Η συνεχιζόμενη διαρροή ραδιενέργειας από το πυρηνικό εργοστάσιο Φουκουσίμα Ντάιτσι της Ιαπωνίας και η εύλογη ανησυχία που έχει προκαλέσει σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει αναζωπυρώσει τη συζήτηση για την ασφάλεια της πυρηνικής ενέργειας. Στη Σιγκαπούρη φαίνεται πως τελευταία κερδίζει έδαφος η ιδέα των υπόγειων πυρηνικών εργοστασίων, δεδομένου και του γεγονότος ότι σε μια ενδεχόμενη ανάγκη εκκένωσης του μικροσκοπικού νησιού, οι κάτοικοι δεν θα είχαν προς τα πού να στραφούν...
Η ιδέα περιλαμβάνει το θάψιμο ενός μικρού αντιδραστήρα σε ένα ρηχό στρώμα μητρικού πετρώματος, ίσως 30-50 μέτρα κάτω από το έδαφος. Αν, στη συνέχεια, τα υλικά του αντιδραστήρα μεταφερθούν νότια για οποιοδήποτε λόγο, ο γρανίτης θα προσφέρει φυσική συγκράτηση.
Η πρόταση διατυπώθηκε για πρώτη φορά το περασμένο φθινόπωρο από τον Hooman Peimani, ειδικό στην ενεργειακή ασφάλεια στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης. Χώρες που διαθέτουν πυρηνική ενέργεια συνήθως κατασκευάζουν μεγάλης κλίμακας αντιδραστήρες 15 με 20 χιλιόμετρα μακριά από πυκνά κατοικημένες περιοχές. Η Σιγκαπούρη, μια χώρα μόλις 700 τετραγωνικών χιλιομέτρων, δεν διαθέτει αυτή τη δυνατότητα, σημειώνει ο Peimani.
Η υπόγεια κατασκευή του εργοστασίου θα αύξανε σημαντικά το κόστος του. Σύμφωνα με τον Peimani, μόνο μικροί αντιδραστήρες μεγέθους 30-50 megawatt – 1/20 δηλαδή του μεγέθους των μεγάλης κλίμακας αντιδραστήρων που συνηθίζεται να κατασκευάζονται – θα ήταν οικονομικά αποδοτικοί.
Αρκετά σχέδια τέτοιων μίνι – αντιδραστήρων έχουν προταθεί από εταιρείες όπως η TerraPower και η Hyperion Power. Οι υπέρμαχοι της ιδέας κάνουν λόγο για φτηνές, αξιόπιστες και ασφαλείς πηγές ενέργειας. Ωστόσο, ο Peimani επισημαίνει πως σε σεισμογενείς περιοχές με μεγάλους υδροφόρους ορίζοντες δεν θα εφαρμοζόταν. Οι περιορισμοί που τίθενται αποκλείουν την εφαρμογή της ιδέας στο μεγαλύτερο τμήμα της Ιαπωνίας, αλλά όχι στη Σιγκαπούρη.
Η Σιγκαπούρη εξαρτάται σήμερα από τις εισαγωγές φυσικού αερίου από την Ινδονησία και τη Μαλαισία για σημαντικό μέρος της ηλεκτρικής παραγωγής της, ωστόσο κατασκευάζει έναν τερματικό σταθμό μαζικής ρευστοποίησης φυσικού αερίου που θα επιτρέψει στη χώρα να εισάγει το καύσιμο από οπουδήποτε στον κόσμο.
Η κυβέρνηση της Σιγκαπούρης ενέκρινε πέρυσι μια μελέτη σκοπιμότητας για υπόγειους αντιδραστήρες, χωρίς να θέσει χρονικό όριο για την ολοκλήρωσή της. Κατά τον Peimani, τα πρόσφατα γεγονότα στην Ιαπωνία μπορεί να δώσουν μια νέα ώθηση στην ιδέα του.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου