Τα χρόνια ακμής του Monowi -στη Νεμπράσκα των ΗΠΑ- ήταν στη δεκαετία του 1930, όταν είχε 150 κατοίκους. Όπως πολλές άλλες μικρές κοινότητες στο Great Plains, οι νεότεροι κάτοικοι του μετανάστευσαν σε μεγαλύτερες πόλεις με ανάπτυξη και προσέφεραν καλύτερες δουλειές. Στην απογραφή του 2000, το χωριό 2 κατοίκους. Ένα παντρεμένο ζευγάρι, τον Rudy και την Elsie Eiler. Ο κ. Eiler πέθανε το 2004, αφήνοντας τη σύζυγό του σαν την μοναδική κάτοικο, που ενεργεί ως Δήμαρχος, που πληρώνει φόρους στον ίδιο της τον εαυτό. Κάθε χρόνο πρέπει να εκπονεί ένα σχέδιο για ένα τοπικό δρόμο ώστε να εξασφαλίζει την κρατική χρηματοδότηση για τέσσερα φώτα του δρόμου του χωριού.
Στις νότιες Φιλιππίνες, και ειδικότερα στο αρχιπέλαγος Σούλου, που περιλαμβάνει τα νησιά Samales, είναι η πατρίδα των Badjaos. Οι Badjaos ανήκουν σε μια μουσουλμανική μειονότητα που αποτελεί το 5% του πληθυσμού των Φιλιππίνων. Είναι γνωστοί ως οι «Τσιγγάνοι της θάλασσας» που ζουν από την αλιεία και εκτρέφουν οστρακοειδή και στρείδια μαργαριταριών. Ζουν σε χωριά τα οποία είναι φτιαγμένα πάνω σε στύλους. Ένα κανάλι στον κοραλλιογενή ύφαλο τους επιτρέπει να φτάνουν στην ανοιχτή θάλασσα.
Ένας οικισμός με θέμα το σκάκι μπορεί να ακούγεται σαν κάτι το ονειρικό, αλλά στην φτωχή Δημοκρατία της Καλμικίας είναι πραγματικότητα, αν και ήταν δαπανηρό. Με ρυμοτομία και ένα θαυμάσιο παλάτι σκακιού, ο οικισμός ήταν ιδέα του φανατικού με το σκάκι πρόεδρου της δημοκρατίας, Kirsan Ilyumzhinov, αλλά είναι εγκαταλελειμμένη.
Με 250 εγγεγραμμένα ζευγάρια διδύμων, το ινδικό χωριό Kodinhi έχει έξι φορές περισσότερες γεννήσεις διδύμων από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Ο δρ Krishnan Sribiju έχει μελετήσει το παράξενο φαινόμενο τα τελευταία 6 χρόνια και λέει ότι αν και έχουν καταχωρηθεί 250 ζευγάρια, μπορεί να υπάρχουν έως και 300 με 350 ζευγάρια διδύμων. Οι χωρικοί λένε πως ένας ασυνήθιστα υψηλός αριθμός διδύμων άρχισε να γεννιούνται τρεις γενιές πριν, και από τότε μεγαλώνει συνεχώς.
Η πόλη Manshiyat Naser, γνωστή και ως η «Πόλη των Σκουπιδιών», είναι μια παραγκούπολη στα περίχωρα του Καΐρου στην Αίγυπτο. Η οικονομία της περιστρέφεται γύρω από τη συλλογή και την ανακύκλωση των σκουπιδιών της πόλης. Παρά το γεγονός ότι η περιοχή έχει δρόμους, καταστήματα, διαμερίσματα και όπως και άλλες περιοχές της πόλης, δεν διαθέτει υποδομές και συχνά δεν έχει τρεχούμενο νερό, αποχέτευση ή ηλεκτρική ενέργεια.
Με το κάθε σπίτι με ύψος κάτω από 1,5 μέτρο, αυτό η περίεργη ορεινή κοινότητα στο Κουνμίνγκ δημιουργήθηκε είτε -ανάλογα με την πηγή- ως ένα ασφαλές καταφύγιο για τους διωκόμενους Κινέζους νάνους ή ως ένα θεματικό πάρκο. Η δεύτερη εκδοχή φαίνεται πιο πιθανή, δεδομένων των παράξενων σπιτιών σε σχήμα μανιταριού, τα μεσαιωνικά κοστούμια που φορούν οι κάτοικοι του και οι παράξενοι μουσικοί αριθμοί που διατίθενται στους αμήχανους επισκέπτες.
Το καπόκ είναι μια ίνα από τον σπόρο του τροπικό δέντρο καπόκ. Με την πρώτη ματιά τα χωριά Δυτικό Kasuran και Ανατολικό Kasuran φαίνονται όμοια με τα υπόλοιπα αναπτυγμένα χωριά στην περιοχή. Έχουν όμως μια μικρή διαφορά. Δεν έχουν καπόκ -που υπάρχει σε όλη την περιοχή- κάτι που οφείλεται σε ένα παλιό ταμπού για τη χρήση του. Είναι ιδιαίτερα ειρωνικό, διότι η λέξη «kasuran» προέρχεται από την λέξη «kasur», το «στρώμα» στη γλώσσα της Ιάβας. Τα στρώματα από βαμβάκι δεν είναι είδος πολυτελείας και υπάρχουν στα περισσότερα σπίτια. Σύμφωνα με μια κάτοικο του Ανατολικού Kasuran, το ταμπού υπάρχει από την ίδρυση των χωριών, «αν κάποιος το παραβιάσει, θα τον βρει καταστροφή».
Το Coober Pedy είναι μια πόλη στα βόρεια της Νότιας Αυστραλίας. Οι κάτοικοι αυτής της πόλης ζουν υπόγεια για να αποφύγουν την βίαιη ημερήσια ζέστη της ερήμου. Οι περισσότεροι ντόπιοι επιλέγουν να ζουν σε «λάκκους» ή υπόγεια σπίτια κυριολεκτικά σκαμμένα με φτυάρια. Σκάβοντας ένα υπόγειο σπίτι, το κόστος είναι περίπου το ίδιο με το να χτιστεί ένα υπέργειο, αν και η πόλη πλέον είναι γνωστή ως η πρωτεύουσα του οπάλιου και έχουν υπάρξει πολλές αναφορές για εκσκαφείς που πληρώνουν με οπάλι που βρίσκουν κατά τη διάρκεια της εκσκαφής.
Το Εδιμβούργο των Εφτά Θαλασσών είναι ο κύριος οικισμός του νησιού Τριστάν ντα Κούνια, στο υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου της Αγίας Ελένης, της Αναλήψεως και του Τριστάν ντα Κούνια, στο Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό. Τοπικά αναφέρεται πάντα ως το Χωριό ή η Αποικία. Το Εδιμβούργο των Εφτά Θαλασσών θεωρείται ο πιο απομακρυσμένος οικισμός, με πάνω από 2.400 χλμ απόσταση από τον πιο κοντινό, την Αγία Ελένη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου