρη τρύπα.

«Πρέπει να ήταν ένα τεράστιο άστρο, το οποίο πιθανώς είχε μάζα 30 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου» σχολίασε ο ερευνητής στο BBC.

Αναζητώντας τα πρώτα άστρα

Το γεγονός ότι το άστρο από το οποίο προήλθε η GRB 090429B πέθανε μόλις μισό δισ. χρόνια μετά το Μπιγκ Μπανγκ αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να ανήκε στην πρώτη γενιά των άστρων που φώτισαν το Σύμπαν, έπειτα από μια «σκοτεινή περίοδο» που κράτησε εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.

Προς το παρόν, όμως, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι αυτό όντως ευσταθεί. «Δεν έχουμε αρκετά στοιχεία για να ισχυριστούμε ότι επρόκειτο για ένα από τα άστρα του λεγόμενου Πληθυσμού ΙΙΙ, που ήταν η πρώτη γενιά άστρων στο Σύμπαν. Σίγουρα πάντως βρισκόμαστε στις αρχικές φάσεις αστρογένεσης» σχολίασε ο Κουκιάρα.

Παρά την αβεβαιότητα, οι αστρονόμοι θα συνεχίσουν να αναζητούν στις παρυφές του Σύμπαντος το φως αυτών των πρώτων άστρων. Το Swift και το Hubble, για παράδειγμα, θα έχουν ανοιχτά τα μάτια για τα ίχνη αυτών των γιγάντιων πρωτοπόρων, χάρη στους οποίους εγένετο φως.

Τι είναι οι ακτίνες γ


Οι ακτίνες γ είναι ουσιαστικά αόρατο φως στα μικρότερα μήκη κύματος, του οποίου τα φωτόνια μεταφέρουν τα μεγαλύτερα ποσά ενέργειας. Οι εκλάμψεις ακτίνων γ, ή GRB, θεωρούνται τα πιο βίαια φαινόμενα του Σύμπαντος -είναι αντιδιαμετρικοί πίδακες ισχυρής ακτινοβολίας που εκπέμπονται από την κατάρρευση μεγάλων άστρων. Παράγονται επίσης από συγκρούσεις μεταξύ άστρων νετρονίων, από τις οποίες μπορούν επίσης να σχηματιστούν μαύρες τρύπες.

Πηγή

Κι όμως «σκοτεινή» ενέργεια υπάρχει

Τα πρώτα αποτελέσματα μιας νέας μεγάλης αστρονομικής έρευνας επιβεβαιώνουν, χάρη σε μια νέα επιστημονική τεχνική, ότι υπάρχει όντως η μυστηριώδης σκοτεινή ενέργεια, που συνιστά περίπου τα 3/4 (72% έως 74%) του σύμπαντος και η οποία εξηγεί γιατί αυτό φαίνεται να επεκτείνεται συνεχώς με επιταχυνόμενο ρυθμό.

Η επιβεβαίωση έρχεται μετά την τετραετή μελέτη περισσότερων από 200.000 γαλαξιών στο πλαίσιο της λεγόμενης έρευνας «WiggleZ Dark Energy Survey» και θα παρουσιαστεί από μια διεθνή ομάδα αστρονόμων σε δύο ξεχωριστές επιστημονικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό «Monthly Notices» της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Βρετανίας.

Οι 26 επιστήμονες από 14 διαφορετικούς ερευνητικούς φορείς, με επικεφαλής τον καθηγητή Μάικλ Ντρινκγουότερ της Φυσικομαθηματικής Σχολής του αυστραλιανού πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, «κοιτώντας» μέχρι οκτώ δισεκατομμύρια χρόνια πίσω, ανέλυσαν τον τρόπο κατανομής των γαλαξιών στο σύμπαν, καθώς επίσης το πόσο γρήγορα οι ομάδες γαλαξιών έχουν σχηματιστεί στο πέρασμα του χρόνου.

Μέσα από το συνδυασμό αυτών των παρατηρήσεων και των σχετικών μετρήσεων, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πράγματι υπάρχει η σκοτεινή ενέργεια, που όμως ακόμα κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς είναι, παρόλο που η ιδέα της προτάθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του '90.

Για να ερμηνεύσουν την επέκταση του σύμπαντος, οι αστροφυσικοί έπρεπε είτε να αναθεωρήσουν την θεωρία γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν, είτε να αποδεχτούν ότι στο σύμπαν είναι πανταχού παρούσα μια νέα μορφή ενέργειας, που προκαλεί τη συνεχή επέκτασή του και άρα την απομάκρυνση των γαλαξιών μεταξύ τους. Σήμερα, οι περισσότεροι επιστήμονες αποδέχονται ότι η σκοτεινή ενέργεια αποτελεί ένα είδος «κοσμολογικής σταθεράς», μια ιδέα που είχε προτείνει ο Αϊνστάιν και αργότερα την απέρριψε, θεωρώντας την το μεγαλύτερο λάθος του (μάλλον... λανθασμένα).

Εκτός από τη σκοτεινή ενέργεια (72%-74%) και την κοινή ορατή ύλη (4%), υπάρχει η επίσης μυστηριώδης σκοτεινή ύλη, που αποτελεί το υπόλοιπο 22% έως 24% περίπου του σύμπαντος και δεν εκπέμπει, ούτε αντανακλά το ορατό φως, γι' αυτό πήρε αυτό το όνομα.

Μια σημαντική εξέλιξη για τη μελέτη της σκοτεινής ύλης είναι το νέο πανάκριβο επιστημονικό όργανο Άλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο (AMS), που μόλις εγκατέστησαν οι αστροναύτες του διαστημικού λεωφορείου Endeavour στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το νέο όργανο, κόστους 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων και βάρους 7,5 τόνων, έχει ως στόχο να «δει» την ύλη του σύμπαντος που δεν μπορεί να δει κανένα άλλο τηλεσκόπιο μέχρι σήμερα.

Το AMS, κατά την επόμενη δεκαετία τουλάχιστον, θα συλλαμβάνει τα σωματίδια υψηλής ενέργειας της κοσμικής ακτινοβολίας, αναζητώντας έτσι απτά ίχνη σκοτεινής ύλης, αντιύλης και άλλων «εξωτικών» φυσικών φαινομένων. Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι το όργανο θα φέρει μια επανάσταση στην αστροφυσική και την αστρονομία, ανάλογη με εκείνη του τηλεσκοπίου «Χαμπλ».

Το AMS διαθέτει ένα πανίσχυρο μαγνήτη που διοχετεύει τις κοσμικές ακτίνες στους ανιχνευτές-αισθητήρες του, ώστε να «διαβάσουν» τα ενεργειακά φορτία τους, τα ενεργειακά επίπεδά τους και άλλες πληροφορίες, τις οποίες θα μεταβιβάζει στη Γη. Ο σχεδιασμός και η κατασκευή του οργάνου απαίτησε σχεδόν δύο δεκαετίες και τη συμμετοχή περισσότερων από 600 φυσικών και άλλων επιστημόνων από 16 χώρες, υπό τον συντονισμό του αμερικανού καθηγητή.

Πηγή

Πώς γεννά μια καμηλοπάρδαλη;

Η καμηλοπάρδαλη γεννά σε όρθια στάση. Η πρώτη εμπειρία λοιπόν που βιώνει το νεογέννητο από αυτό τον κόσμο είναι μια πτώση από ύψος σχεδόν 2 μέτρων. Το κεφάλι του ωστόσο φτάνει στο έδαφος προτού εξέλθει το υπόλοιπο σώμα. Εκείνη τη στιγμή είναι σημαντικό να μην έρθει στη μαμά του η διάθεση να ξαποστάσει, καθώς το νεογέννητο κινδυνεύει με ασφυξία.

Πηγή

10 μήνες για να ολοκληρώσει μια ζωγραφιά!



Τα έργα με μεγάλη λεπτομέρεια  παίρνουν πολύ χρόνο για να ολοκληρωθούν, αλλά ο Αμερικανός καλλιτέχνης Joe Fenton το πήγε  ένα βήμα παραπέρα, όταν αποφάσισε να αφιερώσει 10 μήνες της ζωής του σε ένα μόνο έργο! Το περίτεχνο έργο ονομάζεται Solitude (μοναξιά) και είναι σχεδιασμένο με  μηχανικό μολύβι 0,5mm. Ο Joe δούλευε καθημερινά για 10 ώρες προκειμένου να  ολοκληρώσει το έργο του, ενω ενδιφέρον παρουσιαζει το γεγονός οτι σχεδιάσε χωριστά τα κομμάτια του έργου και τα τοποθέτησε ολα μαζι σαν παζλ σε ενα τεράστειο κομμάτι χαρτιού!



Παρά το γεγονός ότι δεν είναι θρησκευόμενο άτομο, στο έργο αυτό ήθελε να συμπεριλάβει διάφορες θρησκευτικές αναφορές.








Πηγή