Επιστήμονες δημιούργησαν τον μανδύα που κάνει τα αντικείμενα αόρατα

Γερμανοί και Βρετανοί ερευνητές προχώρησαν ένα ακόμα βήμα πιο κοντά στην υλοποίηση του αιώνιου ονείρου του ανθρώπου να γίνει αόρατος. Πέτυχαν, για πρώτη φορά, να κάνουν ένα αντικείμενο - μια επιφάνεια χρυσού - να εξαφανιστεί χρησιμοποιώντας έναν τρισδιάστατο μανδύα από φωτονικούς κρυστάλλους, που έκανε το αντικείμενο αόρατο από όλες τις οπτικές γωνιές.
Το επίτευγμα κατέστη εφικτό από ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καρλσρούης υπό τον Τόλγκα Έργκιν και του Imperial College του Λονδίνου υπό τον πρωτοπόρο στις σχετικές έρευνες περί αορατότητας καθηγητή Τζον Πέντρι και παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το BBC και πρακτορεία ειδήσεων.
«Είναι σαν να κρύβει κάποιος ένα μικρό αντικείμενο κάτω από το χαλί, μόνο που αυτή τη φορά εξαφανίζεται και το χαλί», δήλωσε ο Νίκολας Στένγκερ, ένας από τους ερευνητές. «Όταν κοιτάξαμε για το αντικείμενο με φακό και κάναμε έλεγχο με το φασματοσκόπιο, άσχετα με τη γωνία υπό την οποία κοιτάζαμε το αντικείμενο, δεν βλέπαμε τίποτε. Είχε γίνει αόρατο», πρόσθεσε.
Μέχρι σήμερα, οι μανδύες αορατότητας που είχαν δημιουργηθεί, «έπιαναν» μόνο σε δύο διαστάσεις, δηλαδή τα «αόρατα» αντικείμενα ήσαν άμεσα ορατά από την τρίτη διάσταση. Ο ευρωπαϊκός «μανδύας» είναι ο πρώτος που κάνει αόρατες και τις τρεις διαστάσεις. Αποτελείται από ειδικούς φακούς που «εξαφανίζουν» το φως, κυρτώνοντας τις ακτίνες του, καθώς αυτό διαχέεται από το προς απόκρυψη αντικείμενο προς τον παρατηρητή.
Ο «μανδύας» έχει διαστάσεις 100 επί 30 εκατομμυριοστόμετρα, ενώ το αντικείμενο που έγινε αόρατο, ήταν δέκα φορές μικρότερο. Οι ερευνητές ήδη εργάζονται για να μεγαλώσουν τις διαστάσεις τόσο του «μανδύα» όσο και του αντικειμένου που γίνεται αόρατο. Πάντως, στο άμεσο μέλλον, όπως δήλωσε ο Στένγκερ, δεν προβλέπεται ο μανδύας να γίνει τόσο μεγάλος, ώστε να κρέμεται από την πλάτη κάποιου και να τον κάνει αόρατο. «Θεωρητικά θα ήταν δυνατό να γίνει φτιαχτεί κάτι τέτοιο σε μεγάλη κλίμακα, αλλά τεχνικά είναι απολύτως αδύνατο με τις σημερινές γνώσεις μας. Όμως σε δέκα χρόνια ίσως γίνει πραγματικότητα», ανέφερε ο Στένγκερ, διευκρινίζοντας όμως ότι ακόμα κι ένας τέτοιος μεγάλος «μανδύας» δεν θα ήταν και πολύ βολικός, αφού θα ήταν άκαμπτος και όχι σαν μπέρτα που ανεμίζει.
Ο αμερικανικός στρατός έχει ήδη επενδύσει αρκετά σημαντικά ποσά στις σχετικές έρευνες και είναι αρκετές οι ερευνητικές ομάδες οι οποίες εργάζονται πάνω στην αορατότητα διεθνώς, επιχειρώντας να «χειραγωγήσουν» το φως με τη βοήθεια των λεγόμενων «μετα-υλικών».

Πηγή

Posted in: επιστήμη