Ο Σαμ Μπλάκμπερν ήταν υπεύθυνος για την τεχνολογία που επέτρεπε στον Στίβεν Χόκινγκ να επικοινωνεί με τους γύρω του τα τελευταία πέντε χρόνια. Τώρα αποχωρεί. Η πρόκληση για τον διάδοχό του; Να διατηρεί αυτή τη γνωστή φωνή σε λειτουργία.
- Ησαστε ο τεχνικός του Στίβεν Χόκινγκ από το 2006. Ποια ήταν η πρώτη σας προτεραιότητα όταν ξεκινήσατε αυτή τη δουλειά;
«Αρχικά το σύστημα χαλούσε όλη την ώρα. Μου τηλεφωνούσαν μέσα στη νύχτα για να μου πουν: “Ο Στίβεν δεν μπορεί να μιλήσει. Τι να κάνουμε;”. Χρειάστηκε λοιπόν να εκσυγχρονίσω το σύστημα. Ενα από τα πρώτα μέρη που βελτίωσα ήταν ο αισθητήρας υπερύθρων που είναι εφαρμοσμένος στο μάγουλο του Στίβεν. Είναι πιο εύκολο γι’ αυτόν να αποδεχθεί μια τέτοιου είδους ενισχυτική βελτίωση απ’ ό,τι ένα ριζικά καινούργιο σύστημα επειδή η καμπύλη εκμάθησης που σχετίζεται με κάτι τέτοιο είναι πολύ απότομη. Ο Στίβεν δεν θα μπορούσε να ζητήσει βοήθεια επειδή ακριβώς το πράγμα που δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει θα ήταν το σύστημα ομιλίας. Είναι κατανοητό ότι αυτό τον έκανε πολύ απρόθυμο προς την αναβάθμιση».
- Η φωνή του Στίβεν είναι πολύ χαρακτηριστική, λέτε όμως ότι ίσως υπάρξει πρόβλημα για τη διατήρησή της;
«Υποπτεύομαι ότι το πιο ενδιαφέρον πράγμα στο γραφείο μου είναι ένα μικρό γκρίζο κουτί, το οποίο περιέχει το μοναδικό αντίγραφο που έχουμε από τον παλαιό ηλεκτρονικό συνθέτη φωνής του Στίβεν. Η κάρτα που έχει μέσα είναι από τη δεκαετία του 1980 και έχει τη φωνή του Στίβεν. Εχει επάνω της έναν επεξεργαστή ο οποίος διαθέτει ένα μοναδικό πρόγραμμα που μετατρέπει το κείμενο σε ομιλία, η οποία ακούγεται σαν αυτή του Στίβεν και έχουμε μόνο δύο τέτοιες κάρτες. Η εταιρεία που τις έφτιαχνε χρεοκόπησε και κανένας δεν ξέρει πια πώς λειτουργούν. Προσπαθώ να διεισδύσω στον μηχανισμό τους, πράγμα το οποίο είναι αρκετά δύσκολο».
- Δεν μπορείτε να την ενημερώσετε με έναν καινούργιο ηλεκτρονικό συνθέτη φωνής;
«Οχι. Πρέπει να ακούγεται ακριβώς η ίδια. Η φωνή είναι κατά τη γνώμη μου ένα από τα μοναδικά πράγματα που καθορίζουν τον Στίβεν. Θα μπορούσε εύκολα να αλλάξει φωνή, να έχει μια φωνή πιο καθαρή, ίσως και πιο ευχάριστη στο αφτί, λιγότερο ρομποτική στο άκουσμα, δεν θα ήταν όμως πια η φωνή του Στίβεν».
- Πώς ακριβώς επικοινωνεί ο Στίβεν;
«Χρησιμοποιεί για να μιλήσει ένα μενού που ελέγχεται από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή περίπου από το 1986. Βασικά ένας υπολογιστής φωτίζει κουτιά σε ένα μεγάλο πλέγμα από γράμματα ή λέξεις και όταν φωτίζεται το σωστό ο χρήστης πατάει ένα είδος διακόπτη. Οταν πια δεν μπορούσε να κουνήσει τα χέρια του αρκετά ώστε να πατήσει τον διακόπτη πέρασε σε ένα σύστημα υπερύθρων που είναι εφαρμοσμένο στα γυαλιά του και ανιχνεύει τις κινήσεις των μυών στο μάγουλό του».
- Τι θα γίνει όταν ο Στίβεν δεν θα μπορεί πλέον να χρησιμοποιήσει τους μυς στο μάγουλό του;
«Ο Στίβεν έχει τη νόσο των κινητικών νευρώνων η οποία προκαλεί μια προοδευτική καταστροφή των νεύρων, και τώρα οι μύες του προσώπου του είναι οι μόνοι που μπορεί να ελέγξει σχετικά καλά. Και αυτοί χάνονται, δυστυχώς. Αυτό το ξέραμε πάντα, όμως ο Στίβεν έχει ξεπεράσει όλες τις εκτιμήσεις για τα στάδια του εκφυλισμού των νεύρων του.
Το αποτέλεσμα είναι ότι το σύστημα τώρα έχει γίνει πολύ αργό. Ο ρυθμός της ομιλίας του Στίβεν έχει μειωθεί σε περίπου μία λέξη το λεπτό και, παρ’ ότι έχω κάνει μικρές προόδους στην τεχνολογία που χρησιμοποιεί, ο εκφυλισμός των νεύρων έχει φθάσει πλέον σε ένα σημείο στο οποίο χρειάζεται να περάσουμε σε κάποια νέα τεχνολογία. Εχουμε δοκιμάσει μερικά συστήματα ανίχνευσης με τα μάτια, η άλλη μέθοδος είναι η απεικόνιση του εγκεφάλου, και υπάρχουν ένα σωρό τεχνικές για αυτό. Ως τώρα έχουμε εξετάσει μόνον αυτές που δεν απαιτούν επέμβαση – οπωσδήποτε όχι χειρουργείο, αλλά ούτε και ξύρισμα του κεφαλιού».
- Τον ενθουσιάζει η προοπτική του να χρησιμοποιήσει τόσο προωθημένες τεχνολογίες για να επικοινωνήσει καλύτερα;
«Εγώ ενθουσιάζομαι. Ο Στίβεν έχει μια πεισματάρικη στάση απέναντι σε αυτά τα πράγματα. Αισθάνεται ότι πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί ακόμη να χρησιμοποιεί το υπάρχον σύστημά του. Ως αποτέλεσμα, όταν στο δωμάτιο βρίσκεται κάποιος ειδικός στις επικοινωνίες – κάποιος που προσπαθεί να του δείξει μια καινούργια τεχνολογία – η ταχύτητα με την οποία χρησιμοποιεί το υπάρχον σύστημα ξαφνικά αυξάνεται».
Πηγή
- Ησαστε ο τεχνικός του Στίβεν Χόκινγκ από το 2006. Ποια ήταν η πρώτη σας προτεραιότητα όταν ξεκινήσατε αυτή τη δουλειά;
«Αρχικά το σύστημα χαλούσε όλη την ώρα. Μου τηλεφωνούσαν μέσα στη νύχτα για να μου πουν: “Ο Στίβεν δεν μπορεί να μιλήσει. Τι να κάνουμε;”. Χρειάστηκε λοιπόν να εκσυγχρονίσω το σύστημα. Ενα από τα πρώτα μέρη που βελτίωσα ήταν ο αισθητήρας υπερύθρων που είναι εφαρμοσμένος στο μάγουλο του Στίβεν. Είναι πιο εύκολο γι’ αυτόν να αποδεχθεί μια τέτοιου είδους ενισχυτική βελτίωση απ’ ό,τι ένα ριζικά καινούργιο σύστημα επειδή η καμπύλη εκμάθησης που σχετίζεται με κάτι τέτοιο είναι πολύ απότομη. Ο Στίβεν δεν θα μπορούσε να ζητήσει βοήθεια επειδή ακριβώς το πράγμα που δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει θα ήταν το σύστημα ομιλίας. Είναι κατανοητό ότι αυτό τον έκανε πολύ απρόθυμο προς την αναβάθμιση».
- Η φωνή του Στίβεν είναι πολύ χαρακτηριστική, λέτε όμως ότι ίσως υπάρξει πρόβλημα για τη διατήρησή της;
«Υποπτεύομαι ότι το πιο ενδιαφέρον πράγμα στο γραφείο μου είναι ένα μικρό γκρίζο κουτί, το οποίο περιέχει το μοναδικό αντίγραφο που έχουμε από τον παλαιό ηλεκτρονικό συνθέτη φωνής του Στίβεν. Η κάρτα που έχει μέσα είναι από τη δεκαετία του 1980 και έχει τη φωνή του Στίβεν. Εχει επάνω της έναν επεξεργαστή ο οποίος διαθέτει ένα μοναδικό πρόγραμμα που μετατρέπει το κείμενο σε ομιλία, η οποία ακούγεται σαν αυτή του Στίβεν και έχουμε μόνο δύο τέτοιες κάρτες. Η εταιρεία που τις έφτιαχνε χρεοκόπησε και κανένας δεν ξέρει πια πώς λειτουργούν. Προσπαθώ να διεισδύσω στον μηχανισμό τους, πράγμα το οποίο είναι αρκετά δύσκολο».
- Δεν μπορείτε να την ενημερώσετε με έναν καινούργιο ηλεκτρονικό συνθέτη φωνής;
«Οχι. Πρέπει να ακούγεται ακριβώς η ίδια. Η φωνή είναι κατά τη γνώμη μου ένα από τα μοναδικά πράγματα που καθορίζουν τον Στίβεν. Θα μπορούσε εύκολα να αλλάξει φωνή, να έχει μια φωνή πιο καθαρή, ίσως και πιο ευχάριστη στο αφτί, λιγότερο ρομποτική στο άκουσμα, δεν θα ήταν όμως πια η φωνή του Στίβεν».
- Πώς ακριβώς επικοινωνεί ο Στίβεν;
«Χρησιμοποιεί για να μιλήσει ένα μενού που ελέγχεται από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή περίπου από το 1986. Βασικά ένας υπολογιστής φωτίζει κουτιά σε ένα μεγάλο πλέγμα από γράμματα ή λέξεις και όταν φωτίζεται το σωστό ο χρήστης πατάει ένα είδος διακόπτη. Οταν πια δεν μπορούσε να κουνήσει τα χέρια του αρκετά ώστε να πατήσει τον διακόπτη πέρασε σε ένα σύστημα υπερύθρων που είναι εφαρμοσμένο στα γυαλιά του και ανιχνεύει τις κινήσεις των μυών στο μάγουλό του».
- Τι θα γίνει όταν ο Στίβεν δεν θα μπορεί πλέον να χρησιμοποιήσει τους μυς στο μάγουλό του;
«Ο Στίβεν έχει τη νόσο των κινητικών νευρώνων η οποία προκαλεί μια προοδευτική καταστροφή των νεύρων, και τώρα οι μύες του προσώπου του είναι οι μόνοι που μπορεί να ελέγξει σχετικά καλά. Και αυτοί χάνονται, δυστυχώς. Αυτό το ξέραμε πάντα, όμως ο Στίβεν έχει ξεπεράσει όλες τις εκτιμήσεις για τα στάδια του εκφυλισμού των νεύρων του.
Το αποτέλεσμα είναι ότι το σύστημα τώρα έχει γίνει πολύ αργό. Ο ρυθμός της ομιλίας του Στίβεν έχει μειωθεί σε περίπου μία λέξη το λεπτό και, παρ’ ότι έχω κάνει μικρές προόδους στην τεχνολογία που χρησιμοποιεί, ο εκφυλισμός των νεύρων έχει φθάσει πλέον σε ένα σημείο στο οποίο χρειάζεται να περάσουμε σε κάποια νέα τεχνολογία. Εχουμε δοκιμάσει μερικά συστήματα ανίχνευσης με τα μάτια, η άλλη μέθοδος είναι η απεικόνιση του εγκεφάλου, και υπάρχουν ένα σωρό τεχνικές για αυτό. Ως τώρα έχουμε εξετάσει μόνον αυτές που δεν απαιτούν επέμβαση – οπωσδήποτε όχι χειρουργείο, αλλά ούτε και ξύρισμα του κεφαλιού».
- Τον ενθουσιάζει η προοπτική του να χρησιμοποιήσει τόσο προωθημένες τεχνολογίες για να επικοινωνήσει καλύτερα;
«Εγώ ενθουσιάζομαι. Ο Στίβεν έχει μια πεισματάρικη στάση απέναντι σε αυτά τα πράγματα. Αισθάνεται ότι πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί ακόμη να χρησιμοποιεί το υπάρχον σύστημά του. Ως αποτέλεσμα, όταν στο δωμάτιο βρίσκεται κάποιος ειδικός στις επικοινωνίες – κάποιος που προσπαθεί να του δείξει μια καινούργια τεχνολογία – η ταχύτητα με την οποία χρησιμοποιεί το υπάρχον σύστημα ξαφνικά αυξάνεται».
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου