Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Έρχονται σύντομα μεταμοσχεύσεις από ζώα

Τα συμπαθέστατα γουρουνάκια θα μεταφερθούν από το τραπέζι του σπιτιού μας στο χειρουργικό τραπέζι;


Η χρήση των ζώων ως πηγή οργάνων για μεταμοσχεύσεις σε ανθρώπους ήταν κάποτε ένα από τα επόμενα μεγάλα βήματα στην ιατρική και μία πολύ καλή λύση για τις τεράστιες λίστες αναμονής των ασθενών προς μεταμόσχευση.Εντούτοις, υπήρξαν προβλήματα απόρριψης των μοσχευμάτων, ενώ προσφάτως βγήκαν στην επιφάνεια και προβλήματα με τα βλαστοκύτταρα.
Κάποιοι ερευνητές, όμως, ισχυρίζονται πλέον πως οι μεταμοσχεύσεις από ζώα μπορεί πολύ σύντομα να αποτελούν πραγματικότητα, όχι όμως απαραίτητα στην αρχική βάση.
Είναι γνωστό πως υπάρχει ακόμα έντονη ανάγκη για όργανα. Ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, πάνω από 8000 άτομα βρίσκονται σε λίστα αναμονής για μεταμόσχευση, ενώ περίπου τρία άτομα την ημέρα πεθαίνουν περιμένοντας μάταια ένα «δώρο ζωής».
Κατά καιρούς έχουν αναπτυχθεί διάφορες τεχνολογίες στην προσπάθεια να καλυφθεί αυτή η ανάγκη. Τον Αύγουστο, ένας ασθενής από το Λονδίνο απετέλεσε τον πρώτο άνθρωπο στο Ηνωμένο Βασίλειο του οποίου η καρδιά αντικαταστάθηκε από μία μηχανική, ενώ χρησιμοποιήθηκαν βλαστοκύτταρα για απλά όργανα, όπως η τραχεία.
Εντούτοις, η χρήση βλαστοκυττάρων για τη δημιουργία πιο πολύπλοκων οργάνων, όπως η καρδιά, βρίσκεται ακόμα πολύ μακριά και τα μηχανικά «ανταλλακτικά» τοποθετούνται προσωρινά, μέχρι να βρεθεί κανονικό μόσχευμα.
Η χρήση των ζώων ως πηγή οργάνων, που είναι γνωστή με τον όρο «ξενομεταμόσχευση», είναι άλλη μία πιθανή λύση.

Ολόκληρα όργανα

Στο παρελθόν, οι επιστήμονες είχαν χρησιμοποιήσει γουρούνια για να πάρουν καρδιακές βαλβίδες, που ελέγχουν τη ροή του αίματος στην καρδιά. Στην προκειμένη περίπτωση, τα κύτταρα των γουρουνιών αφαιρούνται χημικά και μεταμοσχεύεται η εναπομένουσα δομή, όπου αρχίζουν να αναπτύσσονται γύρω της ανθρώπινα κύτταρα.
Η αφαίρεση των ζωντανών υλικών δεν μπορεί να εφαρμοστεί στις περισσότερες μεταμοσχεύσεις. Ποιος θα ήθελε μία καρδιά που δεν χτυπά;
Εντούτοις, αυτό το ζωντανό υλικό έχει ένα τεράστιο πρόβλημα, που ονομάζεται απόρριψη. Το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου επιτίθεται στον ιστό του γουρουνιού, καθώς το αναγνωρίζει ως ξένο σώμα.
Ο Δρ. David Cooper, από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, είναι ένα από τα μέλη μιας ερευνητικής ομάδας που υποστηρίζει πως τα προβλήματα με την απόρριψη των οργάνων έχουν ξεπεραστεί.
Κάποια είδη γουρουνιών (GTKO) τροποποιήθηκαν γενετικά και πλέον δεν παράγουν γαλακτοζυλοτρανσφεράση, την πρωτεΐνη που παράγουν συνήθως τα γουρούνια, και στην οποία επιτίθεται το ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως «δεν είναι αυτή η κύρια αιτία απόρριψης των μοσχευμάτων», αλλά υπάρχουν κάποια άλλα θέματα, πολύ πιο σημαντικά.
Προβλήματα, όπως οι θρόμβοι του αίματος και οι φλεγμονές απαιτούν περαιτέρω γενετικές τροποποιήσεις.
Συνεπώς, οι ερευνητές σημειώνουν πως η κλινική ξενομεταμόσχευση οργάνων από τα γουρούνια μπορεί να μην εφαρμοστεί μέσα στα επόμενα χρόνια.

Σε μικρότερη κλίμακα αλλά με μεγαλύτερες υποσχέσεις


Παρόλο που οι θεραπείες είναι μακριά ακόμα σε επίπεδο οργάνων, εντούτοις οι ερευνητές πλησιάζουν όλο και περισσότερο στη μεταμόσχευση μικρού αριθμού κυττάρων.
Σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται σε συστάδες κυττάρων στο πάγκρεας, που ελέγχουν τα επίπεδα σακχάρου.
Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να ρυθμίσουν την κατάσταση με ινσουλίνη, αλλά κάποιοι χρειάζονται ειδική θεραπεία προκειμένου να αντικαταστήσουν τα χαμένα κύτταρα. Περίπου ένας στους 500 ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 παρουσιάζει απρόβλεπτα χαμηλά επίπεδα σαχκάρου και μόνο αυτοί οι ασθενείς μπορούν προς το παρόν να υποβληθούν σε θεραπεία.
Εντούτοις, στο Ηνωμένο Βασίλειο, η λίστα αναμονής φτάνει μέχρι και τους 18 μήνες και ο αριθμός των κυττάρων που μπορεί να μεταμοσχευθεί σε κάθε ασθενή είναι περιορισμένος.
Οι ερευνητές συμφωνούν πως η χρήση των γουρουνιών ως πηγή γι' αυτά τα κύτταρα «είναι πολύ πιο ενθαρρυντική», συγκριτικά με τη μεταμόσχευση ολόκληρων οργάνων.
Συγκεκριμένα αναφέρουν: «Επειδή εδώ και δεκαετίες οι ασθενείς με διαβήτη παίρνουν ινσουλίνη από γουρούνια, και επειδή ένας διαβητικός πίθηκος κατάφερε να επιζήσει για περισσότερο από ένα χρόνο με θεραπεία αποκλειστικά με κύτταρα γουρουνιού, είμαστε σχεδόν βέβαιοι πως η κλινική δοκιμή ξενομεταμόσχευσης από γουρούνια θα είναι από φυσιολογικής άποψης πετυχημένη.»
Ήδη πραγματοποιούνται κλινικές δοκιμές αυτής της θεωρίας στη Νέα Ζηλανδία.
Ο Δρ. Martin Rutter, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, δήλωσε το ενδιαφέρον του, αν και παραμένει επιφυλακτικός.
Ο ίδιος προειδοποίησε: «Δεν είναι ακόμα σαφές εάν έχουμε να κάνουμε με μία αποτελεσματική ή με μία ασφαλή θεραπεία. Εάν αποδειχτεί πως είναι και ασφαλής και αποτελεσματική, τότε θα πρόκειται για ένα εξαιρετικό επίτευγμα.»
Υπάρχει επίσης και η θεωρεία πως κάποια κύτταρα στον εγκέφαλο θα μπορούσαν να μεταμοσχευθούν για την ανακούφιση νευροεκφυλιστικών ασθενειών, όπως το Πάρκινσον, ή πως τα γουρούνια θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή κερατοειδούς χιτώνα.
«Σε ό,τι αφορά στον ιστό των γουρουνιών, συγκριτικά με τα όργανα, φαίνεται πως η κλινική ξενομεταμόσχευση θα μπορούσε να αποτελέσει πραγματικότητα,» συμπεραίνουν οι ερευνητές.
Σύμφωνα με το βρετανικό NHSBT, τα όργανα από ζώα είχαν πολύ μεγάλες πιθανότητες μελλοντικά να καλύψουν το κενό ανάμεσα στην προσφορά και τη ζήτηση, αλλά υπήρχαν «πολλά πολύπλοκα ζητήματα που έπρεπε να ξεπεραστούν» και υπήρχε «πολύς δρόμος ακόμα μπροστά, που έπρεπε να καλυφθεί.»
Μέχρι τότε, η πιο πετυχημένη στρατηγική, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι η δωρεά οργάνων από όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται.

Πηγή

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου