(* το Busted είναι φράση από την εκπομπή Mythbusters και χρησιμοποιείται όταν ένας μύθος καταρρίπτεται)
Πριν συνεχίσετε να διαβάζετε το παρακάτω άρθρο, θα ήθελα να επισημάνω ότι είμαι openminded στην μουσική και ακούω τα πάντα. Υπάρχει μια μικρή κλίση στην ηλεκτρονική μουσική αλλά όχι πολύ μεγάλη. Ακούω τα πάντα. Το λοιπόν, συνεχίζουμε…
Μέρος 1ο
Πρόσφατα παρακολούθησα μια συναυλία των Scorpions στην Πάτρα. Γενικά δεν ήμουν και πολύ φίλος του συγκροτήματος και γενικά του ροκ ( όπως και του μέταλ). Μέχρι να πάω στην συναυλία είχα την αμφιβολία, μήπως η ηλεκτρονική μουσική που ακούω κάποιες περιπτώσεις γίνεται «μονότονη» όπως την χαρακτηρίζουν κάποιοι. Μετά από την συναυλία όμως, πείστηκα ότι δεν είναι έτσι και παραμένω στρατιώτης της ηλεκτρονικής μουσικής…
Η συναυλία γενικά, ήταν μέτρια για μένα. Είπαν τα γνωστά τους τραγούδια. Και τα ήρεμα και τα άγρια. (ΔΕΝ νοείται να είσαι οι scorpions και να μην τελειώνεις την συναυλία με το Wind of change… Τέλος πάντων). Αλλά δεν μπορώ να πω ότι κάποια σόλο παιξίματα του ντράμερ ή του κιθαρίστα ή τραγούδια όπως το Big city nights (στο οποίο οι περισσότεροι κουνούσαν το κεφάλι τους και χοροπηδούσανε τελείως ασυγχρόνιστα με το ρυθμό του τραγουδιού) ήταν λιγότερο «μονότονα» από κάποιο ηλεκτρονικό κομμάτι… Μάλλον το αντίθετο! Το κρατάμε σαν (1) αυτό.
Άλλο που μου έκανε εντύπωση είναι το εξής. Εκτός από τους «φλώρους» σαν κι εμένα που πήγαν να δουν απλά τους scorpions, υπήρχαν κι οι μεγάλοι φαν του ροκ και του συγκροτήματος, με μπλούζες, συνήθως μακριά μαλλιά, συνήθως με μια τρίτη μπύρα στα χέρια κτλ. (Συνήθως επίσης κάνοντας την ηλίθια χειρονομία με τα δυο δάχτυλα, που πολλοί από αυτοί δεν ξέρουν τι είναι καν!!) Εδώ έρχεται η πρώτη απορία… Γιατί αυτοί που ακούνε φανατικά ροκ και Scorpions, τους αρέσουν μόνο τα «θορυβώδη» τραγούδια του εκάστοτε συγκροτήματος; Γιατί το Holiday, κλασσικό παράδειγμα, στην συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει να είναι καλό μόνο από την μέση και μετά, σύμφωνα με αυτούς; (2)
Μέρος 2ο
Πιάστε μια συζήτηση με κάποιον που ακούει κάποιο είδος μουσικής (οποιοδήποτε) και μετά με κάποιον που ακούει ροκ ή μέταλ. Ο πρώτος κατά 90%, θα σου πει ότι ακούει αυτό που ακούει αλλά έχει άγνοια για τα υπόλοιπα είδη. Ο δεύτερος θα σου πει (κατά πάλι ένα μεγάλο ποσοστό) ότι υπάρχει μονο το ροκ ή το μέταλ, όλοι οι άλλοι είναι για τα πανηγύρια (συνήθως ότι είναι και οι άντρες, αδερφάρες και οι γυναίκες, πουτ…νες!!!), και με λίγα λόγια, το ροκ και μετά το χάος. Γιατί οι μεταλλάδες πρέπει να έχουν τόσο παγιωμένες αντιλήψεις; (3)
Συμπεράσματα
Μαζεύουμε τα 1, 2, 3. Τι βλέπουμε; Τι συμπεράσματα βγάζετε εσείς.
Βέβαια, πρέπει να επισημάνω ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι απόλυτα και μπορεί να μην τους αντιπροσωπεύουν όλους όσους αρέσει να ακούν αυτή την μουσική.
Δεν είναι πρόθεση μου σε καμιά περίπτωση να βγάλω την ηλεκτρονική μουσική καλύτερη από την ροκ. Απλά με αυτό το άρθρο εκφράζω την δυσαρέσκεια μου απέναντι σε πολλά άτομα που νομίζουν ότι Κάτι ακούνε και νομίζουν ότι κρατάνε την «ποιοτική» μουσική.
Δυστυχώς γι’ αυτούς η μουσική σταμάτησε 30 χρόνια πριν. Αν είναι σωστό αυτό, τότε πάω πάσο και ξεπεράστε το άρθρο, μάλλον εγώ είμαι ο λάθος. Αλλά εγώ επειδή δεν πιστεύω ότι αυτό είναι σωστό, θα ανακαλύπτω καινούριες μουσικές μη έχοντας μεταλ-ικές παρωπίδες...
Kisses...
Πριν συνεχίσετε να διαβάζετε το παρακάτω άρθρο, θα ήθελα να επισημάνω ότι είμαι openminded στην μουσική και ακούω τα πάντα. Υπάρχει μια μικρή κλίση στην ηλεκτρονική μουσική αλλά όχι πολύ μεγάλη. Ακούω τα πάντα. Το λοιπόν, συνεχίζουμε…
Μέρος 1ο
Πρόσφατα παρακολούθησα μια συναυλία των Scorpions στην Πάτρα. Γενικά δεν ήμουν και πολύ φίλος του συγκροτήματος και γενικά του ροκ ( όπως και του μέταλ). Μέχρι να πάω στην συναυλία είχα την αμφιβολία, μήπως η ηλεκτρονική μουσική που ακούω κάποιες περιπτώσεις γίνεται «μονότονη» όπως την χαρακτηρίζουν κάποιοι. Μετά από την συναυλία όμως, πείστηκα ότι δεν είναι έτσι και παραμένω στρατιώτης της ηλεκτρονικής μουσικής…
Η συναυλία γενικά, ήταν μέτρια για μένα. Είπαν τα γνωστά τους τραγούδια. Και τα ήρεμα και τα άγρια. (ΔΕΝ νοείται να είσαι οι scorpions και να μην τελειώνεις την συναυλία με το Wind of change… Τέλος πάντων). Αλλά δεν μπορώ να πω ότι κάποια σόλο παιξίματα του ντράμερ ή του κιθαρίστα ή τραγούδια όπως το Big city nights (στο οποίο οι περισσότεροι κουνούσαν το κεφάλι τους και χοροπηδούσανε τελείως ασυγχρόνιστα με το ρυθμό του τραγουδιού) ήταν λιγότερο «μονότονα» από κάποιο ηλεκτρονικό κομμάτι… Μάλλον το αντίθετο! Το κρατάμε σαν (1) αυτό.
Άλλο που μου έκανε εντύπωση είναι το εξής. Εκτός από τους «φλώρους» σαν κι εμένα που πήγαν να δουν απλά τους scorpions, υπήρχαν κι οι μεγάλοι φαν του ροκ και του συγκροτήματος, με μπλούζες, συνήθως μακριά μαλλιά, συνήθως με μια τρίτη μπύρα στα χέρια κτλ. (Συνήθως επίσης κάνοντας την ηλίθια χειρονομία με τα δυο δάχτυλα, που πολλοί από αυτοί δεν ξέρουν τι είναι καν!!) Εδώ έρχεται η πρώτη απορία… Γιατί αυτοί που ακούνε φανατικά ροκ και Scorpions, τους αρέσουν μόνο τα «θορυβώδη» τραγούδια του εκάστοτε συγκροτήματος; Γιατί το Holiday, κλασσικό παράδειγμα, στην συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει να είναι καλό μόνο από την μέση και μετά, σύμφωνα με αυτούς; (2)
Μέρος 2ο
Πιάστε μια συζήτηση με κάποιον που ακούει κάποιο είδος μουσικής (οποιοδήποτε) και μετά με κάποιον που ακούει ροκ ή μέταλ. Ο πρώτος κατά 90%, θα σου πει ότι ακούει αυτό που ακούει αλλά έχει άγνοια για τα υπόλοιπα είδη. Ο δεύτερος θα σου πει (κατά πάλι ένα μεγάλο ποσοστό) ότι υπάρχει μονο το ροκ ή το μέταλ, όλοι οι άλλοι είναι για τα πανηγύρια (συνήθως ότι είναι και οι άντρες, αδερφάρες και οι γυναίκες, πουτ…νες!!!), και με λίγα λόγια, το ροκ και μετά το χάος. Γιατί οι μεταλλάδες πρέπει να έχουν τόσο παγιωμένες αντιλήψεις; (3)
Συμπεράσματα
Μαζεύουμε τα 1, 2, 3. Τι βλέπουμε; Τι συμπεράσματα βγάζετε εσείς.
Βέβαια, πρέπει να επισημάνω ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι απόλυτα και μπορεί να μην τους αντιπροσωπεύουν όλους όσους αρέσει να ακούν αυτή την μουσική.
Δεν είναι πρόθεση μου σε καμιά περίπτωση να βγάλω την ηλεκτρονική μουσική καλύτερη από την ροκ. Απλά με αυτό το άρθρο εκφράζω την δυσαρέσκεια μου απέναντι σε πολλά άτομα που νομίζουν ότι Κάτι ακούνε και νομίζουν ότι κρατάνε την «ποιοτική» μουσική.
Δυστυχώς γι’ αυτούς η μουσική σταμάτησε 30 χρόνια πριν. Αν είναι σωστό αυτό, τότε πάω πάσο και ξεπεράστε το άρθρο, μάλλον εγώ είμαι ο λάθος. Αλλά εγώ επειδή δεν πιστεύω ότι αυτό είναι σωστό, θα ανακαλύπτω καινούριες μουσικές μη έχοντας μεταλ-ικές παρωπίδες...
Kisses...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου