Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού τα τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη είναι έτοιμα να κατακλύσουν τους αιθέρες
Ενας «καινούργιος κόσμος» ετοιμάζεται να κατακλύσει τους αιθέρες, τουλάχιστον στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Μικρά τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη, διαφόρων μεγεθών και σχημάτων, θα κινούνται στους ουρανούς επιτελώντας οποιαδήποτε λειτουργία μπορεί κανείς να φανταστεί. Από την αναζήτηση κάποιου υπόπτου ή επικίνδυνου κακοποιού μέχρι την παροχή βοήθειας σε ανθρώπους που διατρέχουν κίνδυνο σε κάποια απρόσιτη περιοχή. Ο λόγος δεν είναι ότι ξαφνικά το χόμπι του αερομοντελισμού προσέβαλε σαν γρίπη αμέτρητους ανθρώπους στην αμερικανική ήπειρο.
Πιο πολύ έχει να κάνει με το ότι τα ηλεκτρονικά συστήματα για τα τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη όπως και τα συστήματα τηλεχειρισμού τους έχουν γίνει αρκετά φθηνά και προσφέρουν τέτοιο εύρος δυνατοτήτων ώστε να μετατρέπουν τα παραδοσιακά αεροπλανάκια σε ιπτάμενες πλατφόρμες πολλαπλών χρήσεων.
«Θα σκοτεινιάσει ο ουρανός απ' αυτά τα πράγματα», είπε χαρακτηριστικά στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο Κρις Αντερσον, πρώην εκδότης του περιοδικού «Wired», που σήμερα είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας 3D Robotics η οποία πουλάει μη επανδρωμένα ιπτάμενα σκάφη και εξοπλισμό. Μάλιστα λέει πως κάθε τρίμηνο πουλάει περί τα 7.500 τέτοια μοντέλα. Η απήχηση του αερομοντελισμού δεν εξαντλείται μόνο στο επιχειρηματικό επίπεδο αλλά φθάνει μέχρι τα ακαδημαϊκά ιδρύματα.
Στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Ντακότα οι φοιτητές μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα αεροπλοΐας για μη επανδρωμένα σκάφη. Στο εργαστήριο προσομοίωσης πτήσεων του πανεπιστημίου ο Ρίκο Μπέκερ, κατασκευαστής λογισμικού στην εταιρεία Corsair Engineering, έχει δημιουργήσει για τους φοιτητές ένα λογισμικό που επιτρέπει στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη να εκτελούν πληθώρα λειτουργιών. Για παράδειγμα, μπορεί κανείς να στέλνει τέτοια μηχανήματα πάνω από μεγάλες εκτάσεις με καλλιέργειες για να προσέχει μην προσβληθούν από σμήνη εντόμων. Μπορούν επίσης να πετούν πάνω από μεγάλες εμπορικές αμαξοστοιχίες, ελέγχοντας την κατάσταση κάθε συρμού. Μπορούν ακόμη να επιβλέπουν την κατάσταση ενεργειακών αγωγών, μία δουλειά που κρίνεται γενικά ως επικίνδυνη για τα ελικόπτερα.
Η τεχνολογία που απαιτείται για να δημιουργηθεί μία τέτοια ιπτάμενη πλατφόρμα βρίσκεται ήδη στην τσέπη εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. «Την έχει, για παράδειγμα, ένα iPhone», λέει ο Κρις Αντερσον. «Ολα τα συστατικά μέρη ενός τηλεκατευθυνόμενου αεροσκάφους, όπως ο γρήγορος επεξεργαστής, η καλή μπαταρία, ο δέκτης GPS και οι μικροηλεκτρομηχανικοί αισθητήρες υπάρχουν σε ένα τέτοιο τηλέφωνο».
Ο Μπέντζαμιν Τράπνελ, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Ντακότα, λέει ότι η λεπτή δουλειά σε ό,τι αφορά τη νέα γενιά τηλεκατευθυνόμενων μοντέλων δεν είναι μόνο να μάθεις να πιλοτάρεις αυτές τις μηχανές, αλλά να τις σχεδιάζεις, συμπεριλαμβανομένων των καμερών και των αισθητήρων που θα μεταφέρουν, καθώς και των επίγειων σταθμών ελέγχου τους.
Τα περισσότερα από αυτά τα μοντέλα έχουν βάρος μερικά κιλά και χωράνε στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου. Ο έλεγχός τους γίνεται συνήθως μέσω ενός φορητού υπολογιστή και μοχλών τηλεχειρισμού. Απογειώνονται είτε με τη βοήθεια μικρού καταπέλτη είτε με ώθηση που τους δίνει με το χέρι ο ιδιοκτήτης τους.
πηγη
Ο επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Ντακότα, Μπέντζαμιν Τράπνελ, επιδεικνύει μια ιπτάμενη συσκευή που μοιάζει με ελικόπτερο και η οποία κατασκευάστηκε στο Πανεπιστήμιο. Τέτοιες συσκευές, που θα μπορούν να επιτελούν πληθώρα λειτουργιών, αναμένεται να κατακλύσουν τους ουρανούς στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού
Ενας «καινούργιος κόσμος» ετοιμάζεται να κατακλύσει τους αιθέρες, τουλάχιστον στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Μικρά τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη, διαφόρων μεγεθών και σχημάτων, θα κινούνται στους ουρανούς επιτελώντας οποιαδήποτε λειτουργία μπορεί κανείς να φανταστεί. Από την αναζήτηση κάποιου υπόπτου ή επικίνδυνου κακοποιού μέχρι την παροχή βοήθειας σε ανθρώπους που διατρέχουν κίνδυνο σε κάποια απρόσιτη περιοχή. Ο λόγος δεν είναι ότι ξαφνικά το χόμπι του αερομοντελισμού προσέβαλε σαν γρίπη αμέτρητους ανθρώπους στην αμερικανική ήπειρο.
Πιο πολύ έχει να κάνει με το ότι τα ηλεκτρονικά συστήματα για τα τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη όπως και τα συστήματα τηλεχειρισμού τους έχουν γίνει αρκετά φθηνά και προσφέρουν τέτοιο εύρος δυνατοτήτων ώστε να μετατρέπουν τα παραδοσιακά αεροπλανάκια σε ιπτάμενες πλατφόρμες πολλαπλών χρήσεων.
«Θα σκοτεινιάσει ο ουρανός απ' αυτά τα πράγματα», είπε χαρακτηριστικά στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο Κρις Αντερσον, πρώην εκδότης του περιοδικού «Wired», που σήμερα είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας 3D Robotics η οποία πουλάει μη επανδρωμένα ιπτάμενα σκάφη και εξοπλισμό. Μάλιστα λέει πως κάθε τρίμηνο πουλάει περί τα 7.500 τέτοια μοντέλα. Η απήχηση του αερομοντελισμού δεν εξαντλείται μόνο στο επιχειρηματικό επίπεδο αλλά φθάνει μέχρι τα ακαδημαϊκά ιδρύματα.
Στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Ντακότα οι φοιτητές μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα αεροπλοΐας για μη επανδρωμένα σκάφη. Στο εργαστήριο προσομοίωσης πτήσεων του πανεπιστημίου ο Ρίκο Μπέκερ, κατασκευαστής λογισμικού στην εταιρεία Corsair Engineering, έχει δημιουργήσει για τους φοιτητές ένα λογισμικό που επιτρέπει στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη να εκτελούν πληθώρα λειτουργιών. Για παράδειγμα, μπορεί κανείς να στέλνει τέτοια μηχανήματα πάνω από μεγάλες εκτάσεις με καλλιέργειες για να προσέχει μην προσβληθούν από σμήνη εντόμων. Μπορούν επίσης να πετούν πάνω από μεγάλες εμπορικές αμαξοστοιχίες, ελέγχοντας την κατάσταση κάθε συρμού. Μπορούν ακόμη να επιβλέπουν την κατάσταση ενεργειακών αγωγών, μία δουλειά που κρίνεται γενικά ως επικίνδυνη για τα ελικόπτερα.
Η τεχνολογία που απαιτείται για να δημιουργηθεί μία τέτοια ιπτάμενη πλατφόρμα βρίσκεται ήδη στην τσέπη εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. «Την έχει, για παράδειγμα, ένα iPhone», λέει ο Κρις Αντερσον. «Ολα τα συστατικά μέρη ενός τηλεκατευθυνόμενου αεροσκάφους, όπως ο γρήγορος επεξεργαστής, η καλή μπαταρία, ο δέκτης GPS και οι μικροηλεκτρομηχανικοί αισθητήρες υπάρχουν σε ένα τέτοιο τηλέφωνο».
Ο Μπέντζαμιν Τράπνελ, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Ντακότα, λέει ότι η λεπτή δουλειά σε ό,τι αφορά τη νέα γενιά τηλεκατευθυνόμενων μοντέλων δεν είναι μόνο να μάθεις να πιλοτάρεις αυτές τις μηχανές, αλλά να τις σχεδιάζεις, συμπεριλαμβανομένων των καμερών και των αισθητήρων που θα μεταφέρουν, καθώς και των επίγειων σταθμών ελέγχου τους.
Τα περισσότερα από αυτά τα μοντέλα έχουν βάρος μερικά κιλά και χωράνε στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου. Ο έλεγχός τους γίνεται συνήθως μέσω ενός φορητού υπολογιστή και μοχλών τηλεχειρισμού. Απογειώνονται είτε με τη βοήθεια μικρού καταπέλτη είτε με ώθηση που τους δίνει με το χέρι ο ιδιοκτήτης τους.
πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου