Προϊστορικό CSI
Σε μια εξαιρετικά σπάνια περίπτωση διατήρησης μαλακών ιστών, Βρετανοί ερευνητές ανακάλυψαν πρωτεΐνες δέρματος στο απολίθωμα ενός ερπετού ηλικίας 50 εκατομμυρίων ετών. Χάρη σε μια νέα τεχνική υπέρυθρης ακτινοβολίας, κατάφεραν να απεικονίσουν τα οργανικά υπολείμματα και να δείξουν ότι το δέρμα του προϊστορικού ζώου είχε δομή παρόμοια με αυτή που απαντάται στις σημερινές σαύρες.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, η διατήρηση μαλακών ιστών σε απολιθώματα τόσο μεγάλης ηλικίας θεωρούνταν αδύνατη. Μόλις το 2005, Αμερικανοί ερευνητές εντόπισαν υπολείμματα αιμοφόρων αγγείων σε απολιθωμένα οστά δεινόσαυρων.
Έκτοτε, η επανεξέταση παλιών δειγμάτων από το αρχείο απολιθωμάτων αποκαλύπτει συνεχώς νέους θησαυρούς.
Στη νέα μελέτη, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ εφάρμοσαν για πρώτη φορά μια τεχνική που χαρτογραφεί και απεικονίζει τα βιολογικά μόρια που παραμένουν διατηρημένα σε απολιθώματα.
«Αυτές οι νέες μέθοδοι, οι οποίες βασίζονται στην υπέρυθρη ακτινοβολία και τις ακτίνες-Χ, αποκαλύπτουν περίπλοκα χημικά μοτίβα που παρέβλεπαν εδώ και δεκαετίες οι παραδοσιακές μέθοδοι» δήλωσε ο γεωχημικός Ρόι Βογκέλιους, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Η εντυπωσιακή εικόνα των υπολειμμάτων δέρματος δημοσιεύεται στο Royal Society Proceedings B, ένα περιοδικό της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα όργανο που μοιάζει με βελόνα από πικάπ, αλλά εκπέμπει υπέρυθρο φως σε συγκεκριμένα μήκη κύματος. Η ακίδα σάρωσε το απολίθωμα σημείο προς σημείο και χαρτογράφησε τα σημεία όπου τα μόρια δέρματος απορροφούσαν μέρος της υπεριώδους ακτινοβολίας.
Όπως έδειξαν οι αναλύσεις, τα υπολείμματα δέρματος διατηρήθηκαν επειδή αντέδρασαν με άτομα μετάλλων και στερεώθηκαν χημικά στο υπόστρωμα:
«Όταν τα αρχικά συστατικά του δέρματος αρχίζουν να αποδομούνται, μπορούν να σχηματίζουν χημικούς δεσμούς με ίχνη μετάλλων. Κάτω από εξαιρετικές συνθήκες, αυτά τα μέταλλα λειτουργούν σαν γέφυρες με ορυκτά των ιζηματογενών αποθέσεων. Αυτό προστατεύει το υλικό του δέρματος και δεν το αφήνει να παρασυρθεί από το νερό ή να αποδομηθεί περαιτέρω» εξηγούν οι ερευνητές σε ανακοίνωσή τους.
Όπως ανέφερε ο Δρ Βογκέλιους στο BBC, η σύγκριση του απολιθώματος με σύγχρονα δείγματα έδειξε ότι το δέρμα του προϊστορικού ερπετού θυμίζει τα σαμιαμίδια.
Πηγή
Οι ερευνητές χαρτογράφησαν τις πρωτεΐνες του δέρματος πάνω στην επιφάνεια του απολιθώματος
Σε μια εξαιρετικά σπάνια περίπτωση διατήρησης μαλακών ιστών, Βρετανοί ερευνητές ανακάλυψαν πρωτεΐνες δέρματος στο απολίθωμα ενός ερπετού ηλικίας 50 εκατομμυρίων ετών. Χάρη σε μια νέα τεχνική υπέρυθρης ακτινοβολίας, κατάφεραν να απεικονίσουν τα οργανικά υπολείμματα και να δείξουν ότι το δέρμα του προϊστορικού ζώου είχε δομή παρόμοια με αυτή που απαντάται στις σημερινές σαύρες.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, η διατήρηση μαλακών ιστών σε απολιθώματα τόσο μεγάλης ηλικίας θεωρούνταν αδύνατη. Μόλις το 2005, Αμερικανοί ερευνητές εντόπισαν υπολείμματα αιμοφόρων αγγείων σε απολιθωμένα οστά δεινόσαυρων.
Έκτοτε, η επανεξέταση παλιών δειγμάτων από το αρχείο απολιθωμάτων αποκαλύπτει συνεχώς νέους θησαυρούς.
Στη νέα μελέτη, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ εφάρμοσαν για πρώτη φορά μια τεχνική που χαρτογραφεί και απεικονίζει τα βιολογικά μόρια που παραμένουν διατηρημένα σε απολιθώματα.
«Αυτές οι νέες μέθοδοι, οι οποίες βασίζονται στην υπέρυθρη ακτινοβολία και τις ακτίνες-Χ, αποκαλύπτουν περίπλοκα χημικά μοτίβα που παρέβλεπαν εδώ και δεκαετίες οι παραδοσιακές μέθοδοι» δήλωσε ο γεωχημικός Ρόι Βογκέλιους, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Η εντυπωσιακή εικόνα των υπολειμμάτων δέρματος δημοσιεύεται στο Royal Society Proceedings B, ένα περιοδικό της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα όργανο που μοιάζει με βελόνα από πικάπ, αλλά εκπέμπει υπέρυθρο φως σε συγκεκριμένα μήκη κύματος. Η ακίδα σάρωσε το απολίθωμα σημείο προς σημείο και χαρτογράφησε τα σημεία όπου τα μόρια δέρματος απορροφούσαν μέρος της υπεριώδους ακτινοβολίας.
Όπως έδειξαν οι αναλύσεις, τα υπολείμματα δέρματος διατηρήθηκαν επειδή αντέδρασαν με άτομα μετάλλων και στερεώθηκαν χημικά στο υπόστρωμα:
«Όταν τα αρχικά συστατικά του δέρματος αρχίζουν να αποδομούνται, μπορούν να σχηματίζουν χημικούς δεσμούς με ίχνη μετάλλων. Κάτω από εξαιρετικές συνθήκες, αυτά τα μέταλλα λειτουργούν σαν γέφυρες με ορυκτά των ιζηματογενών αποθέσεων. Αυτό προστατεύει το υλικό του δέρματος και δεν το αφήνει να παρασυρθεί από το νερό ή να αποδομηθεί περαιτέρω» εξηγούν οι ερευνητές σε ανακοίνωσή τους.
Όπως ανέφερε ο Δρ Βογκέλιους στο BBC, η σύγκριση του απολιθώματος με σύγχρονα δείγματα έδειξε ότι το δέρμα του προϊστορικού ερπετού θυμίζει τα σαμιαμίδια.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου