Δολοφονίες στη σκιά του ζωδιακού κύκλου

(Ο τίτλος είναι δανεισμένος από το ομώνυμο βιβλίο του Robert van Gullic, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΘΕΜΕΛΙΟ)

Εισαγωγή

O Zodiac αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα μυστήρια όλων των εποχών, όντας ένας κατά συρροή δολοφόνος, που καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση δίπλα στον Τζακ τον Αντεροβγάλτη,

Παρόλο που η αστυνομία ερεύνησε και ανέκρινε πάνω από 2.500 πιθανούς υπόπτους, η υπόθεση δεν διαλευκάνθηκε επίσημα ποτέ. Υπήρξαν κάποιοι ύποπτοι που ξεχώρισαν, αλλά η ιατροδικαστική τεχνολογία της εποχής δεν ήταν αρκετά προηγμένη, ώστε να επιτρέψει την απαγγελία κατηγοριών σε κάποιον από αυτούς.

Ο Zodiac, λοιπόν, ανήκει στην κατηγορία εκείνη των κατά συρροή δολοφόνων που γίνονται θρύλοι, απλά και μόνο γιατί παρέμειναν ασύλληπτοι. Η δράση του εκτυλίχθηκε στην Καλιφόρνια, από το 1966 μέχρι το 1971, αν και υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 1980.

Ο Zodiac, χάρη στα μυστικιστικά μηνύματα που έστελνε στις εφημερίδες, δημιούργησε ένα σωρό ερωτηματικά γύρω από τον εαυτό του και τα κίνητρά του, τα οποία μάλλον θα μείνουν αναπάντητα για πάντα. Έτσι δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για το αν οι φόνοι που διέπραξε ήταν τυχαίοι ή

γίνονταν βάσει κάποιου σχεδίου, όπως και το πότε ακριβώς σταμάτησαν, μια και υπήρξε γράμμα του στις αρχές ότι τελείωσαν οριστικά πολύ αργότερα από την ημερομηνία που υπέθετε η αστυνομία.

Ο τρόπος που δρούσε παρουσιάζει ομοιότητες με αυτόν των Edward Emil Kemper και Sonof Sam. Ήταν μάλλον ντροπαλός με τις γυναίκες, απεχθανόταν τα ερωτευμένα ζευγάρια, ενώ τα τηλεφωνήματα που έκανε στην αστυνομία, δείχνουν ότι, τουλάχιστον ένα κομμάτι του εαυτού του, ήθελε να σταματήσει τους φόνους.

Υπάρχει όμως και η άποψη κάποιων συγγραφέων που ασχολήθηκαν με το θέμα, σύμφωνα με την οποία τα εγκλήματα του Zodiac έκρυβαν τελετουργικές σκοπιμότητες και αποτελούσαν μέρος ενός ευρύτερου μυστικιστικού πειράματος, στο οποίο συμμετείχαν και άλλοι κατά συρροή δολοφόνοι, καθώς και σατανιστικές οργανώσεις.

Ο τρόμος αρχίζει

Ο πρώτος φόνος του Zodiac λαμβάνει χώρα στις 30 Οκτωβρίου του 1966, στο Riverside. Θύμα η 18χρονη πρωτοετής φοιτήτρια Cheri Jo Bates. Η Cheri βγήκε από τη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου και κατευθύνθηκε προς το αυτοκίνητό της. Δεν μπόρεσε να το βάλει μπροστά γιατί, όπως αποδείχθηκε αργότερα, κάποιος είχε αποσυνδέσει ορισμένα καλώδια. Σύμφωνα με την αστυνομία, την πλησίασε ένας άνδρας προσφέροντάς της βοήθεια. Στη συνέχεια την παρέσυρε σε ένα άδειο οικόπεδο, ανάμεσα σε δυο οικήματα του Πανεπιστημίου, και τη μαχαίρωσε στο στήθος, την πλάτη και το λαιμό. Τα πλήγματα στο λαιμό ήταν τόσο άγρια που, σχεδόν, την αποκεφάλισαν.

Η αστυνομία ανακαλύπτει ότι το όπλο του εγκλήματος ήταν ένα μικρό μαχαίρι με λεπίδαμήκους 3,5 ιντσών και πλάτους 0,5. Δέκα, περίπου, μέτρα μακρύτερα από το σώμα της Bates, βρέθηκε ένα ανδρικό ρολόι, μάρκας Timex, με σπασμένο δερμάτινο λουράκι, πιτσιλισμένο με μπογιά, και σταματημένο στις 12.23’ το οποίο, σύμφωνα με μία πηγή, είχε αγοραστεί σε ένα στρατιωτικό PX στην Αγγλία. Η μπογιά αναλύθηκε και αποδείχτηκε ότι επρόκειτο για κοινή μπογιά, χρησιμοποιούμενη για το βάψιμο εξωτερικού σπιτιών. Στον τόπο του εγκλήματος βρέθηκε επίσης το αποτύπωμα τακουνιού ενός παπουτσιού. Ακόμα περισυλλέγησαν τρίχες, αίμα και ίχνη δέρματος από τα νύχια του θύματος. Τέλος, βρέθηκαν λιπαρά αποτυπώματα παλάμης και δακτύλων, μέσα και πάνω στο αυτοκίνητο τα οποία, όμως, δεν αναγνωρίστηκαν.

Τον επόμενο μήνα μια επιστολή έφθασε στις τοπικές εφημερίδες, που έλεγε πως «η Cheriδεν ήταν η πρώτη και δεν θα είναι η τελευταία». Όταν δημοσιεύθηκε ένα άρθρο για την υπόθεση, στις 30 Απριλίου του 1967, παρόμοιες επιστολές στάλθηκαν στην αστυνομία, στις εφημερίδες, ακόμα και στον πατέρα της Cheri που έγραφαν: «Η Cheri έπρεπε να πεθάνει. Θα ακολουθήσουν και άλλοι».

David Faraday – Betty Lou Jensen

Το βράδυ της 20^ης Οκτωβρίου 1968, ο 17χρονος David Faraday και η 16χρονη φίλη τουBetty Lou Jensen, κάθονται στο αυτοκίνητο του πρώτου. Κάποιος τους πλησιάζει και τους πυροβολεί. Ο Faraday, που βρισκόταν στη θέση του οδηγού, δέχεται μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Η Betty Lou, πανικόβλητη, βγαίνει από το αυτοκίνητο και αρχίζει να τρέχει. Δεν προλαβαίνει να πάει μακριά, καθώς 5 σφαίρες στην πλάτη, από ένα αυτόματο πιστόλι 22 χιλιοστών, τη ρίχνουν νεκρή.

Αριστερά, ο ιατροδικαστής εξετάζει το αυτοκίνητο του Faraday. Δεξιά, τα τραύματα της Jensen.

Στις 4 Ιουλίου 1969, ο Michael Mageav παίρνει από το σπίτι της την 22χρονη φίλη τουDarlene Ferrin, για να πάνε να διασκεδάσουν. Ο Michael αντιλαμβάνεται κάποια στιγμή πως τους παρακολουθεί κάποιος με μια μοτοσικλέτα. Η Darlene τον καθησυχάζει λέγοντας πως τον γνωρίζει. Κοντά στα μεσάνυχτα, και ενώ είναι σταματημένοι σε ένα πάρκο, ένα αυτοκίνητο σταματά απέναντί τους. Οι προβολείς του τους τυφλώνουν και ο οδηγός του αρχίζει να τους πυροβολεί.

Michael Mageav-Darlene Ferrin

Τέσσερις σφαίρες για τον Michael, που θα τραυματιστεί σοβαρά αλλά θα ζήσει και εννέα μοιραίες για την Darlene. Σαράντα λεπτά μετά το μακελειό, η αστυνομία δέχεται ένα ανώνυμο τηλεφώνημα, που τους στέλνει στον τόπο του εγκλήματος. Αυτός που τηλεφώνησε είπε πως είχε σκοτώσει «κι εκείνα τα παιδιά πέρυσι», εννοώντας τουςFaraday και Jensen. Φίλοι και συγγενείς της Darlene κατέθεσαν ότι την παρενοχλούσε ένας μεγαλόσωμος άνδρας, τον οποίο εκείνη αποκαλούσε Paul. Είχε εκμυστηρευθεί σε κάποια φίλη της ότι ο Paul ήθελε να την κάνει να σωπάσει, επειδή τον είχε δει να διαπράττει ένα φόνο. Οι εξονυχιστικές έρευνες της αστυνομίας για τον εντοπισμό τουPaul δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα.

Κρυπτογραφημένα μηνύματα

Στις 31 Ιουλίου 1969, ο δολοφόνος στέλνει τρεις επιστολές σε ισάριθμες εφημερίδες της Καλιφόρνια. Κάθε μία από αυτές περιείχε το 1/3 ενός κρυπτογραφημένου μηνύματος. Τα μηνύματα δημοσιεύονται και ένας δάσκαλος καταφέρνει να σπάσει τον κώδικα. Το μήνυμα ήταν το εξής:

«Μου αρέσει να σκοτώνω ανθρώπους γιατί έχει πολύ πλάκα. Έχει πιο πολύ πλάκα από το κυνήγι, γιατί ο άνθρωπος είναι το πιο επικίνδυνο ζώο απ’ όλα. Το να σκοτώνω κάτι είναι η πιο δυνατή εμπειρία, είναι ακόμη καλύτερη από το να ξεδίνεις με ένα κορίτσι. Το καλύτερο όλων είναι πως, όταν πεθάνω, θα ξαναγεννηθώ στον Παράδεισο και όλοι όσους έχω σκοτώσει θα γίνουν σκλάβοι μου. Δεν θα σας πω το όνομά μου, γιατί θα προσπαθήσετε να με κάνετε να σταματήσω να συλλέγω σκλάβους για τη μετέπειτα ζωή»

Το αποκρυπτογραφημένο πια μήνυμα δημοσιεύεται στις εφημερίδες και γίνονται πάνω από 1000 καταγγελίες ανθρώπων που υποψιάζονταν την ταυτότητα του δολοφόνου. Η αστυνομία τις ερευνά όλες αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1969, η αστυνομία δέχεται ένα τηλεφώνημα από έναν άνδρα, που αναφέρει έναν διπλό φόνο στις όχθες της λίμνης Berryessa, στην περιοχή Vallejo.

Bryan Hartnell – Cecillia Shepard

Οι αστυνομικοί σπεύδουν και ανακαλύπτουν ένα νεαρό ζευγάρι φοιτητών, που αιμορραγούν, τραυματισμένοι από μαχαίρι. Πρόκειται για τους Bryan Hartnell και CecilliaShepard. Ο Brayan θα επιζήσει για να αφηγηθεί στους αστυνομικούς την ιστορία. Ένας οπλισμένος κουκουλοφόρος τους πλησιάζει και ζητάει το αυτοκίνητό τους, προκειμένου να διαφύγει στο Μεξικό, επειδή ήταν δραπέτης. Δένει το ζευγάρι και με ένα μακρύ μαχαίρι χτυπά τον Bryan 5 φορές στην πλάτη και τη Cecillia 14. Φεύγοντας γράφει στο αυτοκίνητο του Hartnell:

Vallejo

12-20-69

7-4-69

Σεπτ. 27-69-6:30

Με μαχαίρι

Κοντά στη σκηνή του εγκλήματος υπήρχε ένας τηλεφωνικός θάλαμος, απ’ όπου ο δολοφόνος ειδοποίησε την αστυνομία. Στο τηλέφωνο βρέθηκαν αποτυπώματα, αλλά και πάλι δεν κατέστη δυνατή η αναγνώριση.

Ο τρόμος συνεχίζεται

Στις 11 Οκτωβρίου του 1969, ένας ταξιτζής του Σαν Φρανσίσκο, ο PaulStine, βρίσκεται πυροβολείται στο κεφάλι με ένα πιστόλι 9 χιλιοστών. Ο δολοφόνος του πήρε το πορτοφόλι, καθώς κι ένα κομμάτι από το ματωμένο του πουκάμισο και διαφεύγει πεζός ενώπιον πολλών μαρτύρων. Η περιοχή γεμίζει με αστυνομικούς και, κατά τη διάρκεια της έρευνας, ένας από αυτούς συνομιλεί με έναν σωματώδη άνδρα, ο οποίος του υποδεικνύει την κατεύθυνση προς την οποία έφυγε ο δράστης. Ο αστυνομικός αγνοεί πως μόλις είχε μιλήσει με το δολοφόνο.

Δυο μέρες αργότερα η εφημερίδα Chronicle λαμβάνει μία επιστολή. Στο φάκελο υπάρχει το χαρακτηριστικό σημάδι του Zodiac (ο σταυρός με τον κύκλο) και περιέχει μια χειρόγραφη σελίδα και ένα κομμάτι από το ματωμένο πουκάμισο του άτυχου ταξιτζή. Στο σημείωμα ο Zodiac αναλαμβάνει την ευθύνη για το φόνο του Stine, ισχυρίζεται πως τα θύματά του συνολικά είναι 7 και όχι 5, και απειλεί ότι «κάποιο πρωί θα ξεπαστρέψει ένα ολόκληρο σχολικό λεωφορείο». Ενημερώνει ακόμη ότι, από εκεί και πέρα, ο τρόπος των δολοφονιών θα αλλάξει και θα μοιάζουν περισσότερο με ληστείες ή αυτοκτονίες. Τέλος, ζητά να του δοθεί χρόνος σε μια τηλεοπτική εκπομπή, αίτημα που γίνεται δεκτό.

Την καθορισμένη ημερομηνία, χιλιάδες άνθρωποι στήνονται μπροστά στις οθόνες για να παρακολουθήσουν την εκπομπή του Jim Dunbar, που άρχιζε νωρίς το πρωί. Στις 07.45’ τηλεφωνεί κάποιος με απαλή φωνή και συστήνεται ως Zodiac. Κάλεσε γύρω στις 15 φορές και συνομίλησε με το δικηγόρο Melvin Belli. Του είπε για τους φόνους που είχε διαπράξει και για τους πονοκεφάλους από τους οποίους υπέφερε. Τρία άτομα που είχαν ακούσει τη φωνή του Zodiac (ο Bryan Hartnell, μια τηλεφωνήτρια και ένας αστυνομικός) κατέθεσαν πως η φωνή του άνδρα που τηλεφώνησε στην εκπομπή δεν έμοιαζε σε τίποτα με του πραγματικού δολοφόνου.

Οι απειλές και οι επιστολές στις εφημερίδες, εκ μέρους τουZodiac συνεχίζονται. Φτάνει, μάλιστα στο σημείο, να αποστέλλει σχεδιαγράμματα του τρόπου, σύμφωνα με τον οποίο, θα πραγματοποιούσε τη βομβιστική ενέργεια στο σχολικό λεωφορείο.

Δυο μήνες αργότερα ο Melvin Belli λαμβάνει μιαν επιστολή από το Zodiac, η οποία περιέχει άλλο ένα κομμάτι από το ματωμένο πουκάμισο του Stine. Ο δολοφόνος γράφει ότι ο αριθμός των θυμάτων ανέρχεται στα 9. Δεν κάνει, όμως, καμία κουβέντα για τον άνθρωπο που παρουσιάστηκε ως Zodiac στην εκπομπή του Dumbar.

Στις 22 Μαρτίου του 1970, η Kathleen John, με τη μόλις λίγων μηνών κόρη της, οδηγούσε το αυτοκίνητό της όταν, ξαφνικά, αντιλήφθηκε ένα άλλο όχημα πίσω της να της κορνάρει και να της αναβοσβήνει τα φώτα. Η Kathleen σταμάτησε και ο άλλος οδηγός την πλησίασε και της είπε ότι η μία πίσω ρόδα της ήταν έτοιμη να φύγει. Προσφέρθηκε να της τη σφίξει, αλλά όταν η Kathleen ξεκίνησε το αυτοκίνητό της η ρόδα έφυγε εντελώς.Ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου της πρότεινε να την μεταφέρει στο κοντινότερο γκαράζ και η Kathleenεπιβιβάστηκε με την κόρη της στο αυτοκίνητό του. Η κατάληξη ήταν να κάνουν βόλτες στη μέση του πουθενά και η Kathleen να ακούει έντρομη τον οδηγό να απειλεί τη ζωή της και τη ζωή της κόρης της. Σε κάποια στάση, καταφέρνει να του ξεφύγει και να κρυφτεί, με το μωρό, σ’ ένα χαντάκι.Διασώζεται από διερχόμενο αυτοκίνητο, ο οδηγός του οποίου τη μεταφέρει στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα.Την ώρα που δίνει την κατάθεσή της, η Kathleen προσέχει ένα σκίτσο του Zodiac στον πίνακα των ανακοινώσεων του τμήματος και αναγνωρίζει τον άντρα που την είχε απειλήσει.

Οι τελευταίες επιστολές

Από τον Απρίλιο του 1970 μέχρι το Μάρτιο του 1971, ο Zodiac έστειλε 9 επιστολές στις εφημερίδες. Σε αυτά ανέφερε ακόμα περισσότερα εγκλήματα που είχε διαπράξει, η αστυνομία όμως δεν κατάφερε να επαληθεύσει τους ισχυρισμούς του. Για τα επόμενα τρία χρόνια επικρατεί σιωπή, μέχρι τον Ιανουάριο του 1974, όπου η εφημερίδα του Σαν Φρανσίσκο Chronicle, λαμβάνει μιαν επιστολή από τον Zodiac, η οποία διαφέρει στο ύφος από τις άλλες. Δεν μιλάει για φόνους, αλλά κάνει αναφορά στην ταινία της εποχής «Εξορκιστής», την οποία χαρακτηρίζει ως «την καλύτερη σατιρική κωμωδία που είχε δει».

Στην επιστολή αυτή παραλείπει τα δύο του χαρακτηριστικά: τον αρχικό χαιρετισμό «Τhis isthe Zodiac speaking» και την υπογραφή με τον σταυρό και τον κύκλο. Αντ’ αυτής υπογράφει ως εξής: Me-37 SFPD-0. Η γνησιότητα της επιστολής αμφισβητήθηκε, όμως η ενδελεχής εξέταση από διακεκριμένους γραφολόγους της χώρας απέδειξε πως ήταν γνήσιο. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που ο Zodiac επικοινώνησε. Κάποιες άλλες επιστολές που στάλθηκαν το 1978, αποδείχθηκε πως δεν είχαν γραφεί από το ίδιο πρόσωπο.

Πολλοί θεωρήθηκαν ύποπτοι για τους φόνους που διέπραξε ο Zodiac. Οι επικρατέστεροι, ανάμεσά τους, ήταν ο Arthur Leigh Allen, ένας παιδεραστής που πέθανε το 1992 σε ηλικία 58 ετών, λόγω κακής υγείας και ο Theodore Kaczynski, πρώην μέλος της συμμορίας τουCharles Manson, τον οποίο υπέδειξε ο ίδιος του ο αδελφός ως τον Zodiac. Παρ’ όλο που η αστυνομία διεξήγαγε εξονυχιστικούς και εξαντλητικούς ελέγχους, δεν προέκυψε τίποτα που να συνδέει τους δύο υπόπτους με τις δολοφονίες που διέπραξε ο Zodiac.

Όπως η υπόθεση του Τζακ του Αντεροβγάλτη, έτσι και αυτή του Zodiac, μπαίνει στο χρονοντούλαπο, μέχρι η αστυνομία να καταφέρει να αναπτύξει ένα πλήρες προφίλ DNAπου να ταιριάζει με κάποιον ύποπτο. Μέχρι τότε, όπως ακριβώς συνέβη και με τον Τζακ, η φαντασία θα οργιάζει, το μυστήριο θα παραμένει άλυτο και ύποπτοι θα ανακαλύπτονται διαρκώς, ακόμα ανάμεσα και στα πιο απίθανα πρόσωπα.

Βιβλία

Για την ιστορία του Zodiac έχουν γραφεί δεκάδες βιβλία, με όλων των ειδών τις υποθέσεις. Ο συγγραφέας που έχει ασχοληθεί επί μακράν σειρά ετών με την υπόθεση είναι ο Robert Graysmith, ο οποίος έχει γράψει αρκετά βιβλία πάνω στο θέμα.

Κινηματογράφος

-Ο Steve McQueen βάσισε τον χαρακτήρα του στην ταινία του 1968 «Bullitt», στον ντετέκτιβ του Τμήματος Ανθρωποκτονιών του Σαν Φρανσίσκο Dave Toschi, ο οποίος διακρίθηκε για τη δουλειά του στην υπόθεση Zodiac, και από τον οποίο αντέγραψε τον τρόπο στήριξης του όπλου για γρήγορο τράβηγμα.

-Η ταινία «The Zodiac Killer» του Tom Hansen, με πρωταγωνιστές τους Hal Reed και BobJones, κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1971.

-Στην υπόθεση Zodiac βασίζεται η ταινία «Dirty Harry» του Don Siegel, στην οποία πρωταγωνιστεί ο Clint Eastwood, στο ρόλο του επιθεωρητή Harry Callahan και ο AndyRobinson στο ρόλο του κατά συρροή δολοφόνου Scorpio.

-Η ταινία του 1985 «The Mean Season», στην οποία πρωταγωνιστεί ο Kurt Russell στο ρόλο ενός δημοσιογράφου με τον οποίο έρχεται σε επαφή ένας κατά συρροή δολοφόνος, βασίζεται κατά πολύ στον Zodiac.

-O «Gemini Killer», χαρακτήρας της ταινίας «Εξορκιστής ΙΙΙ» του 1990, βασίζεται επίσης στον Zodiac.

-To 1996, o Edward James Olmos πρωταγωνίστησε στην ταινία «The Limbic Region», ηοποία είχε βασιστεί στο βιβλίο του Robert Graysmith «Zodiac», έκδοσης 1986.

-Στην ταινία «Constantine» του 2005, στην οποία πρωταγωνιστεί ο Keeanu Reeves, η χαρακτηριστική υπογραφή του Zodiac, ο σταυρός με τον κύκλο, χρησιμοποιείται ως το σύμβολο του Mamnon, γιου του Σατανά.

-Η ταινία «The Zodiac» του Alex Bulkley, αναφέρεται σε έναν ντετέκτιβ του Vallejo, ο οποίος ερευνά μανιωδώς την υπόθεση Zodiac. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 17 Μαρτίου του 2006, ημερομηνία κατά την οποία η Darlene Ferrin θα συμπλήρωνε τα 59 της χρόνια.Μία από τις αίθουσες βρισκόταν στο Vallejo, σε απόσταση μικρότερη του 1,5 μιλίου από τον τόπο της δολοφονίας της από τον Zodiac, το 1969.

-O σκηνοθέτης David Fincher (Alien, Se7en, The Game, Fight Club, Panic Room), ολοκλήρωσε πρόσφατα μια ταινία με τίτλο «Zodiac», η οποία βασίζεται στην υπόθεση τουZodiac, έτσι όπως την παρουσιάζει, μέσα από τα βιβλία του, ο Robert Graysmith.

Μουσική

Πολλά heavy metal και punk rock συγκροτήματα έχουν αποτίσει φόρο τιμής στους φόνους του Zodiac. Μεταξύ αυτών βρίσκονται οι Slayer, με το τραγούδι τους «Gemini» του 1996, οι Macabre με το τραγούδι «Zodiac» και το punk συγκρότημα του Σαν Φρανσίσκο The Zodiac Killers. Τέλος, το συγκρότημα Balzac έχει κάνει αρκετά μουσικά βιντεοκλίπ, στα οποία εμφανίζεται ο Zodiac, καθώς και μια μικρού μήκους ταινία τρόμου.

Βιβλιογραφία

-Crime Library

-«Zodiac» – Robert Graysmith

-www.answers.com

-IMDb

Πηγή

Posted in: Πορτραίτα