Εδώ και καιρό ήθελα να διαβάσω ένα βιβλίο του Ισαάκ Ασίμοφ. Για όποιον δεν έχει ακούσει ποτέ το όνομα του, είναι αμερικάνος συγγραφέας βιβλίων επιστημονικής φαντασίας, εκλαϊκευμένης και μη επιστήμης, ένας από τους πιο παραγωγικούς συγγραφείς του 20ου αιώνα με πάνω από 400 βιβλία στο ενεργητικό του! (Περισσότερες πληροφορίες εδώ). Γι’ αυτό και διάλεξα ένα βιβλίο γραμμένο το 1975 με τίτλο «Το τέλος της αιωνιότητας»
Περιγραφή όπως υπάρχει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου
Ο Χάρλαν μπήκε στο θαλαμίσκο και κοίταξε πίσω του για να βεβαιωθεί ότι το παραπέτασμα που χώριζε τον αγωγό από την αιωνιότητα ήταν εντάξει και ότι ο κοινωνιολόγος Βόυ δεν τον παρακολουθούσε. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες του είχε γίνει συνήθεια, μια αυτόματη κίνηση, αυτή η γρήγορη ματιά πάνω από τον ώμο του, για να βεβαιωθεί πώς κανείς δεν βρισκόταν πίσω του στον αγωγό του θαλαμίσκου. Και τότε, παρ όλο που βρισκόταν κιόλας στον 2456ο, ξεκίνησε για τον ανωχρόνο. Παρακολούθησε τους αριθμούς του χρονόμετρου να αυξάνονται. Μ όλο που άλλαζαν με μεγάλη ταχύτητα, είχε αρκετό καιρό στη διάθεσή του για να σκεφτεί. Πώς είχαν αλλάξει τα πράγματα με την ανακάλυψη του προγραμματιστή! Πώς είχε αλλάξει το ίδιο του το έγκλημα!
Φαίνεται αρκετά «φαντασμένο» ε; Όταν έψαχνα να βρω ποιο από τα βιβλία του θα πάρω, δεν με ενθουσίασε η περιγραφή. Και ειδικά αφού το αγόρασα τελικά, δεν με τραβούσε και τόσο πολύ να το ξεκινήσω. Νόμιζα ότι θα είναι πολύ περιγραφο-επιστημονικό και κάπου θα χάνει το νόημα του σαν ιστορία και πλοκή. Και κάπως έτσι όμως , το ξεκίνησα…
Οκ, το βιβλίο δεν υπάρχει. Όχι μόνο δεν είναι υπερβολικά «φαντασμένο» αλλά διαβάζεται πολύ άνετα. Όσο προχωράς στον αριθμό των σελίδων, τόσο σε κερδίζει. Γίνεται μια συνεχόμενη σύνδεση γεγονότων και ταξίδι ανάμεσα στους αιώνες (από τώρα έως στο μακρινό μέλλον, το πολύ μακρινό όμως…!) το οποίο όμως δεν σε επηρεάζει καθόλου στην ανάγνωση του βιβλίου. Είναι πολύ ευκολοδιάβαστο και η πλοκή τους είναι απλά καθηλωτική.
Πραγματικά απορώ πως ένας συγγραφέας γεννημένος το 1922 και γράφοντας αυτό το βιβλίο το 1975, μπορεί όχι απλά να έχει αυτή την φαντασία αλλά να την περιγράφει με τόση ακρίβεια και με τόση απλότητα… Respect!
Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους σας, ακόμα και στους πιο δύσπιστους σε τέτοια βιβλία
Τα λέμε :)
Περιγραφή όπως υπάρχει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου
Ο Χάρλαν μπήκε στο θαλαμίσκο και κοίταξε πίσω του για να βεβαιωθεί ότι το παραπέτασμα που χώριζε τον αγωγό από την αιωνιότητα ήταν εντάξει και ότι ο κοινωνιολόγος Βόυ δεν τον παρακολουθούσε. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες του είχε γίνει συνήθεια, μια αυτόματη κίνηση, αυτή η γρήγορη ματιά πάνω από τον ώμο του, για να βεβαιωθεί πώς κανείς δεν βρισκόταν πίσω του στον αγωγό του θαλαμίσκου. Και τότε, παρ όλο που βρισκόταν κιόλας στον 2456ο, ξεκίνησε για τον ανωχρόνο. Παρακολούθησε τους αριθμούς του χρονόμετρου να αυξάνονται. Μ όλο που άλλαζαν με μεγάλη ταχύτητα, είχε αρκετό καιρό στη διάθεσή του για να σκεφτεί. Πώς είχαν αλλάξει τα πράγματα με την ανακάλυψη του προγραμματιστή! Πώς είχε αλλάξει το ίδιο του το έγκλημα!
Φαίνεται αρκετά «φαντασμένο» ε; Όταν έψαχνα να βρω ποιο από τα βιβλία του θα πάρω, δεν με ενθουσίασε η περιγραφή. Και ειδικά αφού το αγόρασα τελικά, δεν με τραβούσε και τόσο πολύ να το ξεκινήσω. Νόμιζα ότι θα είναι πολύ περιγραφο-επιστημονικό και κάπου θα χάνει το νόημα του σαν ιστορία και πλοκή. Και κάπως έτσι όμως , το ξεκίνησα…
Οκ, το βιβλίο δεν υπάρχει. Όχι μόνο δεν είναι υπερβολικά «φαντασμένο» αλλά διαβάζεται πολύ άνετα. Όσο προχωράς στον αριθμό των σελίδων, τόσο σε κερδίζει. Γίνεται μια συνεχόμενη σύνδεση γεγονότων και ταξίδι ανάμεσα στους αιώνες (από τώρα έως στο μακρινό μέλλον, το πολύ μακρινό όμως…!) το οποίο όμως δεν σε επηρεάζει καθόλου στην ανάγνωση του βιβλίου. Είναι πολύ ευκολοδιάβαστο και η πλοκή τους είναι απλά καθηλωτική.
Πραγματικά απορώ πως ένας συγγραφέας γεννημένος το 1922 και γράφοντας αυτό το βιβλίο το 1975, μπορεί όχι απλά να έχει αυτή την φαντασία αλλά να την περιγράφει με τόση ακρίβεια και με τόση απλότητα… Respect!
Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους σας, ακόμα και στους πιο δύσπιστους σε τέτοια βιβλία
Τα λέμε :)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου