Οι 10 καλύτερες παραλίες της Ελλάδας

Αυτές είναι οι δέκα πιο ωραίες παραλίες σύμφωνα με γνωστό ελληνικό site. Θα βρείτε παράλιες που μπορεί αν έχετε πάει ή ακόμα να το δείτε και σαν πρόταση για να τις επισκεφθείτε

Φαλάσαρνα
Χανιά- Κρήτη
(Στέλιος Χαρτζουλάκης)

Στο δυτικότερο άκρο της Κρήτης και συγκεκριμένα στη Φαλάσαρνα (και όχι στα Φαλάσαρνα, όπως νομίζουν πολλοί), βρίσκεται η Παχιά Άμμος ή Παχιά Αμμούτσα, όπως τη λένε οι ντόπιοι. Πρόκειται για μία εντυπωσιακή παραλία, μήκους 3 χιλιομέτρων, η οποία έχει βραβευτεί επανειλλημένα ως η ομορφότερη της Ευρώπης. Ψιλή λευκή άμμος, καταγάλανα δροσερά (έως και παγωμένα ενίοτε) νερά, προσφέρει μία αίσθηση ηρεμίας και χαλαρότητας στους λουόμενους, καθώς (ευτυχώς) δεν κατακλύζεται από κόσμο, αλλά μόνο από τον απαραίτητο "καλό" κόσμο.

Δυο-τρεις ταβέρνες και άλλες τόσες περίπου καντίνες είναι διασκορπισμένες κατά μήκος της παραλίας, ενώ σε απόσταση 500 μέτρων βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Φαλάσαρνας, που αποτελούσε σημαντικό λιμάνι της αρχαίας Πολυρρήνιας. Το όνομα της περιοχής προέκυψε από τη μυθολογική νύμφη Φαλάσαρνα. Η γεωγραφική θέση της Φαλάσαρνας προσφέρει το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα σε ολόκληρη τη "Μεγαλόνησο".

Στην Παχιά Άμμο διεξάγεται κάθε πρώτο Σάββατο του Αυγούστου ένα από τα εντυπωσιακότερα beach parties της Ελλάδας, με μέσο όρο προσέλευσης κάθε χρόνο περίπου 4.000 άτομα. Η Φαλάσαρνα βρίσκεται 59 χιλιόμετρα από τα Χανιά και 17 χιλιόμετρα από το Καστέλι (πρωτεύουσα της επαρχίας Κισσάμου) και είναι προσβάσιμη με αυτοκίνητο, καθώς και με ΚΤΕΛ από τα Χανιά.

Μάτι (Χρυσή Άμμος)
Μεσσηνία
(Θανάσης Κρεκούκιας)

Μια από τις ωραιότερες παραλίες της Ελλάδας - αφού μου "κλέψανε" τον Σίμο στην Ελαφόνησο - βρίσκεται στη δυτική Μεσσηνία, ανάμεσα στον Μάραθο και την Πύλο. Όχι, δεν μιλάω για την Βοειδοκοιλιά, αλλά για το Μάτι ή αλλιώς Χρυσή Άμμο. Την συναντάμε 7 χλμ μετά τον Μάραθο, από τον παραλιακό δρόμο που οδηγεί προς την Πύλο. Εκτείνεται σε μια απόσταση 2 περίπου χιλιομέτρων αρχίζοντας από την Αγία Σωτήρα και φτάνοντας μέχρι την Μπούκα.

Ιδανική ψιλή άμμος, πεντακάθαρα νερά, σκίνα και πεύκα σε όλο το μήκος της, άμμος και μέσα στη θάλασσα (για όσους φρικάρουν με τα φύκια), ένα όμορφο, διακριτικό μπαράκι, γήπεδο μπιτς βόλεϊ και άπλα για όλους.

Ο πολύς κόσμος μαζεύεται προς τη μεριά της Αγια-Σωτήρας, ενώ για τους πιο ρομαντικούς (ή και φυσιολάτρες) συνιστούμε την άλλη μεριά προς την Μπούκα. Στην αρχή της παραλίας εκβάλλει και ένα ποταμάκι, όπου πλατσουρίζουν συνήθως τα πιτσιρίκια.

Επισκεφθείτε την και θα με θυμηθείτε. Και όταν πεινάσετε, πεταχτείτε μέχρι τον Μάραθο για να δοκιμάσετε την κουζίνα του Νίκου Θαλασσινού στην ξακουστή ταβέρνα του "Αργύρη". Ότι και αν φάτε θα σας μείνει αξέχαστο με θέα το νησάκι Πρώτη απέναντι, και την καλύτερη σαλάτα σε όλη την Ελλάδα. Καλές βουτιές...

Μικρός Σίμος
Ελαφόνησος
(Στέφανος Τριαντάφυλλος)

Όποιος έχει δει το "The Beach" με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο (και του άρεσε αν και δεν το παραδέχεται) θα ορκίζεται ότι γυρίστηκε στην παραλία του Σίμου στην Ελαφόνησο. Τιρκουάζ νερά, άσπρη άμμος και μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα χαλάρωσης. Προσοχή όμως.

Το κορυφαίο σημείο είναι εκεί που ενώνεται ο μικρός Σίμος με τον μεγάλο, κοντά στο... κατεδαφισμένο μπαράκι. Μια παραλία όλα τα λεφτά, για όλα τα γούστα. Αρκεί να έχεις διάθεση να περάσεις όλη την ημέρα στην άμμο ή στο νερό.


Μεσακτή
Ικαρία
(Γιάννης Φιλέρης)

Πηγαίνοντας προς τον Αρμενιστή, μια παραλία ...κομμένη στα τρία. Διαλέγω τη Μεσακτή, που είναι και η πιο μεγάλη απ' όλες. Όταν ο αέρας έχει πάει αλλού, απλά τέλεια. Αλλά και με τον αέρα, είναι υπέροχη.

Προσοχή, όμως. Η Ικαρία δεν είναι συνηθισμένο νησί. Όπως και οι παραλίες της...

Πόρτο-Κατσίκι
Λευκάδα
(Ρομίνα Δερβεντλή)

Ναι, είναι κλισέ. Ναι, μπορεί τον Αύγουστο να πρέπει να παρκάρεις 2 χλμ μακριά από την παραλία. Ναι, μπορεί όταν εσύ έχεις την άδεια σου τα μποφόρ να αναστατώνουν τη θάλασσα και να έχει μονίμως κύμα, αλλά εγώ το μόνο που ξέρω είναι ότι όταν είδα από ψηλά το Πόρτο-Κατσίκι, δάκρυσα. Και ήταν Δεκαπενταύγουστος. Και είχε και κύμα.

Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που «συγκινήθηκα» από ένα τοπίο – το οποίο και σνόμπαρα πριν αντικρίσω με δηλώσεις «Χμφ, σιγά μην είναι στη Λευκάδα η καλύτερη παραλία της Ελλάδας» ή «Τι όνομα είναι αυτό για παραλία;». Δεν ξέρω τι σχέση έχουν τα κατσίκια με την παραλία και δε με νοιάζει. Θεωρείται δικαίως η καλύτερη παραλία της Ελλάδας –μετά συγχωρήσεως- αν και οι «επικίνδυνοι» γειτονικοί αντίπαλοι, Εγκρεμνοί, είναι μόλις λίγα σκαλοπάτια πιο κάτω στην εκτίμηση μου. (Και πολλά περισσότερα στην πραγματικότητα: περίπου 400 σε χωρίζουν από το να βουτήξεις στα νερά τους).

Μουρτερή
Εύβοια
(Σταύρος Δρακουλαράκος)

Η παραλία είναι 10 χλμ πριν την Κύμη. Τη ραίνουν τα κελαριστά νερά του Αιγαίου. Το νερό είναι καταγάλο, είναι κρυστάλλινο αλλά είναι και σε θερμοκρασία δροσερής πισίνας και όχι παγωμένου καταψύκτη. Έχει μήκος 4,5 συνεχόμενα χιλιόμετρα (ω ναι). Δεν έχει βότσαλα. Δεν έχει άμμο.

Έχει αυτό το ψιλό χαλικάκι που είναι τόσο μικρό ώστε να μπορείς να παίζεις ρακέτες πάνω του και τόσο μεγάλο ώστε να μη το παίρνει ο άνεμος καταπάνω σου και να χώνεται σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό του σώματός σου.

Η άπλα της Μουρτερής είναι δίχως προηγούμενο, αφού να φανταστείτε έτσι και κάτσουν κάποιοι δίπλα σας σε απόσταση μικρότερη από 10 μέτρα, έχετε κάθε δικαίωμα να τους κάνετε παρατήρηση για να πάνε πιο πέρα! Θα προτιμούσα να μη την έβαζα στη συγκεκριμένη λίστα (όσο πιο λίγοι, τόσο καλύτεροι). Συμβουλή: Μη μασήσετε όταν δείτε την άσφαλτο να τελειώνει και ακολουθήστε το χωματόδρομο για άλλα 2 χιλιόμετρα. Αξίζει.

Τσιγκράδο
Μήλος
(Μάνος Μίχαλος)

Ο ντόπιος ταξιτζής ήταν κατηγορηματικός. Ίσως και κάπως απειλητικός: «Αν δεν πάτε στο Τσιγκράδοιδρωμένους έξω από την πιάτσα των ταξί. Μας προειδοποίησε πάντως, ότι στο Τσιγκράδο δεν κατεβαίνεις εύκολα. Παλιά, κρεμόντουσαν από σκοινί. Με το φόβο ότι θα πάθω κανένα χιαστό καλοκαιριάτικα, πήγαμε. Και είδαμε μια κατηφορική αμμώδη πλαγιά.

Αφού περάσαμε την πίστα με τα σκοινιά και τις ανεμόσκαλες, πέσαμε σε ένα μικρό κόλπο με δύο σπηλιές δεξιά κι αριστερά. Στην πρώτη βουτιά, παραλίγο να δακρύσω από τη συγκίνηση. Στη δεύτερη κόντεψα να ουρλιάξω από ενθουσιασμό και στην τρίτη, κόντεψα να χωρίσω επειδή δεν ήθελα να φύγω, ούτε να δω κάποια άλλη παραλία στη Μήλο. Το Τσιγκράδο σου φέρνει στο μυαλό μια πισίνα γεμάτη οινόπνευμα (το μπλε, το φωτιστικό, όχι το διάφανο). Αλλά είναι θάλασσα σε χρώμα που δεν έχεις ξαναδεί. Κι ούτε πρόκειται.

Άγιος Προκόπιος
Νάξος
(Μάνος Χωριανόπουλος)

Την πρώτη φορά που επισκέφθηκα την παραλία του Αγ. Προκόπη στη Νάξο, ήμουν πολύ μικρός και το μόνο που θυμάμαι είναι ότι επρόκειτο για μια "παραλία με γυμνές", όπως μου είχε πει μια θεία μου αλλεργική στο γυμνό. Για να παραφράσω τον Αρκά "ιδιοφυία είναι αυτός που σε μια παραλία γυμνιστών μπορεί να θυμάται το τοπίο", και εγώ ιδιοφυία δεν υπήρξα ποτέ.

Οπότε οι μνήμες μου ξεκινούν μόλις λίγα χρόνια πριν, όταν πήγα ξανά στην "παραλία με τις γυμνές", που είναι απλώς "παραλία", καθώς το γυμνό στις μέρες μας είναι πολύ πιο συνηθισμένο απ' ότι πριν 20 χρόνια. Και αν το "απλώς παραλία" περιγράφει τη φυσικότητα της γυμνής παρουσίας στην αμμουδιά, σίγουρα δεν μπορεί να περιγράψει τις ομορφιές που προσφέρει ο Αγ. Προκόπιος.

Έχει σημασία να βρίσκεις αυτό που σου λείπει και για έναν κάτοικο μεγάλης πόλης το να βρει θάλασσα στην οποία μπαίνεις άνθρωπος και δεν βγαίνεις μεταλλαγμένος έτοιμος να πολεμήσεις το έγκλημα στο πλευρό των X-men, είναι πολύ σπουδαίο. Τα νερά στον Αγ. Προκόπη είναι τόσο καθαρά και κρυστάλλινα που σε καλούν κάθε στιγμή να τα απολαύσεις. Την ίδια στιγμή η αμμουδιά είναι υπέροχη, και οι συνθήκες ιδανικές για αραλίκι στην ξαπλώστρα, καθώς το μέρος είναι προστατευμένο από ανέμους.

Παρά το ότι ο συνδυασμός πεντακάθαρων νερών και ήρεμης ατμόσφαιρας παραπέμπει σε ερημικό τοπίο, από αυτά που περπατάς δυο ώρες και κάνεις τον Μαγκάιβερ για να τα βρεις, ο Αγ. Προκόπης είναι μια παραλία που συνδυάζει τα πάντα και είναι σχετικά κοντά στη χώρα του νησιού. Μαγαζιά, μπαρ και καφετέριες βρίσκονται σε ελάχιστη απόσταση.

Για όσους δεν συγκινούνται από όλα τα παραπάνω, αξίζει να θυμήσω ότι μπορεί το γυμνό να μην κάνει πια τόση εντύπωση, αλλά μέρος της παραλίας χρησιμοποιείται για γυμνισμό. Εγώ πάντως θα ξαναπάω.

Ιταλίδα
Κουφονήσια
(Νάταλι Νομικού)

Αν και δεν είναι ανάγκη να διαλέξω μια συγκεκριμένη ακτή στο Πάνω Κουφονήσι –αφού όλες μοιάζουν και είναι όλες καταπληκτικές- επιλέγω την Ιταλίδα. Απέραντη άμμος χωρίς ίχνος σκουπιδιών ή πετρών και γαλαζοπράσινα νερά που θυμίζουν πισίνα σε πολυτελές ξενοδοχείο. Ποιος θέλει κάτι άλλο για να ευχαριστηθεί βουτιές;

Αν και τα τελευταία χρόνια τα Κουφονήσια έχουν πάρει τα πάνω τους στον τουρισμό, ευτυχώς, ακόμα και τον Αύγουστο δεν σε ενοχλεί ο κόσμος.

Ποτάμι Πλατανιστού
Ευβοια
(Στέλιος Αρτεμάκης)

Περίπου τέσσερις ώρες από την Αθήνα, μία από την Κάρυστο, 100 ευρώ για να περάσεις το αυτοκίνητο -μπρος πίσω- με το καράβι στο Μαρμάρι και ένας ανευ προηγουμένου πανζουρλισμός στα πρακτορεία για να βρεις εισητήριο, άλλα τριάντα για βενζίνες, δύσκολος δρόμος με στροφές μετά την Κάρυστο… Αν επιμείνεις, τότε είσαι από αυτούς που ψάχνουν την «Παραλία» του Γκάρλαντ. Και αυτό που θα βρεις στο «Ποτάμι» -αρκεί να μην πας σε τριήμερο- είναι ένα ιδανικό μέρος για χαλάρωση και ηρεμία.

Θα κατασκηνώσεις στα πλατάνια κοντά στη θάλασσα, θα κάνεις μπάνιο στα δροσερά νερά του Αιγαίου που είναι πιο παγωμένα λόγω ποταμιού, θα ατενίζεις τη βόρεια Άνδρο και τα καράβια που περνάνε από το Κάβο Ντόρο. Για τη μουσική σου ψυχαγωγία θα φροντίσουν οι άλλοι κατασκηνωτές… Με τις κιθάρες τους!

Για τις «θερμίδες» σου θα φροντίσουν μια ταβέρνα και μια καντίνα. Με τον καλύτερο όμως τρόπο. Τυριά, οπωροκηπευτικά και κρεατικά της περιοχής, θα έρθουν στο πιάτο σου σε βασικές συνταγές -μην περιμένεις γκουρμέ- και θα σε αφήσουν άφωνο με την πλούσια τους γεύση.

Αξίζει; Αξίζει!

Extra Features

Άλλες 14 εκπληκτικές παραλίες της Ελλάδας, που δυστυχώς δεν χωρούσαν στην πρώτη δεκάδα μας...

- Kαλό Λιβάδι - Μύκονος

- Άγιος Σώστης - Σέριφος

- Γιδάκι - Ιθάκη

- Καβουρότρυπες - Χαλκιδική

- Κουκουναριές - Σκιάθος

- Βουτούμι - Αντίπαξοι

- Ναυάγιο - Ζάκυνθος

- Κάθισμα - Λευκάδα

- Πάνορμος - Σκόπελος

- Μύρτος - Κεφαλονιά

- Ελίντα - Χίος

- Παλαιοχώρι - Μήλος

- Σαρακήνικο - Πάργα

- Άχλα - Άνδρος

Πηγή

Posted in: Περιβάλλον, Ψυχαγωγία