Πως γεννήθηκε η σελήνη;

Σύμφωνα με μια νέα θεωρεία που διατύπωσαν Ολλανδοί επιστήμονες, η Σελήνη δημιουργήθηκε από μια φυσική πυρηνική έκρηξη στον μανδύα στη Γης, με την οποία ένας τεράστιος πίδακας ύλης εκτοξεύτηκε στο διάστημα από το υπέδαφος.

Μέχρι σήμερα η θεωρία που επικρατούσε ήταν πως η Σελήνη προήλθε από πρόσκρουση του πλανήτη μας με ένα άλλο μεγάλο ουράνιο σώμα, σύμφωνα με την οποία όμως ο δορυφόρος της Γης θα έπρεπε να αποτελείται κατά 80% από την ύλη του ουράνιου σώματος και μόνο κατά 20% από την ύλη της Γης, βάσει των προσομοιώσεων. Ωστόσο, η γεωλογική σύνθεση της Σελήνης, είναι σχεδόν ταυτόσημη με αυτή του πλανήτη μας.

Ο Γεώργιος Δαρβίνος, γιος του διάσημου Κάρολου, το 1879 διατύπωσε μια θεωρεία, σύμφωνα με την οποία δικαιολογείται η παρόμοια γεωλογική σύσταση Γης Σελήνης. Ο Δαρβίνος διατύπωσε πως η Γη και ο μετέπειτα δορυφόρος της αρχικά αποτελούσαν μια ενιαία μάζα λιωμένου βράχου, η ταχύτητα περιστροφής του οποίου ήταν τέτοια, ώστε η βαρύτητα ήταν μόλις οριακά μεγαλύτερη από τις κεντρόφυγες δυνάμεις.

Η μελέτη των Ρομπ ντε Μέιτζερ από το Πανεπιστήμιο του Δυτικού Ακρωτηρίου της Ν. Αφρικής και Βιμ βαν Βέστρενεν από το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, υποστηρίζει ότι μια φυσική πυρηνική έκρηξη απελευθέρωσε μια τεράστια ποσότητα ενέργειας, η οποία ήταν ικανή να οδηγήσει στην «εκτόξευση» μέρους από την ύλη του μανδύα και πυρήνα της Γης στο διάστημα με τη μορφή δορυφόρου.

Οι επιστήμονες επίσης εκτιμούν πως η θεωρία ότι η Γη αποτέλεσε φυσικό πυρηνικό γεω-αντιδραστήρα δεν είναι απίθανη, καθώς όπως αναφέρουν τέτοιοι γεω-αντιδραστήρες έχουν εντοπιστεί στο παρελθόν στον πλανήτη μας όπως στην περιοχή Όκλο στη Δημοκρατία της Γκαμπόν στη Δυτική Αφρική, όπου εκτιμάται ότι υπήρχε ενεργός «αντιδραστήρας» πριν από 1,5 έως 2 δισεκατομμύρια χρόνια.

Ο Αμερικανός γεωφυσικός Μάρβιν Χέρντον προέβαλε πρώτος την υπόθεση ύπαρξης φυσικών γεω-αντιδραστήρων σύμφωνα με τον οποίο το βαρύτερο στοιχείο της φύσης, το ουράνιο, βούλιαξε σταδιακά στον πυρήνα της Γης και σχημάτισε ένα φυσικό αντιδραστήρα διαστάσεων πολλών χιλιομέτρων. Ακόμα κι αυτός όμως πίστευε πως το ουράνιο τελικά θα κατέληγε λόγω βάρους μέσα στον πυρήνα της Γης με αποτέλεσμα να θεωρεί πως ο γεω-αντιδραστήρας δεν θα μπορούσε ποτέ να δημιουργηθεί στο όριο μεταξύ μανδύα και πυρήνα.

Πηγή

Posted in: Διάστημα, επιστήμη