Μια φορά και έναν καιρό, ήταν το ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο εκείνο που ήταν η προέκταση της αλάνας. Παίκτες όπως ο Μίμης Παπαϊωάννου έκαναν μεταγραφή για μία πορτοκαλάδα και η νίκη δεν είχε πάντοτε έναν πατέρα. Οι παράγοντες της ομάδας ήταν απλώς δημοφιλείς και οι παίκτες κάτι σαν ήρωες. Σήμερα η μπάλα του ποδοσφαίρου έχει πολλές γωνίες. Κόβει απ’ όπου και αν την πιάσεις αν και λατρεύεται με μεγάλο πάθος. Σήμερα οι παράγοντες των ομάδων κυκλοφορούν με μπράβους, καπνίζουν ακριβά πούρα, συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι της νύχτας, έχουν στη διάθεση τους στρατιές από νομικούς και δημοσιογράφους. Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα παιχνίδι. Πολύ περισσότερο δεν είναι τίμιο παιχνίδι. Είναι θέαμα που εμπεριέχει την κουλτούρα των παραγόντων του. Χορός δισεκατομμυρίων με μεταγραφές αλλά κυρίως υπερτιμολογημένα τηλεοπτικά δικαιώματα και στοιχήματα. Τα γήπεδα έχουν αδειάσει αλλά το ποδόσφαιρο δεν χάνει. Οι άνθρωποι του, πρόεδροι, παίκτες, προπονητές και διαιτητές συνεχίζουν να βγάζουν λεφτά ακόμα και από τα στοιχήματα. Υπάρχουν διαιτητές που έχουν παίξει στοίχημα ακόμα και για την συμπεριφορά τους στο παιχνίδι. Η δικαστική έρευνα που ξεκίνησε για τα στημένα παιχνίδια αφορά το αποτέλεσμα. Η ουσία είναι το ίδιο το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Άνομο, υποκριτικό, διαπλεκόμενο, με πολιτικές διασυνδέσεις και άλλοθι πάντα το θέαμα.
Μια εκπομπή για το πώς και γιατί «χάσαμε» την μπάλα
«Χάσαμε» την μπάλα from Kouti Pandoras on Vimeo.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου