Πλάνητας της Ανταρκτικής
Δεκατρία χρόνια μετά την αποκόλληση του μεγαλύτερου γνωστού παγόβουνου από τις ακτές της Ανταρκτικής, δορυφόρος της ΝASA εντόπισε ένα σχετικά μεγάλο τμήμα του να επιπλέει ακόμα σχεδόν στην άλλη άκρη της ηπείρου.
Στις 16 Μαρτίου, τo παγόβουνο B-15T φωτογραφήθηκε από το δορυφόρο Aqua έξω από το Μόσον Κοστ της Ανατολικής Ανταρκτικής (ανοιχτό πράσινο στην ένθετη εικόνα), πολύ μακριά από τον τόπο καταγωγής του, αναφέρει η εφημερίδα Antarctic Sun.
Το παγόβουνο, το οποίο διακρίνεται αριστερά, φωτογραφήθηκε από τον δορυφόρο Aqua στα μέσα Μαρτίου
Δεκατρία χρόνια μετά την αποκόλληση του μεγαλύτερου γνωστού παγόβουνου από τις ακτές της Ανταρκτικής, δορυφόρος της ΝASA εντόπισε ένα σχετικά μεγάλο τμήμα του να επιπλέει ακόμα σχεδόν στην άλλη άκρη της ηπείρου.
Στις 16 Μαρτίου, τo παγόβουνο B-15T φωτογραφήθηκε από το δορυφόρο Aqua έξω από το Μόσον Κοστ της Ανατολικής Ανταρκτικής (ανοιχτό πράσινο στην ένθετη εικόνα), πολύ μακριά από τον τόπο καταγωγής του, αναφέρει η εφημερίδα Antarctic Sun.
Το B-15T ήταν κάποτε τμήμα του γιγάντιου παγόβουνου B-15, το οποίο αποσπάστηκε το 2000 από την Παγοκρηπίδα Ρος (κόκκινο στην ένθετη εικόνα) και είχε έκταση 11.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, περισσότερο από ό,τι η Κρήτη και η Ρόδος μαζί. To Β-15 διαλύθηκε γρήγορα σε μικρότερα κομμάτια. Το μεγαλύτερο από αυτά, το B-15A, με έκταση 6.400 χιλιομέτρων, έφραξε τελικά τον κόλπο του ΜακΜέρντο Σάουντ, σκοτώνοντας αρκετούς αυτοκρατορικούς πιγκουίνους και αναγκάζοντας πολλούς άλλους να μετακινηθούν σε λιγότερο κατάλληλες τοποθεσίες.
Η αποκόλληση του γιγάντιου παγόβουνου από την παγοκρηπίδα Ρος, καθώς και η διάλυση της μικρότερης παγοκρηπίδας Λάρσεν-Β το 2002, ήταν ένα δυσοίωνο σημάδι για το κλίμα.
Οι παγοκρηπίδες της Ανταρκτικής (οι χρωματιστές περιοχές του χάρτη) είναι γιγάντιες πλάκες πάγου γλυκού νερού που περιβάλλουν τις ακτές και συγκρατούν τους παγετώνες της ξηράς. Η διάλυσή τους θα οδηγούσε ενδεχομένως σε αύξηση της ροής των παγετώνων, λέπτυνση του καλύμματος πάγου της ξηράς και άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Για το λόγο αυτό η κατάσταση των παγοκρηπίδων παρακολουθείται στενά από τους επιστήμονες εδώ και χρόνια.
Δεν είναι πάντως σπάνιο για τα παγόβουνα να επιζούν έως και 25 χρόνια στο Νότιο Ωκεανό γύρω από την Ανταρκτική, αρκεί να μην παρασυρθούν προς τα θερμότερα βόρεια νερά. Ένα άλλο θραύσμα του B-15 διαλύθηκε περίπου 2.700 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Νέας Ζηλανδίας το Δεκέμβριο του 2011.
Πηγη
Η αποκόλληση του γιγάντιου παγόβουνου από την παγοκρηπίδα Ρος, καθώς και η διάλυση της μικρότερης παγοκρηπίδας Λάρσεν-Β το 2002, ήταν ένα δυσοίωνο σημάδι για το κλίμα.
Οι παγοκρηπίδες της Ανταρκτικής (οι χρωματιστές περιοχές του χάρτη) είναι γιγάντιες πλάκες πάγου γλυκού νερού που περιβάλλουν τις ακτές και συγκρατούν τους παγετώνες της ξηράς. Η διάλυσή τους θα οδηγούσε ενδεχομένως σε αύξηση της ροής των παγετώνων, λέπτυνση του καλύμματος πάγου της ξηράς και άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Για το λόγο αυτό η κατάσταση των παγοκρηπίδων παρακολουθείται στενά από τους επιστήμονες εδώ και χρόνια.
Δεν είναι πάντως σπάνιο για τα παγόβουνα να επιζούν έως και 25 χρόνια στο Νότιο Ωκεανό γύρω από την Ανταρκτική, αρκεί να μην παρασυρθούν προς τα θερμότερα βόρεια νερά. Ένα άλλο θραύσμα του B-15 διαλύθηκε περίπου 2.700 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Νέας Ζηλανδίας το Δεκέμβριο του 2011.
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου